Er það besta sem völ er á, nógu gott? Sóley Ósk Geirsdóttir skrifar 21. mars 2014 07:00 Að fæðast með auka litning eins og einstaklingar með downs heilkenni hafa, er yndisleg viðbót við margbreytileika mannfólksins, þessir einstaklingar hafa yfir að bera svo marga góða kosti og dyggðir og bera af hvað varðar hlýju og einlægni með nærveru sinni. En jafnframt má segja að ýmislegt annað fylgir hinum auka litningi sem að þessir einstaklingar þurfa aðstoð með til þess að auka og efla lífsgæði sín og þátttöku í samfélaginu. Að mínu mati er það hlutverk okkar foreldranna og samfélagsins í heild að koma á móts við þessar þarfir og veita þá allra bestu þjónustu sem völ er á hverjum tíma ásamt því að reyna að uppfæra og betrumbæta þar sem þörf er á hverju sinni. Hvaða þjónusta er í boði fyrir börn með downs heilkenni? Davíð Örn, sonur minn er með downs heilkenni. Tveggja ára gamall byrjaði hann í leikskólanum Víðivöllum í Hafnarfirði. Leitin að réttum leikskóla fyrir hann tók okkur foreldra hans töluverðan tíma og voru ýmsir möguleikar skoðaðir því að við vildum jú finna leikskóla í okkar heimabyggð sem gæti veitt honum þá allra bestu þjónustu sem völ væri á. Mjög fljótlega eftir að hann byrjaði í leikskólanum fundum við að okkur hafði tekist að velja rétt, Davíð fékk alla þá aðstoð sem hann þurfti og leikskólinn byggði upp í kringum hann frábært net sérfræðinga og fagfólks sem öll unnu með okkur að sömu markmiðum þ.e. að efla færni hans og þroska á öllum sviðum daglegs lífs. Í leikskólanum hafði Davíð alltaf manneskju með sér allan daginn eða frá 8-16 sem að leiðbeindi honum, þjálfaði hann og passaði hann eins og þurfti. Þær framfarir og þroski sem sonur okkar sýndi á sínum leikskólaárum fór fram úr okkar björtustu vonum og erum við í dag afar þakklát fyrir þessa frábæru þjónustu sem leikskólinn og annað fagfólk bauð upp á. Haustið 2013 hóf Davíð sína grunnskólagöngu. Eins og með leikskólann þá fórum við foreldrar hans og skoðuðum ýmsa möguleika varðandi val á grunnskóla og var markmiðið það sama og áður, að finna þann skóla sem veitti bestu mögulegu þjónustu sem að völ væri á. Við fundum fljótt að venjulegur grunnskóli í okkar heimabyggð væri ekki góður kostur fyrir hann og sóttum því um skólavist í Klettaskóla í Reykjavík, en það er skóli fyrir börn með þroskahamlanir og ýmsar fatlanir. Í Klettaskóla er einvalalið fagfólks og annars starfsfólks sem umvefur börnin sem þar stunda nám með einskærri hlýju og kærleika. Í þessum skóla er Davíð á meðal jafningja og hefur eignast vini sem er afar dýrmætt að okkar mati. Starfsfólk Klettaskóla veitir þá bestu þjónsutu sem völ er á en staðreyndin er sú að þessi þjónusta er ekki nægileg til þess að börnin sem þar nema fái þann tíma sem þau þurfa á að halda til að læra. Allir sem eitthvað til þekkja varðandi börn með þroskaraskanir eða fötlun af einhverju tagi, vita að þau þurfa í það minnsta helmingi lengri tíma til að læra, þau þurfa mikinn stuðning og athygli. Í ljósi þessa er það með eindæmum skrýtið að börnin fái nægan tíma með manneskju með sér á meðan þau eru í leikskóla en svo þegar að grunnskólagöngu kemur minnkar viðverutíminn, þau hafa ekki manneskju með sér en á sama tíma aukast kröfur varðandi námið. Í dag er Davíð í átta manna bekk og fimm kennarar sinna þeim öllum. Viðverutíminn í skólanum er frá 8-13 og að þeim tíma loknum tekur við gæsla á frístundaheimili til klukkan 16-17. Við foreldrarnir og aðrir sem standa okkur nærri höfum tekið eftir því að Davíð hefur farið aftur á sumum sviðum eftir að hann hóf sína grunnskólagöngu. Að þessu sögðu má það liggja ljóst fyrir að samfélagið sem við búum í veitir börnum með þroskahamlanir og aðrar raskanir, ekki nægilega góða þjónustu í grunnskólum. Það besta sem völ er á, er alls ekki nógu gott. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson Skoðun Skoðun Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Hvað getur Ísland gefið öðrum þjóðum? Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Veðrið, veskið og Íslendingurinn María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Að fæðast með auka litning eins og einstaklingar með downs heilkenni hafa, er yndisleg viðbót við margbreytileika mannfólksins, þessir einstaklingar hafa yfir að bera svo marga góða kosti og dyggðir og bera af hvað varðar hlýju og einlægni með nærveru sinni. En jafnframt má segja að ýmislegt annað fylgir hinum auka litningi sem að þessir einstaklingar þurfa aðstoð með til þess að auka og efla lífsgæði sín og þátttöku í samfélaginu. Að mínu mati er það hlutverk okkar foreldranna og samfélagsins í heild að koma á móts við þessar þarfir og veita þá allra bestu þjónustu sem völ er á hverjum tíma ásamt því að reyna að uppfæra og betrumbæta þar sem þörf er á hverju sinni. Hvaða þjónusta er í boði fyrir börn með downs heilkenni? Davíð Örn, sonur minn er með downs heilkenni. Tveggja ára gamall byrjaði hann í leikskólanum Víðivöllum í Hafnarfirði. Leitin að réttum leikskóla fyrir hann tók okkur foreldra hans töluverðan tíma og voru ýmsir möguleikar skoðaðir því að við vildum jú finna leikskóla í okkar heimabyggð sem gæti veitt honum þá allra bestu þjónustu sem völ væri á. Mjög fljótlega eftir að hann byrjaði í leikskólanum fundum við að okkur hafði tekist að velja rétt, Davíð fékk alla þá aðstoð sem hann þurfti og leikskólinn byggði upp í kringum hann frábært net sérfræðinga og fagfólks sem öll unnu með okkur að sömu markmiðum þ.e. að efla færni hans og þroska á öllum sviðum daglegs lífs. Í leikskólanum hafði Davíð alltaf manneskju með sér allan daginn eða frá 8-16 sem að leiðbeindi honum, þjálfaði hann og passaði hann eins og þurfti. Þær framfarir og þroski sem sonur okkar sýndi á sínum leikskólaárum fór fram úr okkar björtustu vonum og erum við í dag afar þakklát fyrir þessa frábæru þjónustu sem leikskólinn og annað fagfólk bauð upp á. Haustið 2013 hóf Davíð sína grunnskólagöngu. Eins og með leikskólann þá fórum við foreldrar hans og skoðuðum ýmsa möguleika varðandi val á grunnskóla og var markmiðið það sama og áður, að finna þann skóla sem veitti bestu mögulegu þjónustu sem að völ væri á. Við fundum fljótt að venjulegur grunnskóli í okkar heimabyggð væri ekki góður kostur fyrir hann og sóttum því um skólavist í Klettaskóla í Reykjavík, en það er skóli fyrir börn með þroskahamlanir og ýmsar fatlanir. Í Klettaskóla er einvalalið fagfólks og annars starfsfólks sem umvefur börnin sem þar stunda nám með einskærri hlýju og kærleika. Í þessum skóla er Davíð á meðal jafningja og hefur eignast vini sem er afar dýrmætt að okkar mati. Starfsfólk Klettaskóla veitir þá bestu þjónsutu sem völ er á en staðreyndin er sú að þessi þjónusta er ekki nægileg til þess að börnin sem þar nema fái þann tíma sem þau þurfa á að halda til að læra. Allir sem eitthvað til þekkja varðandi börn með þroskaraskanir eða fötlun af einhverju tagi, vita að þau þurfa í það minnsta helmingi lengri tíma til að læra, þau þurfa mikinn stuðning og athygli. Í ljósi þessa er það með eindæmum skrýtið að börnin fái nægan tíma með manneskju með sér á meðan þau eru í leikskóla en svo þegar að grunnskólagöngu kemur minnkar viðverutíminn, þau hafa ekki manneskju með sér en á sama tíma aukast kröfur varðandi námið. Í dag er Davíð í átta manna bekk og fimm kennarar sinna þeim öllum. Viðverutíminn í skólanum er frá 8-13 og að þeim tíma loknum tekur við gæsla á frístundaheimili til klukkan 16-17. Við foreldrarnir og aðrir sem standa okkur nærri höfum tekið eftir því að Davíð hefur farið aftur á sumum sviðum eftir að hann hóf sína grunnskólagöngu. Að þessu sögðu má það liggja ljóst fyrir að samfélagið sem við búum í veitir börnum með þroskahamlanir og aðrar raskanir, ekki nægilega góða þjónustu í grunnskólum. Það besta sem völ er á, er alls ekki nógu gott.
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar