Skoðun

Ísland sem mennskt land

Júlíus Valdimarsson skrifar
Þann 6. september sl. birtist í Fréttablaðinu grein eftir mig sem bar nafnið „Ég sé fyrir mér mennskan heim". Þessi grein var að efni til fyrri hluti persónulegrar hugleiðingar eða yfirlýsingar sem ég skrifaði árið 1996 og mér finnst ekki síður eiga við í dag.

Það sem þarna var ritað fyrir 17 árum stóð einhvern veginn ljóslifandi fyrir mér og tiltrú mín hefur ekki minnkað á þá mennsku framtíð sem þar er lýst þrátt fyrir tímabundna erfiðleika sem við göngum nú í gegnum. Ekki síst er tiltrú mín sterk á unga fólkið sem er kraftmikið og skapandi og reiðubúið til þess að leita nýrra leiða eins og kom vel fram í búsáhaldabyltingunni sem ekki hefði átt sér stað án þess. Sama er að segja um kröftugar aðgerðir ungs fólks annars staðar í heiminum sem nú krefst öðruvísi þjóðfélags. Hér á eftir fer seinni hluti hugleiðinga minna.

Ég sé fyrir mér Ísland sem mennskt land. Ég sé fyrir mér Ísland sem fyrsta landið í heiminum sem nær þessu marki. Ekki vegna þess að hér búi betra fólk, því að fólk alls staðar annars staðar á plánetunni býr yfir sömu þrá og starfar að sama marki. Ísland er hins vegar lítið land, sem samt sem áður hefur öll einkenni annarra þjóðfélaga.

Allar stofnanir og félög eru hér eins og annars staðar. Flestir kynstofnar og þjóðir eiga fulltrúa sína í íslensku þjóðfélagi og eru hluti af því eins og annars staðar.

Mannlegt net

Allar stefnur og straumar, allir fordómar, allt trúleysi, allt vonleysi, allt óöryggi, öll tortryggni, öll græðgi, allt tillitsleysi og allt óréttlæti er hér eins og annars staðar.

Allt þetta sem þarf að leysa alls staðar í heiminum er einnig hér. Við erum hins vegar svo örfá og það er auðvelt fyrir okkur að hittast persónulega og reglulega. Það er svo auðvelt fyrir okkur að mynda mannlegt net sem nær til hverrar götu, allra hverfa, þorpa og bæja, allra skóla, vinnustaða og félaga.

Ég sé fyrir mér fordæmisáhrif þess þjóðfélags sem okkur mun takast að mynda hér á Íslandi. Hingað munu margir koma til að upplifa félagslega fyrirmynd hins mennska þjóðfélags. Við munum einnig frétta af sífellt fleiri þjóðfélögum, bæjum, þorpum, hverfum og götum þar sem tókst að breyta völdunum og opna framtíðina eins og hér…

Ég sé fyrir mér fólkið… börnin mín og barnabörnin…

Ég sé fyrir mér bjartan, breyttan og mennskan heim…

Ég sé fyrir mér alheimslega mennska þjóð…




Skoðun

Skoðun

Blaður 35

Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar

Sjá meira


×