Hvað gerir forsetinn næst? 8. september 2011 06:00 Langreyndur stjórnmálamaður sagði, áður en Ólafur Ragnar Grímsson fór á Bessastaði: „Ólafur Ragnar fer alltaf alveg að strikinu. Svo fer hann yfir það.” Nú hefur forseti Íslands farið yfir strikið. Langt yfir strikið. Hann hefur ekki aðeins fótumtroðið hefðbundna stjórnskipan íslenska lýðveldisins, heldur hefur hann ráðist á ríkisstjórn landsins og í leiðinni að grannþjóðum okkar, – líka þeim sem veittu okkur hjálparhönd á erfiðum tímum. Þar nefni ég sérstaklega Norðurlöndin, og þá einna helst Færeyjar og Pólland. Þessi ríki komu okkur til bjargar í efnahagskreppunni með því að leggja fram helming gjaldeyrislánsins sem var undirstaða efnahagsáætlunar okkar í samvinnu við AGS. Eigum við Íslendingar að una því að forseti landsins haldi uppi eins konar leðjuslag í samskiptum okkar við erlend ríki? Ríkisstjórnin hefur þagað með einni undantekningu. Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra svaraði forsetanum í fréttum Stöðvar tvö og gerði það vel. Við eigum mikið undir góðum samskiptum við aðrar þjóðir. Við megum ekki láta einn mann eyðileggja það. Á erlendum vettvangi erum við því miður dæmd af því sem forsetinn segir við fjölmiðla erlenda eða innlenda hvort sem okkur líkar það betur eða verr. Og hvort sem nokkur Íslendingur tekur mark á honum eður ei. Ólafur Ragnar Grímsson, eins og fjármálaráðherra réttilega sagði á Alþingi, er búinn að krýna sjálfan sig sigurvegara í Icesave-málinu. Máli sem enn er ólokið. Þetta er auðvitað dæmalaust. Sennilega er hann nú að búa sig undir að smala hjörð sinni og undirbúa framboð fimmta kjörtímabilið. Hann þarf alltaf að vera að gera eitthvað sem enginn hefur gert áður. Ólafur Ragnar Grímsson hefur í forsetatíð sinni tekið sér vald sem hann hefur ekki. Hvers vegna þegja ráðherrar (nema Össur) þunnu hljóði? Í stjórnarskrá lýðveldisins segir í 11. grein: „Forseti lýðveldisins er ábyrgðarlaus á stjórnarathöfnum”. Í 13. grein segir: „Forsetinn lætur ráðherra framkvæma vald sitt.” Velkist einhver í vafa um að forsetinn hefur farið freklega gegn því sem segir í stjórnarskrá lýðveldisins að ekki séu nú nefndar þær hefðir sem fyrirrennarar hans hafa skapað og þjóðarsátt hefur ríkt um allt frá stofnun lýðveldisins? Hvers vegna þegir forsætisráðherra? Oddviti ríkisstjórnarinnar sem forseti ræðst á. Viljum við forseta sem segir þjóðinni ósatt eins og Ólafur Ragnar gerði um dæmalausar yfirlýsingar sínar í frægu hádegisverðarboði í danska sendiráðinu rétt eftir hrun? Viljum við forseta sem ræðst opinberlega og opinskátt á sitjandi ríkisstjórn? Viljum við forseta sem hvað eftir annað tekur völdin af Alþingi? Samkvæmt 1. grein stjórnarskrárinnar er Ísland lýðveldi með þingbundinni stjórn. Viljum við forseta sem ræðst með gífuryrðum á grannþjóðir okkar og þjóðir sem hafa rétt okkur hjálparhönd? Ekki ég. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Skoðun Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Langreyndur stjórnmálamaður sagði, áður en Ólafur Ragnar Grímsson fór á Bessastaði: „Ólafur Ragnar fer alltaf alveg að strikinu. Svo fer hann yfir það.” Nú hefur forseti Íslands farið yfir strikið. Langt yfir strikið. Hann hefur ekki aðeins fótumtroðið hefðbundna stjórnskipan íslenska lýðveldisins, heldur hefur hann ráðist á ríkisstjórn landsins og í leiðinni að grannþjóðum okkar, – líka þeim sem veittu okkur hjálparhönd á erfiðum tímum. Þar nefni ég sérstaklega Norðurlöndin, og þá einna helst Færeyjar og Pólland. Þessi ríki komu okkur til bjargar í efnahagskreppunni með því að leggja fram helming gjaldeyrislánsins sem var undirstaða efnahagsáætlunar okkar í samvinnu við AGS. Eigum við Íslendingar að una því að forseti landsins haldi uppi eins konar leðjuslag í samskiptum okkar við erlend ríki? Ríkisstjórnin hefur þagað með einni undantekningu. Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra svaraði forsetanum í fréttum Stöðvar tvö og gerði það vel. Við eigum mikið undir góðum samskiptum við aðrar þjóðir. Við megum ekki láta einn mann eyðileggja það. Á erlendum vettvangi erum við því miður dæmd af því sem forsetinn segir við fjölmiðla erlenda eða innlenda hvort sem okkur líkar það betur eða verr. Og hvort sem nokkur Íslendingur tekur mark á honum eður ei. Ólafur Ragnar Grímsson, eins og fjármálaráðherra réttilega sagði á Alþingi, er búinn að krýna sjálfan sig sigurvegara í Icesave-málinu. Máli sem enn er ólokið. Þetta er auðvitað dæmalaust. Sennilega er hann nú að búa sig undir að smala hjörð sinni og undirbúa framboð fimmta kjörtímabilið. Hann þarf alltaf að vera að gera eitthvað sem enginn hefur gert áður. Ólafur Ragnar Grímsson hefur í forsetatíð sinni tekið sér vald sem hann hefur ekki. Hvers vegna þegja ráðherrar (nema Össur) þunnu hljóði? Í stjórnarskrá lýðveldisins segir í 11. grein: „Forseti lýðveldisins er ábyrgðarlaus á stjórnarathöfnum”. Í 13. grein segir: „Forsetinn lætur ráðherra framkvæma vald sitt.” Velkist einhver í vafa um að forsetinn hefur farið freklega gegn því sem segir í stjórnarskrá lýðveldisins að ekki séu nú nefndar þær hefðir sem fyrirrennarar hans hafa skapað og þjóðarsátt hefur ríkt um allt frá stofnun lýðveldisins? Hvers vegna þegir forsætisráðherra? Oddviti ríkisstjórnarinnar sem forseti ræðst á. Viljum við forseta sem segir þjóðinni ósatt eins og Ólafur Ragnar gerði um dæmalausar yfirlýsingar sínar í frægu hádegisverðarboði í danska sendiráðinu rétt eftir hrun? Viljum við forseta sem ræðst opinberlega og opinskátt á sitjandi ríkisstjórn? Viljum við forseta sem hvað eftir annað tekur völdin af Alþingi? Samkvæmt 1. grein stjórnarskrárinnar er Ísland lýðveldi með þingbundinni stjórn. Viljum við forseta sem ræðst með gífuryrðum á grannþjóðir okkar og þjóðir sem hafa rétt okkur hjálparhönd? Ekki ég.
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun