Borgin hefur ráðin í hendi sér Snorri F.. Hilmarsson skrifar 16. maí 2011 09:30 Fréttablaðið hefur af gefnu tilefni fjallað um auð og eyðilögð hús í miðborginni að undanförnu. Eins og Hjálmar Sveinsson bendir réttilega á í blaðinu fyrir helgi var sameining lóða hluti af átaki sveitarstjórnarmanna í Reykjavík til að laða fjárfestingu að miðborginni, losa um hömlur í skipulagi og auka byggingarmagn, oft með óraunhæfum hætti. Árangur þessarar stefnu birtist í þessum niðurlægðu húsum og er sýnilega á kostnað miðborgarinnar og þess sögulega umhverfis sem hún þrífst á. Flest eiga umrædd hús það sammerkt að vera hluti af slíkum spákaupum með mögulegar risalóðir. Sameining lóða hefur haft ýmsar neikvæðar afleiðingar fyrir miðborgina. Hún vinnur gegn þeim fjölbreytileika og smáa kvarða sem er styrkur byggðarinnar og tryggir henni líf og endurnýjun. Svona þarf þetta ekki að vera. Um það bera svo mörg ágæt dæmi úr miðborginni skýrt vitni. Laugavegur 46 gengur nú í endurnýjun lífdaga. Sama hefur Þingholtsstræti 2 á horni Bankastrætis gert en einnig Laugavegur 2, 11, 21 og 56, á Bergstaðastræti, Klapparstíg, Lindargötu, Þingholtsstræti og listinn er lengri. Þetta er allt óeigingjarnt og rausnarlegt framlag einstaklinga, fjölskyldna og fyrirtækja til borgarinnar og allra sem hana byggja. Þar sem ekki er leyfð óheft beit sprettur blómgróður. Það er því eðlilegt að borgaryfirvöld sjálf leggi gott til eins og gert hefur verið með svo miklum ágætum með uppbyggingunni í Aðalstræti, við Laugaveg og endurreisn húsanna við Lækjartorg. Hins vegar á ekki að þurfa bruna til að gera góða hluti í gamla bænum, það má líka taka til þar sem skipulagið hefur lent í blindgötu. Flest þessara húsa sem nú stinga í augu í niðurlægingu sinni gætu sem hægast orðið hin mesta staðarprýði fengju þau tækifæri til þess. Borgarstjórn hefur undir höndum öll þau verkfæri sem þarf til að snúa taflinu við. Verndun er því aðeins annað form uppbyggingar eins og dæmin sanna og er ekki til annars fallin en að auka gæði byggðarinnar. Verndun er líklegri til að koma betra jafnvægi á byggðina og gera hana að vettvangi betra mannlífs en stefnan um sameiningu lóða hefur hingað til leitt af sér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir Skoðun VII. Aðförin að Ólafi Jóhannessyni Hafþór S. Ciesielski Skoðun Réttindi launafólks og frelsið Orri Páll Jóhannsson Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre Skoðun Skoðun Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Skoðun Mikilvægi björgunarsveitanna Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson skrifar Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þegar jólasveinninn kemur ekki á hverri nóttu Guðlaugur Kristmundsson skrifar Skoðun 100 lítrar á mínútu Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Stöðugleiki sem viðmið Arnar Laxdal skrifar Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar Skoðun Loftslagsmál: tölur segja sögur en hvaða sögu viljum við? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hvaðan koma jólin okkar – og hvað kenna þau okkur um menningu? Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Hver borgar fyrir heimsendinguna? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Innviðir og öryggi í hættu í höndum ráðherra Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun „Steraleikarnir“ Birgir Sverrisson skrifar Skoðun Fínpússuð mannvonska Armando Garcia skrifar Skoðun Fólkið sem hverfur... Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Gengið til friðar Ingibjörg Haraldsdóttir,Elín Oddný Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Mótmæli bænda í Brussel eru ekki sjónarspil – þau eru viðvörun Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Þegar gigtin stjórnar jólunum Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Fullveldi í framkvæmd Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Verður Flokkur fólksins að Flótta fólksins? Júlíus Valsson skrifar Skoðun „Rússland hefur ráðist inn í 19 ríki“ - og samt engin ógn? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Fæðuöryggi sem innviðamál í breyttu alþjóðakerfi Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Svona gerum við… fjármagn til áfengis- og vímuefnameðferðar aukið um 850 milljónir Alma Möller skrifar Skoðun Gluggagægir fyrir innan gluggann. Gervigreindin lifnar við Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Fréttablaðið hefur af gefnu tilefni fjallað um auð og eyðilögð hús í miðborginni að undanförnu. Eins og Hjálmar Sveinsson bendir réttilega á í blaðinu fyrir helgi var sameining lóða hluti af átaki sveitarstjórnarmanna í Reykjavík til að laða fjárfestingu að miðborginni, losa um hömlur í skipulagi og auka byggingarmagn, oft með óraunhæfum hætti. Árangur þessarar stefnu birtist í þessum niðurlægðu húsum og er sýnilega á kostnað miðborgarinnar og þess sögulega umhverfis sem hún þrífst á. Flest eiga umrædd hús það sammerkt að vera hluti af slíkum spákaupum með mögulegar risalóðir. Sameining lóða hefur haft ýmsar neikvæðar afleiðingar fyrir miðborgina. Hún vinnur gegn þeim fjölbreytileika og smáa kvarða sem er styrkur byggðarinnar og tryggir henni líf og endurnýjun. Svona þarf þetta ekki að vera. Um það bera svo mörg ágæt dæmi úr miðborginni skýrt vitni. Laugavegur 46 gengur nú í endurnýjun lífdaga. Sama hefur Þingholtsstræti 2 á horni Bankastrætis gert en einnig Laugavegur 2, 11, 21 og 56, á Bergstaðastræti, Klapparstíg, Lindargötu, Þingholtsstræti og listinn er lengri. Þetta er allt óeigingjarnt og rausnarlegt framlag einstaklinga, fjölskyldna og fyrirtækja til borgarinnar og allra sem hana byggja. Þar sem ekki er leyfð óheft beit sprettur blómgróður. Það er því eðlilegt að borgaryfirvöld sjálf leggi gott til eins og gert hefur verið með svo miklum ágætum með uppbyggingunni í Aðalstræti, við Laugaveg og endurreisn húsanna við Lækjartorg. Hins vegar á ekki að þurfa bruna til að gera góða hluti í gamla bænum, það má líka taka til þar sem skipulagið hefur lent í blindgötu. Flest þessara húsa sem nú stinga í augu í niðurlægingu sinni gætu sem hægast orðið hin mesta staðarprýði fengju þau tækifæri til þess. Borgarstjórn hefur undir höndum öll þau verkfæri sem þarf til að snúa taflinu við. Verndun er því aðeins annað form uppbyggingar eins og dæmin sanna og er ekki til annars fallin en að auka gæði byggðarinnar. Verndun er líklegri til að koma betra jafnvægi á byggðina og gera hana að vettvangi betra mannlífs en stefnan um sameiningu lóða hefur hingað til leitt af sér.
Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar
Skoðun Svona gerum við… fjármagn til áfengis- og vímuefnameðferðar aukið um 850 milljónir Alma Möller skrifar
Skoðun Gluggagægir fyrir innan gluggann. Gervigreindin lifnar við Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar