Ég er að tala við þig, kæri almenningur 23. september 2011 09:00 Hvar brýst hin niðurbælda reiði út? Er ekki skynsamlegra að beina henni að þeim sem á þér hafa brotið? Það er ekki til lítils af okkur ætlað af stjórnvöldum. Ekki nóg með að við eigum óumbeðin að taka á okkur byrðarnar af einu stærsta efnahagshruni sem hér á landi hefur orðið, heldur eigum við líka að kyngja því þegjandi og hljóðalaust að þeim byrðum sé útdeilt á mjög óréttlátan og vafasaman hátt. Litli maðurinn skal borga brúsann með öllum ráðum og dáðum. En af hverju skyldu stjórnvöld halda að þau komist upp með slíkt ofbeldi gegn almenningi? Er það kannski af því að þau vita að íslenskur almenningur er vanur að dansa eftir þeirra höfði, þegjandi og hljóðalaust? Stjórnvöld vita að fólkið í landinu er orðið þreytt og vill fara að einbeita sér að einhverju skemmtilegra, hver láir þeim það svo sem? Lítill hópur fólks neitar að horfa framhjá þessu gríðarlega óréttlæti og reynir að berjast gegn því með ýmis konar aðgerðum. Þá er athygli ríkisstjórnarinnar vakin á því óréttlæti sem hér á sér stað með mjög skýrum hætti, án þess þó að fá þá verðskulduðu athygli sem þeim aðgerðum eru ætlaðar. Það sorglega er að áhugaleysið og leiðinn á umræðunni um sífellt versnandi kjör almennings nær líka til fjölmiðlanna, sem sýna efninu takmarkaðan áhuga. Svokallaðar afskriftir á skuldum almennings voru ákveðnar í miklum flýti og án þess að vera vel ígrundaðar. Skuldavandi heimilanna átti að vera forgangsmál í tiltektinni eftir hrunið til þess að fólkið gæti séð fram á örlitla von í sinni lífsbaráttu. Í staðinn hefur það sýnt sig að þetta eru ein mestu mistök núverandi ríkisstjórnar fram að þessu. Af hverju stingur ríkisstjórnin höfðinu í sandinn þegar hún er krafin svara um þetta mál? Væri ekki betra að viðurkenna mistökin og reyna að bæta fyrir þau? Víða er pottur brotinn og almenningur hefur skilning á því að tiltektin eftir svínaríið er ærið verk, en þarna er um slíkt klúður að ræða að ekki verður framhjá því horft. Í samtölum við ráðherra þessarar ríkisstjórnar sem og framkvæmdastjóra ÍLS vegna þessa ójafnræðis eru svörin á þá leið að svona sé þetta nú bara, lögin komi í veg fyrir að lánastofnanir vinni eftir sömu reglum. ÍLS má samkvæmt lögum ekki ganga jafn langt og bankarnir í lánaleiðréttingum sínum. Þannig fór fólk með málin sín í gegnum bankana og fékk afskriftir á meðan fólki í sambærilegri stöðu var hafnað af ÍLS. Og hver setti þessi lög sem eru svona meingölluð og ósanngjörn? Er ekki kominn tími til þess að ríkisstjórnin viðurkenni vanmátt sinn og biðji þjóðina afsökunar á þessu klúðri? Kröfurnar sem stjórnvöld gera til almennings eru ekki mannúðlegar. Fólki er gert að halda áfram að borga brúsann, sem stöðugt verður stærri, við sífellt verri aðstæður. Getum við verið sátt við sjálf okkur ef við látum þetta viðgangast án þess að verja okkur? Virkar það að segja „já, amen“ og láta eins og ekkert hafi í skorist? Erum við þá ekki að dreifa eitri í kringum okkur? Sú reiði sem mallar undir yfirborðinu, án þess að henni sé hleypt út á eðlilegan hátt og málin gerð upp, mun hafa alvarlegri afleiðingar í samfélaginu en við getum gert okkur í hugarlund. Það læra börnin sem fyrir þeim er haft. Þannig eru stjórnvöld að setja almenningi slæmt fordæmi með aðgerðum sínum sem hvetja til vanskila og refsa fyrir skilvísi í fjármálum. Það er auðséð af hverju t.d. svört atvinnustarfsemi er farin að blómstra eins og aldrei fyrr hér á landi. Og undrar það einhvern að sífellt fleiri flytji utan eða hætti viljandi að borga af lánum sínum? Hvaða hópur samfélagsins borgar brúsann af því? Siðferði stjórnvalda er ekkert til þess að hrópa húrra fyrir og þess vegna er siðferðisleg hnignun þessarar þjóðar óhjákvæmileg, nema við höfnum því að stjórnvöld ráði hér ríkjum og valdi frekari skaða samfélagsins. Er ekki kominn tími til þess að vakna og horfast í augu við stöðuna eins og hún er? Almenningur þarf nú sem aldrei fyrr að standa saman og standa vörð um þau gildi sem eru stoðirnar í okkar samfélagi. Það er sagt að stundum eigi reiðin rétt á sér og það á augljóslega við um Ísland í dag. Beinum reiðinni því í rétta átt og nýtum hana á uppbyggilegan hátt í þágu okkar samfélags. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Sjá meira
Hvar brýst hin niðurbælda reiði út? Er ekki skynsamlegra að beina henni að þeim sem á þér hafa brotið? Það er ekki til lítils af okkur ætlað af stjórnvöldum. Ekki nóg með að við eigum óumbeðin að taka á okkur byrðarnar af einu stærsta efnahagshruni sem hér á landi hefur orðið, heldur eigum við líka að kyngja því þegjandi og hljóðalaust að þeim byrðum sé útdeilt á mjög óréttlátan og vafasaman hátt. Litli maðurinn skal borga brúsann með öllum ráðum og dáðum. En af hverju skyldu stjórnvöld halda að þau komist upp með slíkt ofbeldi gegn almenningi? Er það kannski af því að þau vita að íslenskur almenningur er vanur að dansa eftir þeirra höfði, þegjandi og hljóðalaust? Stjórnvöld vita að fólkið í landinu er orðið þreytt og vill fara að einbeita sér að einhverju skemmtilegra, hver láir þeim það svo sem? Lítill hópur fólks neitar að horfa framhjá þessu gríðarlega óréttlæti og reynir að berjast gegn því með ýmis konar aðgerðum. Þá er athygli ríkisstjórnarinnar vakin á því óréttlæti sem hér á sér stað með mjög skýrum hætti, án þess þó að fá þá verðskulduðu athygli sem þeim aðgerðum eru ætlaðar. Það sorglega er að áhugaleysið og leiðinn á umræðunni um sífellt versnandi kjör almennings nær líka til fjölmiðlanna, sem sýna efninu takmarkaðan áhuga. Svokallaðar afskriftir á skuldum almennings voru ákveðnar í miklum flýti og án þess að vera vel ígrundaðar. Skuldavandi heimilanna átti að vera forgangsmál í tiltektinni eftir hrunið til þess að fólkið gæti séð fram á örlitla von í sinni lífsbaráttu. Í staðinn hefur það sýnt sig að þetta eru ein mestu mistök núverandi ríkisstjórnar fram að þessu. Af hverju stingur ríkisstjórnin höfðinu í sandinn þegar hún er krafin svara um þetta mál? Væri ekki betra að viðurkenna mistökin og reyna að bæta fyrir þau? Víða er pottur brotinn og almenningur hefur skilning á því að tiltektin eftir svínaríið er ærið verk, en þarna er um slíkt klúður að ræða að ekki verður framhjá því horft. Í samtölum við ráðherra þessarar ríkisstjórnar sem og framkvæmdastjóra ÍLS vegna þessa ójafnræðis eru svörin á þá leið að svona sé þetta nú bara, lögin komi í veg fyrir að lánastofnanir vinni eftir sömu reglum. ÍLS má samkvæmt lögum ekki ganga jafn langt og bankarnir í lánaleiðréttingum sínum. Þannig fór fólk með málin sín í gegnum bankana og fékk afskriftir á meðan fólki í sambærilegri stöðu var hafnað af ÍLS. Og hver setti þessi lög sem eru svona meingölluð og ósanngjörn? Er ekki kominn tími til þess að ríkisstjórnin viðurkenni vanmátt sinn og biðji þjóðina afsökunar á þessu klúðri? Kröfurnar sem stjórnvöld gera til almennings eru ekki mannúðlegar. Fólki er gert að halda áfram að borga brúsann, sem stöðugt verður stærri, við sífellt verri aðstæður. Getum við verið sátt við sjálf okkur ef við látum þetta viðgangast án þess að verja okkur? Virkar það að segja „já, amen“ og láta eins og ekkert hafi í skorist? Erum við þá ekki að dreifa eitri í kringum okkur? Sú reiði sem mallar undir yfirborðinu, án þess að henni sé hleypt út á eðlilegan hátt og málin gerð upp, mun hafa alvarlegri afleiðingar í samfélaginu en við getum gert okkur í hugarlund. Það læra börnin sem fyrir þeim er haft. Þannig eru stjórnvöld að setja almenningi slæmt fordæmi með aðgerðum sínum sem hvetja til vanskila og refsa fyrir skilvísi í fjármálum. Það er auðséð af hverju t.d. svört atvinnustarfsemi er farin að blómstra eins og aldrei fyrr hér á landi. Og undrar það einhvern að sífellt fleiri flytji utan eða hætti viljandi að borga af lánum sínum? Hvaða hópur samfélagsins borgar brúsann af því? Siðferði stjórnvalda er ekkert til þess að hrópa húrra fyrir og þess vegna er siðferðisleg hnignun þessarar þjóðar óhjákvæmileg, nema við höfnum því að stjórnvöld ráði hér ríkjum og valdi frekari skaða samfélagsins. Er ekki kominn tími til þess að vakna og horfast í augu við stöðuna eins og hún er? Almenningur þarf nú sem aldrei fyrr að standa saman og standa vörð um þau gildi sem eru stoðirnar í okkar samfélagi. Það er sagt að stundum eigi reiðin rétt á sér og það á augljóslega við um Ísland í dag. Beinum reiðinni því í rétta átt og nýtum hana á uppbyggilegan hátt í þágu okkar samfélags.
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar