Rökvilla Þorsteins Pálssonar Friðrik J. Arngrímsson skrifar 18. ágúst 2009 06:00 Þorsteinn Pálsson skrifaði grein í Fréttablaðið á laugardaginn þar sem hann komst sem fyrr að því að rétt sé að beita heilbrigðri skynsemi við stjórn fiskveiða. Í lok greinarinnar dró hann upp tvo kosti sem hann telur að margt bendi til að þjóðin standi frammi fyrir og spyr á hvora sveifina íslenskir útvegsmenn leggjast ef sú er raunin. Þessir kostir eru að mati Þorsteins Pálssonar „Að innleiða gamla úrelta fiskveiðistjórnun Evrópusambandsins og hafna aðild eða ganga í sambandið og verja rétt Íslands til veiða og hagkvæmrar stjórnunar á grundvelli takmarkaðra markaðsreglna eins og verið hefur.” Með þessari uppstillingu sneiðir Þorsteinn Pálsson fram hjá hinu augljósa, sem er að innganga í ESB kemur ekki í veg fyrir að íslensk stjórnvöld sniðgangi skynsemina og setji íslenskum sjávarútvegi vitlausar reglur. Það sem breytist hinvegar er það að til viðbótar því að íslensk stjórnvöld geti sett sjávarútveginum óskynsamlegar reglur þurfum að lúta þeim reglum sem ESB kýs að setja okkur. Verkefni íslenskra útvegsmanna er því eftir sem áður að stuðla að því að á Íslandi verði rekinn sjálfbær og arðbær sjávarútvegur sem skilar íslenskri þjóð mestum arði af mikilvægustu auðlind okkar. Innganga Íslands í ESB er ekki lóð á þá vogarskál. Höfundur er framkvæmdastjóri LÍÚ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hver á að kenna börnunum í Kópavogi í framtíðinni? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Konur sem þögðu, kynslóð sem aldrei fékk sviðið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir Skoðun Breytt forgangsröðun jarðganga Eyjólfur Ármannsson Skoðun Gerendur fá frípassa í ofbeldismálum Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Göfug orkuskipti í orði - öfug orkuskipti í verki Þrándur Sigurjón Ólafsson Skoðun Hafa þjófar meiri rétt? Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Alvöru árangur áfram og ekkert stopp Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Hafnarfjarðarbær: þjónustustofnun eða valdakerfi? Óskar Steinn Ómarsson Skoðun Ferðasjóður íþróttafélaga hækkaður um 100 milljónir Hannes S. Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Mikilvæg innspýting fyrir þekkingarsamfélagið Logi Einarsson skrifar Skoðun Hafa þjófar meiri rétt? Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hafnarfjarðarbær: þjónustustofnun eða valdakerfi? Óskar Steinn Ómarsson skrifar Skoðun Breytt forgangsröðun jarðganga Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Gerendur fá frípassa í ofbeldismálum Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ferðasjóður íþróttafélaga hækkaður um 100 milljónir Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Alvöru árangur áfram og ekkert stopp Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Göfug orkuskipti í orði - öfug orkuskipti í verki Þrándur Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Hver á að kenna börnunum í Kópavogi í framtíðinni? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Konur sem þögðu, kynslóð sem aldrei fékk sviðið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Skamm! (-sýni) Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Fatlað fólk er miklu meira en tölur í excel skjali Ágústa Arna Sigurdórsdóttir skrifar Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Þegar fjárlögin vinna gegn markmiðinu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Skýrslufargan: mikið skrifað, lítið lesið og lítið gert Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Álafosskvos – verndarsvæði í byggð Regína Ásvaldsdóttir skrifar Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir skrifar Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson skrifar Skoðun Ný þjóðaröryggisstefna Bandaríkjanna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védís Drótt Cortez skrifar Skoðun Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann skrifar Skoðun ,,Friðardúfan“ Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Sjá meira
Þorsteinn Pálsson skrifaði grein í Fréttablaðið á laugardaginn þar sem hann komst sem fyrr að því að rétt sé að beita heilbrigðri skynsemi við stjórn fiskveiða. Í lok greinarinnar dró hann upp tvo kosti sem hann telur að margt bendi til að þjóðin standi frammi fyrir og spyr á hvora sveifina íslenskir útvegsmenn leggjast ef sú er raunin. Þessir kostir eru að mati Þorsteins Pálssonar „Að innleiða gamla úrelta fiskveiðistjórnun Evrópusambandsins og hafna aðild eða ganga í sambandið og verja rétt Íslands til veiða og hagkvæmrar stjórnunar á grundvelli takmarkaðra markaðsreglna eins og verið hefur.” Með þessari uppstillingu sneiðir Þorsteinn Pálsson fram hjá hinu augljósa, sem er að innganga í ESB kemur ekki í veg fyrir að íslensk stjórnvöld sniðgangi skynsemina og setji íslenskum sjávarútvegi vitlausar reglur. Það sem breytist hinvegar er það að til viðbótar því að íslensk stjórnvöld geti sett sjávarútveginum óskynsamlegar reglur þurfum að lúta þeim reglum sem ESB kýs að setja okkur. Verkefni íslenskra útvegsmanna er því eftir sem áður að stuðla að því að á Íslandi verði rekinn sjálfbær og arðbær sjávarútvegur sem skilar íslenskri þjóð mestum arði af mikilvægustu auðlind okkar. Innganga Íslands í ESB er ekki lóð á þá vogarskál. Höfundur er framkvæmdastjóri LÍÚ.
Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar
Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar