Takmörkuð þekking á landinu 31. ágúst 2005 00:01 Sæll Egill, oft kemst maður ekki hjá því þegar ferðast er með flugvélum að verða áheyrandi samtala þeirra sem sitja í nágrenninu. Eitt sinn heyrði ég erlendan mann sem sat í bekkjaröðinni fyrir aftan mig spyrja sessunaut sinn ungan íslending á þrítugsaldri, hvort ekki væru margir skíðastaðir á Íslandi. "Nei það eru engir", var svarið hjá hinum unga landa mínum. En hann leiðrétti sig eftir skamma stund. "Oh yes there is one in the country, Blue mountains close to Reykjavik." Hinn erlendi maður varð undrandi og sagði sér þætti þetta einkennilegt í svo fjöllóttu landi sem Ísland væri og mikið af jöklum. Ungi maðurinn hélt svo nákvæman og langan fyrirlestur um alla hina frábæru pöbba og veitingastaði í miðbæ Reykjavíkur. Hvað skemmtanalífið væri fjörugt og auðvelt að finna sér stúlku. Hér virtist vera einn af þeim íslendingum sem aldrei fara út fyrir 101 svæðið nema þá í rútu til Keflavíkur. Það er harla einkennilegt að heyra fullorðinn íslending vita ekki að það séu 3 skíðastaðir í grennd Reykjavíkur auk hinna stóru skíðastaða á Eskifirði, Húsavík, Akureyri, Dalvík, Siglufirði, Sauðárkrók og Ísafirði. Maður verður i vaxandi mæli var við þessa takmörkuðu þekkingu á landi okkar hjá fólki sem býr og heldur sig á 101/107 svæðinu. Þetta fólk margt hvert virðist haldið einhverri heimóttalegri þörf að vera sífellt að réttlæta búsetu sína á þessu svæði með því að tala niður til þeirra sem hafa kosið að búa annarsstaðar. Þetta kemur reglulega fram á heimasíðu þinni Egill og reyndar hjá sumu af þáttagerðarfólki útvarpsstöðvanna. Nýverið birtir þú pistil Hallgríms. Þar fer hann háðuglegum orðum um líf okkar úthverfunganna og hversu ömurlegt og innihaldslaust það sé. Engir listamenn þrífist úthverfunum, öll hugsun ófrjó og við þjökuð þunglyndisdoða. Sú mynd sem Hallgrímur dregur upp af okkur úthverfingunum samsamar sig við gaurana sem Halli og Laddi léku svo oft í áramótaskaupunum á sínum tíma og staðsettir voru á túnunum við Laugardalshöllina. Hallgrímur fullyrðir að hvergi sé bjór að hafa á pöbb í Grafarvognum og það eina sem til afþreyingar bjóðist sé kirkjan okkar. Til að bæta úr þekkingarleysi Hallgríms má benda á að allmargir snjallir rithöfundar og þekkt ljóðskáld búa í Grafarvoginum. Úr mínum bransa eru búsettir allmargir leiðandi tæknimenn í Grafarvoginum, sem halda uppi þróttmestu og framsæknustu fyrirtækjunum. Það eru nú einir 3 pöbbar í Grafarvoginum, auk þess stór dansstaður. Nokkur veitingahús og pizzastaðir og austurlenskur matsölustaður. Stærsta knattspyrnu- og tónleikahús landsins er þar, ásamt skautahöll. Tveir golfvellir, sundlaug, allnokkrir knattspyrnuvellir og 4 stór íþróttahús. Auk þess er í Grafarvoginum þéttriðnasta göngustígakerfi um íbúðarhverfin sem þekkist hér á landi og eins með fjörunni allt frá Elliðaánum upp í Mosfellsbæ. Á öllum þessum stöðum er iðandi mannlíf. Ég er uppalinn í austurbænum, nánar Vogunum, og hef alla tíð búið á svæðinu vestan Kringlumýrarbrautar, utan liðlega eins árs sem ég átti heima vestast við Hringbrautina. Skelfing var oft rok þar og skelfing tók það langan tíma að komast í gegnum bæinn til vinnu, en á þeim tíma var aðalvinnustöð mín í Háaleitishverfinu. Sami tími fór til spillis ef maður ætlaði að fara á skíði eða ganga á Esjuna. Ég seldi íbúð mína og flutti upp í Grafarvog og hef verið þar í síðan eða í 17 ár. Ég uni hag mínum mun betur hér en í Vesturbænum, svo vel að ég finn enga þörf að réttlæta það með því að níða niður 101/107 svæðið eða það fólk sem kýs að búa þar. Það er svo öllu verra ef menn eru að gefa sig út fyrir að skrifa í kynningarbækur eða ástunda fyrirlestra um Ísland og íslendinga, þá verður maður að gera kröfu um að viðkomandi kynni sér helstu staðreyndir. Þrátt fyrir smellinn texta þá fellur hann niður á sama plan og hinn ungi flugfarþegi og það er eitthvað svo ástæðulaust Grafarvogi 28, ágúst 2005 Með góðum kveðjum Guðmundur Gunnarsson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Silfur Egils Silfur-Bréf Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Sjá meira
Sæll Egill, oft kemst maður ekki hjá því þegar ferðast er með flugvélum að verða áheyrandi samtala þeirra sem sitja í nágrenninu. Eitt sinn heyrði ég erlendan mann sem sat í bekkjaröðinni fyrir aftan mig spyrja sessunaut sinn ungan íslending á þrítugsaldri, hvort ekki væru margir skíðastaðir á Íslandi. "Nei það eru engir", var svarið hjá hinum unga landa mínum. En hann leiðrétti sig eftir skamma stund. "Oh yes there is one in the country, Blue mountains close to Reykjavik." Hinn erlendi maður varð undrandi og sagði sér þætti þetta einkennilegt í svo fjöllóttu landi sem Ísland væri og mikið af jöklum. Ungi maðurinn hélt svo nákvæman og langan fyrirlestur um alla hina frábæru pöbba og veitingastaði í miðbæ Reykjavíkur. Hvað skemmtanalífið væri fjörugt og auðvelt að finna sér stúlku. Hér virtist vera einn af þeim íslendingum sem aldrei fara út fyrir 101 svæðið nema þá í rútu til Keflavíkur. Það er harla einkennilegt að heyra fullorðinn íslending vita ekki að það séu 3 skíðastaðir í grennd Reykjavíkur auk hinna stóru skíðastaða á Eskifirði, Húsavík, Akureyri, Dalvík, Siglufirði, Sauðárkrók og Ísafirði. Maður verður i vaxandi mæli var við þessa takmörkuðu þekkingu á landi okkar hjá fólki sem býr og heldur sig á 101/107 svæðinu. Þetta fólk margt hvert virðist haldið einhverri heimóttalegri þörf að vera sífellt að réttlæta búsetu sína á þessu svæði með því að tala niður til þeirra sem hafa kosið að búa annarsstaðar. Þetta kemur reglulega fram á heimasíðu þinni Egill og reyndar hjá sumu af þáttagerðarfólki útvarpsstöðvanna. Nýverið birtir þú pistil Hallgríms. Þar fer hann háðuglegum orðum um líf okkar úthverfunganna og hversu ömurlegt og innihaldslaust það sé. Engir listamenn þrífist úthverfunum, öll hugsun ófrjó og við þjökuð þunglyndisdoða. Sú mynd sem Hallgrímur dregur upp af okkur úthverfingunum samsamar sig við gaurana sem Halli og Laddi léku svo oft í áramótaskaupunum á sínum tíma og staðsettir voru á túnunum við Laugardalshöllina. Hallgrímur fullyrðir að hvergi sé bjór að hafa á pöbb í Grafarvognum og það eina sem til afþreyingar bjóðist sé kirkjan okkar. Til að bæta úr þekkingarleysi Hallgríms má benda á að allmargir snjallir rithöfundar og þekkt ljóðskáld búa í Grafarvoginum. Úr mínum bransa eru búsettir allmargir leiðandi tæknimenn í Grafarvoginum, sem halda uppi þróttmestu og framsæknustu fyrirtækjunum. Það eru nú einir 3 pöbbar í Grafarvoginum, auk þess stór dansstaður. Nokkur veitingahús og pizzastaðir og austurlenskur matsölustaður. Stærsta knattspyrnu- og tónleikahús landsins er þar, ásamt skautahöll. Tveir golfvellir, sundlaug, allnokkrir knattspyrnuvellir og 4 stór íþróttahús. Auk þess er í Grafarvoginum þéttriðnasta göngustígakerfi um íbúðarhverfin sem þekkist hér á landi og eins með fjörunni allt frá Elliðaánum upp í Mosfellsbæ. Á öllum þessum stöðum er iðandi mannlíf. Ég er uppalinn í austurbænum, nánar Vogunum, og hef alla tíð búið á svæðinu vestan Kringlumýrarbrautar, utan liðlega eins árs sem ég átti heima vestast við Hringbrautina. Skelfing var oft rok þar og skelfing tók það langan tíma að komast í gegnum bæinn til vinnu, en á þeim tíma var aðalvinnustöð mín í Háaleitishverfinu. Sami tími fór til spillis ef maður ætlaði að fara á skíði eða ganga á Esjuna. Ég seldi íbúð mína og flutti upp í Grafarvog og hef verið þar í síðan eða í 17 ár. Ég uni hag mínum mun betur hér en í Vesturbænum, svo vel að ég finn enga þörf að réttlæta það með því að níða niður 101/107 svæðið eða það fólk sem kýs að búa þar. Það er svo öllu verra ef menn eru að gefa sig út fyrir að skrifa í kynningarbækur eða ástunda fyrirlestra um Ísland og íslendinga, þá verður maður að gera kröfu um að viðkomandi kynni sér helstu staðreyndir. Þrátt fyrir smellinn texta þá fellur hann niður á sama plan og hinn ungi flugfarþegi og það er eitthvað svo ástæðulaust Grafarvogi 28, ágúst 2005 Með góðum kveðjum Guðmundur Gunnarsson
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar