Kárhóll og Kína: Þegar vísindi verða pólitísk tól Davíð Michelsen skrifar 27. mars 2025 16:32 Rannsóknarstöðin á Kárhóli í Reykjadal hefur verið kynnt sem tímamóta samstarf íslenskra og kínverskra vísindastofnana. Þar er áhersla lögð á rannsóknir á norðurljósum, loftslagstengdum fyrirbærum og segulsviði jarðar – verkefni sem teljast til friðsamlegra og framfaramiðaðra vísinda. Þrátt fyrir það er ljóst að rannsóknastarfsemi á borð við þessa þarf að skoðast í stærra samhengi, sérstaklega þegar aðili með tvíþætt eðli eins og Kína er annars vegar þegar kemur að vísindaverkefnum. Ekki bara vísindi Kínverskar ríkisstofnanir, þar á meðal Polar Research Institute of China – helsti samstarfsaðili Kárhóls – starfa ekki í tómarúmi. Þær lúta ríkri miðstýringu og stefnumótun miðaðri að langtíma hagsmunum kínverska ríkisins, þar á meðal alþjóðlegum áhrifum, gagnaöflun og tækniþróun með tvíþætt notagildi: bæði borgaralegt og hernaðarlegt. Slíkar rannsóknir, sem fela í sér mælingar á segulsviði, sólvindum, rafeindabylgjum og öðrum geimgeislum, eru ekki aðeins nytsamlegar fyrir loftslagsrannsóknir heldur einnig fyrir hernaðartæknilega þróun – sérstaklega þegar kemur að fjarskiptakerfum, ratsjám og stefnumótun geimkerfa. Með öðrum orðum: gögnin sem safnast á Kárhóli eru ekki endilega hlutlaus. Rautt flagg í norrænum jarðvegi Íslensk stjórnvöld og almenningur þurfa að líta til þeirrar staðreyndar að Kína hefur lýst sér sem „nálægt heimskautsríki“ (nearArctic state) og sýnt mikinn áhuga á að auka viðveru sína á norðurslóðum, ekki aðeins með fjárfestingum og menningartengslum, heldur einnig í gegnum vísindalega innviði sem líklega eru hluti af víðtækari stefnumótun ríkisins. Aðgangur Kína að gögnum frá norðurslóðum veitir þeim forsendur til að stunda bæði gagnasöfnun og viðveru á svæðum sem áður voru undirstrikuð sem „óstrategísk“ en eru nú metin af vaxandi mikilvægi – bæði vegna veðurkerfa, siglingaleiða og fjarskiptakerfa framtíðarinnar. Eftirlit og gagnsæi í skugga samstarfs Það liggur ekki fyrir með skýrum hætti hver hefur yfirsýn yfir gögnin sem safnast á Kárhóli, hvernig þau eru unnin og hverjir hafa aðgang að þeim í rauntíma. Ef samstarf sem þetta á að standa undir nafni sem gagnsætt og akademískt, þá verður að tryggja að: Ísland hafi fullan og sjálfstæðan aðgang að öllum gögnum sem safnast. Notkun gagnanna lúti skýrum reglum um úrvinnslu, flutning og birtingu. Vísindarannsóknir verði ekki notaðar sem skálkaskjól fyrir tækniþróun sem þjónar hernaðarlegum eða pólitískum markmiðum annarra ríkja. Ábyrgð Íslands sem NATO-ríki og sjálfstætt samfélag Ísland er herlaust ríki – en með pólitíska ábyrgð sem aðili að NATO og vinur lýðræðisþjóða. Samstarf við ríki sem ekki deila sömu grunnreglum um gagnsæi, mannréttindi og opna samfélagsumræðu verður að lúta varfærni og stöðugri endurskoðun. Það er ekki óeðlilegt að Ísland leiti samstarfs á sviði vísinda við fjölbreytt ríki, en það er óásættanlegt ef slík tengsl skapa glufur í öryggi, upplýsingastjórnun eða sjálfstæðri stefnumótun þjóðarinnar. Það verður að tryggja að Ísland sé ekki, hvorki meðvitað né ómeðvitað, notað sem stökkpallur fyrir stórveldi sem leika á mörkum siðferðis og valds. Kárhóll má ekki verða tákn um að vísindin séu bláeygð í augliti valds. Við berum ábyrgð – bæði á sjálfstæði okkar og á þeim upplýsingum sem við opnum heiminn fyrir. Höfundur er áhugamaður um íslensk varnarmál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Öryggis- og varnarmál Mest lesið Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson Skoðun Við viljum nafn Jón Kaldal Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir Skoðun Stóra skekkjan í 13 ára aldurstakmarki samfélagsmiðla Skúli Bragi Geirdal Skoðun Skilningsleysi á skaðsemi verðtryggingar Guðmundur Ásgeirsson Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson Skoðun Fögur fyrirheit sem urðu að engu Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Forðumst að sérhagsmunir geti keypt sig til áhrifa í stjórnmálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Bætt dagsbirta í Svansvottuðum byggingum Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun Skólamáltíðir í Hafnarfirði. Af hverju bauð enginn í verkið? Davíð Arnar Stefánsson skrifar Skoðun Nikótín, konur og krabbamein – gamlar hættur í nýjum búningi Jóhanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Frelsi fylgir ábyrgð Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Skilningsleysi á skaðsemi verðtryggingar Guðmundur Ásgeirsson skrifar Skoðun Menntakerfi í fremstu röð Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar Skoðun Við viljum nafn Jón Kaldal skrifar Skoðun Stóra skekkjan í 13 ára aldurstakmarki samfélagsmiðla Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Er verið að blekkja almenning og sjómenn? Einar Hannes Harðarson skrifar Skoðun Væntingar á villigötum Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Aðskilnaðurinn hlær Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Lágkúrulegur hversdagsleiki illskunnar Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Glerþakið brotið á alþjóðlega sjónverndardaginn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Fögur fyrirheit sem urðu að engu Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Fimmta iðnbyltingin krefst svara – strax Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Er hurð bara hurð? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson skrifar Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir skrifar Sjá meira
Rannsóknarstöðin á Kárhóli í Reykjadal hefur verið kynnt sem tímamóta samstarf íslenskra og kínverskra vísindastofnana. Þar er áhersla lögð á rannsóknir á norðurljósum, loftslagstengdum fyrirbærum og segulsviði jarðar – verkefni sem teljast til friðsamlegra og framfaramiðaðra vísinda. Þrátt fyrir það er ljóst að rannsóknastarfsemi á borð við þessa þarf að skoðast í stærra samhengi, sérstaklega þegar aðili með tvíþætt eðli eins og Kína er annars vegar þegar kemur að vísindaverkefnum. Ekki bara vísindi Kínverskar ríkisstofnanir, þar á meðal Polar Research Institute of China – helsti samstarfsaðili Kárhóls – starfa ekki í tómarúmi. Þær lúta ríkri miðstýringu og stefnumótun miðaðri að langtíma hagsmunum kínverska ríkisins, þar á meðal alþjóðlegum áhrifum, gagnaöflun og tækniþróun með tvíþætt notagildi: bæði borgaralegt og hernaðarlegt. Slíkar rannsóknir, sem fela í sér mælingar á segulsviði, sólvindum, rafeindabylgjum og öðrum geimgeislum, eru ekki aðeins nytsamlegar fyrir loftslagsrannsóknir heldur einnig fyrir hernaðartæknilega þróun – sérstaklega þegar kemur að fjarskiptakerfum, ratsjám og stefnumótun geimkerfa. Með öðrum orðum: gögnin sem safnast á Kárhóli eru ekki endilega hlutlaus. Rautt flagg í norrænum jarðvegi Íslensk stjórnvöld og almenningur þurfa að líta til þeirrar staðreyndar að Kína hefur lýst sér sem „nálægt heimskautsríki“ (nearArctic state) og sýnt mikinn áhuga á að auka viðveru sína á norðurslóðum, ekki aðeins með fjárfestingum og menningartengslum, heldur einnig í gegnum vísindalega innviði sem líklega eru hluti af víðtækari stefnumótun ríkisins. Aðgangur Kína að gögnum frá norðurslóðum veitir þeim forsendur til að stunda bæði gagnasöfnun og viðveru á svæðum sem áður voru undirstrikuð sem „óstrategísk“ en eru nú metin af vaxandi mikilvægi – bæði vegna veðurkerfa, siglingaleiða og fjarskiptakerfa framtíðarinnar. Eftirlit og gagnsæi í skugga samstarfs Það liggur ekki fyrir með skýrum hætti hver hefur yfirsýn yfir gögnin sem safnast á Kárhóli, hvernig þau eru unnin og hverjir hafa aðgang að þeim í rauntíma. Ef samstarf sem þetta á að standa undir nafni sem gagnsætt og akademískt, þá verður að tryggja að: Ísland hafi fullan og sjálfstæðan aðgang að öllum gögnum sem safnast. Notkun gagnanna lúti skýrum reglum um úrvinnslu, flutning og birtingu. Vísindarannsóknir verði ekki notaðar sem skálkaskjól fyrir tækniþróun sem þjónar hernaðarlegum eða pólitískum markmiðum annarra ríkja. Ábyrgð Íslands sem NATO-ríki og sjálfstætt samfélag Ísland er herlaust ríki – en með pólitíska ábyrgð sem aðili að NATO og vinur lýðræðisþjóða. Samstarf við ríki sem ekki deila sömu grunnreglum um gagnsæi, mannréttindi og opna samfélagsumræðu verður að lúta varfærni og stöðugri endurskoðun. Það er ekki óeðlilegt að Ísland leiti samstarfs á sviði vísinda við fjölbreytt ríki, en það er óásættanlegt ef slík tengsl skapa glufur í öryggi, upplýsingastjórnun eða sjálfstæðri stefnumótun þjóðarinnar. Það verður að tryggja að Ísland sé ekki, hvorki meðvitað né ómeðvitað, notað sem stökkpallur fyrir stórveldi sem leika á mörkum siðferðis og valds. Kárhóll má ekki verða tákn um að vísindin séu bláeygð í augliti valds. Við berum ábyrgð – bæði á sjálfstæði okkar og á þeim upplýsingum sem við opnum heiminn fyrir. Höfundur er áhugamaður um íslensk varnarmál.
Skoðun Forðumst að sérhagsmunir geti keypt sig til áhrifa í stjórnmálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar
Skoðun Nikótín, konur og krabbamein – gamlar hættur í nýjum búningi Jóhanna Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Enn ríkir áhugaleysi um afdrif fósturbarna Guðlaugur Kristmundsson,Sigurgeir B. Þórisson skrifar
Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar