Matvælafræði - undirstaða verðmætasköpunar í íslensku atvinnulífi Axel Sigurðsson skrifar 25. mars 2025 19:03 Í heimi þar sem sjálfbær nýting auðlinda verður sífellt mikilvægari er matvælafræði ein af grunnstoðum framtíðar íslensks atvinnulífs. Á litlu eyjasamfélagi sem býr yfir einstökum náttúruauðlindum er brýnt að tryggja að þekking, nýsköpun og verðmætasköpun haldist í hendur. Þar gegna matvælafræðingar lykilhlutverki sem því miður of lítið hefur verið rætt um í opinberri umræðu. Verðmætasköpun sem skilar sér til þjóðarinnar Matvælafræðingar eru helstu arkitektar þeirrar verðmætaaukningar sem á sér stað þegar hráefni verða að fullunnum vörum. Með yfirgripsmikla þekkingu á efnafræði, líftækni, vinnsluaðferðum, löggjöf og gæðastjórnun skapa þeir grundvöll fyrir aukna verðmætasköpun úr íslensku hráefni. Þetta skilar sér beint í þjóðarbúið gegnum: Aukið útflutningsverðmæti sjávarafurða og landbúnaðarvara Nýjar vörur úr hliðarafurðum sem áður voru vannýttar Lengra geymsluþoli vara sem dregur úr matarsóun og eykur hagkvæmni Auknum gæðum og öryggi íslenskra matvæla sem styrkir samkeppnisstöðu okkar Þróun nýrra afurða sem höfða til kröfuharðra markaða erlendis Sem dæmi má nefna að íslenskir matvælafræðingar hafa átt stóran þátt í að þróa aðferðir til að nýta prótein úr fiskiafskurði, ensím úr innyflunum og lífvirk efni úr roði. Þannig er nú skapað margfalt verðmæti úr hráefni sem áður var urðað. Fjölbreytt hlutverk matvælafræðinga í íslensku atvinnulífi Það er mikilvægt að átta sig á hversu fjölbreytt störf matvælafræðinga eru í raun og veru. Matvælafræðingar gegna fjölbreyttum störfum innan fyrirtækja, sem rekstrarstjórar, gæðastjórar eða við vöruþróun í fyrirtækjum þar sem þeir gegna lykilhlutverki í að tryggja gæði og öryggi framleiðslunnar. Þeir vinna að því að bæta vinnsluferla, auka skilvirkni og draga úr sóun, sem allt skilar sér í betri afkomu og samkeppnishæfni fyrirtækja. Matvælafræðingar bera einnig ábyrgð á að tryggja að starfsemi fyrirtækja sé í samræmi við gildandi lög og reglur, sem sífellt verða ítarlegri og flóknari, sérstaklega á alþjóðlegum mörkuðum. Þeir sjá um úttektir í fyrirtækjum, bæði innri úttektir og undirbúning fyrir úttektir frá vottunaraðilum og eftirlitsstofnunum. Þá starfa margir matvælafræðingar í eftirlitsiðnaði þar sem þeir gegna mikilvægu hlutverki við að tryggja að matvælaframleiðsla á Íslandi uppfylli strangar kröfur um gæði, öryggi og rekjanleika. Þetta starf er afar mikilvægt fyrir trúverðugleika íslenskra matvæla, bæði innanlands og á erlendum mörkuðum. Matvælafræðingar sem undirstaða útflutnings Útflutningur íslenskra matvæla byggir á traustum grunni þar sem matvælafræðingar gegna lykilhlutverki. Ísland á mikið undir útflutningi matvæla, þar sem sjávarafurðir eru ein af okkar mikilvægustu útflutningsstoðum og útflutningur landbúnaðarafurða sífellt að aukast. Matvælafræðingar tryggja að framleiðslan standist ströngustu alþjóðlegar kröfur um gæði og öryggi, sem er grundvallarforsenda fyrir aðgengi að kröfuhörðum erlendum mörkuðum. Þeir sjá um að uppfylla reglugerðir ólíkra markaðssvæða, sem geta verið mjög mismunandi og flóknar, hvort sem um er að ræða Evrópusambandið, Bandaríkin, Japan eða önnur lönd. Án þessarar sérfræðiþekkingar væri íslenskum fyrirtækjum nær ómögulegt að fóta sig í alþjóðlegri samkeppni. Matvælafræðingar taka einnig virkan þátt í vöruþróun sem miðar að sérstökum þörfum erlendra markaða, hvort sem það snýr að bragði, áferð, umbúðum eða næringarinnihaldi. Þeir tryggja rekjanleika afurða frá uppruna til neytenda, sem er sífellt mikilvægari þáttur í alþjóðaviðskiptum með matvæli. Þannig verða matvælafræðingar að eins konar brú á milli íslenskrar framleiðslu og alþjóðlegra markaða, sem gerir útflutning mögulegan og arðbæran. Matvælafræði og sjálfbær þróun Það er óhætt að segja að með vaxandi áherslu á sjálfbæra þróun hafi matvælafræði orðið að einni mikilvægustu vísindagrein samtímans. Ísland stendur frammi fyrir sömu áskorunum og önnur lönd varðandi sjálfbæra framleiðslu, en við höfum einstaka sérstöðu, meðal annars vegna: Hreinnar náttúru og vatns sem undirstöðu gæðaframleiðslu Sjálfbærrar orkuframleiðslu sem styður við umhverfisvæna vinnslu Öflugs sjávarútvegs og vaxandi nýsköpunar í landbúnaði Fyrirtæki með matvælafræðinga eru í lykilstöðu til að nýta þessi tækifæri með því að þróa sjálfbærar framleiðsluaðferðir, auka nýtingu hráefnis og minnka umhverfisáhrif matvælaframleiðslu. Eflandi samstarf Háskóla Íslands og atvinnulífs Reynslan sýnir að náið samstarf Háskóla Íslands og atvinnulífsins skilar margföldum ávinningi. Matís hefur verið mikilvæg brú milli þessara tveggja heima. Slíkt samstarf skilar sér til atvinnulífsins beint með því að: Nemendur fá raunveruleg verkefni sem tengjast þörfum atvinnulífsins Fyrirtæki fá aðgang að nýjustu þekkingu og rannsóknaraðferðum Háskólinn Íslands fær tengingu við raunverulegar áskoranir atvinnulífsins Samfélaginu nýjar lausnir á brýnum úrlausnarefnum Árangurinn af þessu samstarfi er ótvíræður. Það hefur sýnt sig að hver króna sem fjárfest er í rannsóknum og menntun á þessu sviði skilar sér margfalt til baka í formi aukinnar verðmætasköpunar, nýrra starfa og bættrar samkeppnisstöðu. Nauðsyn öflugrar kennslu í matvælafræði á Íslandi Til að viðhalda og efla stöðu Íslands í matvælaframleiðslu er nauðsynlegt að tryggja sterka kennslu í matvælafræði við Háskóla Íslands. Hér eru lykilástæður þess: Sérhæfð þekking: Matvælafræðingar þurfa yfirgripsmikla þekkingu á efnafræði, örverufræði, vinnslutækni, löggjöf og fleiri sviðum sem aðeins háskólamenntun getur veitt með sterka matvælafræðideild. Rannsóknarmiðuð nálgun: Með öflugri kennsludeild skapast vettvangur fyrir rannsóknir sem nýtast beint í atvinnulífið. Alþjóðleg tengsl: Háskólakennsla í matvælafræði skapar tengsl við erlenda háskóla og rannsóknarstofnanir sem eru nauðsynleg fyrir nýsköpun. Framtíðarsýn: Hröð þróun í matvælaframleiðslu krefst sérfræðinga sem geta leitt íslenskan iðnað inn í framtíðina. Án öflugs náms í matvælafræði við Háskóla Íslands er mikil hætta á að íslenskur matvælaiðnaður dragist aftur úr í samkeppni við önnur lönd þar sem áhersla er lögð á rannsóknir og nýsköpun á þessu sviði. Áskoranir og tækifæri Ísland stendur frammi fyrir sérstökum áskorunum sem krefjast sérfræðiþekkingar matvælafræðinga, eins og aðlögun að loftslagsbreytingum, þróun nýrra afurða úr sjálfbærum auðlindum og síbreytilegum kröfum neytenda. Matvælafræðingar sem mennta sig við öfluga deild Háskóla Íslands verða í lykilstöðu til að takast á við þessar áskoranir. Til framtíðar Matvælafræði er ekki eingöngu mikilvæg fræðigrein – hún er undirstaða verðmætasköpunar í íslensku atvinnulífi. Með því að styrkja kennslu í matvælafræði tryggjum við að Ísland verði áfram í fararbroddi í nýtingu auðlinda til matvælaframleiðslu. Slík fjárfesting skilar sér margfalt til baka í formi öflugra fyrirtækja, nýrra útflutningsvara og sjálfbærrar nýtingar á íslenskum auðlindum. Til að Ísland geti haldið áfram að skapa verðmæti úr sínum einstöku auðlindum og staðið af sér alþjóðlega samkeppni þarf að tryggja að framtíðarkynslóðir matvælafræðinga fái menntun sem stenst hæstu alþjóðlegu viðmið. Öflug kennsla í matvælafræði er ekki aðeins fjárfesting í menntun – heldur framtíð íslensks atvinnulífs, matvælaframleiðslu og sjálfbærrar verðmætasköpunar. Höfundur er matvælafræðingur og gæðastjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matvælaframleiðsla Mest lesið Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson Skoðun Skoðun Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson skrifar Skoðun Stór baráttumál Flokks fólksins orðin að lögum Inga Sæland skrifar Sjá meira
Í heimi þar sem sjálfbær nýting auðlinda verður sífellt mikilvægari er matvælafræði ein af grunnstoðum framtíðar íslensks atvinnulífs. Á litlu eyjasamfélagi sem býr yfir einstökum náttúruauðlindum er brýnt að tryggja að þekking, nýsköpun og verðmætasköpun haldist í hendur. Þar gegna matvælafræðingar lykilhlutverki sem því miður of lítið hefur verið rætt um í opinberri umræðu. Verðmætasköpun sem skilar sér til þjóðarinnar Matvælafræðingar eru helstu arkitektar þeirrar verðmætaaukningar sem á sér stað þegar hráefni verða að fullunnum vörum. Með yfirgripsmikla þekkingu á efnafræði, líftækni, vinnsluaðferðum, löggjöf og gæðastjórnun skapa þeir grundvöll fyrir aukna verðmætasköpun úr íslensku hráefni. Þetta skilar sér beint í þjóðarbúið gegnum: Aukið útflutningsverðmæti sjávarafurða og landbúnaðarvara Nýjar vörur úr hliðarafurðum sem áður voru vannýttar Lengra geymsluþoli vara sem dregur úr matarsóun og eykur hagkvæmni Auknum gæðum og öryggi íslenskra matvæla sem styrkir samkeppnisstöðu okkar Þróun nýrra afurða sem höfða til kröfuharðra markaða erlendis Sem dæmi má nefna að íslenskir matvælafræðingar hafa átt stóran þátt í að þróa aðferðir til að nýta prótein úr fiskiafskurði, ensím úr innyflunum og lífvirk efni úr roði. Þannig er nú skapað margfalt verðmæti úr hráefni sem áður var urðað. Fjölbreytt hlutverk matvælafræðinga í íslensku atvinnulífi Það er mikilvægt að átta sig á hversu fjölbreytt störf matvælafræðinga eru í raun og veru. Matvælafræðingar gegna fjölbreyttum störfum innan fyrirtækja, sem rekstrarstjórar, gæðastjórar eða við vöruþróun í fyrirtækjum þar sem þeir gegna lykilhlutverki í að tryggja gæði og öryggi framleiðslunnar. Þeir vinna að því að bæta vinnsluferla, auka skilvirkni og draga úr sóun, sem allt skilar sér í betri afkomu og samkeppnishæfni fyrirtækja. Matvælafræðingar bera einnig ábyrgð á að tryggja að starfsemi fyrirtækja sé í samræmi við gildandi lög og reglur, sem sífellt verða ítarlegri og flóknari, sérstaklega á alþjóðlegum mörkuðum. Þeir sjá um úttektir í fyrirtækjum, bæði innri úttektir og undirbúning fyrir úttektir frá vottunaraðilum og eftirlitsstofnunum. Þá starfa margir matvælafræðingar í eftirlitsiðnaði þar sem þeir gegna mikilvægu hlutverki við að tryggja að matvælaframleiðsla á Íslandi uppfylli strangar kröfur um gæði, öryggi og rekjanleika. Þetta starf er afar mikilvægt fyrir trúverðugleika íslenskra matvæla, bæði innanlands og á erlendum mörkuðum. Matvælafræðingar sem undirstaða útflutnings Útflutningur íslenskra matvæla byggir á traustum grunni þar sem matvælafræðingar gegna lykilhlutverki. Ísland á mikið undir útflutningi matvæla, þar sem sjávarafurðir eru ein af okkar mikilvægustu útflutningsstoðum og útflutningur landbúnaðarafurða sífellt að aukast. Matvælafræðingar tryggja að framleiðslan standist ströngustu alþjóðlegar kröfur um gæði og öryggi, sem er grundvallarforsenda fyrir aðgengi að kröfuhörðum erlendum mörkuðum. Þeir sjá um að uppfylla reglugerðir ólíkra markaðssvæða, sem geta verið mjög mismunandi og flóknar, hvort sem um er að ræða Evrópusambandið, Bandaríkin, Japan eða önnur lönd. Án þessarar sérfræðiþekkingar væri íslenskum fyrirtækjum nær ómögulegt að fóta sig í alþjóðlegri samkeppni. Matvælafræðingar taka einnig virkan þátt í vöruþróun sem miðar að sérstökum þörfum erlendra markaða, hvort sem það snýr að bragði, áferð, umbúðum eða næringarinnihaldi. Þeir tryggja rekjanleika afurða frá uppruna til neytenda, sem er sífellt mikilvægari þáttur í alþjóðaviðskiptum með matvæli. Þannig verða matvælafræðingar að eins konar brú á milli íslenskrar framleiðslu og alþjóðlegra markaða, sem gerir útflutning mögulegan og arðbæran. Matvælafræði og sjálfbær þróun Það er óhætt að segja að með vaxandi áherslu á sjálfbæra þróun hafi matvælafræði orðið að einni mikilvægustu vísindagrein samtímans. Ísland stendur frammi fyrir sömu áskorunum og önnur lönd varðandi sjálfbæra framleiðslu, en við höfum einstaka sérstöðu, meðal annars vegna: Hreinnar náttúru og vatns sem undirstöðu gæðaframleiðslu Sjálfbærrar orkuframleiðslu sem styður við umhverfisvæna vinnslu Öflugs sjávarútvegs og vaxandi nýsköpunar í landbúnaði Fyrirtæki með matvælafræðinga eru í lykilstöðu til að nýta þessi tækifæri með því að þróa sjálfbærar framleiðsluaðferðir, auka nýtingu hráefnis og minnka umhverfisáhrif matvælaframleiðslu. Eflandi samstarf Háskóla Íslands og atvinnulífs Reynslan sýnir að náið samstarf Háskóla Íslands og atvinnulífsins skilar margföldum ávinningi. Matís hefur verið mikilvæg brú milli þessara tveggja heima. Slíkt samstarf skilar sér til atvinnulífsins beint með því að: Nemendur fá raunveruleg verkefni sem tengjast þörfum atvinnulífsins Fyrirtæki fá aðgang að nýjustu þekkingu og rannsóknaraðferðum Háskólinn Íslands fær tengingu við raunverulegar áskoranir atvinnulífsins Samfélaginu nýjar lausnir á brýnum úrlausnarefnum Árangurinn af þessu samstarfi er ótvíræður. Það hefur sýnt sig að hver króna sem fjárfest er í rannsóknum og menntun á þessu sviði skilar sér margfalt til baka í formi aukinnar verðmætasköpunar, nýrra starfa og bættrar samkeppnisstöðu. Nauðsyn öflugrar kennslu í matvælafræði á Íslandi Til að viðhalda og efla stöðu Íslands í matvælaframleiðslu er nauðsynlegt að tryggja sterka kennslu í matvælafræði við Háskóla Íslands. Hér eru lykilástæður þess: Sérhæfð þekking: Matvælafræðingar þurfa yfirgripsmikla þekkingu á efnafræði, örverufræði, vinnslutækni, löggjöf og fleiri sviðum sem aðeins háskólamenntun getur veitt með sterka matvælafræðideild. Rannsóknarmiðuð nálgun: Með öflugri kennsludeild skapast vettvangur fyrir rannsóknir sem nýtast beint í atvinnulífið. Alþjóðleg tengsl: Háskólakennsla í matvælafræði skapar tengsl við erlenda háskóla og rannsóknarstofnanir sem eru nauðsynleg fyrir nýsköpun. Framtíðarsýn: Hröð þróun í matvælaframleiðslu krefst sérfræðinga sem geta leitt íslenskan iðnað inn í framtíðina. Án öflugs náms í matvælafræði við Háskóla Íslands er mikil hætta á að íslenskur matvælaiðnaður dragist aftur úr í samkeppni við önnur lönd þar sem áhersla er lögð á rannsóknir og nýsköpun á þessu sviði. Áskoranir og tækifæri Ísland stendur frammi fyrir sérstökum áskorunum sem krefjast sérfræðiþekkingar matvælafræðinga, eins og aðlögun að loftslagsbreytingum, þróun nýrra afurða úr sjálfbærum auðlindum og síbreytilegum kröfum neytenda. Matvælafræðingar sem mennta sig við öfluga deild Háskóla Íslands verða í lykilstöðu til að takast á við þessar áskoranir. Til framtíðar Matvælafræði er ekki eingöngu mikilvæg fræðigrein – hún er undirstaða verðmætasköpunar í íslensku atvinnulífi. Með því að styrkja kennslu í matvælafræði tryggjum við að Ísland verði áfram í fararbroddi í nýtingu auðlinda til matvælaframleiðslu. Slík fjárfesting skilar sér margfalt til baka í formi öflugra fyrirtækja, nýrra útflutningsvara og sjálfbærrar nýtingar á íslenskum auðlindum. Til að Ísland geti haldið áfram að skapa verðmæti úr sínum einstöku auðlindum og staðið af sér alþjóðlega samkeppni þarf að tryggja að framtíðarkynslóðir matvælafræðinga fái menntun sem stenst hæstu alþjóðlegu viðmið. Öflug kennsla í matvælafræði er ekki aðeins fjárfesting í menntun – heldur framtíð íslensks atvinnulífs, matvælaframleiðslu og sjálfbærrar verðmætasköpunar. Höfundur er matvælafræðingur og gæðastjóri.
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun
Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun