Forarpyttur fordómanna – forðumst hann! Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar 16. nóvember 2024 12:01 Fordómar eru eitt það ljótasta sem fylgir mannskepnunni og í skjóli þeirra hafa verið gerðir hlutir sem eru það skuggalegir að ekki verður farið nánar út í þá hér. Það sama mætti reyndar líka segja um þjóðernishyggju, sem er ,,tæki“ sem menn grípa til þegar hreyfa þarf við fólki með ákveðnum hætti og þá alveg sérstaklega í pólitískum tilgangi. Það líður að kosningum, ,,aðventukosningunum“, en daginn eftir kjördag, 1.des (og fyrsta sunnudag aðventu) verður haldið upp á fullveldi Íslands, en þá verða 106 ár frá því að landið fékk fullveldi árið 1918. Lokasprettur kosningabaráttunnar nálgast og fjölmiðlar fullir af pólitík. Mögulega má færa rök fyrir því að þeir sem hingað komu fyrstir í kringum 870 e.k. hafi að einhverju leyti verið ,,pólitískir flóttamenn“. Sagan segir okkur að hluti þeirra sem hingað komu hafi ef til vill verið að flýja innanlandsspennu og átök í Noregi í stjórnartíð Haraldar hárfagra, þá konungur Noregs. Það má því segja Ísland hafi byggst upp af innflytjendum, en okkur er sagt að þegar fyrstu menn komu hingað hafi hér ekkert verið, bara tómur kletturinn. Öðruvísi en t.d. í N-Ameríku, þar sem fjöldi indíána var fyrir þegar hvíti maðurinn kom þangað fyrir alvöru í byrjun 17.aldar og tók sér fasta búsetu (gleymum þó ekki víkingum, Íslendingum, um árið 1000, sem fóru þangað, en fóru svo aftur til baka). Mikil fjölgun Á undanförnum árum hefur Íslendingum fjölgað mikið, árið 2015 vorum við 323.000, í dag erum við um 389.000, fjölgun upp á 56.000 manns, samkvæmt vef Hagstofunnar. Þetta er að stærstum hluta innflytjendur og fólk af erlendu bergi brotið, því fæðingartíðni hér á landi er nú sú lægsta sem mælst hefur frá upphafi mælinga um miðja 19.öld. Í fyrra var hún 1,59 barn pr. konu, en árið 2000 var hún 2.1 barn. Þetta er áhyggjuefni, því fæðingartíðnin þarf að vera um 2.0 pr. konu til að viðhalda fólksfjölda, þarf því að vera hærri til að fjölgun eigi sér stað. Innrás Rússa lykilatriði Ástæður fjölgunar íbúa hérlendis eru að hluta til hin tilhæfulausa innrás Rússa í Úkraínu og slæmt mannúðarástand í Venesúela. Þetta eru lykilþættir. Annars er mest um að ræða fólk sem kemur hingað í skjóli EES-samningsins, meðal annars til að leita sér að vinnu. Sem flestir reyndar fá. Á móti mega Íslendingar gera það sama í öllum 27 aðildarríkjum ESB. Þetta virkar nefnilega í báðar áttir. Þróunin á þessu ári bendir til þess að hlutfallið á milli aðfluttra og brottfluttra verði nokkurn veginn jafnt hér á landi, en nýlega birtist þó frétt í Morgunblaðinu þess efnis að á fyrstu níu mánuðum ársins hefðu fleiri flutt frá landinu en til Íslands. Síðan segir orðrétt: ,,Að óbreyttu stefnir í að þetta verði 18. árið á öldinni þar sem fleiri íslenskir ríkisborgarar flytja frá landinu en til þess“ (Mbl.is, 13.11 2024). Samkvæmt nýjustu tölum Hagstofunnar er fólk af erlendu bergi brotið nú um 17.3% af heildarmannfjöldanum, um 68.000 af tæplega 389.000. Evrópa í heild sinni hefur undanfarin ár verið að taka við miklum fjölda af stríðshrjáðu fólki frá Úkraínu og fólki sem hefur verið að flýja kúgun, loftslagsbreytingar og harðræði víða í heiminum. Þá hafa milljónir streymt til Bandaríkjanna og endurspeglast það í umræðunni þar um þessi mál. Talað er um veggi og múra, brottrekstur og já það sem kalla má nauðungaflutninga. Enginn veit hvernig það mun ganga eða hver kostnaðurinn við það verður, nema að hann verði mikill. Þetta á að gerast með ,,nýjum“ forseta, Donald Trump. Ný umræða – hörð stefna Sú þróun sem hér er lýst hefur einnig haft í för með sér ,,nýja“ umræðu um málefni útlendinga og innflytjenda hér á landi. Umræðan hefur að sjálfsögðu ,,lekið“ inn í stjórnmálaöfl þessa lands og nú er svo komið að nokkur þeirra eru komin með mjög harða stefnu í þessum málum. Sér í lagi tveir flokkar á hægri vængnum og það er líkast því að þeir séu nánast að keppa um það hvor þeirra sé harðari í þessum málum. Annar þessara flokka var svokallaður ,,burðarflokkur“ í íslenskum stjórnmálum en telst það varla lengur, ef tekið er mið af könnunum. Hinn er ,,ungliði“ á hinu pólitíska sviði og kennir sig við ,,skynsemishyggju.“ Fylgi hans hefur hins vegar aukist verulega frá síðustu kosningum. Þá er þarna einnig flokkur sem kennir sig við ,,fólkið“ og er með verulega harða stefnu í þessum málum. Verður það að teljast furðulegt miðað við áherslur þess flokks á það sem kalla mætti ,,litla manninn“ – þann hóp samfélagsins sem segja má að ,,minna megi sín“ og búi við kröpp kjör. Sá flokkur virðist einnig vera að bæta við sig miðað við síðustu kosningar. Eru útlendingamálin ,,bestu“ málin til að lokka að fylgi árið 2024? Ekki skrýtið að spurt sé, enda nú komnir frasar í umferð sem eru helst notaðir á kappleikjum, eins og ,,Áfram Ísland.“ Þjóðernishyggjan lætur á sér kræla. Skrúfað fyrir Á skrifandi stundu er hins vegar staðan þannig að nú er nánast búið að skrúfa fyrir ,,útlendingakranann“ eins og mætti orða það. Fækkunin á þessu ári í flokki hælisleitenda nemur tugum prósenta. Bendir það til þess að landamærin ,,virki“ ef svo má segja og að yfirvöld séu því með stjórn á þeim. Þetta með ,,stjórnina“ á landamærunum er hins vegar verið að reyna að nýta í pólitískum tilgangi og gefið í skyn að engin stjórn sé á landamærunum. Þar með er vakin ótti meðal almennings. Samkvæmt tölum Hagstofunnar eru nú skráðir um 3500 Úkraínumenn hér á landi og tæplega 1400 manns frá Venesúela. Þetta eru því tæplega 10% af þeirri 50.000 manna fjölgun sem rædd var í byrjun greinarinnar og tæplega 1.3% af heildarmannfjölda hér á landi. Pólverjar hér á landi eru um 20.000 alls, langsamlega stærstur hópa innflytjenda. Róið á ,,útlendingamiðin“ En það er auðvelt fyrir stjórnmálaleiðtoga sem róa á ,,útlendingamiðin“ að espa upp og hræða fólk með ýmsum frösum, eins og t.d. ,,bylgju“ eða ,,holskeflu“, svo dæmi séu tekin. Að ala á ótta við hið óþekkta er eitt elsta ,,trixið“ í bókinni og ,,við og hin“ er þar einnig með. Þetta sást vel í nýliðnum forsetakosningum í Bandaríkjunum og var eitt meginstefið í þeim. Það er auðvelt að hræða okkur pöpulinn upp úr skónum. Við Íslendingar teljum okkur vera upplýsta þjóð og í aðdraganda kosninganna vil ég vara við þeirri mögulegu þróun að við föllum í einhverskonar ,,forarpytt fordóma“ sem er bæði ljótur og leiðinlegur. Forðumst hleypidóma Látum ekki hina lýðræðislegu baráttu snúast alfarið upp í umræðu um einn sérstakan hóp eða málasvið og notum þetta ekki til ómerkilegra atkvæðaveiða eða til að espa fólk upp. Ræðum málin af rökvísi, en ekki með hleypidómum og eða ,,æsifregnum“. Höfundur er stjórnmálafræðingur og starfar sem kennari við Fjölbrautaskólann í Garðabæ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Fjölgun kennara er allra hagur Haraldur Freyr Gíslason Skoðun Fórnir verið færðar fyrir okkur Björn Ólafsson Skoðun Af hverju hafa Danir það svona óþolandi gott? Björn Teitsson Skoðun Hvað kostar gjaldtakan? Hildur Hauksdóttir Skoðun Launaþjófaður – vanmetinn glæpur á vinnumarkaði Kristjana Fenger Skoðun Hömpum morðingjunum sem hetjum Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir. Skoðun Deilt og drottnað í umræðu um leikskólamál Halla Gunnarsdóttir Skoðun Vita bændur ekki hvað bændum er fyrir bestu? Trausti Hjálmarsson Skoðun Fjárfestum í framtíðinni Bryngeir Valdimarsson Skoðun Skoðun Skoðun Offita á krossgötum Guðrún Þuríður Höskuldsdóttir,Tryggvi Helgason skrifar Skoðun Fórnir verið færðar fyrir okkur Björn Ólafsson skrifar Skoðun Launaþjófaður – vanmetinn glæpur á vinnumarkaði Kristjana Fenger skrifar Skoðun Áfram veginn í Reykjavík Gísli Garðarsson,Steinunn Rögnvaldsdóttir skrifar Skoðun Fjölgun kennara er allra hagur Haraldur Freyr Gíslason skrifar Skoðun Deilt og drottnað í umræðu um leikskólamál Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju hafa Danir það svona óþolandi gott? Björn Teitsson skrifar Skoðun Fjárfestum í framtíðinni Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Togstreita, sveigjanleiki og fjölskyldur Sólveig Rán Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar gjaldtakan? Hildur Hauksdóttir skrifar Skoðun Víðerni verndar og virkjana Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Blóðpeningar vestrænna yfirvalda Bergljót T. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Eigindlegar rannsóknir og umræðan um jafnrétti Stefan C. Hardonk skrifar Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í fangelsi við landamærin Inger Erla Thomsen skrifar Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Breytum fánalögunum og notum fánann meira Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Samtal um launajafnrétti og virðismat starfa í tilefni af Kvennaári Helga Björg O. Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Með góðri menntun eru börn líklegri til að ná árangri Sigurður Sigurjónsson skrifar Skoðun Hömpum morðingjunum sem hetjum Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir. skrifar Skoðun Komum í veg fyrir að áföll erfist á milli kynslóða Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Stöndum vörð um varasjóð VR – framtíðarlausn fyrir félagsfólk Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Listin að vera ósammála Huld Hafliðadóttir skrifar Skoðun Breytum fánalögunum og notum fánann meira Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun „Refsipólitísk áhrif“ Alma Mjöll Ólafsdóttir skrifar Skoðun Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Ný og góð veröld í Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Krónupíning foreldra er engin lausn Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Köld kveðja á kvennaári Stefanía Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Fordómar eru eitt það ljótasta sem fylgir mannskepnunni og í skjóli þeirra hafa verið gerðir hlutir sem eru það skuggalegir að ekki verður farið nánar út í þá hér. Það sama mætti reyndar líka segja um þjóðernishyggju, sem er ,,tæki“ sem menn grípa til þegar hreyfa þarf við fólki með ákveðnum hætti og þá alveg sérstaklega í pólitískum tilgangi. Það líður að kosningum, ,,aðventukosningunum“, en daginn eftir kjördag, 1.des (og fyrsta sunnudag aðventu) verður haldið upp á fullveldi Íslands, en þá verða 106 ár frá því að landið fékk fullveldi árið 1918. Lokasprettur kosningabaráttunnar nálgast og fjölmiðlar fullir af pólitík. Mögulega má færa rök fyrir því að þeir sem hingað komu fyrstir í kringum 870 e.k. hafi að einhverju leyti verið ,,pólitískir flóttamenn“. Sagan segir okkur að hluti þeirra sem hingað komu hafi ef til vill verið að flýja innanlandsspennu og átök í Noregi í stjórnartíð Haraldar hárfagra, þá konungur Noregs. Það má því segja Ísland hafi byggst upp af innflytjendum, en okkur er sagt að þegar fyrstu menn komu hingað hafi hér ekkert verið, bara tómur kletturinn. Öðruvísi en t.d. í N-Ameríku, þar sem fjöldi indíána var fyrir þegar hvíti maðurinn kom þangað fyrir alvöru í byrjun 17.aldar og tók sér fasta búsetu (gleymum þó ekki víkingum, Íslendingum, um árið 1000, sem fóru þangað, en fóru svo aftur til baka). Mikil fjölgun Á undanförnum árum hefur Íslendingum fjölgað mikið, árið 2015 vorum við 323.000, í dag erum við um 389.000, fjölgun upp á 56.000 manns, samkvæmt vef Hagstofunnar. Þetta er að stærstum hluta innflytjendur og fólk af erlendu bergi brotið, því fæðingartíðni hér á landi er nú sú lægsta sem mælst hefur frá upphafi mælinga um miðja 19.öld. Í fyrra var hún 1,59 barn pr. konu, en árið 2000 var hún 2.1 barn. Þetta er áhyggjuefni, því fæðingartíðnin þarf að vera um 2.0 pr. konu til að viðhalda fólksfjölda, þarf því að vera hærri til að fjölgun eigi sér stað. Innrás Rússa lykilatriði Ástæður fjölgunar íbúa hérlendis eru að hluta til hin tilhæfulausa innrás Rússa í Úkraínu og slæmt mannúðarástand í Venesúela. Þetta eru lykilþættir. Annars er mest um að ræða fólk sem kemur hingað í skjóli EES-samningsins, meðal annars til að leita sér að vinnu. Sem flestir reyndar fá. Á móti mega Íslendingar gera það sama í öllum 27 aðildarríkjum ESB. Þetta virkar nefnilega í báðar áttir. Þróunin á þessu ári bendir til þess að hlutfallið á milli aðfluttra og brottfluttra verði nokkurn veginn jafnt hér á landi, en nýlega birtist þó frétt í Morgunblaðinu þess efnis að á fyrstu níu mánuðum ársins hefðu fleiri flutt frá landinu en til Íslands. Síðan segir orðrétt: ,,Að óbreyttu stefnir í að þetta verði 18. árið á öldinni þar sem fleiri íslenskir ríkisborgarar flytja frá landinu en til þess“ (Mbl.is, 13.11 2024). Samkvæmt nýjustu tölum Hagstofunnar er fólk af erlendu bergi brotið nú um 17.3% af heildarmannfjöldanum, um 68.000 af tæplega 389.000. Evrópa í heild sinni hefur undanfarin ár verið að taka við miklum fjölda af stríðshrjáðu fólki frá Úkraínu og fólki sem hefur verið að flýja kúgun, loftslagsbreytingar og harðræði víða í heiminum. Þá hafa milljónir streymt til Bandaríkjanna og endurspeglast það í umræðunni þar um þessi mál. Talað er um veggi og múra, brottrekstur og já það sem kalla má nauðungaflutninga. Enginn veit hvernig það mun ganga eða hver kostnaðurinn við það verður, nema að hann verði mikill. Þetta á að gerast með ,,nýjum“ forseta, Donald Trump. Ný umræða – hörð stefna Sú þróun sem hér er lýst hefur einnig haft í för með sér ,,nýja“ umræðu um málefni útlendinga og innflytjenda hér á landi. Umræðan hefur að sjálfsögðu ,,lekið“ inn í stjórnmálaöfl þessa lands og nú er svo komið að nokkur þeirra eru komin með mjög harða stefnu í þessum málum. Sér í lagi tveir flokkar á hægri vængnum og það er líkast því að þeir séu nánast að keppa um það hvor þeirra sé harðari í þessum málum. Annar þessara flokka var svokallaður ,,burðarflokkur“ í íslenskum stjórnmálum en telst það varla lengur, ef tekið er mið af könnunum. Hinn er ,,ungliði“ á hinu pólitíska sviði og kennir sig við ,,skynsemishyggju.“ Fylgi hans hefur hins vegar aukist verulega frá síðustu kosningum. Þá er þarna einnig flokkur sem kennir sig við ,,fólkið“ og er með verulega harða stefnu í þessum málum. Verður það að teljast furðulegt miðað við áherslur þess flokks á það sem kalla mætti ,,litla manninn“ – þann hóp samfélagsins sem segja má að ,,minna megi sín“ og búi við kröpp kjör. Sá flokkur virðist einnig vera að bæta við sig miðað við síðustu kosningar. Eru útlendingamálin ,,bestu“ málin til að lokka að fylgi árið 2024? Ekki skrýtið að spurt sé, enda nú komnir frasar í umferð sem eru helst notaðir á kappleikjum, eins og ,,Áfram Ísland.“ Þjóðernishyggjan lætur á sér kræla. Skrúfað fyrir Á skrifandi stundu er hins vegar staðan þannig að nú er nánast búið að skrúfa fyrir ,,útlendingakranann“ eins og mætti orða það. Fækkunin á þessu ári í flokki hælisleitenda nemur tugum prósenta. Bendir það til þess að landamærin ,,virki“ ef svo má segja og að yfirvöld séu því með stjórn á þeim. Þetta með ,,stjórnina“ á landamærunum er hins vegar verið að reyna að nýta í pólitískum tilgangi og gefið í skyn að engin stjórn sé á landamærunum. Þar með er vakin ótti meðal almennings. Samkvæmt tölum Hagstofunnar eru nú skráðir um 3500 Úkraínumenn hér á landi og tæplega 1400 manns frá Venesúela. Þetta eru því tæplega 10% af þeirri 50.000 manna fjölgun sem rædd var í byrjun greinarinnar og tæplega 1.3% af heildarmannfjölda hér á landi. Pólverjar hér á landi eru um 20.000 alls, langsamlega stærstur hópa innflytjenda. Róið á ,,útlendingamiðin“ En það er auðvelt fyrir stjórnmálaleiðtoga sem róa á ,,útlendingamiðin“ að espa upp og hræða fólk með ýmsum frösum, eins og t.d. ,,bylgju“ eða ,,holskeflu“, svo dæmi séu tekin. Að ala á ótta við hið óþekkta er eitt elsta ,,trixið“ í bókinni og ,,við og hin“ er þar einnig með. Þetta sást vel í nýliðnum forsetakosningum í Bandaríkjunum og var eitt meginstefið í þeim. Það er auðvelt að hræða okkur pöpulinn upp úr skónum. Við Íslendingar teljum okkur vera upplýsta þjóð og í aðdraganda kosninganna vil ég vara við þeirri mögulegu þróun að við föllum í einhverskonar ,,forarpytt fordóma“ sem er bæði ljótur og leiðinlegur. Forðumst hleypidóma Látum ekki hina lýðræðislegu baráttu snúast alfarið upp í umræðu um einn sérstakan hóp eða málasvið og notum þetta ekki til ómerkilegra atkvæðaveiða eða til að espa fólk upp. Ræðum málin af rökvísi, en ekki með hleypidómum og eða ,,æsifregnum“. Höfundur er stjórnmálafræðingur og starfar sem kennari við Fjölbrautaskólann í Garðabæ.
Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Samtal um launajafnrétti og virðismat starfa í tilefni af Kvennaári Helga Björg O. Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Stöndum vörð um varasjóð VR – framtíðarlausn fyrir félagsfólk Bjarni Þór Sigurðsson skrifar
Skoðun Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar