Lega lýðveldisins Íslands Eiríkur Ingi Jóhannsson skrifar 22. apríl 2024 10:30 Íslenska þjóðin býr við ofur öfl nátturunar, einangrun frá meginlöndunum stóru og deilir engum landamærum með annarri þjóð. Þessi Fallega eyja okkar er köld en samt svo hlý og gjöful að margmenni flykkist til að skoða hana og aðrir koma til að leita nýrra tækifæra. Við erum rík að fæðast á þessu skeri okkar, í landi með fólksfjölda sem víða erlendis er á við meðalstóran bæ. Öðrum er ljóst að á Íslandi eiga flestir þokkalegt líf og vilja margir leita nýs lífs hjá okkur. Gestrisin höfum við verið en margur landinn telur nú nóg komið. Þetta er skiljanleg afstaða enda orðið þröngt um manninn og nýbúar á hverju leiti bæði löglegir og ei. Allir vita að ferðaþjónustan á stærstan þátt í nýbúa straumnum, sumir myndu kalla það luxusvanda en nú eru nýbúar einnig farnir að kvarta og segja nóg er komið. Þá verður að spyrja sig af hverju stöðin hans Leifs Heppna skuli standa gal opin til margra ára. Það má eflaust kalla óstjórn þeirra er hafa ráðið þessi ár að svara fyrir. Hví hafa óstjórn á þessum mála-flokki þegar svo auðvelt er að hafa stjórn á ferðum manna til þessa eyríkis og nýta legu lands og hafa góða stjórn á þessu flæði manna? Hingað á enginn að komast án tilskilinna leyfa, það er einfalt að hafa stjórn á farþega flæði til landsins.Ekki er það góðmennska að fólk staldri hér við í örvætingu eftir nýju lífi eða arði og bíði úrlausnar, oft til margra ára til að vera endanlega fylgt úr landi. Sumt af þessu fólki eru börn og jafnvel börn að fá sína fyrstu minningar á landi okkar og upplifa áfall við að þurfa að fara og kveðja nýja vini sína. Þetta er ekki það sem við viljum vera þekkt fyrir. Stjórn eða óstjórn, hvort er manneskjulegra? Jú, sum okkar viljum hjálpa öllum og látum hjartað ráða, Opin landamæri munu einn daginn nást, þegar efnahags-jöfnuður næst um heims kringluna en sá tími er ekki kominn. Þessi óstjórn kostar bæði mikið fé og sálræn vandamál, bæði hjá þeim sem eru kvaddir með valdi og hinum, sem þurfa kveðja nýju vinina. Ekki má gleyma starfsfólkinu sem þarf að eiga við þennan málaflokk og þá streitu sem það verður fyrir í störfum sínum. Lausnin er að hafa stjórn á landamærum okkar. Það fer betur með bæði fé og menn. Við getum gert betur fyrir minna fé því óstjórn kostar meir en stjórn. Lögum þetta sem fyrst og fáum forseta í brúna sem mun takast á við þetta verkefni. Lega lands skiptir máli við fleira en landamæragæslu! Milliríkja-samningar vega þungt og eru álag á landið. Þar sem kröfur eru lagðar fram og vitnað í samingja sem við erum búin að skrifa undir. Það má spyrja sig, hví þarf land sem er svo einangráð og ekki í sambærlegum aðstæðum og meiginlandslöndin sem búa í nánd við hvort öðru og vilja þá opnari samkeppnis-umhverfi sem krefst þá milliríkja-samingja til að sanngjörn samkeppni geti verið milli þeirra og landmæri opinn. Ísland býr ekki við þessi skilyrði og á því að krefjast undanþágu frá öllum skilyrðum þessa saminga sem koma ekki að beinni samkeppni. Þar sem innlands-markaður okkar er ekki í beinni samkeppni við meiginlandið á að losa okkur undan þessum þvíngunum og leyfa innanlands- markaðnum að búa við eðilegri markaðlögmál, aðlöguð að okkar sérstöðu. Ríkis-eignir Sumir eru ákáfir í að selja þessar flottu eignir allra landsmanna, sumir hafa þá skoðun að ríkið eigi ekki að eiga neinar eignir, hvorki fasteignir né fyrirtæki og vísa oft í samkeppnis-rök og milliríkja-samninga.Frekar ber að spyrja, af hverju má hlutafélag okkar allra (ríkið) ekki eiga eignir og fyrirtæki, svo lengi sem einstaklings-framtakið sé ekki hindrað? Þá sérstaklega þegar ríkjandi meirihluti vill ekki selja þessar eignir og villstanda vörð um þær. Það á ekki að vera þannig að minni-hluti ráði þessari för og að milliríkja samningar séu notaðir sem verkfæri til að koma eignum þjóðarinnar í sölu. Stjórnar hefðir sem myndaðar hafa verið í gegnum árin eru ábyrg fyrir því að sérhagsmuna-hópar komist í þá stöðu að stjórna bæði framkvæmdavaldinu og löggjafarvaldinu. Slíkir stjórnarhættir geta tæplega kallast hálft-Lýðræði, þar sem kjósendur þessara stjórnameirihluta eru lang-flestir mótfallnir þessum áætlunum.Forsetaembættið er ábyrgt fyrir þessari stjórnar-hefð og að eignir landsmanna séu skertar með hverju árinu. Forsetinn setur ríkisráðið og leggur blessun sína yfir þessa valda-hefð. Ég kalla eftir að það ríkji fullt lýðræði og að löggjafarvaldið fái að starfa eins og ættlast var til af því.Sem sér eining sem er ekki stjórnað af framkvæmdavaldiu, né eigi áhrif þessara tveggja ríkisvalda að hafa nokkur áhrif á dómsvaldið. Þegar þessar einingar ríkisvaldsins fá að starfa eins og má ætla hafi verið markmið stjórnarskrárinnar, þá mun ríkja lýðræði fullvalda þjóðar en ekki hálf lýðræðið sem við búum við núna. Hugum vel að vali forseta og skiljum að ef forsetinn vinnur samkvæmt því valdsviði sem embættið er látið fá samkvæmt stjórnaskrá þessa lands, þá má leysa flest vandamál sem hafa myndast við þessa stjórnar-hefur drottnað yfir landsmönnum. Lengi lifi Ísland Höfundur er forsetaframbjóðandi. Meðmæla söfnun: Eiríkur Ingi Jóhannsson. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Íslenska þjóðin býr við ofur öfl nátturunar, einangrun frá meginlöndunum stóru og deilir engum landamærum með annarri þjóð. Þessi Fallega eyja okkar er köld en samt svo hlý og gjöful að margmenni flykkist til að skoða hana og aðrir koma til að leita nýrra tækifæra. Við erum rík að fæðast á þessu skeri okkar, í landi með fólksfjölda sem víða erlendis er á við meðalstóran bæ. Öðrum er ljóst að á Íslandi eiga flestir þokkalegt líf og vilja margir leita nýs lífs hjá okkur. Gestrisin höfum við verið en margur landinn telur nú nóg komið. Þetta er skiljanleg afstaða enda orðið þröngt um manninn og nýbúar á hverju leiti bæði löglegir og ei. Allir vita að ferðaþjónustan á stærstan þátt í nýbúa straumnum, sumir myndu kalla það luxusvanda en nú eru nýbúar einnig farnir að kvarta og segja nóg er komið. Þá verður að spyrja sig af hverju stöðin hans Leifs Heppna skuli standa gal opin til margra ára. Það má eflaust kalla óstjórn þeirra er hafa ráðið þessi ár að svara fyrir. Hví hafa óstjórn á þessum mála-flokki þegar svo auðvelt er að hafa stjórn á ferðum manna til þessa eyríkis og nýta legu lands og hafa góða stjórn á þessu flæði manna? Hingað á enginn að komast án tilskilinna leyfa, það er einfalt að hafa stjórn á farþega flæði til landsins.Ekki er það góðmennska að fólk staldri hér við í örvætingu eftir nýju lífi eða arði og bíði úrlausnar, oft til margra ára til að vera endanlega fylgt úr landi. Sumt af þessu fólki eru börn og jafnvel börn að fá sína fyrstu minningar á landi okkar og upplifa áfall við að þurfa að fara og kveðja nýja vini sína. Þetta er ekki það sem við viljum vera þekkt fyrir. Stjórn eða óstjórn, hvort er manneskjulegra? Jú, sum okkar viljum hjálpa öllum og látum hjartað ráða, Opin landamæri munu einn daginn nást, þegar efnahags-jöfnuður næst um heims kringluna en sá tími er ekki kominn. Þessi óstjórn kostar bæði mikið fé og sálræn vandamál, bæði hjá þeim sem eru kvaddir með valdi og hinum, sem þurfa kveðja nýju vinina. Ekki má gleyma starfsfólkinu sem þarf að eiga við þennan málaflokk og þá streitu sem það verður fyrir í störfum sínum. Lausnin er að hafa stjórn á landamærum okkar. Það fer betur með bæði fé og menn. Við getum gert betur fyrir minna fé því óstjórn kostar meir en stjórn. Lögum þetta sem fyrst og fáum forseta í brúna sem mun takast á við þetta verkefni. Lega lands skiptir máli við fleira en landamæragæslu! Milliríkja-samningar vega þungt og eru álag á landið. Þar sem kröfur eru lagðar fram og vitnað í samingja sem við erum búin að skrifa undir. Það má spyrja sig, hví þarf land sem er svo einangráð og ekki í sambærlegum aðstæðum og meiginlandslöndin sem búa í nánd við hvort öðru og vilja þá opnari samkeppnis-umhverfi sem krefst þá milliríkja-samingja til að sanngjörn samkeppni geti verið milli þeirra og landmæri opinn. Ísland býr ekki við þessi skilyrði og á því að krefjast undanþágu frá öllum skilyrðum þessa saminga sem koma ekki að beinni samkeppni. Þar sem innlands-markaður okkar er ekki í beinni samkeppni við meiginlandið á að losa okkur undan þessum þvíngunum og leyfa innanlands- markaðnum að búa við eðilegri markaðlögmál, aðlöguð að okkar sérstöðu. Ríkis-eignir Sumir eru ákáfir í að selja þessar flottu eignir allra landsmanna, sumir hafa þá skoðun að ríkið eigi ekki að eiga neinar eignir, hvorki fasteignir né fyrirtæki og vísa oft í samkeppnis-rök og milliríkja-samninga.Frekar ber að spyrja, af hverju má hlutafélag okkar allra (ríkið) ekki eiga eignir og fyrirtæki, svo lengi sem einstaklings-framtakið sé ekki hindrað? Þá sérstaklega þegar ríkjandi meirihluti vill ekki selja þessar eignir og villstanda vörð um þær. Það á ekki að vera þannig að minni-hluti ráði þessari för og að milliríkja samningar séu notaðir sem verkfæri til að koma eignum þjóðarinnar í sölu. Stjórnar hefðir sem myndaðar hafa verið í gegnum árin eru ábyrg fyrir því að sérhagsmuna-hópar komist í þá stöðu að stjórna bæði framkvæmdavaldinu og löggjafarvaldinu. Slíkir stjórnarhættir geta tæplega kallast hálft-Lýðræði, þar sem kjósendur þessara stjórnameirihluta eru lang-flestir mótfallnir þessum áætlunum.Forsetaembættið er ábyrgt fyrir þessari stjórnar-hefð og að eignir landsmanna séu skertar með hverju árinu. Forsetinn setur ríkisráðið og leggur blessun sína yfir þessa valda-hefð. Ég kalla eftir að það ríkji fullt lýðræði og að löggjafarvaldið fái að starfa eins og ættlast var til af því.Sem sér eining sem er ekki stjórnað af framkvæmdavaldiu, né eigi áhrif þessara tveggja ríkisvalda að hafa nokkur áhrif á dómsvaldið. Þegar þessar einingar ríkisvaldsins fá að starfa eins og má ætla hafi verið markmið stjórnarskrárinnar, þá mun ríkja lýðræði fullvalda þjóðar en ekki hálf lýðræðið sem við búum við núna. Hugum vel að vali forseta og skiljum að ef forsetinn vinnur samkvæmt því valdsviði sem embættið er látið fá samkvæmt stjórnaskrá þessa lands, þá má leysa flest vandamál sem hafa myndast við þessa stjórnar-hefur drottnað yfir landsmönnum. Lengi lifi Ísland Höfundur er forsetaframbjóðandi. Meðmæla söfnun: Eiríkur Ingi Jóhannsson.
Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun