Haraldur segir í samtali við Vísi að áskoranir sem honum hafi borist séu að hafa áhrif á hann.
Fyrrverandi oddvitinn hafði gefið í skyn fyrir prófkjörið að það yrði ekki ákjósanlegt fyrir nýjan oddvita, ef það yrði Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir, að „hafa þann gamla í aftursætinu.“
Þessi ummæli skildi þorri manna sem hálfgerða hótun um að Haraldur hygðist ekki þiggja annað sæti á listanum ef hann yrði undir. Svo fór.
Nú segist Haraldur standa frammi fyrir flókinni og erfiðri ákvörðun.
„Mér var hafnað sem leiðtoga og það er komin ný staða. Hún er flókin af því að ég fékk góðan stuðning og ég hef fengið gríðarlega margar áskoranir, og ég er ekki að segja að það hafi ekki áhrif á mig. Áskoranir hafa mikil áhrif,“ segir Haraldur.
„Ég er alla vega að láta þetta trufla mig,“ segir Haraldur, sem er að fara yfir málið með fjölskyldu sinni.
Langsótt útlegging að ummælin hafi verið hótun
Haraldur segir að ummælum sínum hafi „algerlega verið snúið á haus“ í Bæjarins bestu, héraðsblaði á Vestfjörðum. Þar var fyrirsögnin „Tekur ekki annað sætið“ - en engin bein tilvitnun í þingmanninn um að sú væri afdráttarlaus afstaða hans.
Orðrétt var haft eftir Haraldi um oddvitasætið: „Feli flokksmenn öðrum það hlutverk er það skýr niðurstaða. Það getur ekki verið gott fyrir nýjan oddvita að hafa þann gamla í aftursætinu.“
Að þetta sé hótun um að taka ekki sæti telur Haraldur langsótt: „Útleggingin að ég sé að segja annað en ég sagði er langsótt.“
En hvað ertu þá að segja?
„Þetta þýðir bara að það er mismunandi pólitík sem við erum að reka. Pólitíkin mín hefur snúið að praktískum málum fyrir sveit og bæ. Hvaða pólitík hefur hún rekið? Hún hefur minna talað um áherslur innan kjördæmis en ég. Það er munurinn, þaðan sem ég stend,“ segir Haraldur.
Teitur bíður átekta
Kjörnefnd kjördæmisins hittist í fyrsta sinn í kvöld til að fara yfir niðurstöður prófkjörsins. Til þess að stilla upp lista þarf hún þó að fá afstöðu Haraldar til þess hvort hann þiggi annað sætið eða ekki. Hann segir endanlega niðurstöðu þó að hluta til í höndum kjörnefndarinnar, sem þurfi að taka fyrstu umræður út frá mörgum þáttum.
Teitur Björn Einarsson lögmaður og varaþingmaður bíður líklega spenntastur allra eftir ákvörðun Haraldar, enda ræðst með henni hvort hann taki annað sætið í stað Haraldar ef hann gefur það frá sér. Flokkurinn náði tveimur mönnum inn í kjördæminu í kosningunum 2017.
Í samtali við Vísi er Teitur fáorður og segir að það eina sem hann viti sé það sem komið hafi fram opinberlega. „En það er augljóst að Sjálfstæðisflokkurnin þarf að samþykkja framboðslista fyrir kjördæmið fyrr en seinna,“ segir Teitur.
Þórdís Kolbrún sagði við mbl.is eftir prófkjörið: „Kjósendur hafa sagt sinn hug og hann endar í öðru sæti og það er þá vilji kjósenda í kjördæminu, en það er þá ekki vandamál fyrir mig að starfa áfram með Haraldi Benediktssyni – það hefur gengið vel fram til þessa og ég myndi gera það áfram.“
Grámosinn á undir högg að sækja og frjálslynd öfl sækja í sig veðrið
Sigurganga sjálfstæðiskvenna á kostnað eldri karla í prófkjörum flokksins vítt og breitt um landið hefur sætt tíðindum.
Nokkur sundrung á milli þessara hópa varð meðal annars ljós þegar sjálfstæðiskonum þótti það til marks um karlrembu þegar Haraldur fór fram með sín sjónarmið um ókosti þess að sitja í öðru sæti á eftir nýjum oddvita.
Brynjar Níelsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins , er enn að hugsa sig um hvort hann þiggi sæti á listanum í Reykjavík, en fyrstu viðbrögð hans við niðurstöðum prófkjörsins voru þó þau að segjast ekki ætla að halda áfram.
Brynjar skrifar á Facebook að ósvikinn fögnuður ríki í röðum frjálslyndra afla í Sjálfstæðisflokknum, enda hafi þeim hópi meðal annars tekist að losa sig við "íhaldskerlinguna" og "andkonuna", Sigríði Andersen, eins og Brynjar kallar hana.
„Það er nú samt svo,“ skrifar þingmaðurinn, „að Sigríður Ásthildur Andersen er frjálslyndari en allt þetta fólk til samans. Má segja að hún hafi ein síns liðs barist að einhverjum krafti fyrir raunverulegu frelsi einstaklingsins til orða og athafna. Sigríður Andersen er ekki fullkomin en hefur, ólíkt mörgum öðrum, skoðanir og berst fyrir stefnu flokksins. Svona stjórnmálamenn eru ekki á hverju strái, eins og sagt er. Þeir eru eiginlega alveg horfnir og froðan og tækifærismennskan að verða allsráðandi.“
