Skipulag fyrir framtíðina Ingvar Þóroddsson skrifar 25. mars 2021 09:00 Skipulagið í kringum Háskóla Íslands er að miklu leyti litað af þeirri skipulagsstefnu sem réði ríkjum á höfuðborgarsvæðinu á miðri seinustu öld. Var þá litið á háskólann sem vinnustað eins og hvern annan miðsvæðis sem nemendur og starfsmenn keyra í úr úthverfunum á morgnanna og svo heim klukkan fjögur. Byggingar Háskólans eru margar hverjar strjálar og illa tengdar enda var gert ráð fyrir því að nemendur stunduðu sitt nám fyrst og fremst í byggingum sinna deilda. Birtist þetta meðal annars best í því að Stakkahlíð, bygging Menntavísindasviðs, er staðsett í Hlíðunum í um þriggja kílómetra fjarlægð frá aðalháskólasvæðinu og að háskólasvæðið sjálft er svo klofið af Suðurgötunni með sínar fjórar akreinar og takmarkaðar þveranir fyrir gangandi stúdenta sem þurfa að sækja kennslu í öðrum byggingum. Slæmar tengingar milli bygginga koma fyrst og fremst niður á stúdentum og starfsfólki með takmarkaða hreyfigetu en lítið sem ekkert virðist hafa verið tekið tillit til þess hóps þegar háskólasvæðið var hannað í sinni núverandi mynd. Ef Háskóli Íslands ætlar sér að vera samkeppnishæf mennta- og rannsóknastofnun á heimsvísu þá er mikilvægt að ráðist sé í heildarendurskoðun á umgjörð Háskólasvæðisins. Röskva fagnar því að sú vinna sé að hluta til hafin, að sameina starfsemi háskólans í Vatnsmýrinni og áætlun um að færa Menntavísindasvið í húsnæði Hótel Sögu kaupi Háskólinn það. Þá er vinnan einnig hafin með nýju rammaskipulagi fyrir Háskólasvæðið sem einblínir á manneskjuna með góðum göngutengingum og lifandi umhverfi. Þar er gert ráð fyrir frekari uppbyggingu á lóðum Vísindagarða í Vatnsmýrinni, aukinni tengingu bygginga með grænum svæðum og vel skilgreindum gönguleiðum. Mikilvægt er að raddir stúdenta sé hafðar við borðið þegar ákvarðanir eru teknar um nýtt rammaskipulag fyrir háskólasvæðið þannig að tekið sé mið af þörfum þeirra og óskum enda eru stúdentar í miklum meirihluta þeirra sem sækja háskólasvæðið. Til að mynda er nauðsynlegt að komið sé upp almennilegum þjónustukjarna í Vatnsmýrinni þannig að íbúar á stúdentagörðum geti sótt alla sína grunnþjónustu á háskólasvæðinu. Röskva hefur lengi barist fyrir því að lágvöruverðsverslun sé staðsett á svæðinu og að heilsugæsla og apótek verði þar einnig. Framtíð háskólasvæðisins er sjálfbært samfélag, þar sem hægt er að sækja alla sína þjónustu. Til þess að uppfylla þá sýn er nauðsynlegt að stúdentum verði tryggð betri kjör þegar kemur að almenningssamgöngum. Lengi hefur það verið markmið Röskvu að stúdentum verði tryggð samgöngukort á vegum Háskólans sem myndi verða stúdentum mun hagstæðara en nemendakortin í Strætó sem nú standa til boða. Þá þarf að efla dreifibílakerfi sem er stúdentum nú þegar aðgengilegt ef þeir festa kaup á sex mánaða strætókorti. Það myndi auðvelda stúdentum að sækja sína þjónustu, að minnsta kosti á meðan hún er ekki aðgengileg á háskólasvæðinu. Slík þjónusta þarf að vera bæði aðgengilegri og ódýrari kostur fyrir stúdenta og eru víða á háskólasvæðum erlendis til fyrirmyndir að slíkum dreifibílakerfum Tímarnir hafa breyst og Háskólinn er ekki bara vinnustaður eins og hver annar. Framtíðarsýn Röskvu fyrir Háskólann er sú að hann verði sjálfbært samfélag þar sem allir íbúar geta sótt sína þjónustu á sjálfbæran hátt. Hann á að vera vettvangur fyrir mannlíf, öfluga tengslamyndun og rannsóknar- og nýsköpunarstarfsemi þvert á fræðasvið. En skipulag bygginga, lóða og samgangna þarf að fylgja þessari þróun, og fyrir því mun Röskva beita sér. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu til Stúdentaráðs á Verkfræði- og náttúruvísindasviði. // English // Planning for the future Planning around the University of Iceland is coloured by late last centuries planning policies in the capital area. Back then the University was seen as a workplace, like any other, where students and staff drive in from the suburbs and then drive home in the afternoon. The University’s buildings are scattered and ill-connected, as it was assumed that students would mainly stay in their departments buildings.This is most obvious in the School of Education building in Stakkahlíð, which is located in Hlíðar suburb about three kilometres from the main University campus and the main campus is then split in half by Suðurgata, with four traffic lanes and limited crosswalks for students who must reach buildings on the other side. Poor connections between campus buildings come down on mainly students and staff with disabilities, and little to nothing seems to have been done about increasing accessibility for disabled students and staff. If the University of Iceland intends on being an internationally competitive educational-and research facility, it is important that a holistic reexamination be done on the University campus. Röskva commends the beginning of this reexamination, by uniting facilities in Vatnsmýrin and the intended transfer of the School of Education to Hotel Saga, should the University purchase the Hotel Saga building. Work has also started in new framework planning/design for the University campus, with focal points being pedestrian connections and a sustainable environment. In the framework, intentions are further construction in the Science Park lots, improved connections to green spaces and well established pedestrian walkways. It is important that students' voices be heard in the decision process for framework design for the campus, so that their needs are met, as campus is mainly sought by students. For example, it is necessary to set up an adequate service centre in Vatnsmýrin so that student housing residents can access basic service on campus. Röskva has continually pushed for a supermarket and health clinic to be established on campus. The University campus’ future is self-sustainable, where all basic needs can be met. To fulfil this vision, public transport prices must be improved. For a long time, one of Röskva’s goals has been for the University to ensure students public transport cards, which would be much more advantageous to students than the current Strætó student cards. Alongside student transport cards, car-sharing rentals for students must be strengthened, which are available if students buy a six-month Strætó card, at least while basic services are not accessible on campus. Such services must be made more accessible and cost-effective for students, similar to car-sharing services in international university campuses. Times have changed and the University is not just a workplace like any other. Röskva’s vision for the University’s future includes a self-sustainable university society, in which everyone can rely on basic services on campus. It should be an avenue for life, networking, research and interdisciplinary innovation. The planning of buildings, lots and transport need to follow suit, and Röskva will put in the work. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Engineering and Natural Sciences. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Háskólar Hagsmunir stúdenta Ingvar Þóroddsson Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Skipulagið í kringum Háskóla Íslands er að miklu leyti litað af þeirri skipulagsstefnu sem réði ríkjum á höfuðborgarsvæðinu á miðri seinustu öld. Var þá litið á háskólann sem vinnustað eins og hvern annan miðsvæðis sem nemendur og starfsmenn keyra í úr úthverfunum á morgnanna og svo heim klukkan fjögur. Byggingar Háskólans eru margar hverjar strjálar og illa tengdar enda var gert ráð fyrir því að nemendur stunduðu sitt nám fyrst og fremst í byggingum sinna deilda. Birtist þetta meðal annars best í því að Stakkahlíð, bygging Menntavísindasviðs, er staðsett í Hlíðunum í um þriggja kílómetra fjarlægð frá aðalháskólasvæðinu og að háskólasvæðið sjálft er svo klofið af Suðurgötunni með sínar fjórar akreinar og takmarkaðar þveranir fyrir gangandi stúdenta sem þurfa að sækja kennslu í öðrum byggingum. Slæmar tengingar milli bygginga koma fyrst og fremst niður á stúdentum og starfsfólki með takmarkaða hreyfigetu en lítið sem ekkert virðist hafa verið tekið tillit til þess hóps þegar háskólasvæðið var hannað í sinni núverandi mynd. Ef Háskóli Íslands ætlar sér að vera samkeppnishæf mennta- og rannsóknastofnun á heimsvísu þá er mikilvægt að ráðist sé í heildarendurskoðun á umgjörð Háskólasvæðisins. Röskva fagnar því að sú vinna sé að hluta til hafin, að sameina starfsemi háskólans í Vatnsmýrinni og áætlun um að færa Menntavísindasvið í húsnæði Hótel Sögu kaupi Háskólinn það. Þá er vinnan einnig hafin með nýju rammaskipulagi fyrir Háskólasvæðið sem einblínir á manneskjuna með góðum göngutengingum og lifandi umhverfi. Þar er gert ráð fyrir frekari uppbyggingu á lóðum Vísindagarða í Vatnsmýrinni, aukinni tengingu bygginga með grænum svæðum og vel skilgreindum gönguleiðum. Mikilvægt er að raddir stúdenta sé hafðar við borðið þegar ákvarðanir eru teknar um nýtt rammaskipulag fyrir háskólasvæðið þannig að tekið sé mið af þörfum þeirra og óskum enda eru stúdentar í miklum meirihluta þeirra sem sækja háskólasvæðið. Til að mynda er nauðsynlegt að komið sé upp almennilegum þjónustukjarna í Vatnsmýrinni þannig að íbúar á stúdentagörðum geti sótt alla sína grunnþjónustu á háskólasvæðinu. Röskva hefur lengi barist fyrir því að lágvöruverðsverslun sé staðsett á svæðinu og að heilsugæsla og apótek verði þar einnig. Framtíð háskólasvæðisins er sjálfbært samfélag, þar sem hægt er að sækja alla sína þjónustu. Til þess að uppfylla þá sýn er nauðsynlegt að stúdentum verði tryggð betri kjör þegar kemur að almenningssamgöngum. Lengi hefur það verið markmið Röskvu að stúdentum verði tryggð samgöngukort á vegum Háskólans sem myndi verða stúdentum mun hagstæðara en nemendakortin í Strætó sem nú standa til boða. Þá þarf að efla dreifibílakerfi sem er stúdentum nú þegar aðgengilegt ef þeir festa kaup á sex mánaða strætókorti. Það myndi auðvelda stúdentum að sækja sína þjónustu, að minnsta kosti á meðan hún er ekki aðgengileg á háskólasvæðinu. Slík þjónusta þarf að vera bæði aðgengilegri og ódýrari kostur fyrir stúdenta og eru víða á háskólasvæðum erlendis til fyrirmyndir að slíkum dreifibílakerfum Tímarnir hafa breyst og Háskólinn er ekki bara vinnustaður eins og hver annar. Framtíðarsýn Röskvu fyrir Háskólann er sú að hann verði sjálfbært samfélag þar sem allir íbúar geta sótt sína þjónustu á sjálfbæran hátt. Hann á að vera vettvangur fyrir mannlíf, öfluga tengslamyndun og rannsóknar- og nýsköpunarstarfsemi þvert á fræðasvið. En skipulag bygginga, lóða og samgangna þarf að fylgja þessari þróun, og fyrir því mun Röskva beita sér. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu til Stúdentaráðs á Verkfræði- og náttúruvísindasviði. // English // Planning for the future Planning around the University of Iceland is coloured by late last centuries planning policies in the capital area. Back then the University was seen as a workplace, like any other, where students and staff drive in from the suburbs and then drive home in the afternoon. The University’s buildings are scattered and ill-connected, as it was assumed that students would mainly stay in their departments buildings.This is most obvious in the School of Education building in Stakkahlíð, which is located in Hlíðar suburb about three kilometres from the main University campus and the main campus is then split in half by Suðurgata, with four traffic lanes and limited crosswalks for students who must reach buildings on the other side. Poor connections between campus buildings come down on mainly students and staff with disabilities, and little to nothing seems to have been done about increasing accessibility for disabled students and staff. If the University of Iceland intends on being an internationally competitive educational-and research facility, it is important that a holistic reexamination be done on the University campus. Röskva commends the beginning of this reexamination, by uniting facilities in Vatnsmýrin and the intended transfer of the School of Education to Hotel Saga, should the University purchase the Hotel Saga building. Work has also started in new framework planning/design for the University campus, with focal points being pedestrian connections and a sustainable environment. In the framework, intentions are further construction in the Science Park lots, improved connections to green spaces and well established pedestrian walkways. It is important that students' voices be heard in the decision process for framework design for the campus, so that their needs are met, as campus is mainly sought by students. For example, it is necessary to set up an adequate service centre in Vatnsmýrin so that student housing residents can access basic service on campus. Röskva has continually pushed for a supermarket and health clinic to be established on campus. The University campus’ future is self-sustainable, where all basic needs can be met. To fulfil this vision, public transport prices must be improved. For a long time, one of Röskva’s goals has been for the University to ensure students public transport cards, which would be much more advantageous to students than the current Strætó student cards. Alongside student transport cards, car-sharing rentals for students must be strengthened, which are available if students buy a six-month Strætó card, at least while basic services are not accessible on campus. Such services must be made more accessible and cost-effective for students, similar to car-sharing services in international university campuses. Times have changed and the University is not just a workplace like any other. Röskva’s vision for the University’s future includes a self-sustainable university society, in which everyone can rely on basic services on campus. It should be an avenue for life, networking, research and interdisciplinary innovation. The planning of buildings, lots and transport need to follow suit, and Röskva will put in the work. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Engineering and Natural Sciences.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar