Skipulag fyrir framtíðina Ingvar Þóroddsson skrifar 25. mars 2021 09:00 Skipulagið í kringum Háskóla Íslands er að miklu leyti litað af þeirri skipulagsstefnu sem réði ríkjum á höfuðborgarsvæðinu á miðri seinustu öld. Var þá litið á háskólann sem vinnustað eins og hvern annan miðsvæðis sem nemendur og starfsmenn keyra í úr úthverfunum á morgnanna og svo heim klukkan fjögur. Byggingar Háskólans eru margar hverjar strjálar og illa tengdar enda var gert ráð fyrir því að nemendur stunduðu sitt nám fyrst og fremst í byggingum sinna deilda. Birtist þetta meðal annars best í því að Stakkahlíð, bygging Menntavísindasviðs, er staðsett í Hlíðunum í um þriggja kílómetra fjarlægð frá aðalháskólasvæðinu og að háskólasvæðið sjálft er svo klofið af Suðurgötunni með sínar fjórar akreinar og takmarkaðar þveranir fyrir gangandi stúdenta sem þurfa að sækja kennslu í öðrum byggingum. Slæmar tengingar milli bygginga koma fyrst og fremst niður á stúdentum og starfsfólki með takmarkaða hreyfigetu en lítið sem ekkert virðist hafa verið tekið tillit til þess hóps þegar háskólasvæðið var hannað í sinni núverandi mynd. Ef Háskóli Íslands ætlar sér að vera samkeppnishæf mennta- og rannsóknastofnun á heimsvísu þá er mikilvægt að ráðist sé í heildarendurskoðun á umgjörð Háskólasvæðisins. Röskva fagnar því að sú vinna sé að hluta til hafin, að sameina starfsemi háskólans í Vatnsmýrinni og áætlun um að færa Menntavísindasvið í húsnæði Hótel Sögu kaupi Háskólinn það. Þá er vinnan einnig hafin með nýju rammaskipulagi fyrir Háskólasvæðið sem einblínir á manneskjuna með góðum göngutengingum og lifandi umhverfi. Þar er gert ráð fyrir frekari uppbyggingu á lóðum Vísindagarða í Vatnsmýrinni, aukinni tengingu bygginga með grænum svæðum og vel skilgreindum gönguleiðum. Mikilvægt er að raddir stúdenta sé hafðar við borðið þegar ákvarðanir eru teknar um nýtt rammaskipulag fyrir háskólasvæðið þannig að tekið sé mið af þörfum þeirra og óskum enda eru stúdentar í miklum meirihluta þeirra sem sækja háskólasvæðið. Til að mynda er nauðsynlegt að komið sé upp almennilegum þjónustukjarna í Vatnsmýrinni þannig að íbúar á stúdentagörðum geti sótt alla sína grunnþjónustu á háskólasvæðinu. Röskva hefur lengi barist fyrir því að lágvöruverðsverslun sé staðsett á svæðinu og að heilsugæsla og apótek verði þar einnig. Framtíð háskólasvæðisins er sjálfbært samfélag, þar sem hægt er að sækja alla sína þjónustu. Til þess að uppfylla þá sýn er nauðsynlegt að stúdentum verði tryggð betri kjör þegar kemur að almenningssamgöngum. Lengi hefur það verið markmið Röskvu að stúdentum verði tryggð samgöngukort á vegum Háskólans sem myndi verða stúdentum mun hagstæðara en nemendakortin í Strætó sem nú standa til boða. Þá þarf að efla dreifibílakerfi sem er stúdentum nú þegar aðgengilegt ef þeir festa kaup á sex mánaða strætókorti. Það myndi auðvelda stúdentum að sækja sína þjónustu, að minnsta kosti á meðan hún er ekki aðgengileg á háskólasvæðinu. Slík þjónusta þarf að vera bæði aðgengilegri og ódýrari kostur fyrir stúdenta og eru víða á háskólasvæðum erlendis til fyrirmyndir að slíkum dreifibílakerfum Tímarnir hafa breyst og Háskólinn er ekki bara vinnustaður eins og hver annar. Framtíðarsýn Röskvu fyrir Háskólann er sú að hann verði sjálfbært samfélag þar sem allir íbúar geta sótt sína þjónustu á sjálfbæran hátt. Hann á að vera vettvangur fyrir mannlíf, öfluga tengslamyndun og rannsóknar- og nýsköpunarstarfsemi þvert á fræðasvið. En skipulag bygginga, lóða og samgangna þarf að fylgja þessari þróun, og fyrir því mun Röskva beita sér. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu til Stúdentaráðs á Verkfræði- og náttúruvísindasviði. // English // Planning for the future Planning around the University of Iceland is coloured by late last centuries planning policies in the capital area. Back then the University was seen as a workplace, like any other, where students and staff drive in from the suburbs and then drive home in the afternoon. The University’s buildings are scattered and ill-connected, as it was assumed that students would mainly stay in their departments buildings.This is most obvious in the School of Education building in Stakkahlíð, which is located in Hlíðar suburb about three kilometres from the main University campus and the main campus is then split in half by Suðurgata, with four traffic lanes and limited crosswalks for students who must reach buildings on the other side. Poor connections between campus buildings come down on mainly students and staff with disabilities, and little to nothing seems to have been done about increasing accessibility for disabled students and staff. If the University of Iceland intends on being an internationally competitive educational-and research facility, it is important that a holistic reexamination be done on the University campus. Röskva commends the beginning of this reexamination, by uniting facilities in Vatnsmýrin and the intended transfer of the School of Education to Hotel Saga, should the University purchase the Hotel Saga building. Work has also started in new framework planning/design for the University campus, with focal points being pedestrian connections and a sustainable environment. In the framework, intentions are further construction in the Science Park lots, improved connections to green spaces and well established pedestrian walkways. It is important that students' voices be heard in the decision process for framework design for the campus, so that their needs are met, as campus is mainly sought by students. For example, it is necessary to set up an adequate service centre in Vatnsmýrin so that student housing residents can access basic service on campus. Röskva has continually pushed for a supermarket and health clinic to be established on campus. The University campus’ future is self-sustainable, where all basic needs can be met. To fulfil this vision, public transport prices must be improved. For a long time, one of Röskva’s goals has been for the University to ensure students public transport cards, which would be much more advantageous to students than the current Strætó student cards. Alongside student transport cards, car-sharing rentals for students must be strengthened, which are available if students buy a six-month Strætó card, at least while basic services are not accessible on campus. Such services must be made more accessible and cost-effective for students, similar to car-sharing services in international university campuses. Times have changed and the University is not just a workplace like any other. Röskva’s vision for the University’s future includes a self-sustainable university society, in which everyone can rely on basic services on campus. It should be an avenue for life, networking, research and interdisciplinary innovation. The planning of buildings, lots and transport need to follow suit, and Röskva will put in the work. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Engineering and Natural Sciences. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Háskólar Hagsmunir stúdenta Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Ríkisreknar ofsóknir Sigurður Einarsson Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Saklausir menn í fangelsi Tinna Brynjólfsdóttir Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Sjá meira
Skipulagið í kringum Háskóla Íslands er að miklu leyti litað af þeirri skipulagsstefnu sem réði ríkjum á höfuðborgarsvæðinu á miðri seinustu öld. Var þá litið á háskólann sem vinnustað eins og hvern annan miðsvæðis sem nemendur og starfsmenn keyra í úr úthverfunum á morgnanna og svo heim klukkan fjögur. Byggingar Háskólans eru margar hverjar strjálar og illa tengdar enda var gert ráð fyrir því að nemendur stunduðu sitt nám fyrst og fremst í byggingum sinna deilda. Birtist þetta meðal annars best í því að Stakkahlíð, bygging Menntavísindasviðs, er staðsett í Hlíðunum í um þriggja kílómetra fjarlægð frá aðalháskólasvæðinu og að háskólasvæðið sjálft er svo klofið af Suðurgötunni með sínar fjórar akreinar og takmarkaðar þveranir fyrir gangandi stúdenta sem þurfa að sækja kennslu í öðrum byggingum. Slæmar tengingar milli bygginga koma fyrst og fremst niður á stúdentum og starfsfólki með takmarkaða hreyfigetu en lítið sem ekkert virðist hafa verið tekið tillit til þess hóps þegar háskólasvæðið var hannað í sinni núverandi mynd. Ef Háskóli Íslands ætlar sér að vera samkeppnishæf mennta- og rannsóknastofnun á heimsvísu þá er mikilvægt að ráðist sé í heildarendurskoðun á umgjörð Háskólasvæðisins. Röskva fagnar því að sú vinna sé að hluta til hafin, að sameina starfsemi háskólans í Vatnsmýrinni og áætlun um að færa Menntavísindasvið í húsnæði Hótel Sögu kaupi Háskólinn það. Þá er vinnan einnig hafin með nýju rammaskipulagi fyrir Háskólasvæðið sem einblínir á manneskjuna með góðum göngutengingum og lifandi umhverfi. Þar er gert ráð fyrir frekari uppbyggingu á lóðum Vísindagarða í Vatnsmýrinni, aukinni tengingu bygginga með grænum svæðum og vel skilgreindum gönguleiðum. Mikilvægt er að raddir stúdenta sé hafðar við borðið þegar ákvarðanir eru teknar um nýtt rammaskipulag fyrir háskólasvæðið þannig að tekið sé mið af þörfum þeirra og óskum enda eru stúdentar í miklum meirihluta þeirra sem sækja háskólasvæðið. Til að mynda er nauðsynlegt að komið sé upp almennilegum þjónustukjarna í Vatnsmýrinni þannig að íbúar á stúdentagörðum geti sótt alla sína grunnþjónustu á háskólasvæðinu. Röskva hefur lengi barist fyrir því að lágvöruverðsverslun sé staðsett á svæðinu og að heilsugæsla og apótek verði þar einnig. Framtíð háskólasvæðisins er sjálfbært samfélag, þar sem hægt er að sækja alla sína þjónustu. Til þess að uppfylla þá sýn er nauðsynlegt að stúdentum verði tryggð betri kjör þegar kemur að almenningssamgöngum. Lengi hefur það verið markmið Röskvu að stúdentum verði tryggð samgöngukort á vegum Háskólans sem myndi verða stúdentum mun hagstæðara en nemendakortin í Strætó sem nú standa til boða. Þá þarf að efla dreifibílakerfi sem er stúdentum nú þegar aðgengilegt ef þeir festa kaup á sex mánaða strætókorti. Það myndi auðvelda stúdentum að sækja sína þjónustu, að minnsta kosti á meðan hún er ekki aðgengileg á háskólasvæðinu. Slík þjónusta þarf að vera bæði aðgengilegri og ódýrari kostur fyrir stúdenta og eru víða á háskólasvæðum erlendis til fyrirmyndir að slíkum dreifibílakerfum Tímarnir hafa breyst og Háskólinn er ekki bara vinnustaður eins og hver annar. Framtíðarsýn Röskvu fyrir Háskólann er sú að hann verði sjálfbært samfélag þar sem allir íbúar geta sótt sína þjónustu á sjálfbæran hátt. Hann á að vera vettvangur fyrir mannlíf, öfluga tengslamyndun og rannsóknar- og nýsköpunarstarfsemi þvert á fræðasvið. En skipulag bygginga, lóða og samgangna þarf að fylgja þessari þróun, og fyrir því mun Röskva beita sér. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu til Stúdentaráðs á Verkfræði- og náttúruvísindasviði. // English // Planning for the future Planning around the University of Iceland is coloured by late last centuries planning policies in the capital area. Back then the University was seen as a workplace, like any other, where students and staff drive in from the suburbs and then drive home in the afternoon. The University’s buildings are scattered and ill-connected, as it was assumed that students would mainly stay in their departments buildings.This is most obvious in the School of Education building in Stakkahlíð, which is located in Hlíðar suburb about three kilometres from the main University campus and the main campus is then split in half by Suðurgata, with four traffic lanes and limited crosswalks for students who must reach buildings on the other side. Poor connections between campus buildings come down on mainly students and staff with disabilities, and little to nothing seems to have been done about increasing accessibility for disabled students and staff. If the University of Iceland intends on being an internationally competitive educational-and research facility, it is important that a holistic reexamination be done on the University campus. Röskva commends the beginning of this reexamination, by uniting facilities in Vatnsmýrin and the intended transfer of the School of Education to Hotel Saga, should the University purchase the Hotel Saga building. Work has also started in new framework planning/design for the University campus, with focal points being pedestrian connections and a sustainable environment. In the framework, intentions are further construction in the Science Park lots, improved connections to green spaces and well established pedestrian walkways. It is important that students' voices be heard in the decision process for framework design for the campus, so that their needs are met, as campus is mainly sought by students. For example, it is necessary to set up an adequate service centre in Vatnsmýrin so that student housing residents can access basic service on campus. Röskva has continually pushed for a supermarket and health clinic to be established on campus. The University campus’ future is self-sustainable, where all basic needs can be met. To fulfil this vision, public transport prices must be improved. For a long time, one of Röskva’s goals has been for the University to ensure students public transport cards, which would be much more advantageous to students than the current Strætó student cards. Alongside student transport cards, car-sharing rentals for students must be strengthened, which are available if students buy a six-month Strætó card, at least while basic services are not accessible on campus. Such services must be made more accessible and cost-effective for students, similar to car-sharing services in international university campuses. Times have changed and the University is not just a workplace like any other. Röskva’s vision for the University’s future includes a self-sustainable university society, in which everyone can rely on basic services on campus. It should be an avenue for life, networking, research and interdisciplinary innovation. The planning of buildings, lots and transport need to follow suit, and Röskva will put in the work. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Engineering and Natural Sciences.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun