Brjótum vítahringinn Rebekka Karlsdóttir skrifar 24. mars 2021 10:01 Undanfarið ár hefur kórónuveirufaraldurinn haft veruleg áhrif á daglegt líf námsmanna. Fjöldi stúdenta missti vinnuna í upphafi faraldursins og kom það mörgum í opna skjöldu að vegna þess að þau voru námsmenn áttu þau ekki rétt á atvinnuleysisbótum, þrátt fyrir að af launum þeirra sé greitt mánaðarlega í atvinnuleysistryggingasjóð. Þrátt fyrir ötula vinnu og mikinn þrýsting stúdenta undanfarið ár hafa yfirvöld ekki látið undan og veitt stúdentum þennan rétt. Samkvæmt fyrstu tölum úr könnun Eurostudent VII telja 72% íslenskra stúdenta að án vinnu hefðu þau ekki efni á að vera í námi. Þá telja 25 prósent íslenskra stúdenta að vinna þeirra hafi áhrif á námsframvindu, 31 prósent glímir við fjárhagslega erfiðleika og 43 prósent eyða 40 prósent eða meira af mánaðarlegum tekjum sínum í húsnæði. Sú staðreynd að 31% íslenskra stúdenta glími við fjárhagslega örðugleika getur ekki talist eðlilegt. Hvers vegna þurfa námsmenn að hafa fjárhagsáhyggjur og vinna með skóla? Grunnframfærsla Menntasjóðs námsmanna fyrir skólaárið 2020-2021 fyrir barnlausan stúdent í eigin- eða leiguhúsnæði eru rétt rúmar 112 þúsund krónur á mánuði. Dæmigert neysluviðmið, sem Félagsmálaráðuneytið áætlar, er 130 þúsund krónur. Þetta þýðir að grunnframfærsla lánanna er einungis 85% af dæmigerðu neysluviðmiði. Stúdentar eiga því að ná að lifa á upphæð sem er lægri en viðmið félagsmálaráðuneytisins fyrir mánaðarlegum útgjöldum. Hvers vegna fá námsmenn ekki framfærslulán sem duga fyrir útgjöldum? Vegna lágrar grunnframfærslu neyðast margir stúdentar til þess að vinna með námi. Einn stærsti sigur sem náðst hefur í lánasjóðsmálum á undanförnum árum er hækkun frítekjumarksins, þröskuldsins sem segir til um hversu mikið stúdent má þéna á ári áður en námslánið þeirra skerðist. Árstekjur flestra stúdenta eru meiri en frítekjumarkið segir til um. Vegna þess þurfa stúdentar að vinna enn meira og vítahringurinn heldur áfram. Þetta getur ekki talist eðlilegt. Röskva vill að grunnframfærslan verði hækkuð um 17 prósent hið minnsta svo að stúdentar sem taka námslán neyðist ekki til að vinna með námi og lenda í þessum vítahringi. Úthlutunarreglna vegna skólaársins 2021-2022 er að vænta á næstu dögum og vonum við að mennta- og menningarmálaráðherra sjái hag í því að tryggja stúdentum mannsæmandi grunnframfærslu. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á Félagsvísindasviði Break the vicious cycle In the past year the COVID-19 pandemic has had a significant impact on students' daily lives. Many students lost their jobs at the beginning of the pandemic so it came as a surprise to many that because of their status as students, they were not entitled to unemployment benefits, even though they pay each month into the Unemployment Insurance Fund. Despite hard work and students’ pressure in recent years, the authorities have not backed down and granted unemployment benefits to students. According to initial figures from the Eurostudent VII survey, 72% of Icelandic students believe that without work, they would not be able to afford to study. 25% of Icelandic students believe that their work affects academic progress, 31% struggle with financial straits and 43% spend 40% or more of their monthly income on housing. The fact that 31% of Icelandic students are struggling financially cannot be considered normal. Why do students have to worry about finances and work with studying? For a childless student in their own or rented housing, the maintenance support stipend from the Student Education Fund, for the school year 2020-21, is just over ISK 112.000 per month. A typical consumption standard, estimated by the Ministry of Social Affairs, is ISK 130.000. This means that the basic loan stipend is only 85% of the typical consumption standard. Students are therefore expected to survive on an amount that is lower than the Ministry of Social Affairs' criteria for monthly expenses. Why do students not get enough for living expenses? Due to low loan stipends, many students are forced to work along with their studies. In recent years, one of the biggest achievements in loan fund matters is the increase of the maximum income threshold, that indicates how much a student can earn a year before their student loan stipends are reduced. The annual income of most students is higher than the maximum income threshold. As a result, students need to work even harder and the vicious cycle continues. This can not be considered normal. Röskva wants the basic maintenance support stipend to be increased by at least 17%, so that students who take out student loans are not forced to work alongside their studies and end up in this vicious cycle. Allocation rules for the school year 2021-22 are expected in the next few days and we hope that the Minister of Education and Culture will see an advantage in ensuring students decent basic loan stipends. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Social Sciences. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hagsmunir stúdenta Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Sjá meira
Undanfarið ár hefur kórónuveirufaraldurinn haft veruleg áhrif á daglegt líf námsmanna. Fjöldi stúdenta missti vinnuna í upphafi faraldursins og kom það mörgum í opna skjöldu að vegna þess að þau voru námsmenn áttu þau ekki rétt á atvinnuleysisbótum, þrátt fyrir að af launum þeirra sé greitt mánaðarlega í atvinnuleysistryggingasjóð. Þrátt fyrir ötula vinnu og mikinn þrýsting stúdenta undanfarið ár hafa yfirvöld ekki látið undan og veitt stúdentum þennan rétt. Samkvæmt fyrstu tölum úr könnun Eurostudent VII telja 72% íslenskra stúdenta að án vinnu hefðu þau ekki efni á að vera í námi. Þá telja 25 prósent íslenskra stúdenta að vinna þeirra hafi áhrif á námsframvindu, 31 prósent glímir við fjárhagslega erfiðleika og 43 prósent eyða 40 prósent eða meira af mánaðarlegum tekjum sínum í húsnæði. Sú staðreynd að 31% íslenskra stúdenta glími við fjárhagslega örðugleika getur ekki talist eðlilegt. Hvers vegna þurfa námsmenn að hafa fjárhagsáhyggjur og vinna með skóla? Grunnframfærsla Menntasjóðs námsmanna fyrir skólaárið 2020-2021 fyrir barnlausan stúdent í eigin- eða leiguhúsnæði eru rétt rúmar 112 þúsund krónur á mánuði. Dæmigert neysluviðmið, sem Félagsmálaráðuneytið áætlar, er 130 þúsund krónur. Þetta þýðir að grunnframfærsla lánanna er einungis 85% af dæmigerðu neysluviðmiði. Stúdentar eiga því að ná að lifa á upphæð sem er lægri en viðmið félagsmálaráðuneytisins fyrir mánaðarlegum útgjöldum. Hvers vegna fá námsmenn ekki framfærslulán sem duga fyrir útgjöldum? Vegna lágrar grunnframfærslu neyðast margir stúdentar til þess að vinna með námi. Einn stærsti sigur sem náðst hefur í lánasjóðsmálum á undanförnum árum er hækkun frítekjumarksins, þröskuldsins sem segir til um hversu mikið stúdent má þéna á ári áður en námslánið þeirra skerðist. Árstekjur flestra stúdenta eru meiri en frítekjumarkið segir til um. Vegna þess þurfa stúdentar að vinna enn meira og vítahringurinn heldur áfram. Þetta getur ekki talist eðlilegt. Röskva vill að grunnframfærslan verði hækkuð um 17 prósent hið minnsta svo að stúdentar sem taka námslán neyðist ekki til að vinna með námi og lenda í þessum vítahringi. Úthlutunarreglna vegna skólaársins 2021-2022 er að vænta á næstu dögum og vonum við að mennta- og menningarmálaráðherra sjái hag í því að tryggja stúdentum mannsæmandi grunnframfærslu. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á Félagsvísindasviði Break the vicious cycle In the past year the COVID-19 pandemic has had a significant impact on students' daily lives. Many students lost their jobs at the beginning of the pandemic so it came as a surprise to many that because of their status as students, they were not entitled to unemployment benefits, even though they pay each month into the Unemployment Insurance Fund. Despite hard work and students’ pressure in recent years, the authorities have not backed down and granted unemployment benefits to students. According to initial figures from the Eurostudent VII survey, 72% of Icelandic students believe that without work, they would not be able to afford to study. 25% of Icelandic students believe that their work affects academic progress, 31% struggle with financial straits and 43% spend 40% or more of their monthly income on housing. The fact that 31% of Icelandic students are struggling financially cannot be considered normal. Why do students have to worry about finances and work with studying? For a childless student in their own or rented housing, the maintenance support stipend from the Student Education Fund, for the school year 2020-21, is just over ISK 112.000 per month. A typical consumption standard, estimated by the Ministry of Social Affairs, is ISK 130.000. This means that the basic loan stipend is only 85% of the typical consumption standard. Students are therefore expected to survive on an amount that is lower than the Ministry of Social Affairs' criteria for monthly expenses. Why do students not get enough for living expenses? Due to low loan stipends, many students are forced to work along with their studies. In recent years, one of the biggest achievements in loan fund matters is the increase of the maximum income threshold, that indicates how much a student can earn a year before their student loan stipends are reduced. The annual income of most students is higher than the maximum income threshold. As a result, students need to work even harder and the vicious cycle continues. This can not be considered normal. Röskva wants the basic maintenance support stipend to be increased by at least 17%, so that students who take out student loans are not forced to work alongside their studies and end up in this vicious cycle. Allocation rules for the school year 2021-22 are expected in the next few days and we hope that the Minister of Education and Culture will see an advantage in ensuring students decent basic loan stipends. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Social Sciences.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun