Að þora inn í gin úlfsins Marta Eiríksdóttir skrifar 8. febrúar 2021 10:30 Með þessari grein ætla ég að gera tilraun til þess að fá engin skítköst í þessu blessaða „kommenta“kerfi sem væri annars svo frábært að leggja alveg niður, því ég hef grun um að það þjóni engum fallegum tilgangi, þegar upp er staðið. Þetta fyrirkomulag vefmiðlanna heldur bara aftur af jákvæðu fólki. Þeim sem langar til að skrifa opinberlega og leggja eitthvað til málanna í landinu okkar en veigra sér við því vegna þeirrar neikvæðni sem skellur á þeim að lokinni birtingu á vefmiðli. Það er annars mjög áhugavert að skoða skrif þeirra sem ráðast á aðra í „kommenta“ kerfinu og merkilegt hvað þeir taka þar mikið pláss, eru bálreiðir út í allt og alla. Fólkið dæmir sig sjálft með neikvæðum skrifum sínum og ómálefnalegri umræðu. Það er ekki þess virði að elta ólar við svoleiðis fólk. Verum góð hvert við annað. Við verðum öll að þora að fara inn í gin úlfsins; Að láta skoðun okkar í ljós á opinberum vettvangi. Íslenskt samfélag þarf á jákvæðu fólki að halda. Það er ekki gott ef þeir sem vilja vel, þora ekki að tala af ótta við að vera kallaðir fasistar, rasistar, nasistar, forréttindapíkur eða bara hálfvitar. Þá velja nú flestir að sleppa því að tjá sig opinberlega og lifa frekar áfram í friði í sínum innsta hring. En við þurfum að fá að heyra í fleiru jákvæðu fólki, fá bylgju jákvæðni inn í samfélagið okkar. Ekki veitir af. Verum málefnaleg því þá er hlustað Margar ólíkar skoðanir auðga mannlíf okkar og við þurfum ekki að vera sammála um allt. Viðrum hugsanir okkar. Sjáum hvað hinir hafa fram að færa og fáum þannig nýjar hugmyndir, jafnvel leiðir til lausna. Það kemur ekkert gott út úr því þegar „kommenta“ kerfið er stútfullt af persónulegum árásum, niðurrifi og tómri vitleysu! Engum finnst þægilegt að láta kalla sig öllum illum nöfnum á opinberum vettvangi. Ég tek hattinn ofan fyrir þeim sem fara í þingmennsku! Við megum ekki láta neikvæðu öflin hafa vinninginn í þessu landi eða leyfa þeim að þagga niður í alls konar góðum hugmyndum. Landið okkar er á tímamótum. Hvernig við spilum úr stöðunni sem upp er komin núna, leiðir börn þessa lands inn í farsæla framtíð eða vansæla. Við viljum öll kenna börnum okkar að meta fólk eftir hjartalagi en ekki uppruna. Breytingar um alla jörð Heimurinn er að breytast og fólk er að flytja á milli landa. Það tekur á fyrir alla og krefst sveigjanleika og aðlögunarhæfni. Ég veit hvernig það er að búa í erlendu landi og vera atvinnulaus. Það er ekki létt. Íslendingar eru að fá nýja innspýtingu fólks af erlendu bergi sem auðgar mannlífið ef rétt er á málum haldið. Íslensk tunga er þjóðtunga Íslands, það er menningararfur Íslendinga. Ákveðnir töfrar liggja í þessu eldgamla víkingamáli. Já það er krefjandi að læra það. En mjög spennandi að kunna það segja mér erlendir vinir mínir sem æfa sig í að tjá sig á íslensku en ekki á ensku. Þannig komast þeir betur inn í samfélagið, skilja kerfið betur hér og geta bjargað sér. Ísland hefur alla burði til að vera draumaland því hér er gott að búa. Við eigum öll heima hér Menningararfur og þjóðarsjálfsmynd skiptir ekki bara marga Íslendinga máli, heldur einnig þær þjóðir sem setjast hér að en hafa yfirgefið heimalandið sitt í leit að betra lífi. Við eigum öll menningararf að heiman sem okkur þykir vænt um. Það vita þeir sem búið hafa erlendis og finna söknuðinn til gömlu ættjarðarinnar. Miklar breytingar hafa orðið hér á landi undanfarin ár. Við þurfum að staldra við og ákveða hvert við viljum stefna. Hingað kom fullt af erlendu vinnuafli til að starfa í ferðamannaiðnaði en þá þótti nóg að tala ensku. Nú er þetta sama fólk atvinnulaust og leitar að atvinnu í landi þar sem túrisminn er í dvala. Þá er meiri þörf á íslenskukunnáttu því Íslendingar vilja tala móðurmálið sitt á Íslandi. Nú eru erlendir starfsmenn ekki lengur að starfa fyrir erlenda ferðamenn heldur fyrir og með innfæddum. Þá reynir á allt aðra tungumálahæfni. Við getum alveg tekið vel á móti þessum nýju íbúum og boðið þeim fría íslenskukennslu. Hvatt þá til að læra málið okkar. Fyrirtæki eiga að sjá sóma sinn í því að styðja erlent starfsfólk til íslenskunáms. Það leynist auður í allskonar fólki. Íslensk tungumálakunnátta myndi greiða leið margra sem flytja hingað. Það er kjarni málsins; Að hjálpa fólki að aðlagast íslensku samfélagi. Tungumálið er lykillinn að tækifærum í hverju landi. Þýðir ekki að berja hausnum við stein og halda að maður komist áfram á ensku til lengdar á Íslandi eða í öðru norrænu landi. Staðreynd af fenginni reynslu en ekki fordómar! Búum til fallegt samfélag. Prófum að gera það með virðingu fyrir þjóðinni sem bjó áður í landinu. Það getur nefnilega verið erfitt fyrir marga sem aldir voru hér upp í einangruðu einsleitu eyjasamfélagi eins og Íslandi, að venjast gerbreyttu nútímasamfélagi. Til dæmis amma og afi. Sýnum þeim skilning. Komið úr felum gott fólk! Það er örugglega til fullt af góðu fólki í samfélaginu okkar sem skortir hugrekki til opinberra skrifa vegna úlfanna sem bíða í leynum eftir að fá að rífa aðra í sig. Fullt af jákvæðu fólki sem langar til að finna lausnir á þeirri stöðu sem upp er komin á Íslandi gagnvart nýjum íbúum. Fólki sem leitar eftir friði og velsæld fyrir alla íbúa landsins og er með sniðugar hugmyndir. Með kærleikann að vopni svo allir fái að njóta sín hér. Við komumst ekki hjá því að búa til nýtt Ísland, fjölmenningarsamfélag, með virðingu fyrir rótum og uppruna þjóðar sem byggði þetta land og með virðingu fyrir nýjum íbúum landsins. Gott fólk komið úr felum! Birtið fleiri uppbyggjandi greinar frá ykkur á vefmiðlum landsins. Greinar frá allskonar fólki sem hefur eitthvað fallegt fram að færa inn í samfélag okkar. Góðar hugmyndir sem stuðla að friði á milli ólíkra samfélagshópa sem búa á Íslandi í dag. Búum til gott Ísland – Gerum þetta saman! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Samfélagsmiðlar Marta Eiríksdóttir Fjölmiðlar Mest lesið Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun Er C svona sjö? Ívar Rafn Jónsson Skoðun Selir eru mikilvægari en börn Elías Blöndal Guðjónsson Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson Skoðun Fjarðarheiðargöng: Lífshætta, loforð og lokaðar dyr Eygló Björg Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Selir eru mikilvægari en börn Elías Blöndal Guðjónsson skrifar Skoðun Fjarðarheiðargöng: Lífshætta, loforð og lokaðar dyr Eygló Björg Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vitund - hin ósýnilega breytingavél Þórdís Filipsdóttir skrifar Skoðun Málfrelsi Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Gleðilega hátíð og baráttukveðjur Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk ber ekki ábyrgð á velferð samfélagsins Rúnar Björn Herrera Þorkelsson skrifar Skoðun Er C svona sjö? Ívar Rafn Jónsson skrifar Skoðun Það þarf ekki krísu til að reka borg af ábyrgð Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Enginn er „bara fangi“ eða glæpamaður Gylfi Þorkelsson skrifar Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Eiga þakklæti og pólitík samleið? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Er endurhæfing happdrætti? Svana Helen Björnsdóttir skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal skrifar Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lesblindir og vinnustaður framtíðarinnar Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kaffistofa Samhjálpar og minnstu bræður okkar Einar Baldvin skrifar Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson skrifar Skoðun Sagan um þorskinn og sjálfstæðið Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Réttlæti í almannatryggingum Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar Sjá meira
Með þessari grein ætla ég að gera tilraun til þess að fá engin skítköst í þessu blessaða „kommenta“kerfi sem væri annars svo frábært að leggja alveg niður, því ég hef grun um að það þjóni engum fallegum tilgangi, þegar upp er staðið. Þetta fyrirkomulag vefmiðlanna heldur bara aftur af jákvæðu fólki. Þeim sem langar til að skrifa opinberlega og leggja eitthvað til málanna í landinu okkar en veigra sér við því vegna þeirrar neikvæðni sem skellur á þeim að lokinni birtingu á vefmiðli. Það er annars mjög áhugavert að skoða skrif þeirra sem ráðast á aðra í „kommenta“ kerfinu og merkilegt hvað þeir taka þar mikið pláss, eru bálreiðir út í allt og alla. Fólkið dæmir sig sjálft með neikvæðum skrifum sínum og ómálefnalegri umræðu. Það er ekki þess virði að elta ólar við svoleiðis fólk. Verum góð hvert við annað. Við verðum öll að þora að fara inn í gin úlfsins; Að láta skoðun okkar í ljós á opinberum vettvangi. Íslenskt samfélag þarf á jákvæðu fólki að halda. Það er ekki gott ef þeir sem vilja vel, þora ekki að tala af ótta við að vera kallaðir fasistar, rasistar, nasistar, forréttindapíkur eða bara hálfvitar. Þá velja nú flestir að sleppa því að tjá sig opinberlega og lifa frekar áfram í friði í sínum innsta hring. En við þurfum að fá að heyra í fleiru jákvæðu fólki, fá bylgju jákvæðni inn í samfélagið okkar. Ekki veitir af. Verum málefnaleg því þá er hlustað Margar ólíkar skoðanir auðga mannlíf okkar og við þurfum ekki að vera sammála um allt. Viðrum hugsanir okkar. Sjáum hvað hinir hafa fram að færa og fáum þannig nýjar hugmyndir, jafnvel leiðir til lausna. Það kemur ekkert gott út úr því þegar „kommenta“ kerfið er stútfullt af persónulegum árásum, niðurrifi og tómri vitleysu! Engum finnst þægilegt að láta kalla sig öllum illum nöfnum á opinberum vettvangi. Ég tek hattinn ofan fyrir þeim sem fara í þingmennsku! Við megum ekki láta neikvæðu öflin hafa vinninginn í þessu landi eða leyfa þeim að þagga niður í alls konar góðum hugmyndum. Landið okkar er á tímamótum. Hvernig við spilum úr stöðunni sem upp er komin núna, leiðir börn þessa lands inn í farsæla framtíð eða vansæla. Við viljum öll kenna börnum okkar að meta fólk eftir hjartalagi en ekki uppruna. Breytingar um alla jörð Heimurinn er að breytast og fólk er að flytja á milli landa. Það tekur á fyrir alla og krefst sveigjanleika og aðlögunarhæfni. Ég veit hvernig það er að búa í erlendu landi og vera atvinnulaus. Það er ekki létt. Íslendingar eru að fá nýja innspýtingu fólks af erlendu bergi sem auðgar mannlífið ef rétt er á málum haldið. Íslensk tunga er þjóðtunga Íslands, það er menningararfur Íslendinga. Ákveðnir töfrar liggja í þessu eldgamla víkingamáli. Já það er krefjandi að læra það. En mjög spennandi að kunna það segja mér erlendir vinir mínir sem æfa sig í að tjá sig á íslensku en ekki á ensku. Þannig komast þeir betur inn í samfélagið, skilja kerfið betur hér og geta bjargað sér. Ísland hefur alla burði til að vera draumaland því hér er gott að búa. Við eigum öll heima hér Menningararfur og þjóðarsjálfsmynd skiptir ekki bara marga Íslendinga máli, heldur einnig þær þjóðir sem setjast hér að en hafa yfirgefið heimalandið sitt í leit að betra lífi. Við eigum öll menningararf að heiman sem okkur þykir vænt um. Það vita þeir sem búið hafa erlendis og finna söknuðinn til gömlu ættjarðarinnar. Miklar breytingar hafa orðið hér á landi undanfarin ár. Við þurfum að staldra við og ákveða hvert við viljum stefna. Hingað kom fullt af erlendu vinnuafli til að starfa í ferðamannaiðnaði en þá þótti nóg að tala ensku. Nú er þetta sama fólk atvinnulaust og leitar að atvinnu í landi þar sem túrisminn er í dvala. Þá er meiri þörf á íslenskukunnáttu því Íslendingar vilja tala móðurmálið sitt á Íslandi. Nú eru erlendir starfsmenn ekki lengur að starfa fyrir erlenda ferðamenn heldur fyrir og með innfæddum. Þá reynir á allt aðra tungumálahæfni. Við getum alveg tekið vel á móti þessum nýju íbúum og boðið þeim fría íslenskukennslu. Hvatt þá til að læra málið okkar. Fyrirtæki eiga að sjá sóma sinn í því að styðja erlent starfsfólk til íslenskunáms. Það leynist auður í allskonar fólki. Íslensk tungumálakunnátta myndi greiða leið margra sem flytja hingað. Það er kjarni málsins; Að hjálpa fólki að aðlagast íslensku samfélagi. Tungumálið er lykillinn að tækifærum í hverju landi. Þýðir ekki að berja hausnum við stein og halda að maður komist áfram á ensku til lengdar á Íslandi eða í öðru norrænu landi. Staðreynd af fenginni reynslu en ekki fordómar! Búum til fallegt samfélag. Prófum að gera það með virðingu fyrir þjóðinni sem bjó áður í landinu. Það getur nefnilega verið erfitt fyrir marga sem aldir voru hér upp í einangruðu einsleitu eyjasamfélagi eins og Íslandi, að venjast gerbreyttu nútímasamfélagi. Til dæmis amma og afi. Sýnum þeim skilning. Komið úr felum gott fólk! Það er örugglega til fullt af góðu fólki í samfélaginu okkar sem skortir hugrekki til opinberra skrifa vegna úlfanna sem bíða í leynum eftir að fá að rífa aðra í sig. Fullt af jákvæðu fólki sem langar til að finna lausnir á þeirri stöðu sem upp er komin á Íslandi gagnvart nýjum íbúum. Fólki sem leitar eftir friði og velsæld fyrir alla íbúa landsins og er með sniðugar hugmyndir. Með kærleikann að vopni svo allir fái að njóta sín hér. Við komumst ekki hjá því að búa til nýtt Ísland, fjölmenningarsamfélag, með virðingu fyrir rótum og uppruna þjóðar sem byggði þetta land og með virðingu fyrir nýjum íbúum landsins. Gott fólk komið úr felum! Birtið fleiri uppbyggjandi greinar frá ykkur á vefmiðlum landsins. Greinar frá allskonar fólki sem hefur eitthvað fallegt fram að færa inn í samfélag okkar. Góðar hugmyndir sem stuðla að friði á milli ólíkra samfélagshópa sem búa á Íslandi í dag. Búum til gott Ísland – Gerum þetta saman!
Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson Skoðun
Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar
Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar
Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar
Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson Skoðun