Sértrúarsöfnuður Arðræningja Ragnar Þór Ingólfsson skrifar 30. nóvember 2020 11:31 Ég hlustaði á framkvæmdastjóra SA láta dæluna ganga gegn verkalýðshreyfingunni í Víglínunni á Stöð 2. Ég veit satt að segja ekki hvar ég á að byrja. En ætli það sé ekki best að byrja á því að spyrja hvernig talsmaður atvinnulífsins getur verið svo samviskulaus og ósanngjarn gagnvart vinnandi fólki, almenningi í landinu? Er þetta virkilega viðhorf atvinnulífsins? Nú þekki ég marga sem eiga eða stjórna fyrirtækjum og get sagt með vissu að þetta sjúklega viðhorf SA er ekki að finna í samtölum mínum þar. Þvert á móti finn ég fyrir mikilli samkennd og skilningi fyrir því hvað við í verkalýðshreyfingunni erum að gera og þeim markmiðum sem við viljum ná. Við erum ekki alltaf sammála um leiðir en markmiðin eru þau sömu. Að bæta lífskjör. Að skila betra samfélagi til afkomenda okkar. Ég þekki ekki þann stjórnanda eða eiganda fyrirtækis sem er á móti þessum markmiðum. Halldór Benjamín, ásamt nýrri kynslóð öfgafólks innan SA, hefur tönglast á mikilvægi þess að taka upp norræn vinnubrögð við gerð kjarasamninga og laun hafi hækkað alltof mikið samkvæmt mælingu á launavísitölu. SA hafa meðal annars farið í herferð gegn hækkun atvinnuleysisbóta og beinlínis hvetja fyrirtæki til að segja upp fólki vegna þess að verkalýðshreyfingin vildi frið á vinnumarkaði með því að verja gerða samninga. En ef við tökum norræna módelið og það íslenska. Á norðurlöndunum ríkir ákveðið traust á milli stjórnmála, fjármálakerfisins, atvinnulífs og verkalýðshreyfingarinnar. Traust sem byggir á virðingu, samkennd og ábyrgð. Traustið er tekið alvarlega, almenningsálitið skiptir öllu. Traust sem verður að vera milli almennings og þeirra sem fara með völdin. Þessu er ekki fyrir að fara á íslenskum vinnumarkaði. Traust til stjórnmálanna skrapar botninn í íslensku samfélagi og virðing fyrir vinnandi fólki er engin. Hvar á Noðurlöndunum væri gengið fellt í kjölfar kjarasamninga? Hvar væri gjalmiðlinum leyft að falla og éta upp umsaminn kaupmátt til þess eins að dekra við útflutningsgreinar, sem voru stöndug fyrir, og refsa vinnandi fólki fyrir að vilja betra líf? Hvar á Norðurlöndunum kæmust fjármálafyrirtækin upp með að auka vaxtaálag sitt um mörg hundruð prósent þegar vextir lækka? Eða kæmust upp með að skila ávinningi á lækkun skatta (bankaskatts) í eigin vasa? Hvar á Norðurlöndunum myndu fyrirtæki samþykkja það að talsmenn þeirra færu í herferð gegn samfélagslega mikilvægum velferðarmálum eins og hækkun bóta? Eða færu í herferð gegn eigin samningum? Hvar á Norðurlöndunum væri það samþykkt að stuðningsaðgerðum vegna Covid kreppunnar væri nær eingöngu beint til fyrirtækja? Halldór Benjamín kvartaði sáran yfir því hversu margir kjarasamningar væru á Íslandi og hversu erfiðlega gengi að semja. En hverjum er um að kenna? Ég sat marga tugi samningafunda í stóriðjusamningunum gegn SA, sem neituðu að semja á sama grunni (lífskjarasamningarnir) og þeir sjálfir predikuðu yfir allan vinnumarkaðinn. Í samningunum við Norðurál og ÍSAL var krafa okkar ekki hærri né lægri en það sem SA höfðu lagt línurnar með fyrir alla. Samt tók það okkur rúmlega 10 mánuði að ná samningum við Norðurál eftir endalausa útúrsnúninga SA og fundi hjá Ríkissáttasemjara. Og ekki batnar það hjá starfsfólki ÍSAL sem hefur enn ekki fengið sambærilegan samning og allir aðrir fengu. Og hvar liggur nú vandinn? Og ekki er farsinn á enda því Halldór Benjamnín og sértrúarsöfnuður hans halda nú launavísitölunni á lofti sem hið heilaga gagn sem staðfesti brjálsemi og sturlun verkalýðshreyfingarinnar og vegferð. Þetta eru sömu samtök og hafa staðfastlega haldið því fram að launavísitalan sé ómarktæk og ofmæli ekki bara launaskrið heldur beinlínis ýti undir það. Það var meira að segja fenginn erlendur sérfræðingur Dr.Kim nokkur, til að skrifa heilmikla skýrslu um málið, málflutningi SA til stuðnings. En nú skal launavísitölunni haldið á lofti í áróðri SA gegn vinnandi fólki. Launavísitala sem áður þótti ómarktæk er nú vopn í baráttunni fyrir lægri launum. Ekkert tilliti skal tekið til verðlagshækkana eða þróun gengis. Ekkert tillit skal tekið til samanburðar á kostnaði við að lifa, miðað við Norðurlöndin, eða mikilvægi þess að verja lífskjör þegar kreppir að. Ekkert tillit skal tekið til þess að í niðursveiflum og kreppum taka markaðslaun skell og því mikilvægast að verja grunninn. Ég hef reynt að temja mér hófsemi í orðalagi og einbeitt mér frekar að tölum og staðreyndum. En nú er mér svo misboðið að ég á orðið erfitt með að greina fyrir hvað eða hverja málflutningur SA stendur. Það eina sem mér dettur í hug er Sértrúarsöfnuður Arðræningja. Höfundur er formaður VR. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnar Þór Ingólfsson Vinnumarkaður Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson Skoðun Dýrasti staður í heimi Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Hörmungarnar sem heimurinn hunsar Ragnar Schram Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Einn pakki á dag Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um? Samúel Torfi Pétursson Skoðun Við hvað erum við hrædd? Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson Skoðun Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Við hvað erum við hrædd? Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson skrifar Skoðun Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar Skoðun Einn pakki á dag Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson skrifar Skoðun Hörmungarnar sem heimurinn hunsar Ragnar Schram skrifar Skoðun Dýrasti staður í heimi Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Milljarðar evra streyma enn til Pútíns Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson skrifar Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Slökkvum ekki Ljósið Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson skrifar Skoðun Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Skoðun Varðveitum vatnið – hugvekja Hópur starfsfólks Náttúruminjasafns Íslands skrifar Skoðun Innviðaskuld við íslenskuna Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson skrifar Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun Að taka til í orkumálum Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen skrifar Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar Skoðun Siglt gegn þjóðarmorði Cyma Farah,Sólveig Ásta Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Ég hlustaði á framkvæmdastjóra SA láta dæluna ganga gegn verkalýðshreyfingunni í Víglínunni á Stöð 2. Ég veit satt að segja ekki hvar ég á að byrja. En ætli það sé ekki best að byrja á því að spyrja hvernig talsmaður atvinnulífsins getur verið svo samviskulaus og ósanngjarn gagnvart vinnandi fólki, almenningi í landinu? Er þetta virkilega viðhorf atvinnulífsins? Nú þekki ég marga sem eiga eða stjórna fyrirtækjum og get sagt með vissu að þetta sjúklega viðhorf SA er ekki að finna í samtölum mínum þar. Þvert á móti finn ég fyrir mikilli samkennd og skilningi fyrir því hvað við í verkalýðshreyfingunni erum að gera og þeim markmiðum sem við viljum ná. Við erum ekki alltaf sammála um leiðir en markmiðin eru þau sömu. Að bæta lífskjör. Að skila betra samfélagi til afkomenda okkar. Ég þekki ekki þann stjórnanda eða eiganda fyrirtækis sem er á móti þessum markmiðum. Halldór Benjamín, ásamt nýrri kynslóð öfgafólks innan SA, hefur tönglast á mikilvægi þess að taka upp norræn vinnubrögð við gerð kjarasamninga og laun hafi hækkað alltof mikið samkvæmt mælingu á launavísitölu. SA hafa meðal annars farið í herferð gegn hækkun atvinnuleysisbóta og beinlínis hvetja fyrirtæki til að segja upp fólki vegna þess að verkalýðshreyfingin vildi frið á vinnumarkaði með því að verja gerða samninga. En ef við tökum norræna módelið og það íslenska. Á norðurlöndunum ríkir ákveðið traust á milli stjórnmála, fjármálakerfisins, atvinnulífs og verkalýðshreyfingarinnar. Traust sem byggir á virðingu, samkennd og ábyrgð. Traustið er tekið alvarlega, almenningsálitið skiptir öllu. Traust sem verður að vera milli almennings og þeirra sem fara með völdin. Þessu er ekki fyrir að fara á íslenskum vinnumarkaði. Traust til stjórnmálanna skrapar botninn í íslensku samfélagi og virðing fyrir vinnandi fólki er engin. Hvar á Noðurlöndunum væri gengið fellt í kjölfar kjarasamninga? Hvar væri gjalmiðlinum leyft að falla og éta upp umsaminn kaupmátt til þess eins að dekra við útflutningsgreinar, sem voru stöndug fyrir, og refsa vinnandi fólki fyrir að vilja betra líf? Hvar á Norðurlöndunum kæmust fjármálafyrirtækin upp með að auka vaxtaálag sitt um mörg hundruð prósent þegar vextir lækka? Eða kæmust upp með að skila ávinningi á lækkun skatta (bankaskatts) í eigin vasa? Hvar á Norðurlöndunum myndu fyrirtæki samþykkja það að talsmenn þeirra færu í herferð gegn samfélagslega mikilvægum velferðarmálum eins og hækkun bóta? Eða færu í herferð gegn eigin samningum? Hvar á Norðurlöndunum væri það samþykkt að stuðningsaðgerðum vegna Covid kreppunnar væri nær eingöngu beint til fyrirtækja? Halldór Benjamín kvartaði sáran yfir því hversu margir kjarasamningar væru á Íslandi og hversu erfiðlega gengi að semja. En hverjum er um að kenna? Ég sat marga tugi samningafunda í stóriðjusamningunum gegn SA, sem neituðu að semja á sama grunni (lífskjarasamningarnir) og þeir sjálfir predikuðu yfir allan vinnumarkaðinn. Í samningunum við Norðurál og ÍSAL var krafa okkar ekki hærri né lægri en það sem SA höfðu lagt línurnar með fyrir alla. Samt tók það okkur rúmlega 10 mánuði að ná samningum við Norðurál eftir endalausa útúrsnúninga SA og fundi hjá Ríkissáttasemjara. Og ekki batnar það hjá starfsfólki ÍSAL sem hefur enn ekki fengið sambærilegan samning og allir aðrir fengu. Og hvar liggur nú vandinn? Og ekki er farsinn á enda því Halldór Benjamnín og sértrúarsöfnuður hans halda nú launavísitölunni á lofti sem hið heilaga gagn sem staðfesti brjálsemi og sturlun verkalýðshreyfingarinnar og vegferð. Þetta eru sömu samtök og hafa staðfastlega haldið því fram að launavísitalan sé ómarktæk og ofmæli ekki bara launaskrið heldur beinlínis ýti undir það. Það var meira að segja fenginn erlendur sérfræðingur Dr.Kim nokkur, til að skrifa heilmikla skýrslu um málið, málflutningi SA til stuðnings. En nú skal launavísitölunni haldið á lofti í áróðri SA gegn vinnandi fólki. Launavísitala sem áður þótti ómarktæk er nú vopn í baráttunni fyrir lægri launum. Ekkert tilliti skal tekið til verðlagshækkana eða þróun gengis. Ekkert tillit skal tekið til samanburðar á kostnaði við að lifa, miðað við Norðurlöndin, eða mikilvægi þess að verja lífskjör þegar kreppir að. Ekkert tillit skal tekið til þess að í niðursveiflum og kreppum taka markaðslaun skell og því mikilvægast að verja grunninn. Ég hef reynt að temja mér hófsemi í orðalagi og einbeitt mér frekar að tölum og staðreyndum. En nú er mér svo misboðið að ég á orðið erfitt með að greina fyrir hvað eða hverja málflutningur SA stendur. Það eina sem mér dettur í hug er Sértrúarsöfnuður Arðræningja. Höfundur er formaður VR.
Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks Skoðun
Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar
Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar
Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar
Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar
Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar
Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks Skoðun
Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun