„Þegar þú átt fatlað barn þá þarft þú hjálpartæki. Eitt af okkar hjálpartækjum sem er eiginlega búið að vera okkar besta er hjólastólahjól,“ segir Sigurður Hólmar Jóhannesson. Hann gagnrýnir að ekki fáist niðurgreiðsla frá Sjúkratryggingum Íslands fyrir mörgum hjálpartækjum sem gætu bætt lífsgæði langveikra og fatlaðra barna til muna. Siggi er faðir langveikrar stúlku, Sunnu Valdísar, sem er með sjaldgæfan genagalla

„Hún situr bara í hjólastól og síðan er bara hálft hjól fyrir aftan,“ segir Siggi um hjólastólahjólið.

„Henni líður bara vel, hún bara situr og það er ekkert fyrir framan hana. Hún er bara með útsýni og situr í stúkusæti og sér allt sem er að gerast.“

Siggi fór yfir þetta mál í þættinum Spjallið með Góðvild. Hann bendir á að foreldrar langveikra barna komist oft ekkert langt með þau í hjólastól og oft er útiveran takmörkuð við að fara aftur og aftur sama hringinn í hverfinu.

„Um leið og þú ert kominn á hjól þá getur þú farið að fara lengra, það opnast fullt af nýjum tækifærum. Þú getur farið að fara út í náttúruna og staði sem eru þægilegir. Þú hittir fólk og sérð dýr, getur gert hvað sem er.“

Gjörbreytti lífi hennar

Siggi komst fljótt að því að ekki væri hægt að fá niðurgreiðslu fyrir þeim hjálpartækjum sem myndu bæta lífsgæðin hennar mest, eins og til dæmis þessu hjóli. Vinur Sigga lét safna fyrir hjólastólahjólinu fyrir Sunnu Valdísar á fertugsafmælinu sínu og fékk gesti til að gefa í söfnunina í stað þess að kaupa handa honum gjafir.

„Þetta gjörbreytti lífi hennar,“ útskýrir Siggi. Hann fann svo strax að það væru fleiri fjölskyldur sem hefðu mikil not fyrir hjálpartæki sem þetta.

„Svo byrjuðum við að hjóla og það var alltaf verið að stoppa okkur og spyrja heyrðu hvað er þetta? Ég hef aldrei séð svona hjól áður.“

Siggi hætti að vinna fyrir fjórum árum síðan vegna veikinda tengdum því að eiga langveikt barn. Það var þá sem hann fór hugsa um að flytja inn svona hjólastólahjól og önnur hjálpartæki fyrir fötluð og langveik börn í þeirri von að auka úrvalið hér á landi.

Úrelt reglugerð

Niðurgreiðslur á þessum hjálpartækjum hér á landi eru þó mjög mismunandi. Hjól Sunnu Valdísar var til dæmis ekki niðurgreitt þar sem það eru foreldrarnir sem sjá um að hjóla fyrir hana þar sem hún getur það ekki.

„Það fer svolítið eftir því hvað þú ert að kaupa. Eins og með hjólin og mikið af þessum hjálpartækjum sem er mjög skrítið, eru hjólin til dæmis niðurgreidd fyrir fötluð börn ef að það eru þríhjól og ef það er enginn rafmagnsstuðningur og barnið getur hjólað á því sjálft.“

Siggi bendir á að mörg börn hafa ekki fullan styrk til að hjóla sjálf á slíku þríhjóli án rafmagns. Einnig væri erfitt fyrir hann að hjóla á stóru hjólastólahjóli án þess að fá aðstoð rafmagns.

„Í dag er það bara þannig að rafmagnshjól eru orðin mjög algeng. Þú sérð bara ef þú ferð út að hjóla er annar hver maður á rafmagnshjóli. En Sjúkratryggingar Íslands eru ekki búin að fatta þetta, ekki komnar inn í þessa öld þannig að það er ennþá bara nei þar.“

Hann segir mikilvægt að hugsa í lausnum fyrir þennan ákveðna hóp. Mörg nágrannalandanna okkar séu með mun betra fyrirkomulag. Í Danmörku sé til dæmis sniðugt kerfi fyrir þá sem eru fatlaðir og geta ekki notað venjuleg hjól. Hægt er að hlusta á þáttinn Spjallið með Góðvild í heild sinni í spilaranum hér ofar í fréttinni.