Eru COVID-sjúklingar „heilagar kýr“!? Ole Anton Bieltvedt skrifar 31. október 2020 17:00 Með þessari fyrirsögn vil ég ekki vera leiðinlegur eða dónalegur gagnvart COVID-sjúklingum, né heldur vil ég gera lítið úr COVID-vírusnum eða þeim, sem sýkst hafa, heldur vil ég vekja athygli á lítt grunduðum og yfirkeyrðum stjórnunarháttum heilbrigðisyfirvalda, með heilbrigðisráherra og forsætisráðherra í fararbroddi. Orkuhúsið neytt til að fresta 540 skurðaðgerðum; stór hluti sjúklinga kvalinn Það kom fram í fréttum 29. október, að landlæknisembættið hefði fyrirskipað frestun „valkvæðra aðgerða með svæfingu“. Var þetta gert til að möguleiki hugsanlegra COVID-sjúklinga, til að komast að á bráðamóttöku eða Landspítala, yrði ekki skertur. Bara hjá Orkuhúsinu þýddi þetta frestun um 540 aðgerða. Væntanlega urðu aðrar einkareknar heilbrigðisstofnanir og skurðstofur fyrir þessu líka. Heildarfjöldi frestaðra rannsókna og aðgera, bara nú, kann því að vera miklu hærri. Með öðrum orðum forgangsraðaði landlæknisembættið COVID-sjúklingum langt fram fyrir alls kyns aðra sjúklinga, sem þó voru alvarlega veikir, margir þjáðir, og höfðu beðið aðgerðar í ofvæni, á sama tíma og COVID-sjúklingarnir voru í raun alls ekki til staðar; þetta var bara hópur heilbrigðs fólks, sem hugsanlega kynni að veikjast og þurfa á sjúkraþjónustu að halda. Það sem af er árinu létust 1.870, þar af aðeins 13 af COVID; 0.7%. Flestum ber saman um, að skaðsemi og hættu af sjúkdómi beri einkum að meta út frá dánartíðni. Það er auðvitað líka ljóst, að sumir - ég held þó eingöngu þeir, sem veiktust í fyrri bylgju, þegar veiran var miklu skæðari og hættulegri, en nú í annari bylgju - hafa liðið lengi og mikið af eftirköstum, þó að þeir séu flestir smám saman að ná sér, og það liggur fyrir, að 13 manns hafa látizt af COVID janúar-október, en á sama tíma hafa 1.857 manns látizt af öðrum sjúkdómum og völdum, sem þýðir það, að aðeins 0.7% dauðsfalla, það sem af er árinu, stafa af COVID; 99.3% af öðrum sjúkdómum og ástæðum! Er hægt að ýta 99.3% sjúklinga til hliðar og rústa mannlífi í landinu út af 13 dauðsföllum!? Já, greinilega er það ekki aðeins hægt, heldur hefur það verið gert. Illu heilli fyrir land og þjóð, mannlíf, atvinnulíf og velferð í landinu. Stundum er talað um, að bjarga eyrinum og henda krónunni, þegar menn nálgast viðfangsefnin með þessum hætti. Ef vandi steðjar að fyrirtækjarekstri, eru viðbrögð oftast þau, að gripið er til margvíslegra aðgerða: Lækkun kostnaðar, niðurskurður óarðbærra starfsþátta, stefnt á betri nýtingu, reynt að auka velta, bæta framlegð o.s.frv. Aðgerðir stjórnvalda aðeins á einn veg: „Lok, lok og læs og allt í stáli“ Í stað þess að leita að og beita blönduðum lausnum, eins og gert er í fyrirtækjarekstri - en íslenzka ríkið er auðvitað stærsta fyrirtæki landsins – virðist ríkisstjórn og heilbrigðisyfirvöld ekkert vita eða skilja, nema eina leið: Takamarka, hindra eða loka á frelsi manna til lífs og athafna; sem jafngildir að leggja dauðsmannshönd á þjóðlífið. Að hengja bakara fyrir smið Akkúrat nú eru nýjar, geysilega hertar aðgerðir að taka gildi. Skal fyrst nefnd sú hugleiðing, að það orki tvímælis, að þær standist lög og stjórnaskrá landsins. Í raun hefur engin í ríkisstjórn eða stjórnsýslu það ofurvald, sem hér er beitt gagnvart frelsi landsmanna til lífs og athafna, nema Alþingi. Aðalmálið akkúrat nú er þó þetta: Hér voru í gangi takmarkanir og aðgerðir, sem voru að skila árangri og virtust vera á réttri leið. Svo gerist það, vegna afglapa eða fyrir óviðráðanlega slysni, að stórfellt smit kemur upp á Landakoti, nánast í hjarta heilbrigðiskerfisins sjálfs, sem breiðist svo út í margar áttir - virðist m.a. leiða til tveggja nýrra dauðsfalla og tvöföldunar COVID-sjúklinga á sjúkrahúsi - en þetta er auðvitað einangrað fyrirbrigði, sem hafði lítið eða ekkert með almenna starfsemi og mannlíf í landinu að gera. Hvernig stenzt það þá, að refsa fólki almennt, fjölskyldum, fyrirtækjum stórum og smáum, námsmönnum, íþróttamönnum, sundmönnum, listamönnum, ferðamönnum og alls konar skemmti og samkomuþjónstu- og iðju, sem hafði ekkert með skelfilegt hópsmitið á Landakoti að gera, með nýjum harðræðis aðgerðum!?? Hér er fyrir undirrituðum virkilega verið að hengja bakara fyrir smið! Hvað hefði mátt gera öðruvísi: Nú, liggur fyrir, m.a. skv. staðreyndum og tölum hér að ofan, að COVID-hættan hefur reynzt meira huglægur vandi en raunverulegur. Aðeins 13 manns hafa látizt af COVID síðustu 10 mánuði, á sama tíma og 1.857 hafa látizt af öðrum völdum. Og, sem sagt, nú í seinni bylgju hafa mest 4 verið í gjörgæzlu í einu, sem ætti að vera mælikvarði nr. 2 á skaðsemi sjúkdómsins. Á sama tíma lág fyrir í maí, skv. landlækni, að þá hafi verið hægt að tryggja allt að 32 gjörgæzlurúm í landinu. Þörfin á gjörgæzlurúmum hefur því ekki verið nema um 10%, af þeim fjölda, sem var til staðar, sem mætti á Ensku kalla „peanuts“. Dánartíðni og gjörgæzluþarfir vegna COVID hafa því, í raun, verið „smávægilegar“. Guði sé lof. Það, sem eftir stendur, er almenn þörf til innlagningar smitaðra á sjúkrahús, án þess að veikindi séu alvarleg. Þessir sjúklingar gætu líka verið heima, meðan á veikindum stendur, með læknisráðgjöf í síma, eða verið á göngudeild. Til þessarar þjónustu, sem er meira til þæginda og öryggis, þarf enga hátækni. Engar sjúkrastofur með dýrum og fullkomnum tækjabúnaði. Gott og hreint rúm og herbergi með eftirliti, ummönnun og ráðgjöf, ekki endilegra bara faglærðra, kannkse að hluta t.a.m. fyrrverandi flugfreyja, hefði hér dugað. Hví var ekki farið í það, að tryggja aukinn fjölda legurúma, fyrir meðal sjúklinga, sem treystu sér ekki til að vera heima - kannske einir - með nýtingu á auðum hótelrýmum, eins og á Náttúru, Sögu eða Oddsson? Og, ef ég man rétt, voru Orkuhússmenn, með risa rými við Ögurhvarf í Kópavogi, þúsundir auðra en heppilegra fermetra fyrir sjúkraþjónustu, að bjóða heilbrigðisráðherra að innrétta þar fjöldann allar af sjúkrastofum með miklum hraða fyrir nokkru. Af hverju voru þessir valkostir ekki skoðaðir? Ef hugleiðingar og ráðstafanir í þessa átt hefðu átt sér stað, hefði kannske mátt hlífa mönnum og fyrirtækjum - landsmönnum almennt - við þeim miklu áföllum - vanlíðan, óöryggi og hvíða, óhamingju, sem harðar takmarkanir og aðgerðir hafa í för með sér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Von í Vonarskarði Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvað er eiginlega málið með þessa þéttingu?? Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Eitt próf á ári – er það snemmtæk íhlutun? Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar öllu er á botninn hvolft Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Viltu finna milljarð? - Frá gráu svæði í gagnsæi Gunnar Pétur Haraldsson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum – tækifæri eða hliðarskref? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson skrifar Skoðun Eru börn innviðir? Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík skrifar Skoðun Körfubolti á tímum þjóðarmorðs Bjarni Þór Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson skrifar Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Sjá meira
Með þessari fyrirsögn vil ég ekki vera leiðinlegur eða dónalegur gagnvart COVID-sjúklingum, né heldur vil ég gera lítið úr COVID-vírusnum eða þeim, sem sýkst hafa, heldur vil ég vekja athygli á lítt grunduðum og yfirkeyrðum stjórnunarháttum heilbrigðisyfirvalda, með heilbrigðisráherra og forsætisráðherra í fararbroddi. Orkuhúsið neytt til að fresta 540 skurðaðgerðum; stór hluti sjúklinga kvalinn Það kom fram í fréttum 29. október, að landlæknisembættið hefði fyrirskipað frestun „valkvæðra aðgerða með svæfingu“. Var þetta gert til að möguleiki hugsanlegra COVID-sjúklinga, til að komast að á bráðamóttöku eða Landspítala, yrði ekki skertur. Bara hjá Orkuhúsinu þýddi þetta frestun um 540 aðgerða. Væntanlega urðu aðrar einkareknar heilbrigðisstofnanir og skurðstofur fyrir þessu líka. Heildarfjöldi frestaðra rannsókna og aðgera, bara nú, kann því að vera miklu hærri. Með öðrum orðum forgangsraðaði landlæknisembættið COVID-sjúklingum langt fram fyrir alls kyns aðra sjúklinga, sem þó voru alvarlega veikir, margir þjáðir, og höfðu beðið aðgerðar í ofvæni, á sama tíma og COVID-sjúklingarnir voru í raun alls ekki til staðar; þetta var bara hópur heilbrigðs fólks, sem hugsanlega kynni að veikjast og þurfa á sjúkraþjónustu að halda. Það sem af er árinu létust 1.870, þar af aðeins 13 af COVID; 0.7%. Flestum ber saman um, að skaðsemi og hættu af sjúkdómi beri einkum að meta út frá dánartíðni. Það er auðvitað líka ljóst, að sumir - ég held þó eingöngu þeir, sem veiktust í fyrri bylgju, þegar veiran var miklu skæðari og hættulegri, en nú í annari bylgju - hafa liðið lengi og mikið af eftirköstum, þó að þeir séu flestir smám saman að ná sér, og það liggur fyrir, að 13 manns hafa látizt af COVID janúar-október, en á sama tíma hafa 1.857 manns látizt af öðrum sjúkdómum og völdum, sem þýðir það, að aðeins 0.7% dauðsfalla, það sem af er árinu, stafa af COVID; 99.3% af öðrum sjúkdómum og ástæðum! Er hægt að ýta 99.3% sjúklinga til hliðar og rústa mannlífi í landinu út af 13 dauðsföllum!? Já, greinilega er það ekki aðeins hægt, heldur hefur það verið gert. Illu heilli fyrir land og þjóð, mannlíf, atvinnulíf og velferð í landinu. Stundum er talað um, að bjarga eyrinum og henda krónunni, þegar menn nálgast viðfangsefnin með þessum hætti. Ef vandi steðjar að fyrirtækjarekstri, eru viðbrögð oftast þau, að gripið er til margvíslegra aðgerða: Lækkun kostnaðar, niðurskurður óarðbærra starfsþátta, stefnt á betri nýtingu, reynt að auka velta, bæta framlegð o.s.frv. Aðgerðir stjórnvalda aðeins á einn veg: „Lok, lok og læs og allt í stáli“ Í stað þess að leita að og beita blönduðum lausnum, eins og gert er í fyrirtækjarekstri - en íslenzka ríkið er auðvitað stærsta fyrirtæki landsins – virðist ríkisstjórn og heilbrigðisyfirvöld ekkert vita eða skilja, nema eina leið: Takamarka, hindra eða loka á frelsi manna til lífs og athafna; sem jafngildir að leggja dauðsmannshönd á þjóðlífið. Að hengja bakara fyrir smið Akkúrat nú eru nýjar, geysilega hertar aðgerðir að taka gildi. Skal fyrst nefnd sú hugleiðing, að það orki tvímælis, að þær standist lög og stjórnaskrá landsins. Í raun hefur engin í ríkisstjórn eða stjórnsýslu það ofurvald, sem hér er beitt gagnvart frelsi landsmanna til lífs og athafna, nema Alþingi. Aðalmálið akkúrat nú er þó þetta: Hér voru í gangi takmarkanir og aðgerðir, sem voru að skila árangri og virtust vera á réttri leið. Svo gerist það, vegna afglapa eða fyrir óviðráðanlega slysni, að stórfellt smit kemur upp á Landakoti, nánast í hjarta heilbrigðiskerfisins sjálfs, sem breiðist svo út í margar áttir - virðist m.a. leiða til tveggja nýrra dauðsfalla og tvöföldunar COVID-sjúklinga á sjúkrahúsi - en þetta er auðvitað einangrað fyrirbrigði, sem hafði lítið eða ekkert með almenna starfsemi og mannlíf í landinu að gera. Hvernig stenzt það þá, að refsa fólki almennt, fjölskyldum, fyrirtækjum stórum og smáum, námsmönnum, íþróttamönnum, sundmönnum, listamönnum, ferðamönnum og alls konar skemmti og samkomuþjónstu- og iðju, sem hafði ekkert með skelfilegt hópsmitið á Landakoti að gera, með nýjum harðræðis aðgerðum!?? Hér er fyrir undirrituðum virkilega verið að hengja bakara fyrir smið! Hvað hefði mátt gera öðruvísi: Nú, liggur fyrir, m.a. skv. staðreyndum og tölum hér að ofan, að COVID-hættan hefur reynzt meira huglægur vandi en raunverulegur. Aðeins 13 manns hafa látizt af COVID síðustu 10 mánuði, á sama tíma og 1.857 hafa látizt af öðrum völdum. Og, sem sagt, nú í seinni bylgju hafa mest 4 verið í gjörgæzlu í einu, sem ætti að vera mælikvarði nr. 2 á skaðsemi sjúkdómsins. Á sama tíma lág fyrir í maí, skv. landlækni, að þá hafi verið hægt að tryggja allt að 32 gjörgæzlurúm í landinu. Þörfin á gjörgæzlurúmum hefur því ekki verið nema um 10%, af þeim fjölda, sem var til staðar, sem mætti á Ensku kalla „peanuts“. Dánartíðni og gjörgæzluþarfir vegna COVID hafa því, í raun, verið „smávægilegar“. Guði sé lof. Það, sem eftir stendur, er almenn þörf til innlagningar smitaðra á sjúkrahús, án þess að veikindi séu alvarleg. Þessir sjúklingar gætu líka verið heima, meðan á veikindum stendur, með læknisráðgjöf í síma, eða verið á göngudeild. Til þessarar þjónustu, sem er meira til þæginda og öryggis, þarf enga hátækni. Engar sjúkrastofur með dýrum og fullkomnum tækjabúnaði. Gott og hreint rúm og herbergi með eftirliti, ummönnun og ráðgjöf, ekki endilegra bara faglærðra, kannkse að hluta t.a.m. fyrrverandi flugfreyja, hefði hér dugað. Hví var ekki farið í það, að tryggja aukinn fjölda legurúma, fyrir meðal sjúklinga, sem treystu sér ekki til að vera heima - kannske einir - með nýtingu á auðum hótelrýmum, eins og á Náttúru, Sögu eða Oddsson? Og, ef ég man rétt, voru Orkuhússmenn, með risa rými við Ögurhvarf í Kópavogi, þúsundir auðra en heppilegra fermetra fyrir sjúkraþjónustu, að bjóða heilbrigðisráðherra að innrétta þar fjöldann allar af sjúkrastofum með miklum hraða fyrir nokkru. Af hverju voru þessir valkostir ekki skoðaðir? Ef hugleiðingar og ráðstafanir í þessa átt hefðu átt sér stað, hefði kannske mátt hlífa mönnum og fyrirtækjum - landsmönnum almennt - við þeim miklu áföllum - vanlíðan, óöryggi og hvíða, óhamingju, sem harðar takmarkanir og aðgerðir hafa í för með sér.
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar
Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar
Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun