Covid-19 og afleiðingar Vilhelm Jónsson skrifar 5. mars 2020 10:00 Á sama tíma og landlæknisembættið málar sig skrautfjöðrum þessa dagana í fjölmiðlum eftir að hafa vaknað af Þyrnirósarsvefni er þeim tíðrætt um hversu mikilli festu þeir telja sig hafa náð við að sporna gegn útbreiðslu COVID-19 veirunnar, þó svo að ferðamenn streymi til landsins eftirlitslítið frá sýktum löndum. Framangreindu ástandi má helst líkja við öflugt slökkvilið, sem tækist aldrei að afstýra eldsvoða fengju brennuvargar að kveikja eld að vild eða viðhafa dómgreindarleysi. Það þarf ekki að spóla marga fréttatíma aftur frá síðasta mánuði eða vafra um á vefmiðlum til að átta sig á hversu handahófskennt verklag heilbrigðisyfirvalda er og hversu óábyrgt háttalag þau hafa viðhaft með sóttvarnalækni í fararbroddi. Það er löngu orðið tímabært að takast á við COVID 19 af meiri þunga og yfirvegun ekki síst við Flugstöð Leifs Eiríkssonar eigi að afstýra gósentíð útfarastofa. Þó svo að framlína sóttvarna og þeirra sem skreyta sig gyltum borðum og medalíum geti þessa dagana tilkynnt um hversu fólk hafi það gott í sóttkví og sýktir séu lítið veikir, er ekki óvarlegt að íhuga að fréttaflutningur geti orðið með öðrum og dapurlegri hætti. Lítið kemur frá landlæknisembættinu til forvarnar þeim sem eru með undirliggjandi sjúkdóma og eru veilir fyrir, þó svo að sleifarlegt verklag hafi aftur og aftur komið fram á vefmiðlum. Vandséð er að sóttkví í hjarta borgarinnar sé vænlegur kostur þeirra sem þurfa að takast á við að vera lokaðir af í óhentugu húsnæði og takast á við sóttkví og einangrun, ásamt því að hafa ekkert við að vera. Tæplega er það mjög traustvekjandi að einmana og illa áttaður ferðamaður, eða hver svo sem á í hlut sem þarf að takast á við sóttkví ásamt ferðafrelsi, ráfi um miðborgina sér til dægrastyttingar. Það hefði verið mun eðlilegra að rýma fangelsið á Hólmsheiði, og nýta það sem sóttkví, þar sem er góð sjúkraaðstaða og afgirt svæði innan- sem utandyra, í ljósi þess hversu alvarlegt ástand (sjálfskaparvíti) er að skapast. Stundum þarf að taka meiri hagsmuni fram yfir minni þegar mikið liggur við, í það minnsta stafar þjóðinni meiri hætta af COVID-19 en þeim sem dvelja á Hólmsheiðinni. Þar að auki er óforsvaranlegt að þeir sem eru að sitja af sér minniháttar brot séu hafðir í rammgirtu fangelsi eins og um harðsvíraða glæpamenn sé að ræða, og hafa þar að auki ekkert uppbyggilegra við að vera en að bryðja geðlyf. Þó svo að um huglægt mat sé að ræða mælir nánast allt með því að staðsetning á góðri sóttvarnaraðstöðu væri betur fyrir komið á Hólmsheiðinni, ekki síst ef embættiskerfinu tekst enn og aftur að sýna hversu óábyrgt heilbrigðiskerfið er, og flest bendir til að svo sé. Öryggi starfsmanna og sjúklinga yrði væntanlega í alla staði margfalt betra og árangursríkara. Einnig hefði mátt koma upp gámabúðum eftir þörfum á afgirtu svæði og nýta síðar með öðrum hætti. Landlæknisembættið með heilbrigðisráðherra í fararbroddi hefur ítrekað drullað upp á bak og má helst ætla að eina sem þau kunni sé smáskammtalækningar, yfirklór og yfirhylmingar. Kastljósþættir undangenginna ára gefa því góðan vitnisburð að um svívirðilegan kattarþvott og rykfallnar skúffur sé að ræða. Tæplega er drulluholan við Hringbraut heilbrigðisráðherra til framdráttar, einnig ætti ráðherra að íhuga að fleiri gætu þurft að komast í öndunarvélar en eru fyrir hendi ef illa fer. Sóttvarnarlæknir ætti einnig að íhuga tilsvör sín og gerðir undanfarnar vikur ásamt stöðu sína. Vilji ríkisstjórnarflokkarnir að störf þeirra verði metin að verðleikum en hingað til, ætti flokksforustan að einbeita sér að því að láta af innantómum loforðum, sem einkennast af kosningafnyk og rústabjörgun, og fara að vinna vinnuna sína. Höfundur er fjárfestir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Mest lesið Íslenskur Pútínismi Diana Burkot,Nadya Tolokonnikova Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð Skoðun Af hverju eru Íslendingar svona feitir? Einar Baldvin Árnason Skoðun Samtökin 22 eru ekki í okkar nafni Hópur samkynhneigðra Skoðun Þegar skynjun ráðherra verður að lögum Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Frá lögreglunni yfir á geðdeildina Sigurður Árni Reynisson Skoðun Þú hengir ekki bakara fyrir smið Davíð Bergmann Skoðun Móðurást, skömm og verkjalyf Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Stöndum saman um félagshyggju og frið Hópur félagshyggjufólks Skoðun Að fara í stríð við sjálfan sig Rakel Hinriksdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hinsegin ungmenni í Hafnarfirði mæta afgangi Óskar Steinn Ómarsson skrifar Skoðun Framtíð Framsóknar byrjar í grasrótinni Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Stöndum saman um félagshyggju og frið Hópur félagshyggjufólks skrifar Skoðun Af hverju eru Íslendingar svona feitir? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Íslenskur Pútínismi Diana Burkot,Nadya Tolokonnikova skrifar Skoðun Félagsráðgjafar lykilaðilar í stuðningi við geðheilbrigði Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Skemmtilegri borg Skúli Helgason skrifar Skoðun Drögum úr svifryksmengun frá umferð heilsunnar vegna Þröstur Þorsteinsson skrifar Skoðun Að fara í stríð við sjálfan sig Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Þú hengir ekki bakara fyrir smið Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvaða menntakerfi kæri þingmaður? Hermann Austmar skrifar Skoðun Friðarfundur utanríkisráðherra Íslands og Palestínu og leiðtogablæti Júlíus Valsson skrifar Skoðun Nýtt Reykjavíkurmódel í leikskólamálum Andri Reyr Haraldsson,Óskar Hafnfjörð Gunnarsson skrifar Skoðun Móðurást, skömm og verkjalyf Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Framsókn sem þjónar fólki, ekki kerfum Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Samfélagsmiðlar og ósýnilegu börnin Ásdís Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ég þori að veðja Jóhann Karl Ásgeirsson Gígja skrifar Skoðun Munum eftir baráttu kvenna alltaf og alls staðar Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Verkfærið sem vantar í fjármálastjórnun sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Að klúðra með stæl í tilefni alþjóðlega Mistakadagsins Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kvartað yfir erlendum aðilum? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar skynjun ráðherra verður að lögum Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Frá torfkofum til tækifæra Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétthafar framtíðarinnar Erna Mist skrifar Skoðun Er íslenskt samfélag barnvænt? Salvör Nordal skrifar Skoðun Ákall til forsætisráðherra - konur í skugga heilbrigðiskerfisins Auður Gestsdóttir skrifar Skoðun Fálmandi í myrkrinu? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Milljarðar af almannafé í rekstur Fjölskyldu- og húsdýragarðsins Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Göngudeild gigtar - með þér í liði! Pétur Jónsson skrifar Sjá meira
Á sama tíma og landlæknisembættið málar sig skrautfjöðrum þessa dagana í fjölmiðlum eftir að hafa vaknað af Þyrnirósarsvefni er þeim tíðrætt um hversu mikilli festu þeir telja sig hafa náð við að sporna gegn útbreiðslu COVID-19 veirunnar, þó svo að ferðamenn streymi til landsins eftirlitslítið frá sýktum löndum. Framangreindu ástandi má helst líkja við öflugt slökkvilið, sem tækist aldrei að afstýra eldsvoða fengju brennuvargar að kveikja eld að vild eða viðhafa dómgreindarleysi. Það þarf ekki að spóla marga fréttatíma aftur frá síðasta mánuði eða vafra um á vefmiðlum til að átta sig á hversu handahófskennt verklag heilbrigðisyfirvalda er og hversu óábyrgt háttalag þau hafa viðhaft með sóttvarnalækni í fararbroddi. Það er löngu orðið tímabært að takast á við COVID 19 af meiri þunga og yfirvegun ekki síst við Flugstöð Leifs Eiríkssonar eigi að afstýra gósentíð útfarastofa. Þó svo að framlína sóttvarna og þeirra sem skreyta sig gyltum borðum og medalíum geti þessa dagana tilkynnt um hversu fólk hafi það gott í sóttkví og sýktir séu lítið veikir, er ekki óvarlegt að íhuga að fréttaflutningur geti orðið með öðrum og dapurlegri hætti. Lítið kemur frá landlæknisembættinu til forvarnar þeim sem eru með undirliggjandi sjúkdóma og eru veilir fyrir, þó svo að sleifarlegt verklag hafi aftur og aftur komið fram á vefmiðlum. Vandséð er að sóttkví í hjarta borgarinnar sé vænlegur kostur þeirra sem þurfa að takast á við að vera lokaðir af í óhentugu húsnæði og takast á við sóttkví og einangrun, ásamt því að hafa ekkert við að vera. Tæplega er það mjög traustvekjandi að einmana og illa áttaður ferðamaður, eða hver svo sem á í hlut sem þarf að takast á við sóttkví ásamt ferðafrelsi, ráfi um miðborgina sér til dægrastyttingar. Það hefði verið mun eðlilegra að rýma fangelsið á Hólmsheiði, og nýta það sem sóttkví, þar sem er góð sjúkraaðstaða og afgirt svæði innan- sem utandyra, í ljósi þess hversu alvarlegt ástand (sjálfskaparvíti) er að skapast. Stundum þarf að taka meiri hagsmuni fram yfir minni þegar mikið liggur við, í það minnsta stafar þjóðinni meiri hætta af COVID-19 en þeim sem dvelja á Hólmsheiðinni. Þar að auki er óforsvaranlegt að þeir sem eru að sitja af sér minniháttar brot séu hafðir í rammgirtu fangelsi eins og um harðsvíraða glæpamenn sé að ræða, og hafa þar að auki ekkert uppbyggilegra við að vera en að bryðja geðlyf. Þó svo að um huglægt mat sé að ræða mælir nánast allt með því að staðsetning á góðri sóttvarnaraðstöðu væri betur fyrir komið á Hólmsheiðinni, ekki síst ef embættiskerfinu tekst enn og aftur að sýna hversu óábyrgt heilbrigðiskerfið er, og flest bendir til að svo sé. Öryggi starfsmanna og sjúklinga yrði væntanlega í alla staði margfalt betra og árangursríkara. Einnig hefði mátt koma upp gámabúðum eftir þörfum á afgirtu svæði og nýta síðar með öðrum hætti. Landlæknisembættið með heilbrigðisráðherra í fararbroddi hefur ítrekað drullað upp á bak og má helst ætla að eina sem þau kunni sé smáskammtalækningar, yfirklór og yfirhylmingar. Kastljósþættir undangenginna ára gefa því góðan vitnisburð að um svívirðilegan kattarþvott og rykfallnar skúffur sé að ræða. Tæplega er drulluholan við Hringbraut heilbrigðisráðherra til framdráttar, einnig ætti ráðherra að íhuga að fleiri gætu þurft að komast í öndunarvélar en eru fyrir hendi ef illa fer. Sóttvarnarlæknir ætti einnig að íhuga tilsvör sín og gerðir undanfarnar vikur ásamt stöðu sína. Vilji ríkisstjórnarflokkarnir að störf þeirra verði metin að verðleikum en hingað til, ætti flokksforustan að einbeita sér að því að láta af innantómum loforðum, sem einkennast af kosningafnyk og rústabjörgun, og fara að vinna vinnuna sína. Höfundur er fjárfestir.
Skoðun Friðarfundur utanríkisráðherra Íslands og Palestínu og leiðtogablæti Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Nýtt Reykjavíkurmódel í leikskólamálum Andri Reyr Haraldsson,Óskar Hafnfjörð Gunnarsson skrifar
Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð skrifar
Skoðun Ákall til forsætisráðherra - konur í skugga heilbrigðiskerfisins Auður Gestsdóttir skrifar
Skoðun Milljarðar af almannafé í rekstur Fjölskyldu- og húsdýragarðsins Friðjón R. Friðjónsson skrifar