Hin sterka samtenging Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar 3. ágúst 2020 17:30 Ég les að Gunnari Smára finnist Viðreisn skrýtinn flokkur. Ég get svo sem skilið að ýmsir telji flokkinn sérstakan þar sem við tilheyrum ekki hinni gömlu pólitísku skilgreiningu um hægri og vinstri. Við erum óþægileg af því að við erum ekki hefðbundin, sjáum ekki veröldina svarta eða hvíta, landsbyggð gegn þéttbýli, kapítalið gegn verkalýð. Þorum að segja að þetta þurfi ekki að vera spurning um annað hvort eða, heldur að lykilorðið í þessu samhengi sé orðið “OG”. Hin sterka samtenging. Ég hef orðið þess ítrekað áskynja að þetta finnist flokkum, bæði gömlum sem nýjum vera ákveðin ógn. Í eina röndina segir fólk í VG okkur vera allt of hægri sinnuð meðan að Sjálfstæðisflokkurinn telur okkur vera óttalegan krataflokk. Nýju flokkunum á jöðrunum finnst við einnig trufla þeirra svarthvítu veröld. Sósíalistaflokkurinn telur okkur tala allt of mikið fyrir samkeppnishæfu atvinnulífi og fjölbreytni í rekstri meðan að í hugarheimi Miðflokks erum við of frjálslynd, sér í lagi þegar kemur að mannréttindum, alþjóðasamstarfi og fjölbreytileika samfélagsins. Við Íslendingar höfum nú þegar upplifað að hefðbundinn vinstri flokkur sem fór með himinskautum í stjórnarandstöðu í tali sínu um réttlæti og sanngirni leiðir í dag ríkisstjórn. En nú er annað upp á teningnum. Í ríkisstjórn, sem leggur sig fram við að næra púkann á fjósbitanum í formi sérhagsmunaafla og þar með helstu bakhjarla stjórnarflokkanna. Gerir lítið sem ekkert til að tryggja að auðlindir verði raunverulega í sameign þjóðarinnar. Gamla kerfið og gömlu hagsmunirnir eru tryggari en sést hefur í langan tíma. Í skjóli vinstri flokks. Sé ekki að neitt muni breytast með tilkomu Sósíalistaflokksins, sem reynir hvað hann getur að vera það sem VG var. Gunnar Smári dregur sérstaklega fram skoðun Söru Daggar Svanhildardóttur Viðreisnarkonu og bæjarfulltrúa Garðabæjarlistans á skólamálum á Facebook síðu sinni. Hann gerir sér far um að tortryggja hana sem einstakling vegna starfa hennar hjá Samtökum verslunar og þjónustu og fer í kunnuglega nálgun fyrri tíma stjórnmála. Að Sara Dögg vinni fyrir vondu fyrirtækin (sem eru meðal annars skólar) og geti því ekki lagt neitt málefnalegt fram. Sara Dögg hefur alltaf komið til dyranna eins og hún er klædd. Hún hefur margþætta reynslu af skólamálum og var m.a. lengi skólastjóri Hjallastefnunnar. Fyrir utan að vera baráttukona fyrir réttindum minnihlutahópa og þeirra sem eiga undir högg að sækja. Hún hefur veitt meirihlutanum í Garðabæ öflugt aðhald og lagt fram fjölbreyttar tillögur sem snerta meðal annars málefni eldri borgara, fatlaðra, barna, ungmenna, skóla, menningar, lista, reksturs og fjármála. Það er rétt að Viðreisn telur mikilvægt að fjölbreytt rekstrarform bæði í heilbrigðis- og menntakerfinu verði viðurkennd. Ekki vegna þess að markmiðið sé einkarekstur einn og sér heldur að velferð hvers og eins verði tryggð og þekking sem best nýtt. Í þágu einstaklinga og samfélags. Að fjölbreytni í rekstri geti leitt til fjölbreyttari úrræða fyrir einstaklinga og hópa með mismunandi þarfir og foreldrar geti valið um leiðir sem henta þeirra eigin börnum. Ef þetta stuðlar síðan að betri rekstri og nýtingu fjármuna er það bónus fyrir alla. Við erum vonandi langflest sammála því að hið opinbera beri ábyrgð á heilbrigðisþjónustunni og hún verði fremstu röð. Það sama gildir um menntakerfið. Við verðum að tryggja jöfn tækifæri allra, að allir finni til öryggis, samkenndar og njóti góðrar þjónustu. Það útilokar hins vegar ekki að einkaaðilar geti einnig komið að því að sinna þeirri þjónustu sem við þurfum á að halda. Alveg eins og gert er á Norðurlöndum með góðum árangri. Það hefur sýnt sig að samstarf hins opinbera við sjálfstætt starfandi aðila eins og Krabbameinsfélagið, Hugarafl, hjúkrunarheimilin, sjúkraþjálfara, tannlækna, Háskólann í Reykjavík, Arnarskóla, Hjallastefnuna, Ísaksskóla, Tækniskólann og Verslunarskólann hefur frekar styrkt samfélagið en hitt. Svo ég nefni nú ekki hið ógurlega fyrirtæki Íslenska erfðagreiningu. Og jafnvel gert það að verkum að við nýtum þekkingu, dýrmætan tíma og fjármagn betur en ella hefði verið. Fæstir þessara aðila greiða arð heldur er rekstrarafgangur notaður til áframhaldandi innri uppbyggingar. En svo eru auðvitað til aðilar sem vilja út frá hugmyndafræði að fólk, sem þarf t.d. að fara í liðskiptaaðgerðir, bíði frekar mánuðum saman á ríkisbiðlistum og bryðji pillur. Í stað þess að sinna fólkinu strax og auka lífsgæði þess í samvinnu við sjálfstætt starfandi heilbrigðisfólk. Eftir skýrt afmörkuðum reglum og viðmiðum. Gunnar Smári heggur síðan að ósekju að Samfylkingunni. Ekki ætla ég að halda hlífiskildi yfir Samfylkingunni en honum til hugarhægðar þá er rétt að draga fram að réttilega hafa það verið fulltrúar Viðreisnar í Borgarstjórn sem hafa gætt þess að mál hinna sjálfstæðu skóla hafa verið tekin til málefnalegrar umfjöllunar og afgreiðslu. Með það í huga að tryggja fjölbreytni og valfrelsi í skólamálum fyrir borgarbúa. Og vissulega er hin “agalega” lækkun fasteignagjalda einnig tilkomin vegna setu Viðreisnar í meirihluta í borgarstjórn. Jafnframt áherslur um fjölbreyttar samgöngur í formi nýrra hjólaleiga í samstarfi við, já einmitt - einkaaðila. Svo eitthvað sé nefnt. Ég hef haft nokkuð gaman af Gunnari Smára. Hann hefur nú augljóslega fundið fjölina sína í gegnum Sósíalistaflokkinn og óska ég honum velfarnaðar. Hitt er síðan að í mínum huga er Sósíalistaflokkurinn ásamt Miðflokknum eins fjarri Viðreisn á hinu pólitíska litrófi og hægt er. Má vera að Gunnari Smára þyki það hið mesta hól. Það breytir ekki því að áfram verður verður jafn atkvæðisréttur, sanngjarnt auðlindagjald, sterkt velferðarkerfi, öflugt alþjóðasamstarf, nýr gjaldmiðill og samkeppnishæft atvinnulíf á dagskrá Viðreisnar. Höfundur er formaður Viðreisnar Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Viðreisn Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Mest lesið Ísland fyrst svo…hvað? Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Íslenskur Pútínismi Diana Burkot,Nadya Tolokonnikova Skoðun Peningar, vald og hvítþvottur þjóðarmorðs: Velkomin í nýja heimsmynd Trumps Helen Ólafsdóttir Skoðun Hinsegin ungmenni í Hafnarfirði mæta afgangi Óskar Steinn Ómarsson Skoðun Ömmur án landamæra Signý Jóhannesdóttir Skoðun Hræðilegar aðstæður geta breytt manni til hins betra! Kristján Hafþórsson Skoðun Stöndum saman um félagshyggju og frið Hópur félagshyggjufólks Skoðun Framtíð Framsóknar byrjar í grasrótinni Jónína Brynjólfsdóttir Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð Skoðun Ein stærð passar ekki fyrir öll Sigrún Birgisdóttir ,Þóra Leósdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vita bændur ekki hvað bændum er fyrir bestu? Trausti Hjálmarsson skrifar Skoðun Ein stærð passar ekki fyrir öll Sigrún Birgisdóttir ,Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Ömmur án landamæra Signý Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Peningar, vald og hvítþvottur þjóðarmorðs: Velkomin í nýja heimsmynd Trumps Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Ísland fyrst svo…hvað? Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hræðilegar aðstæður geta breytt manni til hins betra! Kristján Hafþórsson skrifar Skoðun Hinsegin ungmenni í Hafnarfirði mæta afgangi Óskar Steinn Ómarsson skrifar Skoðun Framtíð Framsóknar byrjar í grasrótinni Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Stöndum saman um félagshyggju og frið Hópur félagshyggjufólks skrifar Skoðun Af hverju eru Íslendingar svona feitir? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Íslenskur Pútínismi Diana Burkot,Nadya Tolokonnikova skrifar Skoðun Félagsráðgjafar lykilaðilar í stuðningi við geðheilbrigði Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Skemmtilegri borg Skúli Helgason skrifar Skoðun Drögum úr svifryksmengun frá umferð heilsunnar vegna Þröstur Þorsteinsson skrifar Skoðun Að fara í stríð við sjálfan sig Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Þú hengir ekki bakara fyrir smið Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvaða menntakerfi kæri þingmaður? Hermann Austmar skrifar Skoðun Friðarfundur utanríkisráðherra Íslands og Palestínu og leiðtogablæti Júlíus Valsson skrifar Skoðun Nýtt Reykjavíkurmódel í leikskólamálum Andri Reyr Haraldsson,Óskar Hafnfjörð Gunnarsson skrifar Skoðun Móðurást, skömm og verkjalyf Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Framsókn sem þjónar fólki, ekki kerfum Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Samfélagsmiðlar og ósýnilegu börnin Ásdís Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ég þori að veðja Jóhann Karl Ásgeirsson Gígja skrifar Skoðun Munum eftir baráttu kvenna alltaf og alls staðar Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Verkfærið sem vantar í fjármálastjórnun sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Að klúðra með stæl í tilefni alþjóðlega Mistakadagsins Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kvartað yfir erlendum aðilum? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar skynjun ráðherra verður að lögum Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Frá torfkofum til tækifæra Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Sjá meira
Ég les að Gunnari Smára finnist Viðreisn skrýtinn flokkur. Ég get svo sem skilið að ýmsir telji flokkinn sérstakan þar sem við tilheyrum ekki hinni gömlu pólitísku skilgreiningu um hægri og vinstri. Við erum óþægileg af því að við erum ekki hefðbundin, sjáum ekki veröldina svarta eða hvíta, landsbyggð gegn þéttbýli, kapítalið gegn verkalýð. Þorum að segja að þetta þurfi ekki að vera spurning um annað hvort eða, heldur að lykilorðið í þessu samhengi sé orðið “OG”. Hin sterka samtenging. Ég hef orðið þess ítrekað áskynja að þetta finnist flokkum, bæði gömlum sem nýjum vera ákveðin ógn. Í eina röndina segir fólk í VG okkur vera allt of hægri sinnuð meðan að Sjálfstæðisflokkurinn telur okkur vera óttalegan krataflokk. Nýju flokkunum á jöðrunum finnst við einnig trufla þeirra svarthvítu veröld. Sósíalistaflokkurinn telur okkur tala allt of mikið fyrir samkeppnishæfu atvinnulífi og fjölbreytni í rekstri meðan að í hugarheimi Miðflokks erum við of frjálslynd, sér í lagi þegar kemur að mannréttindum, alþjóðasamstarfi og fjölbreytileika samfélagsins. Við Íslendingar höfum nú þegar upplifað að hefðbundinn vinstri flokkur sem fór með himinskautum í stjórnarandstöðu í tali sínu um réttlæti og sanngirni leiðir í dag ríkisstjórn. En nú er annað upp á teningnum. Í ríkisstjórn, sem leggur sig fram við að næra púkann á fjósbitanum í formi sérhagsmunaafla og þar með helstu bakhjarla stjórnarflokkanna. Gerir lítið sem ekkert til að tryggja að auðlindir verði raunverulega í sameign þjóðarinnar. Gamla kerfið og gömlu hagsmunirnir eru tryggari en sést hefur í langan tíma. Í skjóli vinstri flokks. Sé ekki að neitt muni breytast með tilkomu Sósíalistaflokksins, sem reynir hvað hann getur að vera það sem VG var. Gunnar Smári dregur sérstaklega fram skoðun Söru Daggar Svanhildardóttur Viðreisnarkonu og bæjarfulltrúa Garðabæjarlistans á skólamálum á Facebook síðu sinni. Hann gerir sér far um að tortryggja hana sem einstakling vegna starfa hennar hjá Samtökum verslunar og þjónustu og fer í kunnuglega nálgun fyrri tíma stjórnmála. Að Sara Dögg vinni fyrir vondu fyrirtækin (sem eru meðal annars skólar) og geti því ekki lagt neitt málefnalegt fram. Sara Dögg hefur alltaf komið til dyranna eins og hún er klædd. Hún hefur margþætta reynslu af skólamálum og var m.a. lengi skólastjóri Hjallastefnunnar. Fyrir utan að vera baráttukona fyrir réttindum minnihlutahópa og þeirra sem eiga undir högg að sækja. Hún hefur veitt meirihlutanum í Garðabæ öflugt aðhald og lagt fram fjölbreyttar tillögur sem snerta meðal annars málefni eldri borgara, fatlaðra, barna, ungmenna, skóla, menningar, lista, reksturs og fjármála. Það er rétt að Viðreisn telur mikilvægt að fjölbreytt rekstrarform bæði í heilbrigðis- og menntakerfinu verði viðurkennd. Ekki vegna þess að markmiðið sé einkarekstur einn og sér heldur að velferð hvers og eins verði tryggð og þekking sem best nýtt. Í þágu einstaklinga og samfélags. Að fjölbreytni í rekstri geti leitt til fjölbreyttari úrræða fyrir einstaklinga og hópa með mismunandi þarfir og foreldrar geti valið um leiðir sem henta þeirra eigin börnum. Ef þetta stuðlar síðan að betri rekstri og nýtingu fjármuna er það bónus fyrir alla. Við erum vonandi langflest sammála því að hið opinbera beri ábyrgð á heilbrigðisþjónustunni og hún verði fremstu röð. Það sama gildir um menntakerfið. Við verðum að tryggja jöfn tækifæri allra, að allir finni til öryggis, samkenndar og njóti góðrar þjónustu. Það útilokar hins vegar ekki að einkaaðilar geti einnig komið að því að sinna þeirri þjónustu sem við þurfum á að halda. Alveg eins og gert er á Norðurlöndum með góðum árangri. Það hefur sýnt sig að samstarf hins opinbera við sjálfstætt starfandi aðila eins og Krabbameinsfélagið, Hugarafl, hjúkrunarheimilin, sjúkraþjálfara, tannlækna, Háskólann í Reykjavík, Arnarskóla, Hjallastefnuna, Ísaksskóla, Tækniskólann og Verslunarskólann hefur frekar styrkt samfélagið en hitt. Svo ég nefni nú ekki hið ógurlega fyrirtæki Íslenska erfðagreiningu. Og jafnvel gert það að verkum að við nýtum þekkingu, dýrmætan tíma og fjármagn betur en ella hefði verið. Fæstir þessara aðila greiða arð heldur er rekstrarafgangur notaður til áframhaldandi innri uppbyggingar. En svo eru auðvitað til aðilar sem vilja út frá hugmyndafræði að fólk, sem þarf t.d. að fara í liðskiptaaðgerðir, bíði frekar mánuðum saman á ríkisbiðlistum og bryðji pillur. Í stað þess að sinna fólkinu strax og auka lífsgæði þess í samvinnu við sjálfstætt starfandi heilbrigðisfólk. Eftir skýrt afmörkuðum reglum og viðmiðum. Gunnar Smári heggur síðan að ósekju að Samfylkingunni. Ekki ætla ég að halda hlífiskildi yfir Samfylkingunni en honum til hugarhægðar þá er rétt að draga fram að réttilega hafa það verið fulltrúar Viðreisnar í Borgarstjórn sem hafa gætt þess að mál hinna sjálfstæðu skóla hafa verið tekin til málefnalegrar umfjöllunar og afgreiðslu. Með það í huga að tryggja fjölbreytni og valfrelsi í skólamálum fyrir borgarbúa. Og vissulega er hin “agalega” lækkun fasteignagjalda einnig tilkomin vegna setu Viðreisnar í meirihluta í borgarstjórn. Jafnframt áherslur um fjölbreyttar samgöngur í formi nýrra hjólaleiga í samstarfi við, já einmitt - einkaaðila. Svo eitthvað sé nefnt. Ég hef haft nokkuð gaman af Gunnari Smára. Hann hefur nú augljóslega fundið fjölina sína í gegnum Sósíalistaflokkinn og óska ég honum velfarnaðar. Hitt er síðan að í mínum huga er Sósíalistaflokkurinn ásamt Miðflokknum eins fjarri Viðreisn á hinu pólitíska litrófi og hægt er. Má vera að Gunnari Smára þyki það hið mesta hól. Það breytir ekki því að áfram verður verður jafn atkvæðisréttur, sanngjarnt auðlindagjald, sterkt velferðarkerfi, öflugt alþjóðasamstarf, nýr gjaldmiðill og samkeppnishæft atvinnulíf á dagskrá Viðreisnar. Höfundur er formaður Viðreisnar
Peningar, vald og hvítþvottur þjóðarmorðs: Velkomin í nýja heimsmynd Trumps Helen Ólafsdóttir Skoðun
Skoðun Peningar, vald og hvítþvottur þjóðarmorðs: Velkomin í nýja heimsmynd Trumps Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Friðarfundur utanríkisráðherra Íslands og Palestínu og leiðtogablæti Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Nýtt Reykjavíkurmódel í leikskólamálum Andri Reyr Haraldsson,Óskar Hafnfjörð Gunnarsson skrifar
Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð skrifar
Peningar, vald og hvítþvottur þjóðarmorðs: Velkomin í nýja heimsmynd Trumps Helen Ólafsdóttir Skoðun