Er þetta það sem við viljum sjálf í ellinni? Signa Hrönn Stefánsdóttir skrifar 7. ágúst 2019 12:01 Þann 4. ágúst átti konan sem ég lít hvað mest upp til afmæli. Þessi kona er amma mín hún Signa. Hún er fædd 1933 og er því 86 ára. Hún er ekta íslensk kona, eignaðist þrjú börn og mann. Hún vann úti og var 150% móðir og síđar amma og langamma. Afmælisdagar eru gleđidagar en þann 4. ágúst var ég og er ég samt sorgmædd og barasta reið. Ég er sorgmædd yfir því að amma er horfin inn í heim heilabilunar. Èg er reið þegar ég sé hvað mamma, systir mömmu og ađstandendur allir eru áhyggfullir þegar þađ er bara einn á vakt á deildinni hennar ömmu. Amma mín og afi unnu alla sína hunds og kattar tíð, máttu ekkert aumt sjá og voru alltaf reiđubúin til rétta hjálparhönd ef eitthvađ bjátađi á. Hver svo sem átti í hlut. Í dag býr amma á öldrunarheimili á Akureyri. Heilabilunin veldur þvì að hún er algjörlega ósjálfbjarga varđandi daglegar þarfir, hvort sem það er að borða eđa annað. Á hennar deild eru níu einstaklingar. Fjórir eru bundnir viđ hjólastól og/eđa rúmliggjandi. Tveir geta ekki matast sjálfir auk þriggja sem þurfa mikla ađstođ viđ matarborđiđ, allir einstaklingarnir þurfa aðstoð. Langflest starfsfólk deildarinnar stendur sig óađfinnanlega. Þađ gerir sitt allra besta til ađ ìbùum líđi sem best. Verkefni starfsfólksins, auk þess ađ sinna íbúunum, er ađ þvo allan þvott heimilisins, halda heimilinu snyrtilegu, halda íbúunun hreinum, elda allar máltíđir (nema hádegis) og ganga frá. Þađ eru, eða eiga að vera tveir starfsmenn á vakt međ þessa nìu eistaklinga og þađ segir sig sjálft ađ öll félagsleg umönnun verđur fremur lítil og oft engin. Veikindi starfsmanna eru mikil og þegar starfsmađur er veikur þá má ađeins kalla út afleysingu ì 5 klst. Þannig ađ ađeins einn starfsmađur á ađ vinna þessa 3 klst sem upp á vantar. Þađ eru jú hjúkrunarfræđingar á vakt í húsinu en þeir eru ađ sinna 5 deildum eđa 45 íbúum og meiri hluta sólarhringsins og um helgar er ađeins einn hjùkrunarfræđingur á vakt. Þetta bara getur ekki veriđ löglegt. Allavega ekki siđferđislega rétt. Hvorki gagnvart íbúunum né starfsfólkinu.- EIN manneskja á vakt já ég sagði EIN manneskja, allir sem eitthvað vit hafa sjá að þetta gengur ekki upp. Hvernig á EIN manneskja að geta sinnt öllu þessu fólki og þeirra þörfum, klósettferðum, baðferðum, gefa þessum 2 sem þurfa 100% þjónustu við matarborðið að borða og á meðan að þjónusta hina við matartímann, hvernig á eina manneskj að geta veitt þeim félagsskap og þar fram eftir götunum. Þetta er einfaldlega EKKI hægt. Og ekki einu sinni hægt þó að vaktin sé fullmönnuð, því fullmönnuð vakt telur aðeins tvo starfsmenn. Um daginn kom móðursystir mín í heimsókn til móður sinnar, og hvað var það sem blasti við henni ?? Amma hágrét ein í hjólastólnum sínum. Hvar var starfsfólkið? Starfmaðurinn var jú að vinna sína vinnu eins vel og hann gat, kófsveittur og mjög þreyttur. En eins og ég segi að ofan þá sjá það allir, nema (sorry orðbragðið sem ég nota) fávitarnir sem stjórna þessu batteryi að þetta gengur ekki upp. Þetta er ekki í fyrsta, annað eða þriðja skiptið sem svona ástand er, ég veit ekki hversu oft mamma mín, systir hennar eða aðrir aðstandendur íbúa þarna hafa græjað kaffitímana eða annað á heimilinu því þessi EINI sem er á vakt er upptekinn við að sinna íbúa, því fólkið vill jú fá að borða á réttum tíma, það á ekki að þurfa að bíða endalaust eftir öllu.... Er fólk svo hissa á að starfsólk fari í svokallað burn out? þetta er engum bjóðandi, starfsfólkið á „gólfinu“ gerir allt sitt besta og ég get ekki sett út á neitt sem þau gera, þau eru undir sjúklegu álagi og pressu, og svo ef einhver vogar sér að skrifa svona eins og ég geri eða tala um þetta þá bitnar þetta því miður á fólkinu sem á allt það besta skilið en þeir sem virkilega eiga taka þetta til sín er svo drullusama. Því miður hef ég litla trú á að þetta muni breytast í náinni framtíð og ljótt að segja það að ég vona að ég fari á næsta afmælisdegi elsku ömmu Signu uppí kirkjugarð að kveikja á kerti þar fyrir hana heldur en að verða reið og sár yfir því sem ég sé upp á öldrunarheimili. Svo til að bæta gráu ofaná svart heyrir gamla fólkiđ í hverjum fréttatíma ađ þjóđin standi fyrir þeim mikla vanda ađ gamla fólkiđ lifi of lengi og þađ sé allt of dýrt fyrir þjóðfélagið. Og að heyra íbúa á heimilinu segja, ætlli það væri nú ekki best fyrir alla að lóga okkur bara, já þetta sagði einn íbúi, hversu sárt ætli það sé að heyra daglega að þú sért byrði á þjóðfélagið. En áður en ég hleypi þessu út í kosmósið vil ég endurtaka að ALLT það starfsfólk sem ég hef haft samskipti af þegar ég er hjá ömmu og var hjá afa eru fullkomin og EKKERT við þau að sakast því þau eru því miður bara lítil peð og fá engu ráðið og verða bara að hlíđa, (afsakið aftur orðbragðið) fávitunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Akureyri Mest lesið Í skjóli hvíta bjargvættarins Yousef Ingi Tamimi Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir Skoðun 7 símtöl í röð - en ekkert fer í gegn Gró Einarsdóttir Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson Skoðun Áttaviti í öldrunarþjónustu Gunnlaugur Már Briem Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson Skoðun Skoðun Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Skoðun 7 símtöl í röð - en ekkert fer í gegn Gró Einarsdóttir skrifar Skoðun Áttaviti í öldrunarþjónustu Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Í skjóli hvíta bjargvættarins Yousef Ingi Tamimi skrifar Skoðun Að gjamma á stóra grábjörninn getur haft afleiðingar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lokun Leo Seafood - Afleiðing tvöföldunar veiðigjalda Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Allir geta hjálpað einhverjum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Við erum ekki valdalausar. Við erum óbrjótandi Noorina Khalikyar skrifar Skoðun Vægið eftir sem áður dropi í hafið Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar Skoðun Fólk í sárum veldur tárum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og grátur í draumum Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Segðu skilið við sektarkenndina Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar Skoðun Lög um vinnu og virknimiðstöðvar Atli Már Haraldsson skrifar Sjá meira
Þann 4. ágúst átti konan sem ég lít hvað mest upp til afmæli. Þessi kona er amma mín hún Signa. Hún er fædd 1933 og er því 86 ára. Hún er ekta íslensk kona, eignaðist þrjú börn og mann. Hún vann úti og var 150% móðir og síđar amma og langamma. Afmælisdagar eru gleđidagar en þann 4. ágúst var ég og er ég samt sorgmædd og barasta reið. Ég er sorgmædd yfir því að amma er horfin inn í heim heilabilunar. Èg er reið þegar ég sé hvað mamma, systir mömmu og ađstandendur allir eru áhyggfullir þegar þađ er bara einn á vakt á deildinni hennar ömmu. Amma mín og afi unnu alla sína hunds og kattar tíð, máttu ekkert aumt sjá og voru alltaf reiđubúin til rétta hjálparhönd ef eitthvađ bjátađi á. Hver svo sem átti í hlut. Í dag býr amma á öldrunarheimili á Akureyri. Heilabilunin veldur þvì að hún er algjörlega ósjálfbjarga varđandi daglegar þarfir, hvort sem það er að borða eđa annað. Á hennar deild eru níu einstaklingar. Fjórir eru bundnir viđ hjólastól og/eđa rúmliggjandi. Tveir geta ekki matast sjálfir auk þriggja sem þurfa mikla ađstođ viđ matarborđiđ, allir einstaklingarnir þurfa aðstoð. Langflest starfsfólk deildarinnar stendur sig óađfinnanlega. Þađ gerir sitt allra besta til ađ ìbùum líđi sem best. Verkefni starfsfólksins, auk þess ađ sinna íbúunum, er ađ þvo allan þvott heimilisins, halda heimilinu snyrtilegu, halda íbúunun hreinum, elda allar máltíđir (nema hádegis) og ganga frá. Þađ eru, eða eiga að vera tveir starfsmenn á vakt međ þessa nìu eistaklinga og þađ segir sig sjálft ađ öll félagsleg umönnun verđur fremur lítil og oft engin. Veikindi starfsmanna eru mikil og þegar starfsmađur er veikur þá má ađeins kalla út afleysingu ì 5 klst. Þannig ađ ađeins einn starfsmađur á ađ vinna þessa 3 klst sem upp á vantar. Þađ eru jú hjúkrunarfræđingar á vakt í húsinu en þeir eru ađ sinna 5 deildum eđa 45 íbúum og meiri hluta sólarhringsins og um helgar er ađeins einn hjùkrunarfræđingur á vakt. Þetta bara getur ekki veriđ löglegt. Allavega ekki siđferđislega rétt. Hvorki gagnvart íbúunum né starfsfólkinu.- EIN manneskja á vakt já ég sagði EIN manneskja, allir sem eitthvað vit hafa sjá að þetta gengur ekki upp. Hvernig á EIN manneskja að geta sinnt öllu þessu fólki og þeirra þörfum, klósettferðum, baðferðum, gefa þessum 2 sem þurfa 100% þjónustu við matarborðið að borða og á meðan að þjónusta hina við matartímann, hvernig á eina manneskj að geta veitt þeim félagsskap og þar fram eftir götunum. Þetta er einfaldlega EKKI hægt. Og ekki einu sinni hægt þó að vaktin sé fullmönnuð, því fullmönnuð vakt telur aðeins tvo starfsmenn. Um daginn kom móðursystir mín í heimsókn til móður sinnar, og hvað var það sem blasti við henni ?? Amma hágrét ein í hjólastólnum sínum. Hvar var starfsfólkið? Starfmaðurinn var jú að vinna sína vinnu eins vel og hann gat, kófsveittur og mjög þreyttur. En eins og ég segi að ofan þá sjá það allir, nema (sorry orðbragðið sem ég nota) fávitarnir sem stjórna þessu batteryi að þetta gengur ekki upp. Þetta er ekki í fyrsta, annað eða þriðja skiptið sem svona ástand er, ég veit ekki hversu oft mamma mín, systir hennar eða aðrir aðstandendur íbúa þarna hafa græjað kaffitímana eða annað á heimilinu því þessi EINI sem er á vakt er upptekinn við að sinna íbúa, því fólkið vill jú fá að borða á réttum tíma, það á ekki að þurfa að bíða endalaust eftir öllu.... Er fólk svo hissa á að starfsólk fari í svokallað burn out? þetta er engum bjóðandi, starfsfólkið á „gólfinu“ gerir allt sitt besta og ég get ekki sett út á neitt sem þau gera, þau eru undir sjúklegu álagi og pressu, og svo ef einhver vogar sér að skrifa svona eins og ég geri eða tala um þetta þá bitnar þetta því miður á fólkinu sem á allt það besta skilið en þeir sem virkilega eiga taka þetta til sín er svo drullusama. Því miður hef ég litla trú á að þetta muni breytast í náinni framtíð og ljótt að segja það að ég vona að ég fari á næsta afmælisdegi elsku ömmu Signu uppí kirkjugarð að kveikja á kerti þar fyrir hana heldur en að verða reið og sár yfir því sem ég sé upp á öldrunarheimili. Svo til að bæta gráu ofaná svart heyrir gamla fólkiđ í hverjum fréttatíma ađ þjóđin standi fyrir þeim mikla vanda ađ gamla fólkiđ lifi of lengi og þađ sé allt of dýrt fyrir þjóðfélagið. Og að heyra íbúa á heimilinu segja, ætlli það væri nú ekki best fyrir alla að lóga okkur bara, já þetta sagði einn íbúi, hversu sárt ætli það sé að heyra daglega að þú sért byrði á þjóðfélagið. En áður en ég hleypi þessu út í kosmósið vil ég endurtaka að ALLT það starfsfólk sem ég hef haft samskipti af þegar ég er hjá ömmu og var hjá afa eru fullkomin og EKKERT við þau að sakast því þau eru því miður bara lítil peð og fá engu ráðið og verða bara að hlíđa, (afsakið aftur orðbragðið) fávitunum.
Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson Skoðun
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar
Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar
Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar
Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson Skoðun