Ég kom en Hjördís Björg Kristinsdóttir skrifar 25. maí 2018 07:24 Hann hjólar greiðlega enda að flýta sér, er að fara að kíkja á afa sinn, hafði reyndar ætlað það í nokkra daga, en ekki komið því við vegna anna. Hugsanir hans eru svolítið á reyki, hann hafði sagt við afa sinn að hann mundi kíkja við fljótlega, nú finnst honum að hann hafi átt að kíkja á afa fyrr. Hann er ungur og gengur í háskólann, en pabbi og mamma eru erlendis. Þau þurftu að yfirgefa landið þegar þau misstu allt sitt í „hruninu“ en hafa komið sér vel fyrir erlendis og hjálpa nú syni sínum að ljúka háskólanámi hér heima á Íslandi. Afi býr einn og hann er orðinn óöruggur síðan amma dó og hefur lokað sig af í sorg sinni. Hefur einangrast á þessum árum, en fylgist alltaf vel með fréttum og stjórnmálum. Afi hafði verið jákvæður þegar þeir ræddu um, að það væri gott hjá Flokki fólksins að hafa á stefnuskrá sinni Hagsmunafulltrúa fyrir aldraða, sagði að það væri það sem vantaði fyrir eldra fólk svo það einangraðist ekki. Afi hafði sagt að það væri það eina úrræði sem hann gæti hugsað sér, eins og komið væri fyrir honum sjálfum. Ungi maðurinn er kominn að húsinu sem afi býr í, er sá eini í fjölskyldunni sem kíkir nokkuð reglulega til afa. Hann leggur hjólinu sínu í hjólastandinn, tekur lykilinn sem afi hafði látið hann hafa svo hann gæti alltaf komist inn, án þess að þurfa að hringja dyra bjöllunni og standa úti, hvernig sem viðraði. Afi hafði sagst vera orðinn svolítið seinn upp á síðkastið, að opna fyrir honum. Afi er alltaf svo tillitsamur, þó hann sé orðinn þetta fullorðinn hugsar ungi maðurinn. Hann opnar dyrnar og gengur inn og kallar, „afi minn, ég er kominn að kíkja á þig, eins og ég sagðist mundi gera.“ Aldrei þessu vant svarar afi ekki, svo hann flýtir sér inn í eldhús, ekki er afi þar, dyrnar inn í svefnherbergið eru opnar og þegar hann kíkir þangað inn, liggur afi þar á gólfinu eins og hann sé dáinn. Hann snarstoppar, krýpur niður hjá afa sínum og hringir skjálfandi í neyðarlínuna. Sjúkrabílinn er kominn áður en varir, farið er með afa með blikkandi ljósum upp á sjúkrahús, og hann fylgir afa sínum í sjúkrabílnum. Hann er ringlaður og hugsar, hefði ég komið fyrr, hvað þá? Það fáum við aldrei að vita, því afi var úrskurðaður látinn þegar komið var upp á sjúkrahús.Flokkur fólksins, hefur í sinni stefnuskrá, FÓLKIÐ FYRST.Þessi stutta saga segir okkur hvað það er mikið hagsmuna mál fyrir eldri borgara að að fá Hagsmunafulltrúa, sem kemur í veg fyrir að það líði of margir dagar á milli heimsókna til eldri borgara. Ef þú sem lest þessa sögu, átt afa eða ömmu, langafa eða langömmu, veistu hvaða flokk þú átt að kjósa á laugardaginn, 26. Maí 2018Höfundur er í sjöunda sæti á lista Flokk fólksins í sveitarstjórnarkosningunum 2018 Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2018 Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Hann hjólar greiðlega enda að flýta sér, er að fara að kíkja á afa sinn, hafði reyndar ætlað það í nokkra daga, en ekki komið því við vegna anna. Hugsanir hans eru svolítið á reyki, hann hafði sagt við afa sinn að hann mundi kíkja við fljótlega, nú finnst honum að hann hafi átt að kíkja á afa fyrr. Hann er ungur og gengur í háskólann, en pabbi og mamma eru erlendis. Þau þurftu að yfirgefa landið þegar þau misstu allt sitt í „hruninu“ en hafa komið sér vel fyrir erlendis og hjálpa nú syni sínum að ljúka háskólanámi hér heima á Íslandi. Afi býr einn og hann er orðinn óöruggur síðan amma dó og hefur lokað sig af í sorg sinni. Hefur einangrast á þessum árum, en fylgist alltaf vel með fréttum og stjórnmálum. Afi hafði verið jákvæður þegar þeir ræddu um, að það væri gott hjá Flokki fólksins að hafa á stefnuskrá sinni Hagsmunafulltrúa fyrir aldraða, sagði að það væri það sem vantaði fyrir eldra fólk svo það einangraðist ekki. Afi hafði sagt að það væri það eina úrræði sem hann gæti hugsað sér, eins og komið væri fyrir honum sjálfum. Ungi maðurinn er kominn að húsinu sem afi býr í, er sá eini í fjölskyldunni sem kíkir nokkuð reglulega til afa. Hann leggur hjólinu sínu í hjólastandinn, tekur lykilinn sem afi hafði látið hann hafa svo hann gæti alltaf komist inn, án þess að þurfa að hringja dyra bjöllunni og standa úti, hvernig sem viðraði. Afi hafði sagst vera orðinn svolítið seinn upp á síðkastið, að opna fyrir honum. Afi er alltaf svo tillitsamur, þó hann sé orðinn þetta fullorðinn hugsar ungi maðurinn. Hann opnar dyrnar og gengur inn og kallar, „afi minn, ég er kominn að kíkja á þig, eins og ég sagðist mundi gera.“ Aldrei þessu vant svarar afi ekki, svo hann flýtir sér inn í eldhús, ekki er afi þar, dyrnar inn í svefnherbergið eru opnar og þegar hann kíkir þangað inn, liggur afi þar á gólfinu eins og hann sé dáinn. Hann snarstoppar, krýpur niður hjá afa sínum og hringir skjálfandi í neyðarlínuna. Sjúkrabílinn er kominn áður en varir, farið er með afa með blikkandi ljósum upp á sjúkrahús, og hann fylgir afa sínum í sjúkrabílnum. Hann er ringlaður og hugsar, hefði ég komið fyrr, hvað þá? Það fáum við aldrei að vita, því afi var úrskurðaður látinn þegar komið var upp á sjúkrahús.Flokkur fólksins, hefur í sinni stefnuskrá, FÓLKIÐ FYRST.Þessi stutta saga segir okkur hvað það er mikið hagsmuna mál fyrir eldri borgara að að fá Hagsmunafulltrúa, sem kemur í veg fyrir að það líði of margir dagar á milli heimsókna til eldri borgara. Ef þú sem lest þessa sögu, átt afa eða ömmu, langafa eða langömmu, veistu hvaða flokk þú átt að kjósa á laugardaginn, 26. Maí 2018Höfundur er í sjöunda sæti á lista Flokk fólksins í sveitarstjórnarkosningunum 2018
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun