Eru mannsæmandi laun ekki fyrir konur? Dóra B. Stephensen skrifar 2. apríl 2018 16:46 Íslenskar ljósmæður standa í kjarabaráttu þessa dagana. Kjarabarátta sem hefur staðið frá því að stéttin hóf störf. Þegar talað er um laun heilbrigðisstarfsmanna á Íslandi er oft gripið til þess að skoða launin á hinum Norðurlöndunum. Ég hef starfað sem ljósmóðir í Svíþjóð síðan haustið 2015 og langar aðeins að tala um launakjör hér miðað við á Íslandi. Grunnlaun í Svíþjóð eru lægri en á Íslandi. Munurinn er meiri nú en þegar ég flutti hingað fyrir tveimur og hálfu ári, þar sem íslenska krónan er óvenju sterk núna. Á Íslandi er 100% vinna 40 klst vinnuvika. Hér vinn ég hins vegar 32 klst vinnuviku í 100% vinnu á þrískiptum vöktum. Ef ég myndi bera það saman við 80% vinnu á íslandi, sem myndi skila 32 klst vinnuviku, þá er launamunurinn mjög lítill. Þannig að hér í Svíþjóð get ég unnið 100% vinnu á þrískiptum vöktum, en það er eitthvað sem ég hef aldrei getað gert í vaktavinnu á Íslandi. Það má því segja að launin mín hér í Svíþjóð séu þau sömu og á Íslandi ef miðað er við tímafjölda. Þegar talað er um hin lágu grunnlaun ljósmæðra í vaktavinnu á Íslandi þá er nefnilega ekki öll sagan sögð, það þarf nefnilega að taka 20% af þessum grunnlaunum til að fá raunveruleg laun. Það sem ég fæ svo fyrir launin mín hér í Svíþjóð er aðeins meira en fyrir sömu laun á Íslandi, mun lægra matarverð og húsnæðislán með 1,7% vöxtum skilur meira eftir í buddunni en lífsbaráttan á Íslandi. En er ég þá ánægð með launin mín hér í Svíþjóð? Nei, það er ég svo sannarlega ekki og ég hef oft velt því fyrir mér hvort ég eigi að snúa mér að einhverju allt öðru í lífinu. Það er mjög letjandi og niðurdrepandi að vinna þungt og mjög ábyrgðarmikið starf eftir að hafa lagt á sig langt háskólanám fyrir laun sem vart er hægt að lifa af. Sænskar ljósmæður eru ekki sáttar við launin sín. Hér heyrast sömu raddir og hjá íslenskum ljósmæðrum. Þetta er nefnilega ekki sér íslenskt fyrirbæri, kynbundinn launamunur er vandamál í öllum heiminum. Það er bara spurningin hvaða land ætlar að taka af skarið og leiðrétta þennan mun og setja í leiðinni fordæmi fyrir önnur lönd. Vigdís Finnbogadóttir var fyrsta konan í heiminum sem var kosin forseti í lýðræðislegum kosningum og þykir Ísland alltaf hafa staðið framarlega í jafnréttisbaráttu kynjanna. Samt sem áður var launamunur kynjanna 16,1% árið 2016. Er ekki rétta tækifærið núna til að leiðrétta laun einu hreinu kvennastéttarinnar á Íslandi, sem vill svo til að er sú stétt sem mest hefur verið níðst á launalega séð? Ég skora á forsætisráðherra Katrínu Jakobsdóttur og heilbrigðisráðherra Svandísi Svavarsdóttur að laga það misrétti sem ljósmæður hafa búið við í fjölda ára í eitt skipti fyrir öll. Borgum fólki laun í samræmi við menntun og ábyrgð, en ekki eftir kyni. Höldum áfram að vera brautryðjendur í jafnréttismálum og setjum fordæmi fyrir restina af heiminum.Höfundur er hjúkrunarfræðingur og ljósmóðir í Lundi, Svíþjóð Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Krossferðir - Íslamófóbía - Palestína Kristján Þór Sigurðsson Skoðun Þegar Sjálfstæðisflokkurinn fann málbeinið sitt Ásta Guðrún Helgadóttir Skoðun Hvar er fyrirsjánaleikinn, forsætisráðherra? Monika Margrét Stefánsdóttir Skoðun Klerkaveldi, trú og stjórnmál Sigurður Árni Þórðarson Skoðun Gefum heimild fyrir kyrrð og kærleik Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir Skoðun Takk Trump! Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun Gamla Reykjavíkurhöfn - Vesturbugt – ákall um nýtt skipulag Páll Jakob Líndal Skoðun Tími til að staldra við Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun „Drifkraftur að óöryggi og óvissu“ Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Skoðun Skoðun Takk Trump! Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fíllinn á teikniborði Landsvirkjunar Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tími til að staldra við Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Hvar er fyrirsjánaleikinn, forsætisráðherra? Monika Margrét Stefánsdóttir skrifar Skoðun 25 metrar í Fannborg Hákon Gunnarsson skrifar Skoðun Krossferðir - Íslamófóbía - Palestína Kristján Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Gefum heimild fyrir kyrrð og kærleik Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Frumvarp til ólaga Jón Ásgeir Sigurvinsson skrifar Skoðun Hervirki í höfuðborg - Svefngenglar við stjórnvölinn Örn Sigurðsson skrifar Skoðun „Drifkraftur að óöryggi og óvissu“ Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Klerkaveldi, trú og stjórnmál Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Stöðvum áætlanir um sjókvíaeldi í Eyjafirði! Harpa Barkardóttir skrifar Skoðun Gamla Reykjavíkurhöfn - Vesturbugt – ákall um nýtt skipulag Páll Jakob Líndal skrifar Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Þegar Sjálfstæðisflokkurinn fann málbeinið sitt Ásta Guðrún Helgadóttir skrifar Skoðun Sex hlutir sem þú vissir ekki um húsnæðisfélög Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Þegar hið óhugsanlega gerist Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð og ábyrgðarleysi Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar óttinn er ekki sannur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Fimm staðreyndir fyrir Gunnþór Ingvason Arnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Réttlæti byggir ekki á rangfærslum – svar við málflutningi þingflokksformanns Samfylkingar um veiðigjaldafrumvarpið Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Björgun hvala og orðræðan sem máli skiptir Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun Ferðaleiðsögn í skjóli ábyrgðar – tími til kominn að endurhugsa nálgunina Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Á flandri í klandri Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Átak til að stytta biðlista barna eftir sérfræðiaðstoð Helga Þórðardóttir skrifar Skoðun Hverjir borga leikskólann í Kópavogi? Örn Arnarson skrifar Skoðun Tölvupóstar fjórðu iðnbyltingarinnar Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun „Skömmin þín“ Jokka G. Birnudóttir skrifar Skoðun Tökum samtalið Gunnþór Ingvason skrifar Skoðun „Eruð þið sammála lausagöngu katta?“ Sighvatur Björgvinsson skrifar Sjá meira
Íslenskar ljósmæður standa í kjarabaráttu þessa dagana. Kjarabarátta sem hefur staðið frá því að stéttin hóf störf. Þegar talað er um laun heilbrigðisstarfsmanna á Íslandi er oft gripið til þess að skoða launin á hinum Norðurlöndunum. Ég hef starfað sem ljósmóðir í Svíþjóð síðan haustið 2015 og langar aðeins að tala um launakjör hér miðað við á Íslandi. Grunnlaun í Svíþjóð eru lægri en á Íslandi. Munurinn er meiri nú en þegar ég flutti hingað fyrir tveimur og hálfu ári, þar sem íslenska krónan er óvenju sterk núna. Á Íslandi er 100% vinna 40 klst vinnuvika. Hér vinn ég hins vegar 32 klst vinnuviku í 100% vinnu á þrískiptum vöktum. Ef ég myndi bera það saman við 80% vinnu á íslandi, sem myndi skila 32 klst vinnuviku, þá er launamunurinn mjög lítill. Þannig að hér í Svíþjóð get ég unnið 100% vinnu á þrískiptum vöktum, en það er eitthvað sem ég hef aldrei getað gert í vaktavinnu á Íslandi. Það má því segja að launin mín hér í Svíþjóð séu þau sömu og á Íslandi ef miðað er við tímafjölda. Þegar talað er um hin lágu grunnlaun ljósmæðra í vaktavinnu á Íslandi þá er nefnilega ekki öll sagan sögð, það þarf nefnilega að taka 20% af þessum grunnlaunum til að fá raunveruleg laun. Það sem ég fæ svo fyrir launin mín hér í Svíþjóð er aðeins meira en fyrir sömu laun á Íslandi, mun lægra matarverð og húsnæðislán með 1,7% vöxtum skilur meira eftir í buddunni en lífsbaráttan á Íslandi. En er ég þá ánægð með launin mín hér í Svíþjóð? Nei, það er ég svo sannarlega ekki og ég hef oft velt því fyrir mér hvort ég eigi að snúa mér að einhverju allt öðru í lífinu. Það er mjög letjandi og niðurdrepandi að vinna þungt og mjög ábyrgðarmikið starf eftir að hafa lagt á sig langt háskólanám fyrir laun sem vart er hægt að lifa af. Sænskar ljósmæður eru ekki sáttar við launin sín. Hér heyrast sömu raddir og hjá íslenskum ljósmæðrum. Þetta er nefnilega ekki sér íslenskt fyrirbæri, kynbundinn launamunur er vandamál í öllum heiminum. Það er bara spurningin hvaða land ætlar að taka af skarið og leiðrétta þennan mun og setja í leiðinni fordæmi fyrir önnur lönd. Vigdís Finnbogadóttir var fyrsta konan í heiminum sem var kosin forseti í lýðræðislegum kosningum og þykir Ísland alltaf hafa staðið framarlega í jafnréttisbaráttu kynjanna. Samt sem áður var launamunur kynjanna 16,1% árið 2016. Er ekki rétta tækifærið núna til að leiðrétta laun einu hreinu kvennastéttarinnar á Íslandi, sem vill svo til að er sú stétt sem mest hefur verið níðst á launalega séð? Ég skora á forsætisráðherra Katrínu Jakobsdóttur og heilbrigðisráðherra Svandísi Svavarsdóttur að laga það misrétti sem ljósmæður hafa búið við í fjölda ára í eitt skipti fyrir öll. Borgum fólki laun í samræmi við menntun og ábyrgð, en ekki eftir kyni. Höldum áfram að vera brautryðjendur í jafnréttismálum og setjum fordæmi fyrir restina af heiminum.Höfundur er hjúkrunarfræðingur og ljósmóðir í Lundi, Svíþjóð
Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun
Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar
Skoðun Réttlæti byggir ekki á rangfærslum – svar við málflutningi þingflokksformanns Samfylkingar um veiðigjaldafrumvarpið Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Björgun hvala og orðræðan sem máli skiptir Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Ferðaleiðsögn í skjóli ábyrgðar – tími til kominn að endurhugsa nálgunina Guðmundur Björnsson skrifar
Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun