Rangar áherslur í kennaranámi Rakel Þórðardóttir skrifar 25. janúar 2018 08:35 Ég er búin með B.Ed gráðuna í kennslufræðum og byrjuð á mastersgráðunni sem er nauðsynleg til þess að ég geti kallað mig kennara. Ég tók smá krók á náminu og fór að kenna sem leiðbeinandi í grunnskóla. Ég ætlaði að vera voðalega dugleg. Húsmóðir, móðir þriggja ungra barna, í vinnu og svo ætlaði ég líka að vera í mastersnáminu með. En það kom fljótlega á daginn að ég var ekkert að ná að sinna náminu „með“ kennslunni og öllu öðru. Á fyrstu vikunni áttaði ég mig á því að það sem ég hafði verið að læra í kennaranáminu kom ekkert kennarastarfinu við. Ég segi ekki að það hafi verið algjör tímasóun en sumt sem ég lærði þar hefur ekkert með kennarastarfið að gera. Sumir kúrsar líktust kenningarfyllerí frekar en kennslu í handbærum aðferðum fyrir kennaranema að nota í kennslu. Ég lærði enga bekkjastjórnun. Ekkert um einhverfu, ADHD, ADD, mótþróaþrjóskuröskun, lesblindu, kynáttunarvanda, samkynhneigð hjá ungu fólki, einelti, þunglyndi og kvíða í börnum. Sjálfskaðandi hegðun, vanrækslu, hvernig skal bregðast við þegar grunur er um að barn sé beitt ofbeldi, andlegu ofbeldi og kynferðislegt ofbeldi. Það var aldrei talað um að kennara þyrfti að vera á teymisfundum og hvað færi fram á teymisfundum. Í háskólanum sem ég var í var engin skipulögð æfingakennsla. En við fórum í nokkrar heimsóknir í skóla og hittum flotta kennara. Eitt sem var lögð áhersla á var að kennarar kynnu að gera heimasíðu en það var ekkert talað um þau tölvukerfi sem halda utan um hegðun og námsárangur barnanna. Það var alveg nýtt fyrir mér þegar ég fór að vinna. Og þetta er bara hluti af vandamáli nýrra kennara. Þegar það fór að koma betur og betur í ljós hvað mig vantaði mikla þekkingu til þess að standa mig vel í starfi fóru að renna á mig tvær grímur. Hvað á ég eftir að læra í mastersnáminu sem mun hjálpa mér í framtíðinni? Ég fór að skoða það betur. Í ljós kom, það er ekkert. Það er hægt að velja ýmislegt en það hefur ekkert með skyldufögin í mastersnáminu að gera. Hvernig á ég að geta kennt í skóla sem vinnur eftir stefnunni, Skóli án aðgreiningar? Þegar ég hef hvorki tæki né tól til þess að gera starfið mitt vel. Ég er hissa hvernig sveitarfélögin sætta sig við að ráða starfsfólk til vinnu sem er ekki starfinu vaxið. Hvað þurfa sveitarfélögin að kosta mikið til að aðstoða nýja kennara í starfi? Til þess að koma í veg fyrir að nýir kennarar hætti í kennslu þarf að gæta þess að þungur nemendahópurinn með margar greiningar séu ekki settar hjá nýjum kennara. Sem virðist vera venja heldur en undantekning þegar kemur að úthluta nýútskrifuðum kennurum nemendahóp. Ef til vill er það ástæðan fyrir því að margir hætta í kennslu eftir 1-2 ár í stafi. Í ljósi þess að sjúkrasjóður kennara er að klárast og að endurnýjun í starfshópnum er lítil þarf að grípa til aðgerða sem virka og það strax. Byrjið að skoða kennaranámið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Sjá meira
Ég er búin með B.Ed gráðuna í kennslufræðum og byrjuð á mastersgráðunni sem er nauðsynleg til þess að ég geti kallað mig kennara. Ég tók smá krók á náminu og fór að kenna sem leiðbeinandi í grunnskóla. Ég ætlaði að vera voðalega dugleg. Húsmóðir, móðir þriggja ungra barna, í vinnu og svo ætlaði ég líka að vera í mastersnáminu með. En það kom fljótlega á daginn að ég var ekkert að ná að sinna náminu „með“ kennslunni og öllu öðru. Á fyrstu vikunni áttaði ég mig á því að það sem ég hafði verið að læra í kennaranáminu kom ekkert kennarastarfinu við. Ég segi ekki að það hafi verið algjör tímasóun en sumt sem ég lærði þar hefur ekkert með kennarastarfið að gera. Sumir kúrsar líktust kenningarfyllerí frekar en kennslu í handbærum aðferðum fyrir kennaranema að nota í kennslu. Ég lærði enga bekkjastjórnun. Ekkert um einhverfu, ADHD, ADD, mótþróaþrjóskuröskun, lesblindu, kynáttunarvanda, samkynhneigð hjá ungu fólki, einelti, þunglyndi og kvíða í börnum. Sjálfskaðandi hegðun, vanrækslu, hvernig skal bregðast við þegar grunur er um að barn sé beitt ofbeldi, andlegu ofbeldi og kynferðislegt ofbeldi. Það var aldrei talað um að kennara þyrfti að vera á teymisfundum og hvað færi fram á teymisfundum. Í háskólanum sem ég var í var engin skipulögð æfingakennsla. En við fórum í nokkrar heimsóknir í skóla og hittum flotta kennara. Eitt sem var lögð áhersla á var að kennarar kynnu að gera heimasíðu en það var ekkert talað um þau tölvukerfi sem halda utan um hegðun og námsárangur barnanna. Það var alveg nýtt fyrir mér þegar ég fór að vinna. Og þetta er bara hluti af vandamáli nýrra kennara. Þegar það fór að koma betur og betur í ljós hvað mig vantaði mikla þekkingu til þess að standa mig vel í starfi fóru að renna á mig tvær grímur. Hvað á ég eftir að læra í mastersnáminu sem mun hjálpa mér í framtíðinni? Ég fór að skoða það betur. Í ljós kom, það er ekkert. Það er hægt að velja ýmislegt en það hefur ekkert með skyldufögin í mastersnáminu að gera. Hvernig á ég að geta kennt í skóla sem vinnur eftir stefnunni, Skóli án aðgreiningar? Þegar ég hef hvorki tæki né tól til þess að gera starfið mitt vel. Ég er hissa hvernig sveitarfélögin sætta sig við að ráða starfsfólk til vinnu sem er ekki starfinu vaxið. Hvað þurfa sveitarfélögin að kosta mikið til að aðstoða nýja kennara í starfi? Til þess að koma í veg fyrir að nýir kennarar hætti í kennslu þarf að gæta þess að þungur nemendahópurinn með margar greiningar séu ekki settar hjá nýjum kennara. Sem virðist vera venja heldur en undantekning þegar kemur að úthluta nýútskrifuðum kennurum nemendahóp. Ef til vill er það ástæðan fyrir því að margir hætta í kennslu eftir 1-2 ár í stafi. Í ljósi þess að sjúkrasjóður kennara er að klárast og að endurnýjun í starfshópnum er lítil þarf að grípa til aðgerða sem virka og það strax. Byrjið að skoða kennaranámið.
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun
Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun
Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun