Reykjavík er ekki allt Ísland Ívar Ingimarsson skrifar 28. apríl 2017 08:58 Síðan um 1980 hefur verið stöðug fækkun íbúa á landsbyggðinni, fólk byrjaði að færa sig til borgarinnar þar sem þjónusta, afþreying og aðstaða byggðist upp. Kvótakerfinu var komið á um 1984 til að hagræða í greininni og við það hrundu byggðir víða um land og straumur fólks suður jókst. Fólki fækkaði, opinber þjónusta og störf fylgdu á eftir og niðurspírallinn hófst af fullum þunga. Síðan þessi þróun hófst hefur lítið breyst. Fólki úti á landi fjærst höfuðborginni fækkar ef Akureyri er undanskilin, vaxtar- og þensluskeið koma og fara, byggingakranar vinna 24 tíma á sólarhring í höfuðborginni en ekki úti á landi. Á síðustu árum hefur samt hafist breyting á þessu þegar ferðaþjónusta ruddi sér til rúms sem atvinnugrein af áður óþekktri stærðargráðu. Ungt fólk sá í henni ný tækifæri og þeir sem höfðu verið að berjast í greininni til fjölda ára sáu loksins ljósið eftir hark fyrri ára. Ferðaþjónustan býr ekki bara til störf og atvinnutækifæri heldur fylgir henni líka mikil þjónusta og afþreying. Ekki bara fyrir ferðamenn, heldur líka landsmenn og það er eitthvað sem hefur ekki síst vantað í minni byggðakjarna á landsbyggðinni. Veitingastaðir opnuðu, afþreyingarfyrirtæki urðu til, farið var að fjárfesta í húsnæði og gera upp hús sem höfðu jafnvel staðið tóm í fjölda ára. Ferðaþjónustan byrjaði að glæða lífi svæði sem höfðu farið illa út úr hagræðingu í sjávarútvegi og atvinnuskorti liðinna áratuga. Lengst af var ferðaþjónustan á Austurlandi sumaratvinnugrein og flestir rekstraraðilar gátu aðeins haft opið þrjá til fjóra mánuði af árinu. Þetta hefur verið að breytast hægt og rólega og á undanförnum tveimur til þremur árum hafa margir byrjað að hafa opið allt árið í von um að straumur ferðmanna haldi áfram að aukast. Heilsársstarfsfólki hefur fjölgað samhliða þessu en enn í dag er reksturinn samt erfiður og fyrirtækin á svæðinu eru rekin með tapi yfir vetrarmánuðina.Fyrirhuguð hækkun virðisaukaskatts á ferðaþjónustu Á þessum tímapunkti tilkynnir ráðherra að ferðaþjónustan sé búin að slíta barnsskónum. Atvinnugrein sem græðir á ofsavexti í fjölda ferðamanna geti ekki verið á „undaþágu“ varðandi virðisaukaskatt og minka verði fjölda ferðamanna inn í landið hvort sem fyrirtækin ráða við það eða ekki. Vaskinn skal hækka um meira en 100% með 15 mánaða fyrirvara, á sama tíma og gengið hefur styrkst um tugi prósenta og laun hækkað. Ferðaþjónustuaðilar á Austurlandi horfa hvor á annan og trúa ekki sínum eigin augum og eyrum. Við búum og rekum fyrirtæki á svæði þar sem nýting hótela í heilsársrekstri er undir 20% fimm til sex mánuði á ári. Svæði þar sem rétt um 27% ferðamanna fara um og greinin er að byrja að fóta sig. Það segja ráðherrar fjármála og ferðamála að sé að vera búin að slíta barnsskónum. Ekkert samtal átti sér stað við atvinnugreinina um fyrirhugaða hækkun skattsins. Engin greining á áhrifum hefur átt sér stað, ekkert tillit er tekið til mismunandi aðstæðna og staðsetningar fyrirtækja í greininni. Excel skjal embættismannanna virðist vera það sem trúa skal á í blindni. Excel skjalið tekur ekki tillit til mismunandi aðstæðna, landsbyggðirnar og höfuðborgin eru eitt, skjalið segir að Ísland allt árið sé raunveruleikinn, þegar staðreyndirnar segja allt annað. Staðreyndin er sú að excel skjalið mun stórskaða ferðaþjónustu á Austurlandi og á öðrum svæðum sem búa við svipaðan raunveruleika. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson Skoðun Skoðun Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Lægri gjöld, fleiri tækifæri Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar Skoðun Öflugar varnir krefjast stöndugra fréttamiðla Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson skrifar Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Sjá meira
Síðan um 1980 hefur verið stöðug fækkun íbúa á landsbyggðinni, fólk byrjaði að færa sig til borgarinnar þar sem þjónusta, afþreying og aðstaða byggðist upp. Kvótakerfinu var komið á um 1984 til að hagræða í greininni og við það hrundu byggðir víða um land og straumur fólks suður jókst. Fólki fækkaði, opinber þjónusta og störf fylgdu á eftir og niðurspírallinn hófst af fullum þunga. Síðan þessi þróun hófst hefur lítið breyst. Fólki úti á landi fjærst höfuðborginni fækkar ef Akureyri er undanskilin, vaxtar- og þensluskeið koma og fara, byggingakranar vinna 24 tíma á sólarhring í höfuðborginni en ekki úti á landi. Á síðustu árum hefur samt hafist breyting á þessu þegar ferðaþjónusta ruddi sér til rúms sem atvinnugrein af áður óþekktri stærðargráðu. Ungt fólk sá í henni ný tækifæri og þeir sem höfðu verið að berjast í greininni til fjölda ára sáu loksins ljósið eftir hark fyrri ára. Ferðaþjónustan býr ekki bara til störf og atvinnutækifæri heldur fylgir henni líka mikil þjónusta og afþreying. Ekki bara fyrir ferðamenn, heldur líka landsmenn og það er eitthvað sem hefur ekki síst vantað í minni byggðakjarna á landsbyggðinni. Veitingastaðir opnuðu, afþreyingarfyrirtæki urðu til, farið var að fjárfesta í húsnæði og gera upp hús sem höfðu jafnvel staðið tóm í fjölda ára. Ferðaþjónustan byrjaði að glæða lífi svæði sem höfðu farið illa út úr hagræðingu í sjávarútvegi og atvinnuskorti liðinna áratuga. Lengst af var ferðaþjónustan á Austurlandi sumaratvinnugrein og flestir rekstraraðilar gátu aðeins haft opið þrjá til fjóra mánuði af árinu. Þetta hefur verið að breytast hægt og rólega og á undanförnum tveimur til þremur árum hafa margir byrjað að hafa opið allt árið í von um að straumur ferðmanna haldi áfram að aukast. Heilsársstarfsfólki hefur fjölgað samhliða þessu en enn í dag er reksturinn samt erfiður og fyrirtækin á svæðinu eru rekin með tapi yfir vetrarmánuðina.Fyrirhuguð hækkun virðisaukaskatts á ferðaþjónustu Á þessum tímapunkti tilkynnir ráðherra að ferðaþjónustan sé búin að slíta barnsskónum. Atvinnugrein sem græðir á ofsavexti í fjölda ferðamanna geti ekki verið á „undaþágu“ varðandi virðisaukaskatt og minka verði fjölda ferðamanna inn í landið hvort sem fyrirtækin ráða við það eða ekki. Vaskinn skal hækka um meira en 100% með 15 mánaða fyrirvara, á sama tíma og gengið hefur styrkst um tugi prósenta og laun hækkað. Ferðaþjónustuaðilar á Austurlandi horfa hvor á annan og trúa ekki sínum eigin augum og eyrum. Við búum og rekum fyrirtæki á svæði þar sem nýting hótela í heilsársrekstri er undir 20% fimm til sex mánuði á ári. Svæði þar sem rétt um 27% ferðamanna fara um og greinin er að byrja að fóta sig. Það segja ráðherrar fjármála og ferðamála að sé að vera búin að slíta barnsskónum. Ekkert samtal átti sér stað við atvinnugreinina um fyrirhugaða hækkun skattsins. Engin greining á áhrifum hefur átt sér stað, ekkert tillit er tekið til mismunandi aðstæðna og staðsetningar fyrirtækja í greininni. Excel skjal embættismannanna virðist vera það sem trúa skal á í blindni. Excel skjalið tekur ekki tillit til mismunandi aðstæðna, landsbyggðirnar og höfuðborgin eru eitt, skjalið segir að Ísland allt árið sé raunveruleikinn, þegar staðreyndirnar segja allt annað. Staðreyndin er sú að excel skjalið mun stórskaða ferðaþjónustu á Austurlandi og á öðrum svæðum sem búa við svipaðan raunveruleika.
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar
Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar