Um sameiningu Tækniskólans og Fjölbrautaskólans við Ármúla Aðalheiður Steingrímsdóttir skrifar 9. maí 2017 10:00 Rökin sem nefnd hafa verið fyrir því að sameina Tækniskólann (TS) og Fjölbrautaskólann við Ármúla (FÁ) eru rekstrarlegar forsendur og fækkun nemenda vegna fámennari árganga og styttingar menntunar í framhaldsskólum. Það er í sjálfu sér gott og gilt verkefni hverju sinni að fara yfir rekstur framhaldsskóla og skoða hvort hægt sé að haga hlutunum með öðrum hætti og að gæta þess að það bitni ekki á gæðum menntunar og hagsmunum nemenda. En sameining skólanna snýst ekki um þetta því hér eru á ferðinni miklu stærri atriði og grundvallarspurningar um stefnu í menntamálum og vinnubrögð. Fyrst þarf að halda því til haga hvernig stjórnvöld hafa með ákvörðunum sínum saumað að framhaldsskólum landsins með niðurskurði, og beinum sparnaðaraðgerðum sem felast í styttingu menntunar og að takmarka aðgengi 25 ára nemenda og eldri að skólunum sem hefur grafið smám saman undan kerfinu. Það eru þekktar aðferðir að draga máttinn úr opinberum stofnunum og að koma þeim því næst í hendur einkaaðila. Og ákvarðanirnar um að takmarka aðgengi 25 ára nemenda að skólunum eru heill kapítuli út af fyrir sig og sýna þær fullkomið skilningsleysi á högum ungs fólks. Vinnubrögðin í þessu máli eru ámælisverð. Í marga mánuði er búið að vinna að þessari sameiningu sem farið hefur leynt en það óheppilega gerist síðan að málin kvisast út og komast í kastljósið. Í kjölfarið eru málin lögð þannig upp að TS segir þau komin á kynningarstig en ráðherra að verið sé að skoða hlutina og engar ákvarðarnir hafi verið teknar. Starfsfólk FÁ upplifir að málin séu orðinn hlutur og að ekki sé hlustað á fagleg rök, og hvað má þá segja um nemendur. Hvernig stendur á því að það sé hægt bara si svona að fara með mál af þessu tagi framhjá starfsfólki og nemendum skólans og að afgreiða það „úti í bæ“ án þess að það komi fyrst til atbeina Alþingis? Er eitthvað í þessu máli sem ekki þolir dagsins ljós? Þeir sem stýra þarna ferðinni þurfa strax að gera hreint fyrir sínum dyrum. Er það eðlilegur hlutur að opinber skóli sé settur í hendur atvinnulífsins? Er það eðlilegur hlutur að hagsmunir atvinnulífsins ráði ákvörðunum í menntamálum? Er það endilega svo að hagsmunir nemenda og almennings séu þeir sömu og hagsmunir atvinnurekenda og atvinnulífsins? Eru hér að baki í þessu máli einhver lýðræðisleg fjöldasamtök sem eru málsvarar hagsmuna nemenda og almennings? Og sýnir sameining þessara skóla að ráðherra hyggst láta atvinnulífinu eftir það hlutverk að halda úti verk-, tækni- og starfsmenntun í landinu? Gæti þá næsta skrefið verið að setja fleiri skóla í hendur atvinnulífisins, VMA í hendur Samherja og VA í hendur Síldarvinnslunnar og Norðuráls? Það sjá allir sem um þetta vilja hugsa að þetta eru galnar hugmyndir og að við erum sem samfélag komin út á hættulegar brautir í menntamálum. Sameining TS og FÁ og vinnubrögðin í því máli gefa upp boltann með að verið er að lækka þröskuldana fyrir meiri umsvifum einkaaðila í almenna skólakerfinu og að lokað er á lýðræðislega umræðu um stefnumótun í menntamálum. Og hér er ástæða til að rifja upp orð forsætisráðherra á dögunum um að hann sæi hreint ekkert athugunarvert við að einkaaðilar sem hafa með höndum opinbera starfsemi fyrir almenning geti tekið hagnað úr rekstrinum. Við sem samfélag stöndum frammi fyrir miklum áskorunum vegna alþjóðavæðingar og tæknibreytinga. Það er staðreynd að við eigum í vök að verjast gegn áhrifum enskunnar og rætt er um að ákveðnar grundvallarstoðir menntunar séu í hættu, menning, saga og tunga, með þeim afleiðingum að þráðurinn milli kynslóðanna rakni upp. Það eru galin viðbrögð við okkar áskorunum og stöðu að veikja almenna skólakerfið og minnka menntun. Miklu frekar þurfum við sem samfélag að gefa í. Sterkt almennt skólakerfi er mikilvægur hluti af lýðræðislegu og opnu samfélagi og lífskjörum almennings í landinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ursula Von der Leyen styður stríðsglæpamenn - Ísland á ekki að þegja Helen Ólafsdóttir Skoðun Ursula von der Leyen styður þjóðarmorð! Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Tjaldið fellt í leikhúsi fáránleikans Vésteinn Ólason Skoðun Ég vona að þú gleymir mér ekki Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Hvert er markmið fulltrúalýðræðis? Hlynur Orri Stefánsson,Vilhjálmur Árnason Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir Skoðun Málþófs klúður Sægreifa-flokkanna Jón Þór Ólafsson Skoðun Sóvésk sápuópera Franklín Ernir Kristjánsson Skoðun Hvaða einkunn fékkst þú á bílprófinu? Grétar Birgisson Skoðun Skoðun Skoðun Ursula Von der Leyen styður stríðsglæpamenn - Ísland á ekki að þegja Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Ursula von der Leyen styður þjóðarmorð! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Hvert er markmið fulltrúalýðræðis? Hlynur Orri Stefánsson,Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Ég vona að þú gleymir mér ekki Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvaða einkunn fékkst þú á bílprófinu? Grétar Birgisson skrifar Skoðun Að koma út í lífið með verri forgjöf, hvernig tilfinning er það? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Tjaldið fellt í leikhúsi fáránleikans Vésteinn Ólason skrifar Skoðun Heilbrigðisreglugerð WHO: Hagsmunir eða heimska? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Málþófs klúður Sægreifa-flokkanna Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun Græna vöruhúsið setur svartan blett á íslenskt samfélag Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Dæmt um efni, Hörður Árni Finnsson,Elvar Örn Friðriksson,Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Flugnám - Annar hluti: Afskiptaleysi stjórnvalda Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Sóvésk sápuópera Franklín Ernir Kristjánsson skrifar Skoðun Á hvaða vegferð er ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur gagnvart sjávarútvegssveitarfélögunum? Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Dæmir sig sjálft Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Mega blaðamenn ljúga? Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Ákall um nægjusemi í heimi neyslubrjálæðis Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað hefur áunnist á 140 dögum? Heiða Björg Hilmisdóttir,Dóra Björt Guðjónsdóttir,Sanna Magdalena Mörtudóttir,Helga Þórðardóttir,Líf Magneudóttir skrifar Skoðun Samstarf er lykill að framtíðinni Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæði? Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hver erum við? Hvert stefnum við? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Í skugga virkjana, þegar náttúran fær ekki að tala: Hvammsvirkjun lamin í gegn með góðu og illu Gunnar Þór Jónsson,Svanborg R. Jónsdóttir skrifar Skoðun Fjármálalæsi í fríinu – fjárfesting sem endist lengur en sólbrúnkan! Íris Björk Hreinsdóttir skrifar Skoðun Hugtakið valdarán gengisfellt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ábyrgðin er þeirra Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Dæmt um form, ekki efni Hörður Arnarson skrifar Skoðun Að þröngva lífsskoðun upp á annað fólk Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Um fundarstjórn forseta Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hjálpartæki – fyrir hverja? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Flugnám - Fyrsti hluti: Menntasjóður námsmanna og ECTS einingar Matthías Arngrímsson skrifar Sjá meira
Rökin sem nefnd hafa verið fyrir því að sameina Tækniskólann (TS) og Fjölbrautaskólann við Ármúla (FÁ) eru rekstrarlegar forsendur og fækkun nemenda vegna fámennari árganga og styttingar menntunar í framhaldsskólum. Það er í sjálfu sér gott og gilt verkefni hverju sinni að fara yfir rekstur framhaldsskóla og skoða hvort hægt sé að haga hlutunum með öðrum hætti og að gæta þess að það bitni ekki á gæðum menntunar og hagsmunum nemenda. En sameining skólanna snýst ekki um þetta því hér eru á ferðinni miklu stærri atriði og grundvallarspurningar um stefnu í menntamálum og vinnubrögð. Fyrst þarf að halda því til haga hvernig stjórnvöld hafa með ákvörðunum sínum saumað að framhaldsskólum landsins með niðurskurði, og beinum sparnaðaraðgerðum sem felast í styttingu menntunar og að takmarka aðgengi 25 ára nemenda og eldri að skólunum sem hefur grafið smám saman undan kerfinu. Það eru þekktar aðferðir að draga máttinn úr opinberum stofnunum og að koma þeim því næst í hendur einkaaðila. Og ákvarðanirnar um að takmarka aðgengi 25 ára nemenda að skólunum eru heill kapítuli út af fyrir sig og sýna þær fullkomið skilningsleysi á högum ungs fólks. Vinnubrögðin í þessu máli eru ámælisverð. Í marga mánuði er búið að vinna að þessari sameiningu sem farið hefur leynt en það óheppilega gerist síðan að málin kvisast út og komast í kastljósið. Í kjölfarið eru málin lögð þannig upp að TS segir þau komin á kynningarstig en ráðherra að verið sé að skoða hlutina og engar ákvarðarnir hafi verið teknar. Starfsfólk FÁ upplifir að málin séu orðinn hlutur og að ekki sé hlustað á fagleg rök, og hvað má þá segja um nemendur. Hvernig stendur á því að það sé hægt bara si svona að fara með mál af þessu tagi framhjá starfsfólki og nemendum skólans og að afgreiða það „úti í bæ“ án þess að það komi fyrst til atbeina Alþingis? Er eitthvað í þessu máli sem ekki þolir dagsins ljós? Þeir sem stýra þarna ferðinni þurfa strax að gera hreint fyrir sínum dyrum. Er það eðlilegur hlutur að opinber skóli sé settur í hendur atvinnulífsins? Er það eðlilegur hlutur að hagsmunir atvinnulífsins ráði ákvörðunum í menntamálum? Er það endilega svo að hagsmunir nemenda og almennings séu þeir sömu og hagsmunir atvinnurekenda og atvinnulífsins? Eru hér að baki í þessu máli einhver lýðræðisleg fjöldasamtök sem eru málsvarar hagsmuna nemenda og almennings? Og sýnir sameining þessara skóla að ráðherra hyggst láta atvinnulífinu eftir það hlutverk að halda úti verk-, tækni- og starfsmenntun í landinu? Gæti þá næsta skrefið verið að setja fleiri skóla í hendur atvinnulífisins, VMA í hendur Samherja og VA í hendur Síldarvinnslunnar og Norðuráls? Það sjá allir sem um þetta vilja hugsa að þetta eru galnar hugmyndir og að við erum sem samfélag komin út á hættulegar brautir í menntamálum. Sameining TS og FÁ og vinnubrögðin í því máli gefa upp boltann með að verið er að lækka þröskuldana fyrir meiri umsvifum einkaaðila í almenna skólakerfinu og að lokað er á lýðræðislega umræðu um stefnumótun í menntamálum. Og hér er ástæða til að rifja upp orð forsætisráðherra á dögunum um að hann sæi hreint ekkert athugunarvert við að einkaaðilar sem hafa með höndum opinbera starfsemi fyrir almenning geti tekið hagnað úr rekstrinum. Við sem samfélag stöndum frammi fyrir miklum áskorunum vegna alþjóðavæðingar og tæknibreytinga. Það er staðreynd að við eigum í vök að verjast gegn áhrifum enskunnar og rætt er um að ákveðnar grundvallarstoðir menntunar séu í hættu, menning, saga og tunga, með þeim afleiðingum að þráðurinn milli kynslóðanna rakni upp. Það eru galin viðbrögð við okkar áskorunum og stöðu að veikja almenna skólakerfið og minnka menntun. Miklu frekar þurfum við sem samfélag að gefa í. Sterkt almennt skólakerfi er mikilvægur hluti af lýðræðislegu og opnu samfélagi og lífskjörum almennings í landinu.
Skoðun Ursula Von der Leyen styður stríðsglæpamenn - Ísland á ekki að þegja Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Á hvaða vegferð er ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur gagnvart sjávarútvegssveitarfélögunum? Anton Guðmundsson skrifar
Skoðun Hvað hefur áunnist á 140 dögum? Heiða Björg Hilmisdóttir,Dóra Björt Guðjónsdóttir,Sanna Magdalena Mörtudóttir,Helga Þórðardóttir,Líf Magneudóttir skrifar
Skoðun Í skugga virkjana, þegar náttúran fær ekki að tala: Hvammsvirkjun lamin í gegn með góðu og illu Gunnar Þór Jónsson,Svanborg R. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Fjármálalæsi í fríinu – fjárfesting sem endist lengur en sólbrúnkan! Íris Björk Hreinsdóttir skrifar
Skoðun Flugnám - Fyrsti hluti: Menntasjóður námsmanna og ECTS einingar Matthías Arngrímsson skrifar