Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar 29. júlí 2025 07:31 Þann 26.07. s.l. birtist hér á vefnum grein eftir Ingibjörgu Þóru Haraldsdóttur, Ísrael – brostnir draumar og lygar, og hafi hún þökk fyrir gagngera grein, ekki síst þar sem málið snertir hana persónulega. Það er ljóst og er vitað, að sagan endurtekur sig í sífellu, burtséð frá allri upplýsingu og menntun mannsins. Gaza er lifandi mynd hins pólitíska og illvíga hrærigrauts. Þegar farið er ofaní saumana á sögu hinna stríðandi fylkinga kemur í ljós að þær eiga sér sameiginlegan forföður, Abraham með synina tvo, Ísak og Ísmael, þ.e. forfeður Hebrea/Ísraels og araba. Heimildir eru um þá m.a. í Fyrstu Mósebók, Gamla testamentinu. Um Ísmael er sagt: „Statt þú upp (Hagar), reistu sveininn á fætur og leiddu hann þér við hönd, því að ég mun gjöra hann að mikilli þjóð“(1 Mós. 21.18). Hvað Abraham sjálfan varðar, þá er málið eilítið annað: „Og eg mun gera þig að mikilli þjóð og blessa þig og gjöra nafn þitt mikið, og blessun skalt þú vera.........og af þér skulu allar ættkvíslir jarðarinnar blessun hljóta“ (1 Mós. 12.2-3). Ennfremur nokkru síðar: „Á þeim degi gjörði Drottinn sáttmála við Abram og mælti: Þínu afkvæmi gef ég þetta land, frá Egyptalandsánni til árinnar miklu, árinnar Evfrat......“ (1 Mós. 15.18- 19). Til viðbótar, þá er nafnið Ísrael af guðlegum toga þar sem Guð veitti það syni Ísaks, Jakobi, og nefndi hann Ísra-el. Sáttmálanum við Abraham í 15. kaflanum er verulega hampað af Ísrael og stuðningmönnum þess ríkis, í því að orðið „sæði“ er tekið sem í þágufalli fleitölu, þannig að tilgreint landssvæði er þannig gjöf Guðs til hinna sönnu afkomenda Abrahams gegnum Ísak, en ekki Ísmael. Hin kristna, vestræna menning lítur á fyrirheitið í 15. kafla Fyrstu Mósebókar sem fyrirheit til handa Ísrael. Það er hinsvegar vert að það athugist, að orðið „sæði“ er þarna í eintölu, ekki fleirtölu, og á í raun réttri við um Jesúm Krist og síðan alla þá sem veita honum viðtöku, sbr. skýra afstöðu Páls postula í Galatabréfinu 3.16. Ísrael hefur samkvæmmt ofangreindu talið sig eiga rétt á þessu landssvæði frá örófi alda. Þessu til viðbótar liggur til grundvallar túlkun hins almenna kristna heims og mögulega Ísraels einnig, að samkvæmt spádómsorði Daníelsbótkar, 8. og 9. kafla, þá hófst hinn eiginlegi tími Ísraels 2300 árum eftir að enduruppbygging múra Jerúsalemborgar hófst á dögum Nehemía spámanns árið 444 f. Kr., sem uppfylltist árið 1948, þannig að það ártal er engin tilviljun í sögu Ísraels. Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning upp til hópa? Það helgast að ætla má af því að litið er á Ísraelsríkið sem uppfyllingu fyrirheitisins gefið Abraham, og þar sem slíkt fyrirheit er beint frá Guði komið er til einskis að berjast gegn því. Með þessu móti hefur það frítt spil gegn íbúum Gaza og mun valta endanlega yfir land og þjóð að öllu óbreyttu. Hér er ekki einungis um pólitísk átök að ræða heldur ævagamalt og illvígt trúarbragðastríð, þar sem áhrifavaldar í veraldarpólitík kristinnar menningar eru seldir undir sömu hugmyndafræði og Ísrael, að ekki sé minnst á framtíðarsýnina í ljósi ætlaðra heimsslita, þriðja musterisins, skamms valdatíma andkrists og endanlegs ríkis Messíasar. Þjóðernishreinsunarstefna Ísraels á sér langa sögu. Haft var fyrir satt að alvaran hafi hafist fyrir alvöru í valdatíð A. Sharons. Dæmið var sett upp eftirfarandi. Ariel White - hvítur þvottur Ariel Color - litaður þvottur Ariel Sharon - þjóðernishreinsun. Þannig að það sé á hreinu: Ísrael í dag er ekki hinn fyrirheitni afkomandi Abrahams og þar með ekki útvalin þjóð Guðs. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ómar Torfason Átök í Ísrael og Palestínu Palestína Ísrael Trúmál Mest lesið Halldór 4.10.2025 Halldór Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Skoðun Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Þann 26.07. s.l. birtist hér á vefnum grein eftir Ingibjörgu Þóru Haraldsdóttur, Ísrael – brostnir draumar og lygar, og hafi hún þökk fyrir gagngera grein, ekki síst þar sem málið snertir hana persónulega. Það er ljóst og er vitað, að sagan endurtekur sig í sífellu, burtséð frá allri upplýsingu og menntun mannsins. Gaza er lifandi mynd hins pólitíska og illvíga hrærigrauts. Þegar farið er ofaní saumana á sögu hinna stríðandi fylkinga kemur í ljós að þær eiga sér sameiginlegan forföður, Abraham með synina tvo, Ísak og Ísmael, þ.e. forfeður Hebrea/Ísraels og araba. Heimildir eru um þá m.a. í Fyrstu Mósebók, Gamla testamentinu. Um Ísmael er sagt: „Statt þú upp (Hagar), reistu sveininn á fætur og leiddu hann þér við hönd, því að ég mun gjöra hann að mikilli þjóð“(1 Mós. 21.18). Hvað Abraham sjálfan varðar, þá er málið eilítið annað: „Og eg mun gera þig að mikilli þjóð og blessa þig og gjöra nafn þitt mikið, og blessun skalt þú vera.........og af þér skulu allar ættkvíslir jarðarinnar blessun hljóta“ (1 Mós. 12.2-3). Ennfremur nokkru síðar: „Á þeim degi gjörði Drottinn sáttmála við Abram og mælti: Þínu afkvæmi gef ég þetta land, frá Egyptalandsánni til árinnar miklu, árinnar Evfrat......“ (1 Mós. 15.18- 19). Til viðbótar, þá er nafnið Ísrael af guðlegum toga þar sem Guð veitti það syni Ísaks, Jakobi, og nefndi hann Ísra-el. Sáttmálanum við Abraham í 15. kaflanum er verulega hampað af Ísrael og stuðningmönnum þess ríkis, í því að orðið „sæði“ er tekið sem í þágufalli fleitölu, þannig að tilgreint landssvæði er þannig gjöf Guðs til hinna sönnu afkomenda Abrahams gegnum Ísak, en ekki Ísmael. Hin kristna, vestræna menning lítur á fyrirheitið í 15. kafla Fyrstu Mósebókar sem fyrirheit til handa Ísrael. Það er hinsvegar vert að það athugist, að orðið „sæði“ er þarna í eintölu, ekki fleirtölu, og á í raun réttri við um Jesúm Krist og síðan alla þá sem veita honum viðtöku, sbr. skýra afstöðu Páls postula í Galatabréfinu 3.16. Ísrael hefur samkvæmmt ofangreindu talið sig eiga rétt á þessu landssvæði frá örófi alda. Þessu til viðbótar liggur til grundvallar túlkun hins almenna kristna heims og mögulega Ísraels einnig, að samkvæmt spádómsorði Daníelsbótkar, 8. og 9. kafla, þá hófst hinn eiginlegi tími Ísraels 2300 árum eftir að enduruppbygging múra Jerúsalemborgar hófst á dögum Nehemía spámanns árið 444 f. Kr., sem uppfylltist árið 1948, þannig að það ártal er engin tilviljun í sögu Ísraels. Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning upp til hópa? Það helgast að ætla má af því að litið er á Ísraelsríkið sem uppfyllingu fyrirheitisins gefið Abraham, og þar sem slíkt fyrirheit er beint frá Guði komið er til einskis að berjast gegn því. Með þessu móti hefur það frítt spil gegn íbúum Gaza og mun valta endanlega yfir land og þjóð að öllu óbreyttu. Hér er ekki einungis um pólitísk átök að ræða heldur ævagamalt og illvígt trúarbragðastríð, þar sem áhrifavaldar í veraldarpólitík kristinnar menningar eru seldir undir sömu hugmyndafræði og Ísrael, að ekki sé minnst á framtíðarsýnina í ljósi ætlaðra heimsslita, þriðja musterisins, skamms valdatíma andkrists og endanlegs ríkis Messíasar. Þjóðernishreinsunarstefna Ísraels á sér langa sögu. Haft var fyrir satt að alvaran hafi hafist fyrir alvöru í valdatíð A. Sharons. Dæmið var sett upp eftirfarandi. Ariel White - hvítur þvottur Ariel Color - litaður þvottur Ariel Sharon - þjóðernishreinsun. Þannig að það sé á hreinu: Ísrael í dag er ekki hinn fyrirheitni afkomandi Abrahams og þar með ekki útvalin þjóð Guðs.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun