Við hjá Reykjavik Media leitum eftir aðstoð fólks sem býr yfir upplýsingum um aflands­félög fyrirtækja og einstaklinga sem tengjast íslenskum sjávarútvegi.“ Svona hljómar ósk hins prýðilega fjölmiðlamanns Jóhannesar Kr. Kristjánssonar þessa dagana og boðuð er umfjöllun um aflandsfélög og sjávarútveg.

Nú skulum við hafa það á hreinu að ég vil að saknæmt athæfi komist upp. Hags­mun­ir al­menn­ings felast í því að mál fái eðli­leg­an fram­gang inn­an rétt­ar­kerf­is­ins og séu til lykta leidd fyr­ir dóm­stól­um. Hins vegar finnst mér erfitt að sætta mig við að allir þeir sem starfa við, nú eða tengjast, heilli atvinnugrein þurfi að sætta sig við að hafa stöðu grunaðra hjá fjölmiðlum og almenningi um óákveðinn tíma. Hvað þá að alhæft sé um stóran atvinnuveg vegna einhverra sem kunna að hafa starfað við hann eða tengst honum og gert eitthvað misjafnt.

Ég er stolt af því að starfa í sjávarútvegi. Í starfi mínu sem framleiðslustjóri sjávarútvegsfyrirtækis geri ég mitt allra besta alla daga. Ég vil framleiða góða vöru, að starfsfólkinu líði vel og fyrirtækið standi vel. Satt best að segja held ég að mér hafi tekist ágætlega upp. G.Run í Grundarfirði fær góð verð fyrir vörur sínar, íslenskur sjávarútvegur þykir hvarvetna erlendis til fyrirmyndar þegar kemur að sjálfbærni og tekjustreymi til samfélagsins.

Sjávarútvegur er mjög stór atvinnuvegur á Íslandi. Það fólk sem ég þekki í greininni á það sammerkt að vera stolt af því sem það gerir, tekur ábyrgð sína alvarlega og vill vinna af heilindum að hverju sem það tekur sér fyrir hendur. Vitanlega get ég ekki talað fyrir alla; ekki frekar en framkvæmdastjóri tæknifyrirtækja getur talað fyrir öll fyrirtæki. Þess vegna finnst mér líka ósanngjarnt að ég og annað fólk sem ekkert hefur til saka unnið þurfi sífellt að sæta dylgjum um svik, pretti, aflandsfélög, arðrán og þaðan af verra. Oft á grundvelli gamalla kjaftasagna um útgerðir og útgerðarmenn sem eru ekki einu sinni lengur til.

Hafi fólk selt sig úr greininni og grætt á því peninga ætla ég að af hagnaðnum hafi verið greiddur tekjuskattur og veiðiheimildirnar séu nú í eigu fyrirtækja í rekstri hjá fólki sem hefur keypt heimildirnar í von um að reka fyrirtæki sín með sóma í alþjóðlegri samkeppni.

Ég er á móti skattaskjólum, tek hlutverk mitt sem stjórnandi alvarlega og vil að sjávarútvegurinn skili áfram miklum tekjum til samfélags okkar. Ég er reyndar afskaplega stolt af því að hvergi í heiminum virðist hann skila samfélaginu jafn miklum tekjum samkvæmt greiningum OECD. Erindi mitt með þessu bréfi er að biðla til fólks um að vera heiðarlegt en um leið að dylgja ekki um annað fólk eða alhæfa um heilar atvinnugreinar út frá einstaka fólki eða kjaftasögum. Ég hvet því fjölmiðlamenn og aðra sem kunna að hafa gögn um saknæmt athæfi, eins og skattsvik í fórum sínum, að gera lögreglu viðvart um málið.