Þetta er í alvöru að gerast Marinó Örn Ólafsson skrifar 3. febrúar 2016 08:45 Menningarsaga Íslands er löng og merkileg. Margir sterkir karakterar, atburðir og staðir koma fyrir í henni. Einn stór þáttur hennar, byggingarsagan, hefur verið mikið til umræðu síðustu ár. Deilt hefur verið um hversu mikið á að varðveita. Hvaða gömlu hús eru meira en bara gömul hús? Málið hefur margar hliðar, sum hús þykja ekki merkileg fyrr en þau verða gömul, einhverskonar antíkáhrif spila þar inn í. Einnig má nefna fræga hönnun, til dæmis Guðjóns Samúelssonar. Guðjón, hæddur af samtímamönnum - dáður af nútímamönnum, þykir einn merkilegasti arkítekt Íslandssögunnar nú til dags. Ég ætla hins vegar ekki að skrifa um það heldur allt annað mál. Við stöndum á tímamótum og það er stórslys í uppsiglingu. Menningarsögulegar minjar eru í stórhættu. Þetta jafnast á við það þegar síðasti geirfuglinn var skotinn. Þetta er á sama stigi og þegar Hótel Ísland brann, jafnvel þegar handritasafn Árna Magnússonar brann! Málið er nefnilega það að nú hefur einhver „nefnd“ komist að þeirri niðurstöðu að það sé best að bárujárnskassinn með myglunni verði rifinn. Já þið lásuð rétt, það á að rífa ljóta húsið sem er alltaf kalt inni í! Það vita að sjálfsögðu allir um hvað ég er að tala, hvað annað en Cösu christi, eitt mest áberandi hús miðbæjarins. Að rífa það breytti ásýnd miðbæjarins heilmikið. Kannski kæmi eitthvað nytsamlegt í staðinn, eða jafnvel fallegt, það væri náttúrulega fáránlegt. Við skulum athuga að þetta líflausa og ónýta hús er ekki bara gamalt heldur líka mikilvægt! Einu sinni notaði fólk það eitthvað! Einhver félög notuðu það, meðan það var ennþá hæft til afnota, þó það hafi nú ekkert verið algjörlega nauðsynlegt fyrir starfsemi félaganna og í rauninni lítið haldið upp á húsið innan félaganna þá er þetta nú samt rosalega merkilegt, ég lofa!Casa Christimynd/marinóÞessi grein er ekki skrifuð til þess að koma í veg fyrir það að það sé byggt í bakgarðinum hjá mér heldur finnst mér þetta hús bara svo merkilegt. Ég hef engar áhyggjur af því að aukin og bætt starfsemi elstu menntastofnunar Íslands og endurbætur á lóð hennar gætu haft tímabundin áhrif á lífsgæði mín sem íbúi í Þingholtunum. Ég er bara að hugsa um sögu landsins okkar. Í rauninni varðar þetta ekki bara Ísland og Íslendinga, heldur heiminn allan! Þessar hundruðir þúsunda ferðamanna koma hingað til lands gagngert til að njóta fegurðar bárujárnshúss sem einu sinni var byggt í ítölskum 17. aldar stíl. Það væri því ekki bara menningarsögulegt tjón sem hlytist af brotthvarfi hússins heldur líka efnahagslegt tjón! Í rauninni ætti MR að líta á það sem forréttindi að fá að starfa í ónýtu húsnæði! MR ætti bara að færa hrokann og yfirganginn eitthvað annað en í Þingholtin ef skólinn þykist ætla að bjóða nemendum upp á almennilega aðstöðu til náms! Valdið liggur hjá framkvæmdaaðilanum, ríkinu, ætlar ríkið virkilega að leyfa ómerkilegu og ljótu húsi að standa og standa þannig í vegi fyrir bættri menntun komandi kynslóða í einum virtasta skóla landsins? Ráðherrar og ríkisstjórn, sýnið miskunn! Ekki misþyrma fjár- og húsnæðissveltum skóla lengur! Hættið þessari vitleysu!Höfundur er (ekki) íbúi í Þingholtunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Nágrannar MR ósáttir við byggingaráform ríkisins Nágrannar MR segja byggingaframkvæmdir á þessum slóðum munu valda stórfelldum breytingum á ásýnd miðborgarinnar. 29. janúar 2016 10:44 Segir forsætisráðherra frekar þurfa að rífast við sjálfan sig Borgarstjóri setur út á málflutning forsætisráðherra og segir ríkið vilja rífa Casa Christi. 29. janúar 2016 17:15 Ert' ekki að grínast? Er þetta í alvöru að gerast? Þessar spurningar brenna á vörum íbúa í nágrenni Menntaskólans í Reykjavík. Svo virðist sem íslenska ríkið sé í þann mund að hefja umfangsmiklar byggingaframkvæmdir á þessum söguslóðum 28. janúar 2016 07:00 Mest lesið Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul Skoðun Skoðun Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Kærum og beitum Ísrael viðskiptabanni! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Blæðandi vegir Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun „Nýtt veiðigjald: sátt byggð á hagkvæmni“ Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Opinber áskorun til prófessorsins Brynjar Karl Sigurðsson skrifar Skoðun Nærvera Héðinn Unnsteinsson skrifar Skoðun Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson skrifar Skoðun Þessi jafnlaunavottun... Sunna Arnardottir skrifar Skoðun Heilsuspillandi minnisleysi í boði Sjálfstæðisflokksins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Sjá meira
Menningarsaga Íslands er löng og merkileg. Margir sterkir karakterar, atburðir og staðir koma fyrir í henni. Einn stór þáttur hennar, byggingarsagan, hefur verið mikið til umræðu síðustu ár. Deilt hefur verið um hversu mikið á að varðveita. Hvaða gömlu hús eru meira en bara gömul hús? Málið hefur margar hliðar, sum hús þykja ekki merkileg fyrr en þau verða gömul, einhverskonar antíkáhrif spila þar inn í. Einnig má nefna fræga hönnun, til dæmis Guðjóns Samúelssonar. Guðjón, hæddur af samtímamönnum - dáður af nútímamönnum, þykir einn merkilegasti arkítekt Íslandssögunnar nú til dags. Ég ætla hins vegar ekki að skrifa um það heldur allt annað mál. Við stöndum á tímamótum og það er stórslys í uppsiglingu. Menningarsögulegar minjar eru í stórhættu. Þetta jafnast á við það þegar síðasti geirfuglinn var skotinn. Þetta er á sama stigi og þegar Hótel Ísland brann, jafnvel þegar handritasafn Árna Magnússonar brann! Málið er nefnilega það að nú hefur einhver „nefnd“ komist að þeirri niðurstöðu að það sé best að bárujárnskassinn með myglunni verði rifinn. Já þið lásuð rétt, það á að rífa ljóta húsið sem er alltaf kalt inni í! Það vita að sjálfsögðu allir um hvað ég er að tala, hvað annað en Cösu christi, eitt mest áberandi hús miðbæjarins. Að rífa það breytti ásýnd miðbæjarins heilmikið. Kannski kæmi eitthvað nytsamlegt í staðinn, eða jafnvel fallegt, það væri náttúrulega fáránlegt. Við skulum athuga að þetta líflausa og ónýta hús er ekki bara gamalt heldur líka mikilvægt! Einu sinni notaði fólk það eitthvað! Einhver félög notuðu það, meðan það var ennþá hæft til afnota, þó það hafi nú ekkert verið algjörlega nauðsynlegt fyrir starfsemi félaganna og í rauninni lítið haldið upp á húsið innan félaganna þá er þetta nú samt rosalega merkilegt, ég lofa!Casa Christimynd/marinóÞessi grein er ekki skrifuð til þess að koma í veg fyrir það að það sé byggt í bakgarðinum hjá mér heldur finnst mér þetta hús bara svo merkilegt. Ég hef engar áhyggjur af því að aukin og bætt starfsemi elstu menntastofnunar Íslands og endurbætur á lóð hennar gætu haft tímabundin áhrif á lífsgæði mín sem íbúi í Þingholtunum. Ég er bara að hugsa um sögu landsins okkar. Í rauninni varðar þetta ekki bara Ísland og Íslendinga, heldur heiminn allan! Þessar hundruðir þúsunda ferðamanna koma hingað til lands gagngert til að njóta fegurðar bárujárnshúss sem einu sinni var byggt í ítölskum 17. aldar stíl. Það væri því ekki bara menningarsögulegt tjón sem hlytist af brotthvarfi hússins heldur líka efnahagslegt tjón! Í rauninni ætti MR að líta á það sem forréttindi að fá að starfa í ónýtu húsnæði! MR ætti bara að færa hrokann og yfirganginn eitthvað annað en í Þingholtin ef skólinn þykist ætla að bjóða nemendum upp á almennilega aðstöðu til náms! Valdið liggur hjá framkvæmdaaðilanum, ríkinu, ætlar ríkið virkilega að leyfa ómerkilegu og ljótu húsi að standa og standa þannig í vegi fyrir bættri menntun komandi kynslóða í einum virtasta skóla landsins? Ráðherrar og ríkisstjórn, sýnið miskunn! Ekki misþyrma fjár- og húsnæðissveltum skóla lengur! Hættið þessari vitleysu!Höfundur er (ekki) íbúi í Þingholtunum.
Nágrannar MR ósáttir við byggingaráform ríkisins Nágrannar MR segja byggingaframkvæmdir á þessum slóðum munu valda stórfelldum breytingum á ásýnd miðborgarinnar. 29. janúar 2016 10:44
Segir forsætisráðherra frekar þurfa að rífast við sjálfan sig Borgarstjóri setur út á málflutning forsætisráðherra og segir ríkið vilja rífa Casa Christi. 29. janúar 2016 17:15
Ert' ekki að grínast? Er þetta í alvöru að gerast? Þessar spurningar brenna á vörum íbúa í nágrenni Menntaskólans í Reykjavík. Svo virðist sem íslenska ríkið sé í þann mund að hefja umfangsmiklar byggingaframkvæmdir á þessum söguslóðum 28. janúar 2016 07:00
Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun
Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar
Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar
Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar
Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun
Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir Skoðun