Líkamsfrelsi Skúli Skúlason skrifar 11. ágúst 2015 07:00 Niðurstöður rannsókna sem gerð var meðal 77 þúsund breskra ungmenna árið 2011 leiddi í ljós að 60% þeirra sögðust skammast sín fyrir eigið útlit og 73% sögðust finna fyrir þeim þrýstingi frá umhverfinu að þau ættu hafa „fullkominn“ líkama. Þessar niðurstöður undirstrika þá brýnu þörf sem er á opinni og upplýsandi umræðu um neikvæðrar afleiðingar líkamsdýrkunar. Saman getum við á ábyrgan hátt breytt ríkjandi viðhorfum til neikvæðra staðalmynda. Óöryggi og þunglyndi eru afleiðingar þess þegar ungt fólk er sífellt minnt á hvað sé fallegt og hvað sé viðurkennt. Nánast ógerlegt er fyrir venjulegt fólk að falla að þessum staðalmyndum. Þá er hætta á að ungmenni rækti með sér neikvæð viðhorf sem heftir frelsi þeirra og getur haft áhrif á nám og starfsframa. Við erum öll misjöfn frá náttúrunnar hendi, sem betur fer. Í neyslusamfélagi nútímans sitja börn og unglingar hins vegar uppi með stanslausar áminningar um æskilegt og eftirsóknarvert útlit. Barbie-dúkkan var kynnt fyrir stúlkum árið 1959 og lifir enn sem skýr tilvísun um hvernig stúlkur skulu vera í vextinum og hvernig þær skulu klæðast. Þessi neyslumenning lofar grannan vöxt og lítur neikvæðum augum á fitu og önnur persónuleg sérkenni. Fullorðnir þurfa að vera vakandi yfir hugsunum barna og unglinga og hlusta af næmni þegar þau tjá sig um líkamsímynd sína og tilfinningar. Virk hlustun felst í því að reyna að skilja hvað barnið meinar en ekki í að leggja okkar eigin skilning í hvað þau segja. Við þurfum að vera fyrirmyndir. Hegðun okkar hefur mun meira að segja heldur en orðin tóm. Það kemur fram í hegðun barna og unglinga er þau finna fyrir höfnun vegna líkamsgerðar sinnar. Við þurfum því að beina athyglinni að hegðun barnsins eða unglingsins en ekki holdafarinu eða líkamsásýndinni. Fordómar eiga fyrst og fremst rætur í þekkingarleysi. Við sjáum þá birtast á kommentakerfum samfélagsmiðla og þá virðist ekki skipta máli hvort þeir beinast að einstaklingum sem eru mismunandi á litinn eða einstaklingum í stjórnmálum. Fordómar eru jafnslæmir og skaðlegir beinist þeir að holdafari eða útliti fólks. Sem góðar fyrirmyndir tölum við ekki neikvætt um líkama fólks. Óraunhæf útlitsviðmið gera ekkert gagn og við þurfum að fræða börnin okkar um mikilvægi þess að þau beri virðingu fyrir sjálfum sér. Þannig ræktum við sterka og sjálfstæða einstaklinga. Sjálfsmyndin er sterkt afl og við þurfum að rækta stolt hjá hverjum og einum yfir sérkennum sínum. Kaupfélag Suðurnesja (KSK) tekur afstöðu með jákvæðum skilaboðum til ungs fólks með stuðningi við þá vitundarvakningu sem felst í því að efla jákvæða líkamsímynd. KSK vinnur með Miðstöð símenntunar á Suðurnesjum að því að efla sjálfsmynd, kraft og hæfileika ungs fólks með því að skipuleggja samtal fagfólks á öllum skólastigum sem vinna þarf saman að því að eyða fordómum varðandi staðalímyndir um líkamsbyggingu ungmenna og styrkja um leið sjálfsmynd þeirra og virðingu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Sjá meira
Niðurstöður rannsókna sem gerð var meðal 77 þúsund breskra ungmenna árið 2011 leiddi í ljós að 60% þeirra sögðust skammast sín fyrir eigið útlit og 73% sögðust finna fyrir þeim þrýstingi frá umhverfinu að þau ættu hafa „fullkominn“ líkama. Þessar niðurstöður undirstrika þá brýnu þörf sem er á opinni og upplýsandi umræðu um neikvæðrar afleiðingar líkamsdýrkunar. Saman getum við á ábyrgan hátt breytt ríkjandi viðhorfum til neikvæðra staðalmynda. Óöryggi og þunglyndi eru afleiðingar þess þegar ungt fólk er sífellt minnt á hvað sé fallegt og hvað sé viðurkennt. Nánast ógerlegt er fyrir venjulegt fólk að falla að þessum staðalmyndum. Þá er hætta á að ungmenni rækti með sér neikvæð viðhorf sem heftir frelsi þeirra og getur haft áhrif á nám og starfsframa. Við erum öll misjöfn frá náttúrunnar hendi, sem betur fer. Í neyslusamfélagi nútímans sitja börn og unglingar hins vegar uppi með stanslausar áminningar um æskilegt og eftirsóknarvert útlit. Barbie-dúkkan var kynnt fyrir stúlkum árið 1959 og lifir enn sem skýr tilvísun um hvernig stúlkur skulu vera í vextinum og hvernig þær skulu klæðast. Þessi neyslumenning lofar grannan vöxt og lítur neikvæðum augum á fitu og önnur persónuleg sérkenni. Fullorðnir þurfa að vera vakandi yfir hugsunum barna og unglinga og hlusta af næmni þegar þau tjá sig um líkamsímynd sína og tilfinningar. Virk hlustun felst í því að reyna að skilja hvað barnið meinar en ekki í að leggja okkar eigin skilning í hvað þau segja. Við þurfum að vera fyrirmyndir. Hegðun okkar hefur mun meira að segja heldur en orðin tóm. Það kemur fram í hegðun barna og unglinga er þau finna fyrir höfnun vegna líkamsgerðar sinnar. Við þurfum því að beina athyglinni að hegðun barnsins eða unglingsins en ekki holdafarinu eða líkamsásýndinni. Fordómar eiga fyrst og fremst rætur í þekkingarleysi. Við sjáum þá birtast á kommentakerfum samfélagsmiðla og þá virðist ekki skipta máli hvort þeir beinast að einstaklingum sem eru mismunandi á litinn eða einstaklingum í stjórnmálum. Fordómar eru jafnslæmir og skaðlegir beinist þeir að holdafari eða útliti fólks. Sem góðar fyrirmyndir tölum við ekki neikvætt um líkama fólks. Óraunhæf útlitsviðmið gera ekkert gagn og við þurfum að fræða börnin okkar um mikilvægi þess að þau beri virðingu fyrir sjálfum sér. Þannig ræktum við sterka og sjálfstæða einstaklinga. Sjálfsmyndin er sterkt afl og við þurfum að rækta stolt hjá hverjum og einum yfir sérkennum sínum. Kaupfélag Suðurnesja (KSK) tekur afstöðu með jákvæðum skilaboðum til ungs fólks með stuðningi við þá vitundarvakningu sem felst í því að efla jákvæða líkamsímynd. KSK vinnur með Miðstöð símenntunar á Suðurnesjum að því að efla sjálfsmynd, kraft og hæfileika ungs fólks með því að skipuleggja samtal fagfólks á öllum skólastigum sem vinna þarf saman að því að eyða fordómum varðandi staðalímyndir um líkamsbyggingu ungmenna og styrkja um leið sjálfsmynd þeirra og virðingu.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun