Líkamsfrelsi Skúli Skúlason skrifar 11. ágúst 2015 07:00 Niðurstöður rannsókna sem gerð var meðal 77 þúsund breskra ungmenna árið 2011 leiddi í ljós að 60% þeirra sögðust skammast sín fyrir eigið útlit og 73% sögðust finna fyrir þeim þrýstingi frá umhverfinu að þau ættu hafa „fullkominn“ líkama. Þessar niðurstöður undirstrika þá brýnu þörf sem er á opinni og upplýsandi umræðu um neikvæðrar afleiðingar líkamsdýrkunar. Saman getum við á ábyrgan hátt breytt ríkjandi viðhorfum til neikvæðra staðalmynda. Óöryggi og þunglyndi eru afleiðingar þess þegar ungt fólk er sífellt minnt á hvað sé fallegt og hvað sé viðurkennt. Nánast ógerlegt er fyrir venjulegt fólk að falla að þessum staðalmyndum. Þá er hætta á að ungmenni rækti með sér neikvæð viðhorf sem heftir frelsi þeirra og getur haft áhrif á nám og starfsframa. Við erum öll misjöfn frá náttúrunnar hendi, sem betur fer. Í neyslusamfélagi nútímans sitja börn og unglingar hins vegar uppi með stanslausar áminningar um æskilegt og eftirsóknarvert útlit. Barbie-dúkkan var kynnt fyrir stúlkum árið 1959 og lifir enn sem skýr tilvísun um hvernig stúlkur skulu vera í vextinum og hvernig þær skulu klæðast. Þessi neyslumenning lofar grannan vöxt og lítur neikvæðum augum á fitu og önnur persónuleg sérkenni. Fullorðnir þurfa að vera vakandi yfir hugsunum barna og unglinga og hlusta af næmni þegar þau tjá sig um líkamsímynd sína og tilfinningar. Virk hlustun felst í því að reyna að skilja hvað barnið meinar en ekki í að leggja okkar eigin skilning í hvað þau segja. Við þurfum að vera fyrirmyndir. Hegðun okkar hefur mun meira að segja heldur en orðin tóm. Það kemur fram í hegðun barna og unglinga er þau finna fyrir höfnun vegna líkamsgerðar sinnar. Við þurfum því að beina athyglinni að hegðun barnsins eða unglingsins en ekki holdafarinu eða líkamsásýndinni. Fordómar eiga fyrst og fremst rætur í þekkingarleysi. Við sjáum þá birtast á kommentakerfum samfélagsmiðla og þá virðist ekki skipta máli hvort þeir beinast að einstaklingum sem eru mismunandi á litinn eða einstaklingum í stjórnmálum. Fordómar eru jafnslæmir og skaðlegir beinist þeir að holdafari eða útliti fólks. Sem góðar fyrirmyndir tölum við ekki neikvætt um líkama fólks. Óraunhæf útlitsviðmið gera ekkert gagn og við þurfum að fræða börnin okkar um mikilvægi þess að þau beri virðingu fyrir sjálfum sér. Þannig ræktum við sterka og sjálfstæða einstaklinga. Sjálfsmyndin er sterkt afl og við þurfum að rækta stolt hjá hverjum og einum yfir sérkennum sínum. Kaupfélag Suðurnesja (KSK) tekur afstöðu með jákvæðum skilaboðum til ungs fólks með stuðningi við þá vitundarvakningu sem felst í því að efla jákvæða líkamsímynd. KSK vinnur með Miðstöð símenntunar á Suðurnesjum að því að efla sjálfsmynd, kraft og hæfileika ungs fólks með því að skipuleggja samtal fagfólks á öllum skólastigum sem vinna þarf saman að því að eyða fordómum varðandi staðalímyndir um líkamsbyggingu ungmenna og styrkja um leið sjálfsmynd þeirra og virðingu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Sjá meira
Niðurstöður rannsókna sem gerð var meðal 77 þúsund breskra ungmenna árið 2011 leiddi í ljós að 60% þeirra sögðust skammast sín fyrir eigið útlit og 73% sögðust finna fyrir þeim þrýstingi frá umhverfinu að þau ættu hafa „fullkominn“ líkama. Þessar niðurstöður undirstrika þá brýnu þörf sem er á opinni og upplýsandi umræðu um neikvæðrar afleiðingar líkamsdýrkunar. Saman getum við á ábyrgan hátt breytt ríkjandi viðhorfum til neikvæðra staðalmynda. Óöryggi og þunglyndi eru afleiðingar þess þegar ungt fólk er sífellt minnt á hvað sé fallegt og hvað sé viðurkennt. Nánast ógerlegt er fyrir venjulegt fólk að falla að þessum staðalmyndum. Þá er hætta á að ungmenni rækti með sér neikvæð viðhorf sem heftir frelsi þeirra og getur haft áhrif á nám og starfsframa. Við erum öll misjöfn frá náttúrunnar hendi, sem betur fer. Í neyslusamfélagi nútímans sitja börn og unglingar hins vegar uppi með stanslausar áminningar um æskilegt og eftirsóknarvert útlit. Barbie-dúkkan var kynnt fyrir stúlkum árið 1959 og lifir enn sem skýr tilvísun um hvernig stúlkur skulu vera í vextinum og hvernig þær skulu klæðast. Þessi neyslumenning lofar grannan vöxt og lítur neikvæðum augum á fitu og önnur persónuleg sérkenni. Fullorðnir þurfa að vera vakandi yfir hugsunum barna og unglinga og hlusta af næmni þegar þau tjá sig um líkamsímynd sína og tilfinningar. Virk hlustun felst í því að reyna að skilja hvað barnið meinar en ekki í að leggja okkar eigin skilning í hvað þau segja. Við þurfum að vera fyrirmyndir. Hegðun okkar hefur mun meira að segja heldur en orðin tóm. Það kemur fram í hegðun barna og unglinga er þau finna fyrir höfnun vegna líkamsgerðar sinnar. Við þurfum því að beina athyglinni að hegðun barnsins eða unglingsins en ekki holdafarinu eða líkamsásýndinni. Fordómar eiga fyrst og fremst rætur í þekkingarleysi. Við sjáum þá birtast á kommentakerfum samfélagsmiðla og þá virðist ekki skipta máli hvort þeir beinast að einstaklingum sem eru mismunandi á litinn eða einstaklingum í stjórnmálum. Fordómar eru jafnslæmir og skaðlegir beinist þeir að holdafari eða útliti fólks. Sem góðar fyrirmyndir tölum við ekki neikvætt um líkama fólks. Óraunhæf útlitsviðmið gera ekkert gagn og við þurfum að fræða börnin okkar um mikilvægi þess að þau beri virðingu fyrir sjálfum sér. Þannig ræktum við sterka og sjálfstæða einstaklinga. Sjálfsmyndin er sterkt afl og við þurfum að rækta stolt hjá hverjum og einum yfir sérkennum sínum. Kaupfélag Suðurnesja (KSK) tekur afstöðu með jákvæðum skilaboðum til ungs fólks með stuðningi við þá vitundarvakningu sem felst í því að efla jákvæða líkamsímynd. KSK vinnur með Miðstöð símenntunar á Suðurnesjum að því að efla sjálfsmynd, kraft og hæfileika ungs fólks með því að skipuleggja samtal fagfólks á öllum skólastigum sem vinna þarf saman að því að eyða fordómum varðandi staðalímyndir um líkamsbyggingu ungmenna og styrkja um leið sjálfsmynd þeirra og virðingu.
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar