Ísland er landið Marta Eiríksdóttir skrifar 26. maí 2015 07:00 Það er gott að búa á Íslandi. Ég finn það svo vel þegar ég hef prófað að búa í útlöndum. Þá kann ég enn betur að meta allt íslenskt. Íslenska þjóðarsálin er partur af mér. Kraftur, sköpun og þrautseigja, allt þetta einkennir mig sem Íslending. Það er líka gott að upplifa íslenskar hefðir heima á Íslandi í sínu rétta umhverfi þegar ég hef búið í Noregi undanfarin fjögur ár. Einfaldir hlutir eins og að borða rúgbrauð með þykku íslensku smjöri og plokkfisk. Normalbrauð með osti. Ferskan fisk. Harðfisk. Hangikjöt og uppstúf. Sviðasultu og slátur með rófustöppu. Lambalæri. Egils malt og appelsín. Gamaldags páskaegg frá Nóa Síríus. Lesa íslensku dagblöðin. Fara í sund og heita potta. Drekka vatn úr krana. Leyfa sér þann munað að fara kannski einu sinni á ári í Bláa lónið. Heyra íslenskt mál talað alls staðar. Sjá íslenska dagskrárgerð í sjónvarpi eða hlusta á RÚV. Aðfangadagskvöld klukkan sex. Gamlárskvöld, brennur og rakettur. Þrettándinn. Jólahefðir Íslendinga eru heldur engu líkar. Grunnskólar og leikskólar klæðast jólabúningi. Hátíð í bæ. Börnin flytja fallegan helgileik um fæðingu Jesú. Íslendingar hafa haldið í þá sterku hefð að virða hvíld og heilög jól í faðmi fjölskyldunnar. Fjölskylda fram yfir túrista. Allt er svo einstaklega hátíðlegt á Íslandi um jól og jafnvel páska hjá þeim sem enn virða helgihald upprisunnar. Ísland er frábært land, náttúran er falleg og hrá, veðrið hressandi. Ísland er landið mitt. En það er vont að búa á Íslandi ef maður er alltaf að kvarta og kveina, sér ekkert gott í því sem er að gerast í kringum mann og vælir endalaust. Þá er líklega best að flytja úr landi og kynnast lífsháttum annarrar þjóðar. Þá er kominn tími til að hrista upp í sjálfum sér og gá hvort það sé grænna hinum megin, læra eitthvað nýtt og vonandi finna gleði sína á ný. Nú er gullæði á Íslandi vegna fjölgunar erlendra ferðamanna til landsins. Allir ætla að græða. Ráða til sín ódýrt erlent vinnuafl og túristarnir spyrja hvar Íslendingarnir séu. Ég spyr, hvers vegna erum við ekki með íslenskt starfsfólk í ferðaþjónustunni og minnkum atvinnuleysið? Það er gaman að taka á móti gestum og sýna þeim gersemar landsins en útlendingar vilja flestir sjá og upplifa þetta séríslenska og kynnast um leið þjóðinni sjálfri. Svo má ekki gleyma því að flestir Íslendingar búa enn þá sjálfir allt árið í landinu sínu. Þeir eiga rétt á því að umgangast landið sitt eins og áður án þess að greiða himinháar upphæðir fyrir. Ísland er jú fyrst og fremst fyrir íbúa landsins. Það er áríðandi að halda jarðsambandi á meðan þessi áhugi útlendinga gengur yfir. Halda ró sinni og ekki gleyma sér í græðgi, nóg höfum við lært. Höldum í það sem er íslenskt, það vekur einnig forvitni túrista. Þegar ég ferðast til útlanda þá vil ég kynnast því sem er ekta og tilheyrir menningu hvers lands. Ég hef engan áhuga á að skoða tilbúið umhverfi. Verum því ekta, ánægð með okkur, öndum djúpt og róum okkur aðeins niður. Leyfum Íslandi fyrst og fremst að vera land íslensku þjóðarinnar og varðveitum um leið þjóðararfinn okkar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Hvert rennur auðlindaarðurinn? Fjármálaráðherra hefur tekið upp hugmynd um stofnun sérstaks auðlindasjóðs sem væri ekki hluti ríkissjóðs heldur skýrt afmarkaðir fjármunir í ríkisreikningi. Einn mikilvægur munur er hins vegar á fyrri hugmyndum og hugmyndum fjármálaráðherra. 8. maí 2015 07:00 Mest lesið Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Skoðun Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Sjá meira
Það er gott að búa á Íslandi. Ég finn það svo vel þegar ég hef prófað að búa í útlöndum. Þá kann ég enn betur að meta allt íslenskt. Íslenska þjóðarsálin er partur af mér. Kraftur, sköpun og þrautseigja, allt þetta einkennir mig sem Íslending. Það er líka gott að upplifa íslenskar hefðir heima á Íslandi í sínu rétta umhverfi þegar ég hef búið í Noregi undanfarin fjögur ár. Einfaldir hlutir eins og að borða rúgbrauð með þykku íslensku smjöri og plokkfisk. Normalbrauð með osti. Ferskan fisk. Harðfisk. Hangikjöt og uppstúf. Sviðasultu og slátur með rófustöppu. Lambalæri. Egils malt og appelsín. Gamaldags páskaegg frá Nóa Síríus. Lesa íslensku dagblöðin. Fara í sund og heita potta. Drekka vatn úr krana. Leyfa sér þann munað að fara kannski einu sinni á ári í Bláa lónið. Heyra íslenskt mál talað alls staðar. Sjá íslenska dagskrárgerð í sjónvarpi eða hlusta á RÚV. Aðfangadagskvöld klukkan sex. Gamlárskvöld, brennur og rakettur. Þrettándinn. Jólahefðir Íslendinga eru heldur engu líkar. Grunnskólar og leikskólar klæðast jólabúningi. Hátíð í bæ. Börnin flytja fallegan helgileik um fæðingu Jesú. Íslendingar hafa haldið í þá sterku hefð að virða hvíld og heilög jól í faðmi fjölskyldunnar. Fjölskylda fram yfir túrista. Allt er svo einstaklega hátíðlegt á Íslandi um jól og jafnvel páska hjá þeim sem enn virða helgihald upprisunnar. Ísland er frábært land, náttúran er falleg og hrá, veðrið hressandi. Ísland er landið mitt. En það er vont að búa á Íslandi ef maður er alltaf að kvarta og kveina, sér ekkert gott í því sem er að gerast í kringum mann og vælir endalaust. Þá er líklega best að flytja úr landi og kynnast lífsháttum annarrar þjóðar. Þá er kominn tími til að hrista upp í sjálfum sér og gá hvort það sé grænna hinum megin, læra eitthvað nýtt og vonandi finna gleði sína á ný. Nú er gullæði á Íslandi vegna fjölgunar erlendra ferðamanna til landsins. Allir ætla að græða. Ráða til sín ódýrt erlent vinnuafl og túristarnir spyrja hvar Íslendingarnir séu. Ég spyr, hvers vegna erum við ekki með íslenskt starfsfólk í ferðaþjónustunni og minnkum atvinnuleysið? Það er gaman að taka á móti gestum og sýna þeim gersemar landsins en útlendingar vilja flestir sjá og upplifa þetta séríslenska og kynnast um leið þjóðinni sjálfri. Svo má ekki gleyma því að flestir Íslendingar búa enn þá sjálfir allt árið í landinu sínu. Þeir eiga rétt á því að umgangast landið sitt eins og áður án þess að greiða himinháar upphæðir fyrir. Ísland er jú fyrst og fremst fyrir íbúa landsins. Það er áríðandi að halda jarðsambandi á meðan þessi áhugi útlendinga gengur yfir. Halda ró sinni og ekki gleyma sér í græðgi, nóg höfum við lært. Höldum í það sem er íslenskt, það vekur einnig forvitni túrista. Þegar ég ferðast til útlanda þá vil ég kynnast því sem er ekta og tilheyrir menningu hvers lands. Ég hef engan áhuga á að skoða tilbúið umhverfi. Verum því ekta, ánægð með okkur, öndum djúpt og róum okkur aðeins niður. Leyfum Íslandi fyrst og fremst að vera land íslensku þjóðarinnar og varðveitum um leið þjóðararfinn okkar.
Hvert rennur auðlindaarðurinn? Fjármálaráðherra hefur tekið upp hugmynd um stofnun sérstaks auðlindasjóðs sem væri ekki hluti ríkissjóðs heldur skýrt afmarkaðir fjármunir í ríkisreikningi. Einn mikilvægur munur er hins vegar á fyrri hugmyndum og hugmyndum fjármálaráðherra. 8. maí 2015 07:00
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun