Að komast í núll Þórir Guðmundsson skrifar 2. febrúar 2015 00:00 Ég hitti hetjur í síðustu viku. Á fundi Alþjóða Rauða krossins í Genf voru saman komnir helstu ebólusérfræðingar heims, Rauða kross fólk sem unnið hefur sleitulaust gegn farsóttinni í tíu mánuði og ungur maður frá Líberíu sem fékk ebólu og lifði af. Dauðasóttin hefur lagst á 22 þúsund manns og lagt nærri níu þúsund að velli. Vísitölur – fjöldi tilfella, dagar frá síðasta tilfelli á einstaka stöðum – benda í eina átt. Sjúkdómurinn er í mikilli rénun. Fari allt á besta veg eru gífurleg uppbyggingarverkefni fram undan. Innviðir landanna þriggja, Gíneu, Líberíu og Síerra Leóne, hafa orðið fyrir miklu höggi. Þá þarf að endurreisa. Siðir og mannleg samskipti hafa komist í uppnám. Fólk þarf að læra á ný að snerting felur í sér hlýju en ekki smitleið. Fyrir Rauða krossinum liggur að hlúa að sínum sjálfboðaliðum. Ungi maðurinn frá Líberíu var óvelkominn í sinn heimabæ þegar hann kom af spítalanum. Hann fékk inni hjá Rauða krossinum og hefur verið sjálfboðaliði í baráttunni gegn ebólu síðan. Hann og þúsundir annarra þurfa bæði áfallahjálp og aðstoð við að byggja upp líf sitt að nýju. Í Síerra Leóne, þar sem Rauði krossinn á Íslandi hefur hjálpað ungmennum að koma undir sig fótunum, er litið til Íslendinga um stuðning við enduruppbyggingu. Þar eigum við vini og félaga sem þurfa á okkur að halda. Fyrst þarf samt að komast í núll – útrýma ebólu. Þó að tilfellum hafi fækkað sýkist fólk enn og deyr. Fækkun tilfella gæti tengst þurrkum sem nú eru á svæðinu. Rigningarnar koma í apríl. Enginn veit hvað gerist þá. Ekki verður hægt að lýsa yfir sigri í baráttunni fyrr en ekkert ebólutilfelli hefur greinst í 42 daga. Þrotlaus vinna sjálfboðaliða og sérfræðinga heldur áfram á meðan. Enn er þörf á hetjum til þess að komast í núll. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vernd náttúrunnar er ákvörðun Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Er verkalýðsbarátta á Íslandi að hnigna? Sverrir Fannberg Júlíusson skrifar Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Milljarðarnir óteljandi og bókun 35 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir skrifar Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Yazan Tamimi – spegill á sjálfsmynd þjóðar Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Hvað er niðurskurðarstefna? Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Framtíðin liggur í bættri nýtingu auðlinda Helga Kristín Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggi sjúklinga – gerum og greinum betur Alma D. Möller skrifar Sjá meira
Ég hitti hetjur í síðustu viku. Á fundi Alþjóða Rauða krossins í Genf voru saman komnir helstu ebólusérfræðingar heims, Rauða kross fólk sem unnið hefur sleitulaust gegn farsóttinni í tíu mánuði og ungur maður frá Líberíu sem fékk ebólu og lifði af. Dauðasóttin hefur lagst á 22 þúsund manns og lagt nærri níu þúsund að velli. Vísitölur – fjöldi tilfella, dagar frá síðasta tilfelli á einstaka stöðum – benda í eina átt. Sjúkdómurinn er í mikilli rénun. Fari allt á besta veg eru gífurleg uppbyggingarverkefni fram undan. Innviðir landanna þriggja, Gíneu, Líberíu og Síerra Leóne, hafa orðið fyrir miklu höggi. Þá þarf að endurreisa. Siðir og mannleg samskipti hafa komist í uppnám. Fólk þarf að læra á ný að snerting felur í sér hlýju en ekki smitleið. Fyrir Rauða krossinum liggur að hlúa að sínum sjálfboðaliðum. Ungi maðurinn frá Líberíu var óvelkominn í sinn heimabæ þegar hann kom af spítalanum. Hann fékk inni hjá Rauða krossinum og hefur verið sjálfboðaliði í baráttunni gegn ebólu síðan. Hann og þúsundir annarra þurfa bæði áfallahjálp og aðstoð við að byggja upp líf sitt að nýju. Í Síerra Leóne, þar sem Rauði krossinn á Íslandi hefur hjálpað ungmennum að koma undir sig fótunum, er litið til Íslendinga um stuðning við enduruppbyggingu. Þar eigum við vini og félaga sem þurfa á okkur að halda. Fyrst þarf samt að komast í núll – útrýma ebólu. Þó að tilfellum hafi fækkað sýkist fólk enn og deyr. Fækkun tilfella gæti tengst þurrkum sem nú eru á svæðinu. Rigningarnar koma í apríl. Enginn veit hvað gerist þá. Ekki verður hægt að lýsa yfir sigri í baráttunni fyrr en ekkert ebólutilfelli hefur greinst í 42 daga. Þrotlaus vinna sjálfboðaliða og sérfræðinga heldur áfram á meðan. Enn er þörf á hetjum til þess að komast í núll.
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar