Eru bifreiðatryggingar í núverandi mynd tímaskekkja? Úlfar Hillers skrifar 4. mars 2015 07:00 Mér finnst algerlega komin tími á að endurskoða frá grunni tryggingarmál er varða bílatryggingar og þar á ég við það óréttlæti sem eigendur bifreiða þurfa að búa við varðandi ábyrgðartryggingu bíla sinna, ég tala nú ekki um ef þeir eiga fleiri en einn bíl, t.d. fornbílasafnari, húsbílaeigendur eða bara bíladellufólk. Er einhver möguleiki á því að einn og sami maðurinn geti ekið tveimur eða fleiri bílum í einu, ég held ekki. Tillaga mín í þessum málum er einföld og snýst um að Alþingi beiti sér fyrir því að menn þurfi ekki að kaupa sér sérstaka ábyrgðartryggingu á bíla sína, heldur sé lögum breytt í þá veru að, um leið og þú öðlast ökuréttindi beri þér að tryggja þig fyrir óhöppum sem þú hugsanlega gætir valdið í órétti gagnvart gildandi umferðarlögum, með því fyrirkomulagi skipti engu máli hvort þú værir á þínum eigin bíl eða annarra, þú ert tryggður gagnvart bótakröfu tjónþola. Eins og gefur að skilja þá er það þannig, að það er skírteinishafinn (ökumaður) sem veldur tjóni en ekki bíllinn. Ökuskírteinistrygging „eins og ég kýs að kalla þessa tryggingavernd“ gæti verið gjaldfærð með stofngjaldi sem t.d. innihéldi 100 punkta eftir töku bílprófs og þyrfti ekki að vera svo dýr vegna alls þess fjölda sem hana tæki, en síðan virkaði kerfið þannig að skírteinishafi öðlaðist fleiri punkta eftir hvert tjónlaust ár til lækkunar á skírteinistryggingagjaldi (hvatning til ábyrgari aksturs). Að sama skapi fækkaði punktunum við hvert tjón og yrði það orsök til hækkunar á árlegu skírteinistryggingagjaldi viðkomandi ökumanns og ef um það yrði að ræða að viðkomandi kláraði sína punktaeign, þá myndu leggjast á hann mínuspunktar til hækkunar á ökuskírteinistryggingu viðkomandi.Enginn ótryggður Með þessu fyrirkomulagi yrði í raun enginn ótryggður bíll í umferðinni og ef réttinda- eða tryggingalausir ökumenn myndu valda tjóni í umferðinni þá gilti endurkröfuréttur á viðkomandi aðila nákvæmlega eins og það er í dag, enda ákaflega ósanngjarnt að eigandi bíls sé ábyrgur fyrir tjóni sem hann ekki veldur sjálfur. Sjálfsagt þyrftu tryggingafélögin að vera áfram með sérstakan bótasjóð til að brúa það bil sem kynni að skapast við uppgjör slíkra tjóna þar til dæmt yrði í slíkum málum. Síðan gætu menn keypt sér sérstaka Kaskó-tryggingavernd gagnvart réttlausu tjóni og gæti þar verið um nokkra flokka að ræða eftir óskum hvers og eins, dæmi: Stök trygging á ákveðinn bíl (bílnúmer) með viðbót s.s. bruna- og innbrotstryggingu, eða Altrygging sem gilti þá alltaf á öllum þeim bílum sem viðkomandi ekur hverju sinni. En öðru máli gegndi hvernig tryggja ætti atvinnubifreiðar, en þar tel ég að rekstraraðili (eigandi) slíkra bifreiða eigi að tryggja þær og sig sérstaklega fyrir bótakröfum ef bifreiðar þeirra lentu í óhöppum sem væru bótaskyld (Sérlög fyrir bílaleigur vegna útlendinga). Þetta eru aðeins hugmyndir að breyttu tryggingafyrirkomulagi og vegna ósanngjarnra tryggingarskilmála eins og þeir eru í dag. Kannski er hér nothæfur grunnur til að lagfæra þessa hluti til sanngjarnari og betri vegar? Eflaust þykir mörgum sem hafa bílpróf en eiga engan bíl þetta vera íþyngjandi, en það eru mörg réttindi sem kosta peninga þó svo viðkomandi réttindahafi nýti sér það aldrei eða sjaldan, þá væri það ávísun á lækkun iðgjalda þeirra vegna punktasöfnunar (m.v. tjónlaus). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Mér finnst algerlega komin tími á að endurskoða frá grunni tryggingarmál er varða bílatryggingar og þar á ég við það óréttlæti sem eigendur bifreiða þurfa að búa við varðandi ábyrgðartryggingu bíla sinna, ég tala nú ekki um ef þeir eiga fleiri en einn bíl, t.d. fornbílasafnari, húsbílaeigendur eða bara bíladellufólk. Er einhver möguleiki á því að einn og sami maðurinn geti ekið tveimur eða fleiri bílum í einu, ég held ekki. Tillaga mín í þessum málum er einföld og snýst um að Alþingi beiti sér fyrir því að menn þurfi ekki að kaupa sér sérstaka ábyrgðartryggingu á bíla sína, heldur sé lögum breytt í þá veru að, um leið og þú öðlast ökuréttindi beri þér að tryggja þig fyrir óhöppum sem þú hugsanlega gætir valdið í órétti gagnvart gildandi umferðarlögum, með því fyrirkomulagi skipti engu máli hvort þú værir á þínum eigin bíl eða annarra, þú ert tryggður gagnvart bótakröfu tjónþola. Eins og gefur að skilja þá er það þannig, að það er skírteinishafinn (ökumaður) sem veldur tjóni en ekki bíllinn. Ökuskírteinistrygging „eins og ég kýs að kalla þessa tryggingavernd“ gæti verið gjaldfærð með stofngjaldi sem t.d. innihéldi 100 punkta eftir töku bílprófs og þyrfti ekki að vera svo dýr vegna alls þess fjölda sem hana tæki, en síðan virkaði kerfið þannig að skírteinishafi öðlaðist fleiri punkta eftir hvert tjónlaust ár til lækkunar á skírteinistryggingagjaldi (hvatning til ábyrgari aksturs). Að sama skapi fækkaði punktunum við hvert tjón og yrði það orsök til hækkunar á árlegu skírteinistryggingagjaldi viðkomandi ökumanns og ef um það yrði að ræða að viðkomandi kláraði sína punktaeign, þá myndu leggjast á hann mínuspunktar til hækkunar á ökuskírteinistryggingu viðkomandi.Enginn ótryggður Með þessu fyrirkomulagi yrði í raun enginn ótryggður bíll í umferðinni og ef réttinda- eða tryggingalausir ökumenn myndu valda tjóni í umferðinni þá gilti endurkröfuréttur á viðkomandi aðila nákvæmlega eins og það er í dag, enda ákaflega ósanngjarnt að eigandi bíls sé ábyrgur fyrir tjóni sem hann ekki veldur sjálfur. Sjálfsagt þyrftu tryggingafélögin að vera áfram með sérstakan bótasjóð til að brúa það bil sem kynni að skapast við uppgjör slíkra tjóna þar til dæmt yrði í slíkum málum. Síðan gætu menn keypt sér sérstaka Kaskó-tryggingavernd gagnvart réttlausu tjóni og gæti þar verið um nokkra flokka að ræða eftir óskum hvers og eins, dæmi: Stök trygging á ákveðinn bíl (bílnúmer) með viðbót s.s. bruna- og innbrotstryggingu, eða Altrygging sem gilti þá alltaf á öllum þeim bílum sem viðkomandi ekur hverju sinni. En öðru máli gegndi hvernig tryggja ætti atvinnubifreiðar, en þar tel ég að rekstraraðili (eigandi) slíkra bifreiða eigi að tryggja þær og sig sérstaklega fyrir bótakröfum ef bifreiðar þeirra lentu í óhöppum sem væru bótaskyld (Sérlög fyrir bílaleigur vegna útlendinga). Þetta eru aðeins hugmyndir að breyttu tryggingafyrirkomulagi og vegna ósanngjarnra tryggingarskilmála eins og þeir eru í dag. Kannski er hér nothæfur grunnur til að lagfæra þessa hluti til sanngjarnari og betri vegar? Eflaust þykir mörgum sem hafa bílpróf en eiga engan bíl þetta vera íþyngjandi, en það eru mörg réttindi sem kosta peninga þó svo viðkomandi réttindahafi nýti sér það aldrei eða sjaldan, þá væri það ávísun á lækkun iðgjalda þeirra vegna punktasöfnunar (m.v. tjónlaus).
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar