Blessað stríðið Þorvaldur Gylfason skrifar 4. júní 2015 00:01 Heimsstyrjöldin síðari lyfti heimsbúskapnum upp úr djúpri kreppu sem hafði staðið nær óslitið í tíu ár, 1929-1939. Hægt hefði verið að sigrast á kreppunni löngu fyrr, hefðu stjórnvöld vitað sem var að aukin útgjöld almannavaldsins í hvaða skyni sem er, t.d. til velferðarmála, hefðu haft engu síður örvandi áhrif á efnahagslífið en aukin hernaðarútgjöld. Almenn vitneskja um þetta samhengi festi ekki rætur fyrr en eftir stríð. Það er ekki sízt þessari vitneskju að þakka að efnahagslægðin sem hófst í Bandaríkjunum 2007-2008 varð ekki að djúpri kreppu. Nú er aftur komin á full atvinna þar vestra.Ísland 1939 Íslendingar voru 120.000 þegar stríðið brauzt út haustið 1939. Landið var fátækt og frumstætt. Næstum helmingur mannaflans vann við landbúnað og sjávarútveg borið saman við 7% nú. Kreppuárin reyndust erfið. Útflutningstekjur skruppu saman bæði vegna verðfalls og sölutregðu. Höft og skömmtun mörkuðu hagstjórnina. Sumir töldu landið ramba á barmi gjaldþrots. Haustið 1939 voru 800 manns á atvinnuleysisskrá í Reykjavík. Það var mikill fjöldi. Til viðmiðunar voru 364 skráðir atvinnulausir í Reykjavík haustið 1969 þegar síldin hvarf. Í Reykjavík gáfu kirkjusöfnuðir atvinnuleysingjum súpu til að forða þeim frá hungri og vannæringu líkt og í Bandaríkjunum og Halldór Laxness lýsti í Alþýðubókinni. Það var hiti í mönnum. Gúttóslagurinn 1932 bar vitni. Þegar Bretar hernámu Ísland vorið 1940 var eins og ský drægi frá sólu. Bretavinnan fækkaði atvinnulausum í Reykjavík úr 800 í 100 fyrsta árið og í 21 lýðveldisárið 1944. Útflutningstekjur tóku fjörkipp strax 1940. Batinn hélt áfram eftir að Bandaríkjamenn tóku við hlutverki Breta 1941. Peningar, tól og tæki, ný tækni og ný verkkunnátta streymdu inn í landið sem aldrei fyrr. Innstreymið hélt áfram að stríði loknu í krafti Keflavíkursamningsins 1946 um rekstur flugvallarins og síðan varnarsamnings landanna 1951. Þessir samningar greiddu fyrir sölu íslenzkra afurða erlendis og aðild Íslands að Marshall-aðstoðinni 1948-1953. Hún gerði Íslendingum t.d. kleift að reisa Sementsverksmiðju ríkisins á Akranesi 1958. Stofnaðild Íslands að Nató var samþykkt á Alþingi 1949. Ákvörðunin var ekki borin undir þjóðaratkvæði. Hefði það verið gert, hefðu samskipti milli öndverðra fylkinga væntanlega orðið kurteislegri á kaldastríðsárunum fram yfir 1990. Úlfúðin á vettvangi stjórnmálanna hefði þá kannski orðið minni. Úlfúð spillir.Hervarnir, hermang Þegar Alþingi samþykkti aðildina að Nató 1949 og varnarsamninginn 1951 var samþykktin ekki reist á vandlegri athugun á kostum og göllum. Hugsunin var heldur þessi: Í Nató eru Bandaríkjamenn, Bretar, Danir, Norðmenn og flestir aðrir nánustu bandamenn Íslendinga, svo þarna á Ísland heima. Gróðabrallið kom síðar þegar menn sáu að hægt var að græða á hernum – og svindla. Kristján Pétursson löggæzlumaður segir í bók sinni Margir vildu hann feigan (1990) frá innflutningi stórvirkra vinnuvéla til landsins gjaldfrjálst í gegnum herstöðina þótt þeim væri ætlað hlutverk utan hennar, en það var látið afskiptalaust. Eina stóra málið sem Kristján rannsakaði í tengslum við hermangið og kom til kasta dómstóla var olíumálið, eitt mesta fjársvikamál lýðveldissögunnar. Þar var fv. utanríkisráðherra, seðlabankastjóri og stjórnarformaður Olíufélagsins fundinn sekur í Hæstarétti, en sök hans var fyrnd. Aðrir stjórnarmenn fengu væga sektardóma. Framkvæmdastjóri var dæmdur til fangavistar. Hermangið og óbein aðild þriggja stjórnmálaflokka að því spillti flokkunum og mannvalinu þar og varðaði veginn að rangsleitninni og spillingunni sem fylgt hafa fiskveiðistjórninni, einkavæðingu bankanna o.fl., og þá um leið að hruninu 2008. Þetta er skuggahlið málsins. Bjarta hliðin skiptir þó einnig máli. Ísland vandist nánu samstarfi við erlend ríki og átti því auðveldara en ella með að ganga inn í EFTA 1970 og EES 1994. Íslendingar hafa aldrei þurft að gegna herskyldu. Við bættist beinn efnahagsávinningur. Hreinar tekjur af varnarsamstarfinu við Bandaríkin námu um 2% af landsframleiðslu á ári að jafnaði þau 60 ár sem samstarfið stóð. Flokkarnir þrír sem stóðu að varnarsamstarfinu við Bandaríkin gerðu þó jafnan lítið úr efnahagshlið málsins og hermanginu.Ekkert plan B Þegar Bandaríkjastjórn ákvað einhliða að hverfa með lið sitt frá Keflavík 2006 gegn óskum ríkisstjórnar Íslands kom í ljós að Íslendingar höfðu enga varaáætlun um varnir, ekkert plan B. Andstæðingar varnarsamstarfsins gátu þá sagt: „Þarna sjáið þið. Varnarsamstarfið snerist ekki um varnir, heldur peninga.“ Ísland hefur nú verið varnarlaust, þ.e. herlaust, í bráðum tíu ár, eitt örfárra fullvalda ríkja í heiminum. Danir, Finnar, Norðmenn og Svíar verja nú 3% til 4% af ríkisútgjöldum til varnarmála, en Íslendingar næstum engu. Dönum þykir líkt og Eystrasaltsþjóðunum öruggast að vera bæði í Nató og ESB. Finnar og Svíar íhuga nú aðild að Nató. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alþingi Þorvaldur Gylfason Mest lesið Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr Skoðun Skoðun Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Þrengt að þjóðarleikvanginum Þorvaldur Örlygsson skrifar Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Sjá meira
Heimsstyrjöldin síðari lyfti heimsbúskapnum upp úr djúpri kreppu sem hafði staðið nær óslitið í tíu ár, 1929-1939. Hægt hefði verið að sigrast á kreppunni löngu fyrr, hefðu stjórnvöld vitað sem var að aukin útgjöld almannavaldsins í hvaða skyni sem er, t.d. til velferðarmála, hefðu haft engu síður örvandi áhrif á efnahagslífið en aukin hernaðarútgjöld. Almenn vitneskja um þetta samhengi festi ekki rætur fyrr en eftir stríð. Það er ekki sízt þessari vitneskju að þakka að efnahagslægðin sem hófst í Bandaríkjunum 2007-2008 varð ekki að djúpri kreppu. Nú er aftur komin á full atvinna þar vestra.Ísland 1939 Íslendingar voru 120.000 þegar stríðið brauzt út haustið 1939. Landið var fátækt og frumstætt. Næstum helmingur mannaflans vann við landbúnað og sjávarútveg borið saman við 7% nú. Kreppuárin reyndust erfið. Útflutningstekjur skruppu saman bæði vegna verðfalls og sölutregðu. Höft og skömmtun mörkuðu hagstjórnina. Sumir töldu landið ramba á barmi gjaldþrots. Haustið 1939 voru 800 manns á atvinnuleysisskrá í Reykjavík. Það var mikill fjöldi. Til viðmiðunar voru 364 skráðir atvinnulausir í Reykjavík haustið 1969 þegar síldin hvarf. Í Reykjavík gáfu kirkjusöfnuðir atvinnuleysingjum súpu til að forða þeim frá hungri og vannæringu líkt og í Bandaríkjunum og Halldór Laxness lýsti í Alþýðubókinni. Það var hiti í mönnum. Gúttóslagurinn 1932 bar vitni. Þegar Bretar hernámu Ísland vorið 1940 var eins og ský drægi frá sólu. Bretavinnan fækkaði atvinnulausum í Reykjavík úr 800 í 100 fyrsta árið og í 21 lýðveldisárið 1944. Útflutningstekjur tóku fjörkipp strax 1940. Batinn hélt áfram eftir að Bandaríkjamenn tóku við hlutverki Breta 1941. Peningar, tól og tæki, ný tækni og ný verkkunnátta streymdu inn í landið sem aldrei fyrr. Innstreymið hélt áfram að stríði loknu í krafti Keflavíkursamningsins 1946 um rekstur flugvallarins og síðan varnarsamnings landanna 1951. Þessir samningar greiddu fyrir sölu íslenzkra afurða erlendis og aðild Íslands að Marshall-aðstoðinni 1948-1953. Hún gerði Íslendingum t.d. kleift að reisa Sementsverksmiðju ríkisins á Akranesi 1958. Stofnaðild Íslands að Nató var samþykkt á Alþingi 1949. Ákvörðunin var ekki borin undir þjóðaratkvæði. Hefði það verið gert, hefðu samskipti milli öndverðra fylkinga væntanlega orðið kurteislegri á kaldastríðsárunum fram yfir 1990. Úlfúðin á vettvangi stjórnmálanna hefði þá kannski orðið minni. Úlfúð spillir.Hervarnir, hermang Þegar Alþingi samþykkti aðildina að Nató 1949 og varnarsamninginn 1951 var samþykktin ekki reist á vandlegri athugun á kostum og göllum. Hugsunin var heldur þessi: Í Nató eru Bandaríkjamenn, Bretar, Danir, Norðmenn og flestir aðrir nánustu bandamenn Íslendinga, svo þarna á Ísland heima. Gróðabrallið kom síðar þegar menn sáu að hægt var að græða á hernum – og svindla. Kristján Pétursson löggæzlumaður segir í bók sinni Margir vildu hann feigan (1990) frá innflutningi stórvirkra vinnuvéla til landsins gjaldfrjálst í gegnum herstöðina þótt þeim væri ætlað hlutverk utan hennar, en það var látið afskiptalaust. Eina stóra málið sem Kristján rannsakaði í tengslum við hermangið og kom til kasta dómstóla var olíumálið, eitt mesta fjársvikamál lýðveldissögunnar. Þar var fv. utanríkisráðherra, seðlabankastjóri og stjórnarformaður Olíufélagsins fundinn sekur í Hæstarétti, en sök hans var fyrnd. Aðrir stjórnarmenn fengu væga sektardóma. Framkvæmdastjóri var dæmdur til fangavistar. Hermangið og óbein aðild þriggja stjórnmálaflokka að því spillti flokkunum og mannvalinu þar og varðaði veginn að rangsleitninni og spillingunni sem fylgt hafa fiskveiðistjórninni, einkavæðingu bankanna o.fl., og þá um leið að hruninu 2008. Þetta er skuggahlið málsins. Bjarta hliðin skiptir þó einnig máli. Ísland vandist nánu samstarfi við erlend ríki og átti því auðveldara en ella með að ganga inn í EFTA 1970 og EES 1994. Íslendingar hafa aldrei þurft að gegna herskyldu. Við bættist beinn efnahagsávinningur. Hreinar tekjur af varnarsamstarfinu við Bandaríkin námu um 2% af landsframleiðslu á ári að jafnaði þau 60 ár sem samstarfið stóð. Flokkarnir þrír sem stóðu að varnarsamstarfinu við Bandaríkin gerðu þó jafnan lítið úr efnahagshlið málsins og hermanginu.Ekkert plan B Þegar Bandaríkjastjórn ákvað einhliða að hverfa með lið sitt frá Keflavík 2006 gegn óskum ríkisstjórnar Íslands kom í ljós að Íslendingar höfðu enga varaáætlun um varnir, ekkert plan B. Andstæðingar varnarsamstarfsins gátu þá sagt: „Þarna sjáið þið. Varnarsamstarfið snerist ekki um varnir, heldur peninga.“ Ísland hefur nú verið varnarlaust, þ.e. herlaust, í bráðum tíu ár, eitt örfárra fullvalda ríkja í heiminum. Danir, Finnar, Norðmenn og Svíar verja nú 3% til 4% af ríkisútgjöldum til varnarmála, en Íslendingar næstum engu. Dönum þykir líkt og Eystrasaltsþjóðunum öruggast að vera bæði í Nató og ESB. Finnar og Svíar íhuga nú aðild að Nató.
Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson Skoðun
Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson Skoðun
Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun