Er sæstrengurinn munaðarlaus? Þorsteinn Þorsteinsson skrifar 16. maí 2015 07:00 Á síðasta kjörtímabili var þáverandi iðnaðarráðherra mjög áhugasamur um möguleika á að leggja sæstreng fyrir raforku á milli Íslands og Evrópu. M.a. var skipaður rágjafarhópur sem skilaði af sér áliti um mitt árið 2013. Í kjölfarið hefur Landsvirkjun lagt háar upphæðir í áframhaldandi könnun á þessu verkefni, auk kynningarstarfs. Ekki liggur fyrir hvað þær upphæðir eru háar en ekki kæmi á óvart þótt þær hlypu á hundruðum milljóna króna. Í niðurstöðum ráðgjafarhópsins kom m.a. fram að margir óvissuþættir væru tengdir verkefninu eins og t.d. hækkun á orkuverði til almennings og umhverfisþættir. Í útvarpsþættinum Laugardagsviðtalið á Rás 1 frá 9. maí sl. þar sem Egill Helgason ræddi við Ketil Sigurjónsson, einn helsta hvatamann sæstrengsins, kom m.a. fram að engar viðræður væru í gangi á milli íslenskra og breskra stjórnvalda í þessu máli.Í hvaða skjóli skákar Landsvirkjun? Stefna ríkisstjórnar Steingríms J. Sigfússonar var mjög í þá veru að veita málinu brautargengi en núverandi ríkisstjórn virðist ekki jafn sólgin í slíkt ævintýri og er ekki með sæstrengsmálið á sinni stefnuskrá. Því er eðlilegt að spyrja: „Í hvaða skjóli skákar þá Landsvirkjun?“ Ljóst er að um verkefni af þessari stærðargráðu þarf að ríkja þjóðarsátt en einnig pólítísk sátt. Nú er Landsvirkjun í eigu ríkisins og sem slík skyldi maður ætla að hún ætti að lúta stefnu stjórnvalda hverju sinni, einkum og sér í lagi í þessa stóra máli. Hér má því spyrja sig af hverju enn sé verið að verja svo miklu almannafé í könnun á þessu máli ef það hefur ekki pólitískan bakstuðning stjórnvalda?Hækkandi raforkuverð og minni sveigjanleiki Það má vera ljóst að með tilkomu sæstrengs á milli Íslands og Bretlands mun raforkuverð til íslenskra fyrirtækja og almennings hækka, en raforkuverð til almennings hér á landi er hið lægsta í Evrópu. Jafnframt missa stjórnvöld úr hendi sér stjórntæki til að styðja t.d. við bakið á atvinnugreinum á borð við garðyrkju með lækkuðu orkuverði en slík aðstoð yrði óheimil. Því vaknar sú spurning hvort það samræmist stefnu Landsvirkjunar sem fyrirtækis í eigu ríkisins, að leggja svo mikla áherslu og fé í þetta verkefni þegar útkoma þess, ef af verður, verður neikvæð að þessu leytinu. Sumir myndu e.t.v. halda því fram að hér verði menn að horfa á stóra samhengið með tilliti til þjóðarhags. Í því sambandi vaknar sú spurning hvort frekar eigi að selja orkuna til innlends iðnaðar sem skapar störf í landinu og þar með virðisauka, eða selja orkuna beint úr landi eins og gert var með fiskinn í gamla daga þegar siglt var með hráefnið óunnið til Bretlands og Þýskalands. Vissulega getur þetta verið samræmanlegt en það kallar þá á fleiri virkjanir á stærð við Kárahnjúkavirkjun sem yrði mjög umdeildur kostur.Er verið að byrja á röngunni? Margar spurningar vakna í þessu sambandi eins og t.d. um auðlindastefnu, atvinnu- og byggðamál. Þetta eru allt stórar pólitískar spurningar sem eðlilegt er að ráðamenn þjóðarinnar móti skýra stefnu um áður en lengra er haldið. Er ekki verið á byrja á röngunni með því að leggja stórfé í könnun á sæstrengnum ef ekki liggur fyrir pólitískur einhugur í málinu? Ekki liggur heldur fyrir hvaða áhrif lagning sæstrengs hefði á þjóðarbúið í heild. Er það virkilega í verkahring Landsvirkjunar að kanna þau áhrif eins og um einhverja þjóðhagsstofnun sé að ræða? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson Skoðun Það sem býr í Höllu Hrund Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Viltu koma í ferðalag? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson skrifar Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Hugrekki Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Afvegaleiðing SFS? Friðleifur Egill Guðmundsson skrifar Skoðun Jón Gnarr fyrir dýraverndina Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Mannréttindastofnun verður að veruleika Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Samstarf við landsbyggðina Sævar Þór Halldórsson skrifar Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Forseti sem gefur kjark og von Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson skrifar Skoðun Offita er langvinnur sjúkdómur Hópur fólks í stjórn Félags fagfólks um offitu skrifar Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson skrifar Skoðun Mynda þurfti ríkisstjórn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir skrifar Skoðun Nýsköpun er svarið Nótt Thorberg skrifar Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson skrifar Skoðun Lokað á börn í vanda Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson skrifar Skoðun Fjarheilbrigðisþjónusta Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Forsetaframbjóðandi með sömu tölu og Jesú Gunnar Karl Halldórsson skrifar Skoðun Einfaldara fyrirkomulag tilvísana Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Málið á að endurspegla fólkið í landinu Birta Björnsdóttir skrifar Skoðun Hreyfing og tengsl Jóhanna Stefáns Bjarkardóttir skrifar Skoðun Eru byssur meira fullorðins? Oddný G. Harðardóttir skrifar Sjá meira
Á síðasta kjörtímabili var þáverandi iðnaðarráðherra mjög áhugasamur um möguleika á að leggja sæstreng fyrir raforku á milli Íslands og Evrópu. M.a. var skipaður rágjafarhópur sem skilaði af sér áliti um mitt árið 2013. Í kjölfarið hefur Landsvirkjun lagt háar upphæðir í áframhaldandi könnun á þessu verkefni, auk kynningarstarfs. Ekki liggur fyrir hvað þær upphæðir eru háar en ekki kæmi á óvart þótt þær hlypu á hundruðum milljóna króna. Í niðurstöðum ráðgjafarhópsins kom m.a. fram að margir óvissuþættir væru tengdir verkefninu eins og t.d. hækkun á orkuverði til almennings og umhverfisþættir. Í útvarpsþættinum Laugardagsviðtalið á Rás 1 frá 9. maí sl. þar sem Egill Helgason ræddi við Ketil Sigurjónsson, einn helsta hvatamann sæstrengsins, kom m.a. fram að engar viðræður væru í gangi á milli íslenskra og breskra stjórnvalda í þessu máli.Í hvaða skjóli skákar Landsvirkjun? Stefna ríkisstjórnar Steingríms J. Sigfússonar var mjög í þá veru að veita málinu brautargengi en núverandi ríkisstjórn virðist ekki jafn sólgin í slíkt ævintýri og er ekki með sæstrengsmálið á sinni stefnuskrá. Því er eðlilegt að spyrja: „Í hvaða skjóli skákar þá Landsvirkjun?“ Ljóst er að um verkefni af þessari stærðargráðu þarf að ríkja þjóðarsátt en einnig pólítísk sátt. Nú er Landsvirkjun í eigu ríkisins og sem slík skyldi maður ætla að hún ætti að lúta stefnu stjórnvalda hverju sinni, einkum og sér í lagi í þessa stóra máli. Hér má því spyrja sig af hverju enn sé verið að verja svo miklu almannafé í könnun á þessu máli ef það hefur ekki pólitískan bakstuðning stjórnvalda?Hækkandi raforkuverð og minni sveigjanleiki Það má vera ljóst að með tilkomu sæstrengs á milli Íslands og Bretlands mun raforkuverð til íslenskra fyrirtækja og almennings hækka, en raforkuverð til almennings hér á landi er hið lægsta í Evrópu. Jafnframt missa stjórnvöld úr hendi sér stjórntæki til að styðja t.d. við bakið á atvinnugreinum á borð við garðyrkju með lækkuðu orkuverði en slík aðstoð yrði óheimil. Því vaknar sú spurning hvort það samræmist stefnu Landsvirkjunar sem fyrirtækis í eigu ríkisins, að leggja svo mikla áherslu og fé í þetta verkefni þegar útkoma þess, ef af verður, verður neikvæð að þessu leytinu. Sumir myndu e.t.v. halda því fram að hér verði menn að horfa á stóra samhengið með tilliti til þjóðarhags. Í því sambandi vaknar sú spurning hvort frekar eigi að selja orkuna til innlends iðnaðar sem skapar störf í landinu og þar með virðisauka, eða selja orkuna beint úr landi eins og gert var með fiskinn í gamla daga þegar siglt var með hráefnið óunnið til Bretlands og Þýskalands. Vissulega getur þetta verið samræmanlegt en það kallar þá á fleiri virkjanir á stærð við Kárahnjúkavirkjun sem yrði mjög umdeildur kostur.Er verið að byrja á röngunni? Margar spurningar vakna í þessu sambandi eins og t.d. um auðlindastefnu, atvinnu- og byggðamál. Þetta eru allt stórar pólitískar spurningar sem eðlilegt er að ráðamenn þjóðarinnar móti skýra stefnu um áður en lengra er haldið. Er ekki verið á byrja á röngunni með því að leggja stórfé í könnun á sæstrengnum ef ekki liggur fyrir pólitískur einhugur í málinu? Ekki liggur heldur fyrir hvaða áhrif lagning sæstrengs hefði á þjóðarbúið í heild. Er það virkilega í verkahring Landsvirkjunar að kanna þau áhrif eins og um einhverja þjóðhagsstofnun sé að ræða?
Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar
Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar