Rektorskjör í HÍ: Ræða Guðrúnar Nordal Guðrún Nordal skrifar 10. apríl 2015 19:11 Komið þið sæl. Ég vil byrja á að þakka Stúdentaráði fyrir að skipuleggja fundinn. Það hefur verið gríðarlegt ævintýri að fá tækifæri til að ræða við ykkur öll um framtíð Háskólans á síðustu vikum, því að rektorskosningar snúast um framtíðina, um endurnýjun og breytingar. Háskólar um allan heim eru að fara í gegnum miklar breytingar. Þeir eru í deiglunni og frjóar umræður eiga sér stað um allan heim um starfsemi og hlutverk háskóla. Ég vona að þið hafið kynnt ykkur stefnumál mín sem má finna á heimasíðu minni á netinu. Mig langar til þess að nýta tímann hér í dag til þess að ræða um nemendur. Því það eru nemendur; þessir 12,625 einstaklingar sem eru nemendur við Háskóla Íslands, sem mynda skólann. Háskólinn er til fyrir nemendurna og án þeirra væri enginn Háskóli Íslands. Ég ætla að tæpa á fjórum málum og ræða þau og önnur mál síðan nánar í umræðum á eftir. Stærsta verkefni næstu ára verður að tryggja fjármögnum skólans. Háskólinn er undirfjármagnaður eins og flestir hér inni gera sér grein fyrir. Stjórnvöld hafa sett það markmið að skólinn skuli búa við samskonar fjármögnun og háskólar á Norðurlöndum árið 2020. Ég mun berjast hart fyrir því að þetta markmið nái fram að ganga. Verkefnið framundan snýst ekki aðeins um fjármögnun, heldur hvernig kostnaður kennslunnar er reiknaður. Núverandi kerfi byggir á magndrifnu módeli en við þurfum að auka áherslu á gæði og raunkostnað kennslu í ólíkum greinum. Það er gríðarlega mikilvægt að skólinn allur – eins og hann hefur lifnað við á síðustu vikum – ræði fjármögnunina á opinskáan hátt í öllum deildum skólans, jafnt stúdentar og starfsmenn. Nátengd fjármögnun skólans er fjármögnun námsins. Verði ég kjörin rektor vil ég leiða háskólastigið saman í samtali við Lánasjóðinn og stjórnvöld um að endurskoða þurfi reglur sjóðsins. Nú er svo komið að mánaðarframfærslan dugir ekki og því þurfa nemendur í alltof miklum mæli að vinna með námi. Það kemur niður á gæðum náms og er þjóðhagslega óhagkvæmt því nemendur tefjast í námi og framvindan verður ekki eins hröð og við vildum. Þetta er samfélagsmál sem við verðum að ræða þvert á línur skólans og út í samfélagið eins og önnur brýn mál. Það er ekki nóg að ræða þessi mál innan skólans heldur verður umræðan að ná út til samfélagsins. 12,625 nemendur tengjast mörgum einstaklingum í samfélaginu og því ætti að vera hægt að vekja almenning til vitundar um fjármögnun skólans og um Lánasjóðinn. Annað mál sem ég vil taka til umræðu er námsaðstaða nemenda í skólanum. Ég legg áherslu á að allar greinar búi við sambærileg skilyrði innan skólans og að þið stúdentar hafi jafna aðstöðu hvar sem þið eruð í skólanum. Þetta á jafnt við um gæði kennslu sem og les- eða rannsóknaraðstöðu. Þetta er mjög mikilvægt og er ójafnt eins og staðan er nú. Ég vil beita mér fyrir því að við tökum á þessu og jöfnum stöðu ólíkra greina. Þetta á líka við um nemendafélögin og aðstöðu ykkar í félagslífi. Hugsjón mín er að Háskóli Íslands sé eitt samfélag, jafnt nemendur og starfsmenn, og við þurfum öll að dafna bæði í starfi og félagslífi innan þessa samfélags. Þetta á einnig við um lýðræðislegt og opið samtal okkar í skólanum, sem ég legg mikla áherslu á að laða fram. Það má segja að þessi áhersla á aukinn jöfnuð og lýðræðislega og opna umræðu sé rauður þráður í gegnum mörg mín helstu stefnumál. Í þriðja lagi er það nútímavæðing kennslunnar. Nemendur eru jafnan nútímavæddari og færari í tækninýjungum en starfsfólkið og við þurfum því að hlaupa mjög hratt til þess að nútímavæða kennsluhættina. Við þurfum að bjóða upp á sveigjanlegra námsframboð og tryggja að stjórnskipulag skólans og reikniflokkakerfið komi ekki í veg fyrir þverfaglegt samstarf þvert á deildir og svið. Við þurfum að vera sveigjanleg í því hvernig við hönnum námsleiðir; þar er þverfaglegt samstarf án efa framtíðin. Við þurfum einnig að endurskoða lengd námskeiða, taka jafnvel upp lotukerfi, styttri námskeið og hvernig námið er skipulagt. Við þurfum líka að nútímavæða námsmatið. Margt í okkar núverandi námsmati helgast af því að við erum í fjárþröng og þurfum að bjóða upp á mjög stór og fjölmenn námskeið þar sem erfitt er að vera með verkefnavinnu. En ég tel mjög mikilvægt að hafa kerfið sveigjanlegra og bæta einnig endurgjöf til nemenda. Fjórði punkturinn er símenntun. Nemendahópurinn er fjölbreyttur. Í honum eru nemendur sem koma beint úr stúdentsprófi en síðan er mjög stór hópur sem er kannski að koma í annað eða þriðja skipti inn í skólann. Það er ekki ólíklegt að þið sem eruð ný í skólanum eigið eftir að koma aftur inn í skólann. Ég hef þá hugsjón að Háskóli Íslands haldi mjög vel utan um alla útskrifaða nemendur og að þeir séu áfram hluti af háskólasamfélaginu. Þannig sé þeim gert auðvelt að koma inn aftur til þess einmitt að endurmennta og símennta sig. Við þurfum nefnilega á mjög fjölbreyttri hæfni að halda í framtíðinni; og við lærum ekki í eitt skipti fyrir öll. Mér finnst mjög mikilvægt að mynda á þennan hátt stórt háskólasamfélag – samfélag um nemendur Háskólans á öllum tímum - sem tengir Háskóla Íslands einnig betur út í íslenskt samfélag. Ég vildi benda á þessi fjögur atriði í upphafi fundarins og langar til þess að þakka aftur fyrir þessar góðu samræður sem hafa átt sér stað í skólanum í aðdraganda rektorskjörs. Verði ég kjörin rektor mun ég leggja mjög mikla áherslu á opið samtal við bæði nemendur og starfsmenn og vera sýnileg í skólanum. Þannig hef ég unnið hingað til í öllum mínum störfum, bæði innan og utan Háskóla Íslands. Ég hef unnið mikið fyrir stúdenta og var ármaður (formaður) skólafélagsins í Menntaskólanum við Sund. Þar barðist ég fyrir stúdenta, og var einnig virk í háskólasamfélaginu í Háskóla Íslands og í doktorsnámi mínu í Oxford. Hagur og samfélag stúdenta hefur alltaf skipt mig máli og endurspeglar sýn mína á háskólasamfélagið að ég tel hag stúdenta og starfsfólks bestan í mikilli samvinnu. Í sambandi við stjórnun og fjármögnun hef ég mikla reynslu ekki aðeins innan skólans og innan Árnastofnunar, heldur einnig utan hans þar sem ég hef leitt vinnu í vísindanefnd Vísinda- og tækniráð síðustu níu ár. Þar hefur náðst mikill árangur sem grundvallast á skýrri framtíðarsýn fyrir íslenskt vísindasamfélag og aðgerðaráætlun þar um. Á síðast ári var tryggð 2.8 milljarða aukning í samkeppnissjóði rannsókna og nýsköpunar. Raunverulega finnst mér það verkefni næsta rektors að tryggja Háskóla Íslands fjármagn eitt af mest spennandi verkefnunum sem bíða. Þarna þurfum við að fara fram inn í samfélagið og berjast fyrir hugsjónum okkar og framtíðarsýn um Háskólann. Ég hlakka mjög til þess að vinna með nemendum og starfsfólki að þessum og öðrum mikilvægum málum verði ég kjörin rektor Háskóla Íslands. Takk fyrir.Vísir bauð öllum frambjóðendunum þremur til rektors Háskóla Íslands að birta erindi sín frá kappræðunum á Háskólatorgi í vikunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Rektorskjör í HÍ: Ræða Einars Steingrímssonar Það er rétt að taka fram í upphafi að ástæða þess að ég er ekki hér í dag er að Stúdentaráð hætti við að hafa þennan fund þegar ég var síðast á landinu -- til að hliðra til fyrir öðrum frambjóðanda. 8. apríl 2015 14:47 Mest lesið Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Sósíalistar á vaktinni í átta ár Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Skoðun Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Á að sameina ÍSÍ og UMFÍ? Ómar Stefánsson skrifar Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir skrifar Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Sósíalistar á vaktinni í átta ár Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Sjá meira
Komið þið sæl. Ég vil byrja á að þakka Stúdentaráði fyrir að skipuleggja fundinn. Það hefur verið gríðarlegt ævintýri að fá tækifæri til að ræða við ykkur öll um framtíð Háskólans á síðustu vikum, því að rektorskosningar snúast um framtíðina, um endurnýjun og breytingar. Háskólar um allan heim eru að fara í gegnum miklar breytingar. Þeir eru í deiglunni og frjóar umræður eiga sér stað um allan heim um starfsemi og hlutverk háskóla. Ég vona að þið hafið kynnt ykkur stefnumál mín sem má finna á heimasíðu minni á netinu. Mig langar til þess að nýta tímann hér í dag til þess að ræða um nemendur. Því það eru nemendur; þessir 12,625 einstaklingar sem eru nemendur við Háskóla Íslands, sem mynda skólann. Háskólinn er til fyrir nemendurna og án þeirra væri enginn Háskóli Íslands. Ég ætla að tæpa á fjórum málum og ræða þau og önnur mál síðan nánar í umræðum á eftir. Stærsta verkefni næstu ára verður að tryggja fjármögnum skólans. Háskólinn er undirfjármagnaður eins og flestir hér inni gera sér grein fyrir. Stjórnvöld hafa sett það markmið að skólinn skuli búa við samskonar fjármögnun og háskólar á Norðurlöndum árið 2020. Ég mun berjast hart fyrir því að þetta markmið nái fram að ganga. Verkefnið framundan snýst ekki aðeins um fjármögnun, heldur hvernig kostnaður kennslunnar er reiknaður. Núverandi kerfi byggir á magndrifnu módeli en við þurfum að auka áherslu á gæði og raunkostnað kennslu í ólíkum greinum. Það er gríðarlega mikilvægt að skólinn allur – eins og hann hefur lifnað við á síðustu vikum – ræði fjármögnunina á opinskáan hátt í öllum deildum skólans, jafnt stúdentar og starfsmenn. Nátengd fjármögnun skólans er fjármögnun námsins. Verði ég kjörin rektor vil ég leiða háskólastigið saman í samtali við Lánasjóðinn og stjórnvöld um að endurskoða þurfi reglur sjóðsins. Nú er svo komið að mánaðarframfærslan dugir ekki og því þurfa nemendur í alltof miklum mæli að vinna með námi. Það kemur niður á gæðum náms og er þjóðhagslega óhagkvæmt því nemendur tefjast í námi og framvindan verður ekki eins hröð og við vildum. Þetta er samfélagsmál sem við verðum að ræða þvert á línur skólans og út í samfélagið eins og önnur brýn mál. Það er ekki nóg að ræða þessi mál innan skólans heldur verður umræðan að ná út til samfélagsins. 12,625 nemendur tengjast mörgum einstaklingum í samfélaginu og því ætti að vera hægt að vekja almenning til vitundar um fjármögnun skólans og um Lánasjóðinn. Annað mál sem ég vil taka til umræðu er námsaðstaða nemenda í skólanum. Ég legg áherslu á að allar greinar búi við sambærileg skilyrði innan skólans og að þið stúdentar hafi jafna aðstöðu hvar sem þið eruð í skólanum. Þetta á jafnt við um gæði kennslu sem og les- eða rannsóknaraðstöðu. Þetta er mjög mikilvægt og er ójafnt eins og staðan er nú. Ég vil beita mér fyrir því að við tökum á þessu og jöfnum stöðu ólíkra greina. Þetta á líka við um nemendafélögin og aðstöðu ykkar í félagslífi. Hugsjón mín er að Háskóli Íslands sé eitt samfélag, jafnt nemendur og starfsmenn, og við þurfum öll að dafna bæði í starfi og félagslífi innan þessa samfélags. Þetta á einnig við um lýðræðislegt og opið samtal okkar í skólanum, sem ég legg mikla áherslu á að laða fram. Það má segja að þessi áhersla á aukinn jöfnuð og lýðræðislega og opna umræðu sé rauður þráður í gegnum mörg mín helstu stefnumál. Í þriðja lagi er það nútímavæðing kennslunnar. Nemendur eru jafnan nútímavæddari og færari í tækninýjungum en starfsfólkið og við þurfum því að hlaupa mjög hratt til þess að nútímavæða kennsluhættina. Við þurfum að bjóða upp á sveigjanlegra námsframboð og tryggja að stjórnskipulag skólans og reikniflokkakerfið komi ekki í veg fyrir þverfaglegt samstarf þvert á deildir og svið. Við þurfum að vera sveigjanleg í því hvernig við hönnum námsleiðir; þar er þverfaglegt samstarf án efa framtíðin. Við þurfum einnig að endurskoða lengd námskeiða, taka jafnvel upp lotukerfi, styttri námskeið og hvernig námið er skipulagt. Við þurfum líka að nútímavæða námsmatið. Margt í okkar núverandi námsmati helgast af því að við erum í fjárþröng og þurfum að bjóða upp á mjög stór og fjölmenn námskeið þar sem erfitt er að vera með verkefnavinnu. En ég tel mjög mikilvægt að hafa kerfið sveigjanlegra og bæta einnig endurgjöf til nemenda. Fjórði punkturinn er símenntun. Nemendahópurinn er fjölbreyttur. Í honum eru nemendur sem koma beint úr stúdentsprófi en síðan er mjög stór hópur sem er kannski að koma í annað eða þriðja skipti inn í skólann. Það er ekki ólíklegt að þið sem eruð ný í skólanum eigið eftir að koma aftur inn í skólann. Ég hef þá hugsjón að Háskóli Íslands haldi mjög vel utan um alla útskrifaða nemendur og að þeir séu áfram hluti af háskólasamfélaginu. Þannig sé þeim gert auðvelt að koma inn aftur til þess einmitt að endurmennta og símennta sig. Við þurfum nefnilega á mjög fjölbreyttri hæfni að halda í framtíðinni; og við lærum ekki í eitt skipti fyrir öll. Mér finnst mjög mikilvægt að mynda á þennan hátt stórt háskólasamfélag – samfélag um nemendur Háskólans á öllum tímum - sem tengir Háskóla Íslands einnig betur út í íslenskt samfélag. Ég vildi benda á þessi fjögur atriði í upphafi fundarins og langar til þess að þakka aftur fyrir þessar góðu samræður sem hafa átt sér stað í skólanum í aðdraganda rektorskjörs. Verði ég kjörin rektor mun ég leggja mjög mikla áherslu á opið samtal við bæði nemendur og starfsmenn og vera sýnileg í skólanum. Þannig hef ég unnið hingað til í öllum mínum störfum, bæði innan og utan Háskóla Íslands. Ég hef unnið mikið fyrir stúdenta og var ármaður (formaður) skólafélagsins í Menntaskólanum við Sund. Þar barðist ég fyrir stúdenta, og var einnig virk í háskólasamfélaginu í Háskóla Íslands og í doktorsnámi mínu í Oxford. Hagur og samfélag stúdenta hefur alltaf skipt mig máli og endurspeglar sýn mína á háskólasamfélagið að ég tel hag stúdenta og starfsfólks bestan í mikilli samvinnu. Í sambandi við stjórnun og fjármögnun hef ég mikla reynslu ekki aðeins innan skólans og innan Árnastofnunar, heldur einnig utan hans þar sem ég hef leitt vinnu í vísindanefnd Vísinda- og tækniráð síðustu níu ár. Þar hefur náðst mikill árangur sem grundvallast á skýrri framtíðarsýn fyrir íslenskt vísindasamfélag og aðgerðaráætlun þar um. Á síðast ári var tryggð 2.8 milljarða aukning í samkeppnissjóði rannsókna og nýsköpunar. Raunverulega finnst mér það verkefni næsta rektors að tryggja Háskóla Íslands fjármagn eitt af mest spennandi verkefnunum sem bíða. Þarna þurfum við að fara fram inn í samfélagið og berjast fyrir hugsjónum okkar og framtíðarsýn um Háskólann. Ég hlakka mjög til þess að vinna með nemendum og starfsfólki að þessum og öðrum mikilvægum málum verði ég kjörin rektor Háskóla Íslands. Takk fyrir.Vísir bauð öllum frambjóðendunum þremur til rektors Háskóla Íslands að birta erindi sín frá kappræðunum á Háskólatorgi í vikunni.
Rektorskjör í HÍ: Ræða Einars Steingrímssonar Það er rétt að taka fram í upphafi að ástæða þess að ég er ekki hér í dag er að Stúdentaráð hætti við að hafa þennan fund þegar ég var síðast á landinu -- til að hliðra til fyrir öðrum frambjóðanda. 8. apríl 2015 14:47
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar
Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun