Ísland er landið Marta Eiríksdóttir skrifar 26. maí 2015 07:00 Það er gott að búa á Íslandi. Ég finn það svo vel þegar ég hef prófað að búa í útlöndum. Þá kann ég enn betur að meta allt íslenskt. Íslenska þjóðarsálin er partur af mér. Kraftur, sköpun og þrautseigja, allt þetta einkennir mig sem Íslending. Það er líka gott að upplifa íslenskar hefðir heima á Íslandi í sínu rétta umhverfi þegar ég hef búið í Noregi undanfarin fjögur ár. Einfaldir hlutir eins og að borða rúgbrauð með þykku íslensku smjöri og plokkfisk. Normalbrauð með osti. Ferskan fisk. Harðfisk. Hangikjöt og uppstúf. Sviðasultu og slátur með rófustöppu. Lambalæri. Egils malt og appelsín. Gamaldags páskaegg frá Nóa Síríus. Lesa íslensku dagblöðin. Fara í sund og heita potta. Drekka vatn úr krana. Leyfa sér þann munað að fara kannski einu sinni á ári í Bláa lónið. Heyra íslenskt mál talað alls staðar. Sjá íslenska dagskrárgerð í sjónvarpi eða hlusta á RÚV. Aðfangadagskvöld klukkan sex. Gamlárskvöld, brennur og rakettur. Þrettándinn. Jólahefðir Íslendinga eru heldur engu líkar. Grunnskólar og leikskólar klæðast jólabúningi. Hátíð í bæ. Börnin flytja fallegan helgileik um fæðingu Jesú. Íslendingar hafa haldið í þá sterku hefð að virða hvíld og heilög jól í faðmi fjölskyldunnar. Fjölskylda fram yfir túrista. Allt er svo einstaklega hátíðlegt á Íslandi um jól og jafnvel páska hjá þeim sem enn virða helgihald upprisunnar. Ísland er frábært land, náttúran er falleg og hrá, veðrið hressandi. Ísland er landið mitt. En það er vont að búa á Íslandi ef maður er alltaf að kvarta og kveina, sér ekkert gott í því sem er að gerast í kringum mann og vælir endalaust. Þá er líklega best að flytja úr landi og kynnast lífsháttum annarrar þjóðar. Þá er kominn tími til að hrista upp í sjálfum sér og gá hvort það sé grænna hinum megin, læra eitthvað nýtt og vonandi finna gleði sína á ný. Nú er gullæði á Íslandi vegna fjölgunar erlendra ferðamanna til landsins. Allir ætla að græða. Ráða til sín ódýrt erlent vinnuafl og túristarnir spyrja hvar Íslendingarnir séu. Ég spyr, hvers vegna erum við ekki með íslenskt starfsfólk í ferðaþjónustunni og minnkum atvinnuleysið? Það er gaman að taka á móti gestum og sýna þeim gersemar landsins en útlendingar vilja flestir sjá og upplifa þetta séríslenska og kynnast um leið þjóðinni sjálfri. Svo má ekki gleyma því að flestir Íslendingar búa enn þá sjálfir allt árið í landinu sínu. Þeir eiga rétt á því að umgangast landið sitt eins og áður án þess að greiða himinháar upphæðir fyrir. Ísland er jú fyrst og fremst fyrir íbúa landsins. Það er áríðandi að halda jarðsambandi á meðan þessi áhugi útlendinga gengur yfir. Halda ró sinni og ekki gleyma sér í græðgi, nóg höfum við lært. Höldum í það sem er íslenskt, það vekur einnig forvitni túrista. Þegar ég ferðast til útlanda þá vil ég kynnast því sem er ekta og tilheyrir menningu hvers lands. Ég hef engan áhuga á að skoða tilbúið umhverfi. Verum því ekta, ánægð með okkur, öndum djúpt og róum okkur aðeins niður. Leyfum Íslandi fyrst og fremst að vera land íslensku þjóðarinnar og varðveitum um leið þjóðararfinn okkar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Hvert rennur auðlindaarðurinn? Fjármálaráðherra hefur tekið upp hugmynd um stofnun sérstaks auðlindasjóðs sem væri ekki hluti ríkissjóðs heldur skýrt afmarkaðir fjármunir í ríkisreikningi. Einn mikilvægur munur er hins vegar á fyrri hugmyndum og hugmyndum fjármálaráðherra. 8. maí 2015 07:00 Mest lesið Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson Skoðun Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason Skoðun Traustir skulu hornsteinar Jakob Bragi Hannesson Skoðun Jón Þór Stefánsson Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason Skoðun Ætlar auðvaldinu loks að takast að ráða í forsetaembættið? Reynir Böðvarsson Skoðun Minn maður mun standa í lappirnar Helgi Pétursson Skoðun Kjósum forseta sem við treystum Ingileif Jónsdóttir Skoðun Hvers vegna kýs ég „nörd“ í smáríkjafræðum sem forseta? Steinn Jóhannsson Skoðun Hefur allt til brunns að bera Árný Björg Blandon Skoðun Skoðun Skoðun Jón Þór Stefánsson skrifar Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson skrifar Skoðun Traustir skulu hornsteinar Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Ég treysti Katrínu Guðný Hildur Magnúsdóttir skrifar Skoðun ALDIN kallar eftir loftslagsaðgerðum Árni Bragason,Halldór Reynisson,Heiðrun Guðmundsdóttir,Dagný Halldórsdóttir,Tryggvi Felixson skrifar Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnarformanns Gildis Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rjúfum þögnina: andlegt ofbeldi Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna kýs ég „nörd“ í smáríkjafræðum sem forseta? Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kjósum húmanista – Konu hugsjóna og framkvæmdargleði Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Óhollustan í að sópa gærdeginum undir teppi skrifar Skoðun Við eigum skilið Höllu Tómasdóttur! Thor Ólafsson skrifar Skoðun Halla Hrund Logadóttir: Framtíðarforseti Íslands? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Að sitja vel í sjálfri sér Kolbrún Sverrisdóttir skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir fyrir okkur unga fólkið Kári Sigfússon skrifar Skoðun Kjósum alvöru forseta en ekki óbreytt ástand Kári Allansson skrifar Skoðun Ætlar auðvaldinu loks að takast að ráða í forsetaembættið? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Halla Hrund Logadóttir: Framtíðarforseti Íslands? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Ég kýs Katrínu! Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Opinber umræða í þágu hugsunar Gunnar Snorri Árnason skrifar Skoðun Hefur allt til brunns að bera Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason skrifar Skoðun Kjósum forseta sem við treystum Ingileif Jónsdóttir skrifar Skoðun Það skiptir máli hver er forseti landsins Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Sjálfstæði eða fall? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Afturbatapíka í skilgreiningu HKL Steingrímur Gunnarsson skrifar Skoðun Ó, vakna þú mín Þyrnirós! Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Kryddum tilveruna í skrautbúning Ásdís Rán Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Er landið stjórnlaust og býr þjóðin við valdníðslu og rányrkju? Vilhelm Jónsson skrifar Skoðun Hví Halla Hrund? – Skyldulesning! Ole Anton Bieltvedt skrifar Sjá meira
Það er gott að búa á Íslandi. Ég finn það svo vel þegar ég hef prófað að búa í útlöndum. Þá kann ég enn betur að meta allt íslenskt. Íslenska þjóðarsálin er partur af mér. Kraftur, sköpun og þrautseigja, allt þetta einkennir mig sem Íslending. Það er líka gott að upplifa íslenskar hefðir heima á Íslandi í sínu rétta umhverfi þegar ég hef búið í Noregi undanfarin fjögur ár. Einfaldir hlutir eins og að borða rúgbrauð með þykku íslensku smjöri og plokkfisk. Normalbrauð með osti. Ferskan fisk. Harðfisk. Hangikjöt og uppstúf. Sviðasultu og slátur með rófustöppu. Lambalæri. Egils malt og appelsín. Gamaldags páskaegg frá Nóa Síríus. Lesa íslensku dagblöðin. Fara í sund og heita potta. Drekka vatn úr krana. Leyfa sér þann munað að fara kannski einu sinni á ári í Bláa lónið. Heyra íslenskt mál talað alls staðar. Sjá íslenska dagskrárgerð í sjónvarpi eða hlusta á RÚV. Aðfangadagskvöld klukkan sex. Gamlárskvöld, brennur og rakettur. Þrettándinn. Jólahefðir Íslendinga eru heldur engu líkar. Grunnskólar og leikskólar klæðast jólabúningi. Hátíð í bæ. Börnin flytja fallegan helgileik um fæðingu Jesú. Íslendingar hafa haldið í þá sterku hefð að virða hvíld og heilög jól í faðmi fjölskyldunnar. Fjölskylda fram yfir túrista. Allt er svo einstaklega hátíðlegt á Íslandi um jól og jafnvel páska hjá þeim sem enn virða helgihald upprisunnar. Ísland er frábært land, náttúran er falleg og hrá, veðrið hressandi. Ísland er landið mitt. En það er vont að búa á Íslandi ef maður er alltaf að kvarta og kveina, sér ekkert gott í því sem er að gerast í kringum mann og vælir endalaust. Þá er líklega best að flytja úr landi og kynnast lífsháttum annarrar þjóðar. Þá er kominn tími til að hrista upp í sjálfum sér og gá hvort það sé grænna hinum megin, læra eitthvað nýtt og vonandi finna gleði sína á ný. Nú er gullæði á Íslandi vegna fjölgunar erlendra ferðamanna til landsins. Allir ætla að græða. Ráða til sín ódýrt erlent vinnuafl og túristarnir spyrja hvar Íslendingarnir séu. Ég spyr, hvers vegna erum við ekki með íslenskt starfsfólk í ferðaþjónustunni og minnkum atvinnuleysið? Það er gaman að taka á móti gestum og sýna þeim gersemar landsins en útlendingar vilja flestir sjá og upplifa þetta séríslenska og kynnast um leið þjóðinni sjálfri. Svo má ekki gleyma því að flestir Íslendingar búa enn þá sjálfir allt árið í landinu sínu. Þeir eiga rétt á því að umgangast landið sitt eins og áður án þess að greiða himinháar upphæðir fyrir. Ísland er jú fyrst og fremst fyrir íbúa landsins. Það er áríðandi að halda jarðsambandi á meðan þessi áhugi útlendinga gengur yfir. Halda ró sinni og ekki gleyma sér í græðgi, nóg höfum við lært. Höldum í það sem er íslenskt, það vekur einnig forvitni túrista. Þegar ég ferðast til útlanda þá vil ég kynnast því sem er ekta og tilheyrir menningu hvers lands. Ég hef engan áhuga á að skoða tilbúið umhverfi. Verum því ekta, ánægð með okkur, öndum djúpt og róum okkur aðeins niður. Leyfum Íslandi fyrst og fremst að vera land íslensku þjóðarinnar og varðveitum um leið þjóðararfinn okkar.
Hvert rennur auðlindaarðurinn? Fjármálaráðherra hefur tekið upp hugmynd um stofnun sérstaks auðlindasjóðs sem væri ekki hluti ríkissjóðs heldur skýrt afmarkaðir fjármunir í ríkisreikningi. Einn mikilvægur munur er hins vegar á fyrri hugmyndum og hugmyndum fjármálaráðherra. 8. maí 2015 07:00
Skoðun ALDIN kallar eftir loftslagsaðgerðum Árni Bragason,Halldór Reynisson,Heiðrun Guðmundsdóttir,Dagný Halldórsdóttir,Tryggvi Felixson skrifar