Spítalinn og plágurnar Sigurður Oddsson skrifar 15. nóvember 2014 07:00 Læknar komnir í verkfall. Ekki er það gott. Verra gæti það verið, ef engir væru læknarnir, sem gætu farið í verkfall. Í þá átt hefur lengi stefnt. Fyrri ríkisstjórn lagði línurnar og sú nýja stefnir hraðbyri sömu leið. Hvort sem samið verður um 3% eða 30% leysir það ekki vandann, sem er léleg vinnuaðstaða og úrsérgenginn tækjakostur. Við höfum lengi notið þess að í landinu búa góðir læknar með sérþekkingu og starfsreynslu erlendis frá og hér heima. Í viðbót við þá sem hér búa starfar fjöldi íslenskra lækna um allan heim. Þar kynnast þeir nýjungum í faginu og læra á nýjustu tæki, sem ekki eru til hér. Þessir læknar hafa til skamms tíma komið heim og aukið við þekkinguna í landinu. Nú koma færri og dæmi eru um að læknar hafi komið heim með fjölskylduna og flutt út aftur. Svo eru allir hinir sérfræðingarnir, sem eru að flytja út svo að til vandræða horfir í ýmsum deildum. Þessari þróun verður að snúa við, en hvernig er hægt að ætlast til að læknar í góðri stöðu komi heim að vinna með verðtryggð námslánin á bakinu. Ekki trekkir aðstaðan, sem í boði er. Vandinn leysist ekki fyrr en býðst vinna á sjúkrahúsi með góða vinnuaðstöðu og nýjasta tækjabúnað. Að öðrum kosti er eina lausnin sú hin sama og víða í atvinnulífinu. það er ráðning lækna frá löndum þar sem laun eru lægri og minni kröfur gerðar til lífsgæða. Við Hringbraut verður spítalinn of lítill áður en byggingarframkvæmdir hefjast og aldrei hægt að bjóða vinnuaðstöðu, sem lokkar íslenska lækna heim til starfa. Starfsemin dreifist um allt of stórt svæði til vera hagkvæm. Vinna á spítala er ekkert öðruvísi en vinna í verksmiðju, þar sem hagkvæmnin byggist á því að framleiðslan flæði greiðlega í gegnum framleiðsluferli, sem taka hvert við af öðru. Iðnfyrirtæki með flæðilínur eins og yrði við Hringbrautina færi lóðbeint á hausinn. Á stofnanamáli heitir það framúrkeyrsla og enginn axlar ábyrgð. Í einkarekstri axla eigendur ábyrgð á þann hátt að þeir geta orðið gjaldþrota. Við Hringbrautina er undirstaðan blágrýti. Það þarf að sprengja fyrir grunnum húsa og að mér skilst göng fyrir aðföng. Fyrir utan óþægindin hafa sprengingar slæm áhrif á elektrónísk tæki og hætt við að þau bili þegar verst stendur á. Svo þarf að keyra grjótið burt. Í Fossvogi er allt önnur aðstaða en við Hringbraut. Þar er hægt að byggja Háskólasjúkrahús (HS), sem nýtist til framtíðar. Yfirdrifið pláss verður til að leigja læknum aðstöðu fyrir læknastofur. Bæði þeim sem koma heim og þeim sem í dag eru með stofur úti í bæ. Leigan myndi eitthvað minnka rekstrarkostnað spítalans og um leið laða að meiri þekkingu og afköst. Hverfi biðlistar skapast möguleiki til að bæta reksturinn með lækningu sjúkra frá öðrum löndum. Hægt er að byrja strax að grafa út lóðina án þess að raska starfsemi spítalans eða trufla nágrannana. Umferðartruflanir verða hverfandi því hægt er að lagera moldinni neðst í Fossvoginum til seinni tíma notkunar.Sjö plágur Almættið hefur fram til þessa séð til þess, að ekki var byrjað að grafa og sprengja við Hringbrautina. Það þurfti 7 plágur til að leysa Gyðinga úr þrælakistunni í Egiptalandi. Ég velti fyrir mér, hversu margar plágur þurfi til að vísa stjórnvöldum frá Hringbrautarvillunni í Fossvoginn: - Fyrsta plágan var hrunið. þá gufuðu upp símapeningarnir, sem búið var að taka frá fyrir byggingunni. - Önnur plágan var Jóhanna og Steingrímur, sem settu ESB í forgang fram fyrir HS og vildu borga Icesave. Guði sé lof að þeim tókst það ekki, því þá yrði spítalinn ekki byggður í fyrirsjáanlegri framtíð - Þriðja plágan er myglusveppur. - Fjórða plágan er mósabaktería, sem sýklalyf vinna ekki á. - Fimmta plágan er maurar. - Sjötta plágan er verkfall. - Sjöunda plágan? Vonandi ekki sú að engir læknar verði eftir í landinu til að fara í verkfall. Í öllum blankheitunum er furðulegt, að þeir Sigmundur Davíð og Bjarni skuli ekki sjá möguleikana í Fossvoginum. Þar er hægt að byggja betra sjúkrahús fyrir tugum milljarða minna fjármagn. Árlegur rekstrarkostnaður verður líka milljörðum lægri um alla framtíð. Á sl. árum hef ég rætt við marga lækna um staðsetningu HS. Undantekningalaust eru þeir ósammála byggingu við Hringbraut, en segjast ekki spurðir. Ég spurði þá af hverju þeir létu þá ekki heyra í sér. Svarið var að það þýddi ekkert. Sá sem það gerir fær rýtinginn í bakið, eða er kippt inn í stjórn, þar sem atkvæði hans hefur lítið vægi. Það er endalaust kóað. Annar sem hafði lært og unnið í Ameríku sagði að ekki skipti máli, hvar spítalinn væri, ef byggt væri á hæðina. Nú að lokinni leiðréttingu hrunlána skora ég á ykkur, Sigmundur og Bjarni, að gera raunhæfan samanburð á HS Hringbraut/HS Fossvogi. Samanburð á starfsaðstöðu og kostnaði. Gagnvart skattgreiðendum ber ykkur skylda til að gera það. Það er miklu minna mál að gera þennan samanburð en að leita að flugvallarstæði, sem réttlætir að leggja niður núverandi flugvöll. Að lokum smá spítalareynslusaga. Undirritaður fór í hjartaþræðingu fyrir nokkrum árum og var mættur kl. 8 að morgni. Slakaði á í rúmi til kl. 16, en þá var honum sagt að því miður væri ekki hægt að taka alla í dag. Við vorum tvö sem fórum heim. Læknir á spítalanum sagði mér seinna að ekkert mál hefði verið að klára þetta, ef mátt hefði vinna eftirvinnu. Nú stefnir í að mörgum hundruðum eða þúsundum aðgerða verði frestað og spurning, hversu langan tíma taki að vinna það upp. Vonandi fá læknar og hjúkrunarfólk að vinna eftirvinnu. Það er bara framúrkeyrsla á spítalanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Skoðun Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Sjá meira
Læknar komnir í verkfall. Ekki er það gott. Verra gæti það verið, ef engir væru læknarnir, sem gætu farið í verkfall. Í þá átt hefur lengi stefnt. Fyrri ríkisstjórn lagði línurnar og sú nýja stefnir hraðbyri sömu leið. Hvort sem samið verður um 3% eða 30% leysir það ekki vandann, sem er léleg vinnuaðstaða og úrsérgenginn tækjakostur. Við höfum lengi notið þess að í landinu búa góðir læknar með sérþekkingu og starfsreynslu erlendis frá og hér heima. Í viðbót við þá sem hér búa starfar fjöldi íslenskra lækna um allan heim. Þar kynnast þeir nýjungum í faginu og læra á nýjustu tæki, sem ekki eru til hér. Þessir læknar hafa til skamms tíma komið heim og aukið við þekkinguna í landinu. Nú koma færri og dæmi eru um að læknar hafi komið heim með fjölskylduna og flutt út aftur. Svo eru allir hinir sérfræðingarnir, sem eru að flytja út svo að til vandræða horfir í ýmsum deildum. Þessari þróun verður að snúa við, en hvernig er hægt að ætlast til að læknar í góðri stöðu komi heim að vinna með verðtryggð námslánin á bakinu. Ekki trekkir aðstaðan, sem í boði er. Vandinn leysist ekki fyrr en býðst vinna á sjúkrahúsi með góða vinnuaðstöðu og nýjasta tækjabúnað. Að öðrum kosti er eina lausnin sú hin sama og víða í atvinnulífinu. það er ráðning lækna frá löndum þar sem laun eru lægri og minni kröfur gerðar til lífsgæða. Við Hringbraut verður spítalinn of lítill áður en byggingarframkvæmdir hefjast og aldrei hægt að bjóða vinnuaðstöðu, sem lokkar íslenska lækna heim til starfa. Starfsemin dreifist um allt of stórt svæði til vera hagkvæm. Vinna á spítala er ekkert öðruvísi en vinna í verksmiðju, þar sem hagkvæmnin byggist á því að framleiðslan flæði greiðlega í gegnum framleiðsluferli, sem taka hvert við af öðru. Iðnfyrirtæki með flæðilínur eins og yrði við Hringbrautina færi lóðbeint á hausinn. Á stofnanamáli heitir það framúrkeyrsla og enginn axlar ábyrgð. Í einkarekstri axla eigendur ábyrgð á þann hátt að þeir geta orðið gjaldþrota. Við Hringbrautina er undirstaðan blágrýti. Það þarf að sprengja fyrir grunnum húsa og að mér skilst göng fyrir aðföng. Fyrir utan óþægindin hafa sprengingar slæm áhrif á elektrónísk tæki og hætt við að þau bili þegar verst stendur á. Svo þarf að keyra grjótið burt. Í Fossvogi er allt önnur aðstaða en við Hringbraut. Þar er hægt að byggja Háskólasjúkrahús (HS), sem nýtist til framtíðar. Yfirdrifið pláss verður til að leigja læknum aðstöðu fyrir læknastofur. Bæði þeim sem koma heim og þeim sem í dag eru með stofur úti í bæ. Leigan myndi eitthvað minnka rekstrarkostnað spítalans og um leið laða að meiri þekkingu og afköst. Hverfi biðlistar skapast möguleiki til að bæta reksturinn með lækningu sjúkra frá öðrum löndum. Hægt er að byrja strax að grafa út lóðina án þess að raska starfsemi spítalans eða trufla nágrannana. Umferðartruflanir verða hverfandi því hægt er að lagera moldinni neðst í Fossvoginum til seinni tíma notkunar.Sjö plágur Almættið hefur fram til þessa séð til þess, að ekki var byrjað að grafa og sprengja við Hringbrautina. Það þurfti 7 plágur til að leysa Gyðinga úr þrælakistunni í Egiptalandi. Ég velti fyrir mér, hversu margar plágur þurfi til að vísa stjórnvöldum frá Hringbrautarvillunni í Fossvoginn: - Fyrsta plágan var hrunið. þá gufuðu upp símapeningarnir, sem búið var að taka frá fyrir byggingunni. - Önnur plágan var Jóhanna og Steingrímur, sem settu ESB í forgang fram fyrir HS og vildu borga Icesave. Guði sé lof að þeim tókst það ekki, því þá yrði spítalinn ekki byggður í fyrirsjáanlegri framtíð - Þriðja plágan er myglusveppur. - Fjórða plágan er mósabaktería, sem sýklalyf vinna ekki á. - Fimmta plágan er maurar. - Sjötta plágan er verkfall. - Sjöunda plágan? Vonandi ekki sú að engir læknar verði eftir í landinu til að fara í verkfall. Í öllum blankheitunum er furðulegt, að þeir Sigmundur Davíð og Bjarni skuli ekki sjá möguleikana í Fossvoginum. Þar er hægt að byggja betra sjúkrahús fyrir tugum milljarða minna fjármagn. Árlegur rekstrarkostnaður verður líka milljörðum lægri um alla framtíð. Á sl. árum hef ég rætt við marga lækna um staðsetningu HS. Undantekningalaust eru þeir ósammála byggingu við Hringbraut, en segjast ekki spurðir. Ég spurði þá af hverju þeir létu þá ekki heyra í sér. Svarið var að það þýddi ekkert. Sá sem það gerir fær rýtinginn í bakið, eða er kippt inn í stjórn, þar sem atkvæði hans hefur lítið vægi. Það er endalaust kóað. Annar sem hafði lært og unnið í Ameríku sagði að ekki skipti máli, hvar spítalinn væri, ef byggt væri á hæðina. Nú að lokinni leiðréttingu hrunlána skora ég á ykkur, Sigmundur og Bjarni, að gera raunhæfan samanburð á HS Hringbraut/HS Fossvogi. Samanburð á starfsaðstöðu og kostnaði. Gagnvart skattgreiðendum ber ykkur skylda til að gera það. Það er miklu minna mál að gera þennan samanburð en að leita að flugvallarstæði, sem réttlætir að leggja niður núverandi flugvöll. Að lokum smá spítalareynslusaga. Undirritaður fór í hjartaþræðingu fyrir nokkrum árum og var mættur kl. 8 að morgni. Slakaði á í rúmi til kl. 16, en þá var honum sagt að því miður væri ekki hægt að taka alla í dag. Við vorum tvö sem fórum heim. Læknir á spítalanum sagði mér seinna að ekkert mál hefði verið að klára þetta, ef mátt hefði vinna eftirvinnu. Nú stefnir í að mörgum hundruðum eða þúsundum aðgerða verði frestað og spurning, hversu langan tíma taki að vinna það upp. Vonandi fá læknar og hjúkrunarfólk að vinna eftirvinnu. Það er bara framúrkeyrsla á spítalanum.
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar