Föllum frá reglum um mætingu Sigþór Constantin Jóhannsson skrifar 24. október 2014 12:00 Í kjölfar umræðu um hátt brottfall úr framhaldsskólum á Íslandi þá langar mig að segja þetta: Föllum frá reglum um mætingu. Mæting er ekki hvetjandi á neinn jákvæðan hátt. Þvert á móti getur hún dregið úr löngun til þess að læra eitthvað í tímum. Ég er til dæmis í ENS103. Tungumál hafa alla tíð legið frekar vel fyrir mér, og þá sérstaklega enska. Mér gekk vel í ensku í grunnskóla og fékk góða einkunn í samræmdu prófunum. Hinsvegar var mér ekki boðið upp á það að flýta fyrir og taka framhaldskólaáfanga í ensku strax í 10. bekk. Allavega þá er ég í 103 í Ensku og eins og mig grunaði þá er efnið sem ég er að læra alls ekki nýtt af nálinni. Stór hluti bókarinnar er upprifjun af unglingastigi en svo eru líka verkefni sem eru auðveld þótt maður hafi ekki lært þau áður. Þegar það er verið að byrja á nýjum kafla myndi kennarinn byrja tímann á því að fletta í gegnum meginatriðin og útskýra hvernig verkefnin eiga að vera unnin. Staðreyndin er einfaldlega sú að á meðan kennarinn flytur efnið eru alltaf einhverjir nemendur sem vita upp á hár hvað hann ætlar að segja næst og jafnvel furða sig á hvers vegna í ósköpunum það sé verið að tala um þetta einfalda verkefni, sem margoft hefur verið kennt í grunnskóla eða maður bara einfaldlega kann fyrir. Ég er ekki að segja að „Ég“ hugsi svona í hvert skipti sem kennarinn útskýrir muninn á þolmynd og germynd, Hinsvegar þá eru nemendur sem gera það en í stað þess að fá að fara í gegnum efnið á sinn eigin hátt og á sínum hraða þá eru þeim sett ákveðin mörk sem kallast mætingarreglur. Afburðanemendur geta ekki fengið svigrúm til þess að stunda sitt nám utan kennslustofunnar og á þeim tíma sem þeim hentar- þeir þurfa að MÆTA í tíma og hlusta á kennarann fara yfir eitthvað sem þeir þekkja betur en handarbakið á sér og ef þeir gera það ekki þá eru þeir svo gott sem fallnir í áfanganum. Frjáls mæting yrði ekki bara hagur fyrir afburðanámsmenn. Það myndi henta öllum betur að fá að ákveða hvar og hvenær hann skrifar ritgerðina sína. Hverjum er ekki sama hvort ég leysi línulega jöfnu í algebru heima hjá mér, í bílnum eða í stofu 103 ? Svo lengi sem ég klára verkið á tilsettum tíma og fæ góða einkunn- Afhverju er mér sagt að gera það í kennslustofu ? . Þeir sem vilja læra í skólastofu með kennara er að sjálfsögðu frjálst að gera það og ég er alveg viss um það að skólinn á eftir að verða mikið betri staður til þess að vera á- bæði fyrir kennara og nemendur. Og já, ég sagði líka fyrir kennara. Það er vegna þess að með frjálsri mætingu má gera ráð fyrir því að færri nemendur sitji hverja kennslustund. Þannig skapast meiri friður og kennarinn hefur mun meiri tíma í að aðstoða þá nemendur sem það kjósa. Tímann sem tapast við að lesa upp og merkja við þá sem ekki eru mættir væri hægt að nota til þess að byrja strax að fara yfir efnið og koma nemendum í gang. Það hefur verið fjallað um hátt hlutfall nemenda sem hætta námi í framhaldsskólum á Íslandi. 870 nemendur hættu námi á þessu ári og þar af voru 270 sem hættu vegna þess að hafa “fallið” á frumstæðum hlut sem kallast mæting. Mér finnst að einkunnir og færni í hverri grein fyrir sig sé það sem skiptir öllu máli- ekki það hvort ég mæti í kennslustund sem ég fæ ekkert meira út úr heldur en ef ég einfaldlega kláraði verkefnin heima hjá mér. Ég trúi því að með frjálsu mætingarkerfi verði skólinn minn að besta mögulega stað fyrir nám og lærdóm. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Sjá meira
Í kjölfar umræðu um hátt brottfall úr framhaldsskólum á Íslandi þá langar mig að segja þetta: Föllum frá reglum um mætingu. Mæting er ekki hvetjandi á neinn jákvæðan hátt. Þvert á móti getur hún dregið úr löngun til þess að læra eitthvað í tímum. Ég er til dæmis í ENS103. Tungumál hafa alla tíð legið frekar vel fyrir mér, og þá sérstaklega enska. Mér gekk vel í ensku í grunnskóla og fékk góða einkunn í samræmdu prófunum. Hinsvegar var mér ekki boðið upp á það að flýta fyrir og taka framhaldskólaáfanga í ensku strax í 10. bekk. Allavega þá er ég í 103 í Ensku og eins og mig grunaði þá er efnið sem ég er að læra alls ekki nýtt af nálinni. Stór hluti bókarinnar er upprifjun af unglingastigi en svo eru líka verkefni sem eru auðveld þótt maður hafi ekki lært þau áður. Þegar það er verið að byrja á nýjum kafla myndi kennarinn byrja tímann á því að fletta í gegnum meginatriðin og útskýra hvernig verkefnin eiga að vera unnin. Staðreyndin er einfaldlega sú að á meðan kennarinn flytur efnið eru alltaf einhverjir nemendur sem vita upp á hár hvað hann ætlar að segja næst og jafnvel furða sig á hvers vegna í ósköpunum það sé verið að tala um þetta einfalda verkefni, sem margoft hefur verið kennt í grunnskóla eða maður bara einfaldlega kann fyrir. Ég er ekki að segja að „Ég“ hugsi svona í hvert skipti sem kennarinn útskýrir muninn á þolmynd og germynd, Hinsvegar þá eru nemendur sem gera það en í stað þess að fá að fara í gegnum efnið á sinn eigin hátt og á sínum hraða þá eru þeim sett ákveðin mörk sem kallast mætingarreglur. Afburðanemendur geta ekki fengið svigrúm til þess að stunda sitt nám utan kennslustofunnar og á þeim tíma sem þeim hentar- þeir þurfa að MÆTA í tíma og hlusta á kennarann fara yfir eitthvað sem þeir þekkja betur en handarbakið á sér og ef þeir gera það ekki þá eru þeir svo gott sem fallnir í áfanganum. Frjáls mæting yrði ekki bara hagur fyrir afburðanámsmenn. Það myndi henta öllum betur að fá að ákveða hvar og hvenær hann skrifar ritgerðina sína. Hverjum er ekki sama hvort ég leysi línulega jöfnu í algebru heima hjá mér, í bílnum eða í stofu 103 ? Svo lengi sem ég klára verkið á tilsettum tíma og fæ góða einkunn- Afhverju er mér sagt að gera það í kennslustofu ? . Þeir sem vilja læra í skólastofu með kennara er að sjálfsögðu frjálst að gera það og ég er alveg viss um það að skólinn á eftir að verða mikið betri staður til þess að vera á- bæði fyrir kennara og nemendur. Og já, ég sagði líka fyrir kennara. Það er vegna þess að með frjálsri mætingu má gera ráð fyrir því að færri nemendur sitji hverja kennslustund. Þannig skapast meiri friður og kennarinn hefur mun meiri tíma í að aðstoða þá nemendur sem það kjósa. Tímann sem tapast við að lesa upp og merkja við þá sem ekki eru mættir væri hægt að nota til þess að byrja strax að fara yfir efnið og koma nemendum í gang. Það hefur verið fjallað um hátt hlutfall nemenda sem hætta námi í framhaldsskólum á Íslandi. 870 nemendur hættu námi á þessu ári og þar af voru 270 sem hættu vegna þess að hafa “fallið” á frumstæðum hlut sem kallast mæting. Mér finnst að einkunnir og færni í hverri grein fyrir sig sé það sem skiptir öllu máli- ekki það hvort ég mæti í kennslustund sem ég fæ ekkert meira út úr heldur en ef ég einfaldlega kláraði verkefnin heima hjá mér. Ég trúi því að með frjálsu mætingarkerfi verði skólinn minn að besta mögulega stað fyrir nám og lærdóm.
Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson Skoðun
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar
Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson Skoðun