Hvað er fermingin? Þórir Stephensen skrifar 11. júní 2014 07:00 Þessari spurningu var oft beint til mín, meðan ég var starfandi sóknarprestur. Hún kemur enn upp af ýmsu tilefni, og nú nýlega frá foreldri barns, sem horfir fram til þessara tímamóta í lífi sínu. Mig langar að svara henni einnig hér á opinberum vettvangi. Á síðustu starfsárum mínum hafði ég þann sið að byrja á því að spyrja börnin, hvers vegna þau vildu fermast. Svörin voru margvísleg. Vilji foreldra skipti greinilega miklu máli, gjafirnar, að fylgja straumnum og svo margt annað, og mjög víða skipti hið trúarlega mestu. Ég sagði þeim, að við skyldum skoða þetta allt. Ég hefði t.d. ekkert á móti gjöfunum, því ég hefði fundið það á eigin skinni, drengur, sem ekki var af efnuðu fólki kominn, hvað það sem ég fékk í fermingargjöf hjálpaði mikið til að auðga líf minna æskuára. En ég vildi, að börnin hefðu tilganginn á hreinu. – Það felst í heitinu ferming, að fermingarathöfnin er staðfesting á skírninni. En það er bara hinn trúarlegi þáttur. Honum fylgir svo miklu meira, sem á að hafa gjörtæk áhrif á lífið í kringum okkur. Ég byrjaði því á að spyrja börnin, hvort þeim fyndist heimurinn nógu góður í dag. Svarið var þeim auðvelt. Nei! Hann er það ekki. Þá sagði ég við þau, að þótt þau væru ekki byrjuð á námi sínu hjá mér, þá vissu þau það mikið um kenningar Krists, að þau ættu að geta svarað næstu spurningu: Teljið þið, að ef mikill meirihluti íbúa heimsins fylgdi boðum Krists, yrði eins mikið um styrjaldir, hungursneyð, fátækt, mannréttindabrot, ofbeldi manna í milli, einelti og annað slíkt, sem þið sjáið að hindrar menn í að lifa hamingjusamir hver við annars hlið? Svarið var enn jafnákveðið. Nei! Þá er komið að því, sagði ég, sem ég sé mikilvægast í fermingunni. Þegar ég legg hendur yfir ykkur í vor, þá er ég, dýpst skoðað, að vígja ykkur sem baráttumenn fyrir betri heimi. Ég nefndi víst bæði riddara og valkyrjur í þessu sambandi og fékk góðar undirtektir. Það var auðfundið, að þetta var hlutverk sem börnin vildu sinna. Þau vildu vera hluti af hreyfingu, sem hafði þetta að takmarki. Það kom vel í ljós, er á leið námstímann, að þetta er ekki auðvelt. En þá var bent á hjálpina í því að tengjast fjöldasamtökum, sem eiga þessi markmið og svo dýrmætustu einstaklingsbundnu hjálpina, sem felst í bæn til Guðs. Það var þeim mörgum nýtt að hægt væri að biðja hvar sem var, jafnvel á salerninu eða í strætó á leið í skólann. Guð er alls staðar nálægur, þótt hann sé ekki sýnilegur. Ein harðasta gagnrýnin á trúarlíf mannsins, er að ekki sé hægt að byggja líf sitt á ósýnilegum veruleika, sem ekki verði sannaður með aðferðum raunvísindanna. Við ræddum oft í fermingarfræðslunni um kærleikann, foreldraástina og ástina milli karls og konu. Þetta er ekki hægt að sjá eða sanna. Þetta er huglægt eins og Guð. En samt er þetta raunverulegt og hefur áhrif. Ég heyrði fyrir nokkrum árum sögu, sem ég hefði gjarnan viljað kunna fyrr. Hún er um fyrsta rússneska geimfarann, Juri Gagarin. Þegar hann kom úr geimför sinni, sagði hann trúr sínum kommúnisma: Guð er örugglega ekki til. Ég sá hann hvergi. Þekktasti heilaskurðlæknir Bandaríkjanna heyrði þetta og mælti: Já, þetta er athyglisvert. Ég er búinn að opna mörg þúsund hauskúpur og hef hvergi orðið var við hugsun. Sameinumst öll í baráttunni fyrir betri heimi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Halldór 18.05.2024 Halldór Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson Skoðun Í framhaldi af viðtali við Helgu Þórisdóttur Kári Stefánsson Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir skrifar Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Í framhaldi af viðtali við Helgu Þórisdóttur Kári Stefánsson skrifar Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson skrifar Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson skrifar Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Sjá meira
Þessari spurningu var oft beint til mín, meðan ég var starfandi sóknarprestur. Hún kemur enn upp af ýmsu tilefni, og nú nýlega frá foreldri barns, sem horfir fram til þessara tímamóta í lífi sínu. Mig langar að svara henni einnig hér á opinberum vettvangi. Á síðustu starfsárum mínum hafði ég þann sið að byrja á því að spyrja börnin, hvers vegna þau vildu fermast. Svörin voru margvísleg. Vilji foreldra skipti greinilega miklu máli, gjafirnar, að fylgja straumnum og svo margt annað, og mjög víða skipti hið trúarlega mestu. Ég sagði þeim, að við skyldum skoða þetta allt. Ég hefði t.d. ekkert á móti gjöfunum, því ég hefði fundið það á eigin skinni, drengur, sem ekki var af efnuðu fólki kominn, hvað það sem ég fékk í fermingargjöf hjálpaði mikið til að auðga líf minna æskuára. En ég vildi, að börnin hefðu tilganginn á hreinu. – Það felst í heitinu ferming, að fermingarathöfnin er staðfesting á skírninni. En það er bara hinn trúarlegi þáttur. Honum fylgir svo miklu meira, sem á að hafa gjörtæk áhrif á lífið í kringum okkur. Ég byrjaði því á að spyrja börnin, hvort þeim fyndist heimurinn nógu góður í dag. Svarið var þeim auðvelt. Nei! Hann er það ekki. Þá sagði ég við þau, að þótt þau væru ekki byrjuð á námi sínu hjá mér, þá vissu þau það mikið um kenningar Krists, að þau ættu að geta svarað næstu spurningu: Teljið þið, að ef mikill meirihluti íbúa heimsins fylgdi boðum Krists, yrði eins mikið um styrjaldir, hungursneyð, fátækt, mannréttindabrot, ofbeldi manna í milli, einelti og annað slíkt, sem þið sjáið að hindrar menn í að lifa hamingjusamir hver við annars hlið? Svarið var enn jafnákveðið. Nei! Þá er komið að því, sagði ég, sem ég sé mikilvægast í fermingunni. Þegar ég legg hendur yfir ykkur í vor, þá er ég, dýpst skoðað, að vígja ykkur sem baráttumenn fyrir betri heimi. Ég nefndi víst bæði riddara og valkyrjur í þessu sambandi og fékk góðar undirtektir. Það var auðfundið, að þetta var hlutverk sem börnin vildu sinna. Þau vildu vera hluti af hreyfingu, sem hafði þetta að takmarki. Það kom vel í ljós, er á leið námstímann, að þetta er ekki auðvelt. En þá var bent á hjálpina í því að tengjast fjöldasamtökum, sem eiga þessi markmið og svo dýrmætustu einstaklingsbundnu hjálpina, sem felst í bæn til Guðs. Það var þeim mörgum nýtt að hægt væri að biðja hvar sem var, jafnvel á salerninu eða í strætó á leið í skólann. Guð er alls staðar nálægur, þótt hann sé ekki sýnilegur. Ein harðasta gagnrýnin á trúarlíf mannsins, er að ekki sé hægt að byggja líf sitt á ósýnilegum veruleika, sem ekki verði sannaður með aðferðum raunvísindanna. Við ræddum oft í fermingarfræðslunni um kærleikann, foreldraástina og ástina milli karls og konu. Þetta er ekki hægt að sjá eða sanna. Þetta er huglægt eins og Guð. En samt er þetta raunverulegt og hefur áhrif. Ég heyrði fyrir nokkrum árum sögu, sem ég hefði gjarnan viljað kunna fyrr. Hún er um fyrsta rússneska geimfarann, Juri Gagarin. Þegar hann kom úr geimför sinni, sagði hann trúr sínum kommúnisma: Guð er örugglega ekki til. Ég sá hann hvergi. Þekktasti heilaskurðlæknir Bandaríkjanna heyrði þetta og mælti: Já, þetta er athyglisvert. Ég er búinn að opna mörg þúsund hauskúpur og hef hvergi orðið var við hugsun. Sameinumst öll í baráttunni fyrir betri heimi.
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun