Það er drulluerfitt að breyta heiminum en lestu áfram Kristín Elfa Guðnadóttir skrifar 20. desember 2013 06:00 Þér er sagt að það þýði ekkert að ybba gogg. Það er ekki satt. Þú getur hætt að versla við þá sem þér líkar ekki og kjósa þá sem þú treystir ekki. Þú getur hætt að borga reikninga, búið í tjaldi, veitt þinn eigin fisk og ég skal lofa þér því að það munu margir standa með þér. Þú getur meira að segja farið í stríð við stórfyrirtæki (sem okkur er sagt að sé ekki hægt) og milljónir munu standa með þér. Það er hægt að breyta heiminum og við eigum nú þegar fólk úti um allan heim sem safnar saman og kemur á framfæri praktískum lausnum. Það er meira að segja hægt að breyta okkur þannig að okkur þyki nautakjöt ógeð. Það myndi nú aldeilis draga úr gróðurhúsaáhrifum. En við getum líka bara ákveðið hlutina sjálf og það er affarasælast. Ég hvet þig til að skrifa niður á blað það sem þér finnst skipta mestu máli. Flestir hugsa um börnin sín og fjölskylduna. Margir hugsa um ást, lýðræði, mannréttindi, jafnrétti, menntun og frið – þessi stóru og yndislegu hugtök. Og að borin sé virðing fyrir okkur, að við séum ekki áhrifalaus. Þegar við vitum hvað skiptir okkur mestu máli er næsta skref að finna leiðir. Við getum þetta. Við eigum fólk sem trúir ekki á fjórflokka, gamaldags pólitíska iðkun og hægri/vinstri, allt þetta sem við notum til að aðgreina okkur og koma í veg fyrir að við getum myndað gott samfélag. Við höfum alltaf átt svona fólk en núna höfum við til viðbótar miklu betri tæki og tól til að skipuleggja okkur, fá upplýsingar og láta í okkur heyra. Það er mikilvægt að verja netið fyrir einræði. Og líka fyrir okkur sjálfum.Tökum málin í eigin hendur Það er drulluerfitt að breyta heiminum, ég ætla ekkert að skafa utan af því. Það er ekkert að Facebook og kó í hófi en neysla einfaldrar afþreyingar er alveg jafnhættuleg og þegar Neil Postman skrifaði þá frábæru bók „Amusing Ourselves to Death“. Hún rænir okkur þeim möguleika að breyta samfélaginu. En ókei. Við erum með gott fólk, fína viðhorfsbreytingu og frábær tæki og tól. Málið er samt ekki í höfn. Við þurfum að skuldbinda okkur. Það er glæpsamlegt að leyfa LÍÚ að eiga landið. Það er fáránlegt að bankar græði milljarða á milljarða ofan á sama hátt og fyrir hrun. Það er súrrealískt að halda að til dæmis lyfjarisar eða landtökufyrirtæki beri hag okkar fyrir brjósti. Og það er einfaldlega kjánalegt að trúa því að á meðan við sinnum okkar daglegu störfum þá reddist þetta allt saman einhvern veginn. Krefjumst alltaf svara og básúnum svörin, eða skort á þeim, á netinu. Peninga og völd gefa sárafáir eftir. Við þurfum að taka málin í okkar hendur. Það er eina leiðin til að umhyggja, kærleikur, samvinna, traust og allt þetta góða sem við viljum að umljúki okkur sjálf þrífist í samfélaginu. Jörðin er að gefast upp á okkur og jafnvel þótt við bregðumst hratt við þá þurfum við að læra að lifa á annan hátt en við erum vön. Þeir sem halda um budduna bjarga ekki málunum. Það gerum við. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason skrifar Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Þér er sagt að það þýði ekkert að ybba gogg. Það er ekki satt. Þú getur hætt að versla við þá sem þér líkar ekki og kjósa þá sem þú treystir ekki. Þú getur hætt að borga reikninga, búið í tjaldi, veitt þinn eigin fisk og ég skal lofa þér því að það munu margir standa með þér. Þú getur meira að segja farið í stríð við stórfyrirtæki (sem okkur er sagt að sé ekki hægt) og milljónir munu standa með þér. Það er hægt að breyta heiminum og við eigum nú þegar fólk úti um allan heim sem safnar saman og kemur á framfæri praktískum lausnum. Það er meira að segja hægt að breyta okkur þannig að okkur þyki nautakjöt ógeð. Það myndi nú aldeilis draga úr gróðurhúsaáhrifum. En við getum líka bara ákveðið hlutina sjálf og það er affarasælast. Ég hvet þig til að skrifa niður á blað það sem þér finnst skipta mestu máli. Flestir hugsa um börnin sín og fjölskylduna. Margir hugsa um ást, lýðræði, mannréttindi, jafnrétti, menntun og frið – þessi stóru og yndislegu hugtök. Og að borin sé virðing fyrir okkur, að við séum ekki áhrifalaus. Þegar við vitum hvað skiptir okkur mestu máli er næsta skref að finna leiðir. Við getum þetta. Við eigum fólk sem trúir ekki á fjórflokka, gamaldags pólitíska iðkun og hægri/vinstri, allt þetta sem við notum til að aðgreina okkur og koma í veg fyrir að við getum myndað gott samfélag. Við höfum alltaf átt svona fólk en núna höfum við til viðbótar miklu betri tæki og tól til að skipuleggja okkur, fá upplýsingar og láta í okkur heyra. Það er mikilvægt að verja netið fyrir einræði. Og líka fyrir okkur sjálfum.Tökum málin í eigin hendur Það er drulluerfitt að breyta heiminum, ég ætla ekkert að skafa utan af því. Það er ekkert að Facebook og kó í hófi en neysla einfaldrar afþreyingar er alveg jafnhættuleg og þegar Neil Postman skrifaði þá frábæru bók „Amusing Ourselves to Death“. Hún rænir okkur þeim möguleika að breyta samfélaginu. En ókei. Við erum með gott fólk, fína viðhorfsbreytingu og frábær tæki og tól. Málið er samt ekki í höfn. Við þurfum að skuldbinda okkur. Það er glæpsamlegt að leyfa LÍÚ að eiga landið. Það er fáránlegt að bankar græði milljarða á milljarða ofan á sama hátt og fyrir hrun. Það er súrrealískt að halda að til dæmis lyfjarisar eða landtökufyrirtæki beri hag okkar fyrir brjósti. Og það er einfaldlega kjánalegt að trúa því að á meðan við sinnum okkar daglegu störfum þá reddist þetta allt saman einhvern veginn. Krefjumst alltaf svara og básúnum svörin, eða skort á þeim, á netinu. Peninga og völd gefa sárafáir eftir. Við þurfum að taka málin í okkar hendur. Það er eina leiðin til að umhyggja, kærleikur, samvinna, traust og allt þetta góða sem við viljum að umljúki okkur sjálf þrífist í samfélaginu. Jörðin er að gefast upp á okkur og jafnvel þótt við bregðumst hratt við þá þurfum við að læra að lifa á annan hátt en við erum vön. Þeir sem halda um budduna bjarga ekki málunum. Það gerum við.
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun