Þingræðið og meint málþóf Ragnheiður Elín Árnadóttir skrifar 30. maí 2012 11:00 Þingflokksformaður vinstri grænna beinir þeim tilmælum til forseta Alþingis í gegnum fjölmiðla að beita ákvæði þingskapa til að stöðva umræður á þinginu og láta mál ganga til atkvæða. Sjálft þingræðið er í hættu vegna málþófs stjórnarandstöðunnar. Undir þetta tók formaður vinstri grænna um helgina og býsnaðist mjög mæðulega yfir því hversu ómöguleg núverandi stjórnarandstaða væri – hún væri meira að segja búin að breyta og eyðileggja gamla góða málþófið sem hann þekkti svo vel. Svo talaði hann um bústörf og grásleppuvertíðir og að engum heilvita manni dytti í hug að stinga af í miðri uppskeru eða sleppa því að vitja neta sinna. Umrætt ákvæði þingskapa sem ekki hefur verið notað í áratugi, er neyðarhemill. Honum var ekki beitt í umræðunni um aðild okkar að Evrópska efnahagssvæðinu, ekki í umræðum um Kárahnjúkavirkjun, fjölmiðlalög, samræmdan gagnagrunn á heilbrigðissviði eða Icesave, svo nokkur dæmi í þingsögunni séu nefnd. En nú er sum sé tilefni til að dusta af því rykið því hin óbilgjarna stjórnarandstaða kann ekki með málfrelsið að fara. Það er rétt að ríkisstjórninni hefur ekki tekist að klára mörg mál á þessu þingi. Og það er alveg rétt hjá Steingrími ráðherra að það ætti að vera komið að uppskerutíð – svona miðað við árstíma. En bóndasonur að norðan ætti jafnframt að vita að ef menn plægja ekki akurinn og sá ekki í tæka tíð verður engin uppskera. Ráðherra sjávarútvegsmála veit líka fullvel að það þýðir ekkert að vitja neta sem ekki hafa verið lögð. Og þannig er staðan í þinginu. Ríkisstjórnin kom seint fram með illa undirbúin mál sem mörg hver átti eftir að ná samkomulagi um milli stjórnarflokkanna og fylgihreyfinga hennar. Til viðbótar hefur hvert átakamálið af öðru verið sett í forgang – breytingar á stjórnarráðinu, stjórnarskránni, Vaðlaheiðargöng – og þannig tafið allan eðlilegan framgang annarra mála. Að ekki sé minnst á risavöxnu málin, sjávarútvegsfrumvörpin tvö og rammaáætlun, sem enn eru í vinnslu í nefndum Alþingis nú í upphafi þeirrar viku sem samkvæmt starfsáætlun á að vera lokavika þingsins. Það er því í senn kjánalegt og verulega umhugsunarvert að forystumenn vinstri grænna skuli láta sér detta það í hug að fara fram á að neyðarhemli þingskapanna verði beitt við núverandi aðstæður. Ekki síst þegar sagan og tölurnar eru skoðaðar. Steingrímur Joð sem kveinkar sér undan „nýrri gerð málþófs", þar sem athugasemdir hafa tekið við af löngum ræðum, á nefnilega öll met sem til eru í ræðumennsku á Alþingi, fyrir utan lengstu samfelldu ræðuna, en þar á metið félagi hans í ríkisstjórninni, Jóhanna Sigurðardóttir. Sú sem þetta ritar hefur ekki roð við stjórnarandstæðingnum Steingrími sem í 18 ára stjórnarandstöðutíð sinni hélt að meðaltali ræður í tæplega 30 klst. á hverju þingi og gerði að meðaltali athugasemdir í 5 klst. Toppnum náði hann 1992 þegar hann talaði í tæplega 50 klst. á einu og sama þinginu og gerði athugasemdir í rúmlega 5 klst. Til samanburðar hefur undirrituð haldið ræður á yfirstandandi þingi í rúmar 6 klst. og gert athugasemdir í rúmar 4 klst. Athugasemdir stjórnarandstæðingsins Steingríms hafa yfirleitt tekið lengri tíma en ræðuhöld undirritaðrar. Það setur að mér hroll við að upplifa það að stjórnvöldum skuli í alvörunni koma það til hugar að takmarka málfrelsi þingmanna til þess að leysa heimatilbúið vandamál ósamstæðrar ríkisstjórnar. Ég hélt satt að segja að það gerðist bara í öðrum löndum, löndum sem við höfum hingað til ekki viljað bera okkur saman við. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson Skoðun Ábyrgðin er þeirra Vilhjálmur Árnason Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Ábyrgðin er þeirra Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Dæmt um form, ekki efni Hörður Arnarson skrifar Skoðun Að þröngva lífsskoðun upp á annað fólk Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Um fundarstjórn forseta Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hjálpartæki – fyrir hverja? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Menntasjóður námsmanna og ECTS einingar Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland skrifar Skoðun Í 1.129 daga hefur Alþingi hunsað jaðarsettasta hóp samfélagsins Grímur Atlason skrifar Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson skrifar Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Sjá meira
Þingflokksformaður vinstri grænna beinir þeim tilmælum til forseta Alþingis í gegnum fjölmiðla að beita ákvæði þingskapa til að stöðva umræður á þinginu og láta mál ganga til atkvæða. Sjálft þingræðið er í hættu vegna málþófs stjórnarandstöðunnar. Undir þetta tók formaður vinstri grænna um helgina og býsnaðist mjög mæðulega yfir því hversu ómöguleg núverandi stjórnarandstaða væri – hún væri meira að segja búin að breyta og eyðileggja gamla góða málþófið sem hann þekkti svo vel. Svo talaði hann um bústörf og grásleppuvertíðir og að engum heilvita manni dytti í hug að stinga af í miðri uppskeru eða sleppa því að vitja neta sinna. Umrætt ákvæði þingskapa sem ekki hefur verið notað í áratugi, er neyðarhemill. Honum var ekki beitt í umræðunni um aðild okkar að Evrópska efnahagssvæðinu, ekki í umræðum um Kárahnjúkavirkjun, fjölmiðlalög, samræmdan gagnagrunn á heilbrigðissviði eða Icesave, svo nokkur dæmi í þingsögunni séu nefnd. En nú er sum sé tilefni til að dusta af því rykið því hin óbilgjarna stjórnarandstaða kann ekki með málfrelsið að fara. Það er rétt að ríkisstjórninni hefur ekki tekist að klára mörg mál á þessu þingi. Og það er alveg rétt hjá Steingrími ráðherra að það ætti að vera komið að uppskerutíð – svona miðað við árstíma. En bóndasonur að norðan ætti jafnframt að vita að ef menn plægja ekki akurinn og sá ekki í tæka tíð verður engin uppskera. Ráðherra sjávarútvegsmála veit líka fullvel að það þýðir ekkert að vitja neta sem ekki hafa verið lögð. Og þannig er staðan í þinginu. Ríkisstjórnin kom seint fram með illa undirbúin mál sem mörg hver átti eftir að ná samkomulagi um milli stjórnarflokkanna og fylgihreyfinga hennar. Til viðbótar hefur hvert átakamálið af öðru verið sett í forgang – breytingar á stjórnarráðinu, stjórnarskránni, Vaðlaheiðargöng – og þannig tafið allan eðlilegan framgang annarra mála. Að ekki sé minnst á risavöxnu málin, sjávarútvegsfrumvörpin tvö og rammaáætlun, sem enn eru í vinnslu í nefndum Alþingis nú í upphafi þeirrar viku sem samkvæmt starfsáætlun á að vera lokavika þingsins. Það er því í senn kjánalegt og verulega umhugsunarvert að forystumenn vinstri grænna skuli láta sér detta það í hug að fara fram á að neyðarhemli þingskapanna verði beitt við núverandi aðstæður. Ekki síst þegar sagan og tölurnar eru skoðaðar. Steingrímur Joð sem kveinkar sér undan „nýrri gerð málþófs", þar sem athugasemdir hafa tekið við af löngum ræðum, á nefnilega öll met sem til eru í ræðumennsku á Alþingi, fyrir utan lengstu samfelldu ræðuna, en þar á metið félagi hans í ríkisstjórninni, Jóhanna Sigurðardóttir. Sú sem þetta ritar hefur ekki roð við stjórnarandstæðingnum Steingrími sem í 18 ára stjórnarandstöðutíð sinni hélt að meðaltali ræður í tæplega 30 klst. á hverju þingi og gerði að meðaltali athugasemdir í 5 klst. Toppnum náði hann 1992 þegar hann talaði í tæplega 50 klst. á einu og sama þinginu og gerði athugasemdir í rúmlega 5 klst. Til samanburðar hefur undirrituð haldið ræður á yfirstandandi þingi í rúmar 6 klst. og gert athugasemdir í rúmar 4 klst. Athugasemdir stjórnarandstæðingsins Steingríms hafa yfirleitt tekið lengri tíma en ræðuhöld undirritaðrar. Það setur að mér hroll við að upplifa það að stjórnvöldum skuli í alvörunni koma það til hugar að takmarka málfrelsi þingmanna til þess að leysa heimatilbúið vandamál ósamstæðrar ríkisstjórnar. Ég hélt satt að segja að það gerðist bara í öðrum löndum, löndum sem við höfum hingað til ekki viljað bera okkur saman við.
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar