Vísitölufjölskyldan er gjaldþrota! Karl Sigfússon skrifar 19. janúar 2012 06:00 VARÚÐ! Í þessum pistli er að finna staðreyndir um fjárhagsstöðu íslenskra heimila sem valdið geta óhug og vanlíðan. Pistlahöfundur ráðleggur viðkvæmum frá því að lesa lengra. Vissuð þið að í lok árs 2010 voru um 40% íslenskra heimila með neikvæða eignastöðu? Þetta merkir að um 60.000 íslenskar fjölskyldur skulda meira en þær eiga! Til samanburðar má nefna að í lok árs 2007 voru það „aðeins" um 25.000 fjölskyldur sem voru í þessari erfiðu stöðu. Vandinn hefur því meira en tvöfaldast á aðeins þremur árum. Til að setja þetta í nærtækara samhengi skuldar næstum því annar hver Íslendingur meira en hann á – getur það undir einhverjum kringumstæðum talist eðlilegt eða ásættanlegt? Þessar skelfilegu tölur koma fram í greininni „Niðurstöður álagningar 2011" eftir Pál Kolbeins sem birt var í októberhefti Tíundar sem gefið er út af Ríkisskattstjóra. Greinin er í raun samantekt á niðurstöðum álagningar 2011 sem byggir á skattframtölum landsmanna fyrir árið 2010. (Sjá nánar www.tiund.is) Í samantekt Páls opinberast, svo ekki verður um villst, að fjárhagur fjölda íslenskra heimila er í rúst. Eignastaðan hríðversnar milli ára, kaupmáttur minnkar og tekjur byggja í síauknum mæli á bótum frá hinu opinbera og úttekt einstaklinga á séreignarsparnaði. Frá árinu 2008 hefur hlutfall greiðslna frá Tryggingastofnun, lífeyrissjóðum og atvinnuleysisbótasjóði hækkað úr því að vera 13% af heildartekjum landsmanna í það að vera 21% árið 2010 – það er ógnvænleg þróun á aðeins þremur árum! Það sjá það allir, sem vilja sjá, að staða fjölmargra íslenskra heimila er vonlaus. Ef ekki verður ráðist tafarlaust í róttækar aðgerðir til að leiðrétta skuldastöðuna mun hlutfall eignalausra heimila hækka enn frekar – núverandi aðgerðir stjórnvalda breyta litlu sem engu þar um. Einn stærsti einstaki orsakavaldurinn á eignabruna heimilanna eru verðtryggð fasteignalán. Þá staðreynd er ekki hægt að hrekja. Með smá heimildarvinnu og einföldum útreikningum má finna út að verðtryggingarákvæði fasteignalána hefur hækkað skuldir einstaklinga um upphæð að stærðargráðunni 250 milljarðar frá árinu 2008 til dagsins í dag – ég endurtek 250 milljarðar. Og hvert fóru þessir milljarðar svo – jú, að stærstum hluta til lífeyrissjóðanna okkar sem eiga með beinum eða óbeinum hætti langstærstan hluta verðtryggðra fasteignalána landsmanna. Það eru sem sagt okkar eigin lífeyrissjóðir sem eru að soga máttinn úr fjölskyldum landsins gegnum verðtryggingarákvæði fasteignalána. Ég get fullyrt að langflestir landsmenn eru orðnir verulega þreyttir á að horfa upp á okkar lýðræðislega kjörnu stjórnmálamenn eyða tíma sínum og orku í innanhússþras og rifrildi um ráðherrastóla í stað þess að vinna að raunverulegum aðgerðum sem leiðrétta óverðskuldaða stöðu venjulegra íslenskra heimila. Ég er orðinn verulega pirraður – hvað með ykkur hin? Eruð þið sátt? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Sjá meira
VARÚÐ! Í þessum pistli er að finna staðreyndir um fjárhagsstöðu íslenskra heimila sem valdið geta óhug og vanlíðan. Pistlahöfundur ráðleggur viðkvæmum frá því að lesa lengra. Vissuð þið að í lok árs 2010 voru um 40% íslenskra heimila með neikvæða eignastöðu? Þetta merkir að um 60.000 íslenskar fjölskyldur skulda meira en þær eiga! Til samanburðar má nefna að í lok árs 2007 voru það „aðeins" um 25.000 fjölskyldur sem voru í þessari erfiðu stöðu. Vandinn hefur því meira en tvöfaldast á aðeins þremur árum. Til að setja þetta í nærtækara samhengi skuldar næstum því annar hver Íslendingur meira en hann á – getur það undir einhverjum kringumstæðum talist eðlilegt eða ásættanlegt? Þessar skelfilegu tölur koma fram í greininni „Niðurstöður álagningar 2011" eftir Pál Kolbeins sem birt var í októberhefti Tíundar sem gefið er út af Ríkisskattstjóra. Greinin er í raun samantekt á niðurstöðum álagningar 2011 sem byggir á skattframtölum landsmanna fyrir árið 2010. (Sjá nánar www.tiund.is) Í samantekt Páls opinberast, svo ekki verður um villst, að fjárhagur fjölda íslenskra heimila er í rúst. Eignastaðan hríðversnar milli ára, kaupmáttur minnkar og tekjur byggja í síauknum mæli á bótum frá hinu opinbera og úttekt einstaklinga á séreignarsparnaði. Frá árinu 2008 hefur hlutfall greiðslna frá Tryggingastofnun, lífeyrissjóðum og atvinnuleysisbótasjóði hækkað úr því að vera 13% af heildartekjum landsmanna í það að vera 21% árið 2010 – það er ógnvænleg þróun á aðeins þremur árum! Það sjá það allir, sem vilja sjá, að staða fjölmargra íslenskra heimila er vonlaus. Ef ekki verður ráðist tafarlaust í róttækar aðgerðir til að leiðrétta skuldastöðuna mun hlutfall eignalausra heimila hækka enn frekar – núverandi aðgerðir stjórnvalda breyta litlu sem engu þar um. Einn stærsti einstaki orsakavaldurinn á eignabruna heimilanna eru verðtryggð fasteignalán. Þá staðreynd er ekki hægt að hrekja. Með smá heimildarvinnu og einföldum útreikningum má finna út að verðtryggingarákvæði fasteignalána hefur hækkað skuldir einstaklinga um upphæð að stærðargráðunni 250 milljarðar frá árinu 2008 til dagsins í dag – ég endurtek 250 milljarðar. Og hvert fóru þessir milljarðar svo – jú, að stærstum hluta til lífeyrissjóðanna okkar sem eiga með beinum eða óbeinum hætti langstærstan hluta verðtryggðra fasteignalána landsmanna. Það eru sem sagt okkar eigin lífeyrissjóðir sem eru að soga máttinn úr fjölskyldum landsins gegnum verðtryggingarákvæði fasteignalána. Ég get fullyrt að langflestir landsmenn eru orðnir verulega þreyttir á að horfa upp á okkar lýðræðislega kjörnu stjórnmálamenn eyða tíma sínum og orku í innanhússþras og rifrildi um ráðherrastóla í stað þess að vinna að raunverulegum aðgerðum sem leiðrétta óverðskuldaða stöðu venjulegra íslenskra heimila. Ég er orðinn verulega pirraður – hvað með ykkur hin? Eruð þið sátt?
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar