Vilji til breytinga Guðrún Nordal skrifar 18. september 2012 06:00 Á síðasta vori lögðu starfsnefndir Vísinda- og tækniráðs fram viðamiklar tillögur um breytingar á vísinda- og nýsköpunarkerfinu, sem byggðar voru á ítarlegri skýrslu um kerfið allt (sjá www.vt.is). Í skýrslunni var í fyrsta sinn dregin upp mynd af öllum hliðum vísinda- og nýsköpunarkerfisins og þeirri fjölbreyttu löggjöf sem það byggir á. Fjárveitingar til stofnana, háskóla og sjóða hafa rýrnað um 5 milljarða frá 2008, en skv. fjárlögum 2012 er 17 milljörðum nú varið til þessara aðila. Á sama tíma hefur atvinnulífið veikst mjög. Við lifum auðvitað óvenjulega tíma og óumflýjanlegan niðurskurð, en þessi mikla blóðtaka hefur því miður ekki leitt til skipulagsbreytinga eða nýrrar hugsunar í kerfinu. Margs konar úttektir, innlendar jafnt sem erlendar – sjálfstæðar greiningar, sem og reglubundnar úttektir OECD – hafa ítrekað hversu brotakennt allt kerfið er og hversu fé er dreift víða. Svo mjög að fjárveitingar til háskóla eru komnar langt niður fyrir viðmiðunarmörk OECD. Það þarf því að huga vel að því hvernig byggt verður upp á nýjan leik, og þörf er á yfirvegaðri og opinni umræðu hvernig við teljum best að skipuleggja vísinda- og nýsköpunarstarf í landinu. Einnig er nauðsynlegt að efla skilning fjárfesta og opinberra aðila á að langtímarannsóknir og þróunarstarf í fyrirtækjum taka tíma, en uppskeran er ríkuleg ef vel er staðið að verki. Opinberar fjárveitingar til vísinda og nýsköpunar hafa verið í mjög föstum skorðum um árabil: 84% opinberra fjárveitinga eru nú bundin í framlögum til stofnana og háskóla en aðeins 16% er veitt í samkeppni, og hafa þessi hlutföll lítið breyst á undanförnum árum. Er hlutfall samkeppnisfjár miklu lægra hér á landi en í nágrannalöndunum, og því hefur stundum reynst erfitt fyrir nýjar greinar og nýja aðila að koma undir sig fótunum. Það hefur lengi verið stefna Vísinda- og tækniráðs að hærra hlutfall opinberra framlaga til rannsókna sé úthlutað í samkeppni en gert er nú. Fyrir hrun var sett fram áætlun til 2011 um stækkun opinberu samkeppnissjóðanna, en vitaskuld varð frá henni að hverfa og hafa sjóðirnir minnkað á síðustu árum. Nú er svo komið að úthlutunarhlutfall úr Rannsóknasjóði nær varla 15 prósentum, svo að sjóðurinn getur á engan hátt stutt við gróskumikið vísindastarf í landinu. Það er því gleðiefni að í hinu nýja fjárlagafrumvarpi fyrir árið 2013 birtist sú stefna að treysta beri á samkeppni í ríkara mæli til að dreifa viðbótarfé og leggja þar með enn meiri áherslu á stóru samkeppnissjóðina, Rannsóknasjóð, Tækniþróunarsjóð og Markáætlun. Það er heilbrigðismerki að treyst sé á samkeppnissjóði til að úthluta til verðugustu rannsóknarverkefnanna eins og gert er í öllum nágrannalöndum okkar, og þar hafa samkeppnissjóðir reynst skilvirkt tæki til að dreifa rannsóknarfé innan opinbera kerfisins. Ef fjárlagafrumvarpið nær fram að ganga munu fjárveitingar til Rannsóknasjóðs hækka um 70% á næsta ári. Rannsóknasjóður er mjög vel í stakk búinn til að takast á við þær áskoranir sem felast í því umtalsverða trausti sem í þessari hækkun felst. Stjórn sjóðsins, í góðu samstarfi við Rannís og í sátt við vísindasamfélagið, hefur gert róttækar breytingar á umsýslu sjóðsins á síðustu árum og eflt gagnsæi mjög. Íslenskt vísindasamfélag er fámennt og því er návígi vísindamanna mikið. Umsóknir eru nú skrifaðar á ensku, og því er mögulegt að senda þær allar í mat erlendis. Auk þess tók vísindanefnd Vísinda- og tækniráðs þá mikilvægu ákvörðun að í hverju fagráði skyldu sitja að jafnaði tveir erlendir fagráðsmenn. Ef stækkun sjóðanna verður að veruleika á næstu árum mun sveigjanleiki í vísindastarfi hér á landi aukast verulega og möguleikar ungs vísindafólks eflast, sem margt hefur orðið hart úti í niðurskurði síðustu ára. Sú fjárfesting mun ekki aðeins skila sér í nýrri þekkingu og verðmætasköpun í atvinnulífi – heldur ekki síður í mannvænlegra samfélagi. Það er auðvitað mikið áhyggjuefni að skera þarf enn niður í háskólum og stofnunum á næsta ári, því að komið er að þolmörkum, en hins vegar ber að fagna því sem skynsamlega er gert. Og því ber að fagna nýrri hugsun og þeim skýra vilja til breytinga sem kemur fram í nýju fjárlagafrumvarpi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Skoðun Skoðun Að þröngva lífsskoðun upp á annað fólk Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Um fundarstjórn forseta Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hjálpartæki – fyrir hverja? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Menntasjóður námsmanna og ECTS einingar Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland skrifar Skoðun Í 1.129 daga hefur Alþingi hunsað jaðarsettasta hóp samfélagsins Grímur Atlason skrifar Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson skrifar Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Sjá meira
Á síðasta vori lögðu starfsnefndir Vísinda- og tækniráðs fram viðamiklar tillögur um breytingar á vísinda- og nýsköpunarkerfinu, sem byggðar voru á ítarlegri skýrslu um kerfið allt (sjá www.vt.is). Í skýrslunni var í fyrsta sinn dregin upp mynd af öllum hliðum vísinda- og nýsköpunarkerfisins og þeirri fjölbreyttu löggjöf sem það byggir á. Fjárveitingar til stofnana, háskóla og sjóða hafa rýrnað um 5 milljarða frá 2008, en skv. fjárlögum 2012 er 17 milljörðum nú varið til þessara aðila. Á sama tíma hefur atvinnulífið veikst mjög. Við lifum auðvitað óvenjulega tíma og óumflýjanlegan niðurskurð, en þessi mikla blóðtaka hefur því miður ekki leitt til skipulagsbreytinga eða nýrrar hugsunar í kerfinu. Margs konar úttektir, innlendar jafnt sem erlendar – sjálfstæðar greiningar, sem og reglubundnar úttektir OECD – hafa ítrekað hversu brotakennt allt kerfið er og hversu fé er dreift víða. Svo mjög að fjárveitingar til háskóla eru komnar langt niður fyrir viðmiðunarmörk OECD. Það þarf því að huga vel að því hvernig byggt verður upp á nýjan leik, og þörf er á yfirvegaðri og opinni umræðu hvernig við teljum best að skipuleggja vísinda- og nýsköpunarstarf í landinu. Einnig er nauðsynlegt að efla skilning fjárfesta og opinberra aðila á að langtímarannsóknir og þróunarstarf í fyrirtækjum taka tíma, en uppskeran er ríkuleg ef vel er staðið að verki. Opinberar fjárveitingar til vísinda og nýsköpunar hafa verið í mjög föstum skorðum um árabil: 84% opinberra fjárveitinga eru nú bundin í framlögum til stofnana og háskóla en aðeins 16% er veitt í samkeppni, og hafa þessi hlutföll lítið breyst á undanförnum árum. Er hlutfall samkeppnisfjár miklu lægra hér á landi en í nágrannalöndunum, og því hefur stundum reynst erfitt fyrir nýjar greinar og nýja aðila að koma undir sig fótunum. Það hefur lengi verið stefna Vísinda- og tækniráðs að hærra hlutfall opinberra framlaga til rannsókna sé úthlutað í samkeppni en gert er nú. Fyrir hrun var sett fram áætlun til 2011 um stækkun opinberu samkeppnissjóðanna, en vitaskuld varð frá henni að hverfa og hafa sjóðirnir minnkað á síðustu árum. Nú er svo komið að úthlutunarhlutfall úr Rannsóknasjóði nær varla 15 prósentum, svo að sjóðurinn getur á engan hátt stutt við gróskumikið vísindastarf í landinu. Það er því gleðiefni að í hinu nýja fjárlagafrumvarpi fyrir árið 2013 birtist sú stefna að treysta beri á samkeppni í ríkara mæli til að dreifa viðbótarfé og leggja þar með enn meiri áherslu á stóru samkeppnissjóðina, Rannsóknasjóð, Tækniþróunarsjóð og Markáætlun. Það er heilbrigðismerki að treyst sé á samkeppnissjóði til að úthluta til verðugustu rannsóknarverkefnanna eins og gert er í öllum nágrannalöndum okkar, og þar hafa samkeppnissjóðir reynst skilvirkt tæki til að dreifa rannsóknarfé innan opinbera kerfisins. Ef fjárlagafrumvarpið nær fram að ganga munu fjárveitingar til Rannsóknasjóðs hækka um 70% á næsta ári. Rannsóknasjóður er mjög vel í stakk búinn til að takast á við þær áskoranir sem felast í því umtalsverða trausti sem í þessari hækkun felst. Stjórn sjóðsins, í góðu samstarfi við Rannís og í sátt við vísindasamfélagið, hefur gert róttækar breytingar á umsýslu sjóðsins á síðustu árum og eflt gagnsæi mjög. Íslenskt vísindasamfélag er fámennt og því er návígi vísindamanna mikið. Umsóknir eru nú skrifaðar á ensku, og því er mögulegt að senda þær allar í mat erlendis. Auk þess tók vísindanefnd Vísinda- og tækniráðs þá mikilvægu ákvörðun að í hverju fagráði skyldu sitja að jafnaði tveir erlendir fagráðsmenn. Ef stækkun sjóðanna verður að veruleika á næstu árum mun sveigjanleiki í vísindastarfi hér á landi aukast verulega og möguleikar ungs vísindafólks eflast, sem margt hefur orðið hart úti í niðurskurði síðustu ára. Sú fjárfesting mun ekki aðeins skila sér í nýrri þekkingu og verðmætasköpun í atvinnulífi – heldur ekki síður í mannvænlegra samfélagi. Það er auðvitað mikið áhyggjuefni að skera þarf enn niður í háskólum og stofnunum á næsta ári, því að komið er að þolmörkum, en hins vegar ber að fagna því sem skynsamlega er gert. Og því ber að fagna nýrri hugsun og þeim skýra vilja til breytinga sem kemur fram í nýju fjárlagafrumvarpi.
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar