Ísland stikkfrí Ingimundur Gíslason skrifar 23. júlí 2012 09:30 Um þessar mundir eru 62 ár síðan franski utanríkisráðherrann, Robert Schuman, lagði fram hugmyndir sínar um einingu og samvinnu Evrópuríkja. Með þeim átti að reyna að koma í veg fyrir enn eina stórstyrjöldina í álfunni. Schuman-áætlunin sem hann birti 9. maí 1950 varð svo upphafið að Evrópusambandinu eins og við þekkjum það í dag. Hugmyndin var að unnið yrði að sameiginlegri áætlun um kola- og stálframleiðslu þar sem þessar framleiðslugreinar voru álitnar grundvöllur vígbúnaðarkapphlaups. Adenauer, kanslari Vestur-Þýskalands, tók hugmyndum Schumans vel og sex ríki stofnuðu svo Evrópska kol- og stálsambandið í apríl 1951. Síðastliðin 67 ár hefur að mestu ríkt friður í Evrópu og er þetta lengsta tímabil friðar og stöðugleika í næstum því 400 ár. Evrópusambandinu ber að þakka þetta en einnig átti NATO sinn þátt í að viðhalda friði með því að stöðva framrás Sovétríkjanna í vesturátt. Gott dæmi um þátt varðveislu friðar í starfsemi og uppbyggingu Evrópusambandsins er aðild Slóveníu og Króatíu. Serbía bíður einnig færis að fá að komast inn. Aðild þessara ríkja mun væntanlega koma í veg fyrir að púður-tunnan á Balkanskaga fuðri upp á ný eins og gerðist fyrir rétt aðeins tuttugu árum. Sagt hefur verið að þrjátíu ára stríðið (1618-1648) hafi verið fyrsta allsherjarstyrjöld í sögu mannkyns. Þrjátíu ára stríðið var mjög mannskætt og einnig meðal almennings. Mannvirki voru lögð í rúst. Akrar spilltust og búsmali var drepinn. Landsvæði sem nú teljast til Þýskalands urðu illa úti og það tók Þjóðverja áratugi að rétta úr kútnum eftir allar hörmungarnar. Síðan um miðja 17. öld hefur svo saga Evrópu einkennst af hverri stórstyrjöldinni á fætur annarri allt fram að lokum seinni heimsstyrjaldar. Fjarlægð Íslands frá öðrum löndum varð til þess að Íslendingar sluppu við beinan skaða ef manntjón í seinni heimsstyrjöldinni er frátalið. Við Íslendingar ræðum mest um eigin hagsmuni og um það hvað við getum haft upp úr aðild að Evrópusambandinu. Minna fer fyrir því í umræðunni hvað við gætum lagt af mörkum sem gamalgróin Evrópuþjóð. Það sem nú gerist á meginlandi Evrópu kemur Íslendingum svo sannarlega við. Íslendingar njóta ekki lengur verndar fjarlægðarinnar. Ýmislegt má segja um Evrópusambandið eins og það kemur okkur fyrir sjónir í dag. Skuldakreppa landa við Miðjarðarhaf, skrifræði og tímabundnar deilur aðildarríkja eru áberandi. En það breytir því ekki að hér er um að ræða samtök frjálsra og fullvalda ríkja sem oftast hefur tekist að leysa úr vandamálum líðandi stundar. Alla vega er aðdráttarafl Evrópusambandsins mikið. Flest ríki Evrópu sem ekki eiga aðild sækja það fast að fá að vera með. Við megum heldur ekki gleyma því að þessi samvinna á sviði stjórnmála og ekki síst efnahagsmála og viðskipta er grunnstoð varðveislu friðar í álfunni um ókomna tíð. Íslendingar eiga að leggja sitt af mörkum í friðarbaráttunni og ganga hnarreistir á vit aukinnar samvinnu við ríki Evrópu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 26.05.2024 Halldór Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Ég styð Baldur sem næsta forseta! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Hvalveiðar á Íslandi, löng saga spillingar og sérhagsmunatengsla Valgerður Árnadóttir Skoðun Lestarsamgöngur milli Reykjavíkur og Keflavíkurflugvallar Guðmundur Björnsson Skoðun Af hverju er Baldur mitt val Ásta Kristín Sigurjónsdóttir Skoðun Þjóðarmorðið á Gasa í tölum og hlutverk Íslands Ingólfur Shahin Skoðun Jákvæðni á Bessastöðum Þorsteinn Magnússon Skoðun Er sjálfvirknivæðing að stela störfum og framtíðar möguleikum hjá drengjum sem geta ekki lesið sér til gagns? Davíð Bergmann Skoðun Minn maður mun standa í lappirnar Helgi Pétursson Skoðun Skoðun Skoðun Minn maður mun standa í lappirnar Helgi Pétursson skrifar Skoðun Þetta snýst um orkuna Hildur Sif skrifar Skoðun Dýrmætt veganesti í forsetaembættið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er Baldur mitt val Ásta Kristín Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Í djúpneti íslenskra stjórnmála Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Hvalveiðar á Íslandi, löng saga spillingar og sérhagsmunatengsla Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Lestarsamgöngur milli Reykjavíkur og Keflavíkurflugvallar Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Er sjálfvirknivæðing að stela störfum og framtíðar möguleikum hjá drengjum sem geta ekki lesið sér til gagns? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Jákvæðni á Bessastöðum Þorsteinn Magnússon skrifar Skoðun Ég styð Baldur sem næsta forseta! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðarmorðið á Gasa í tölum og hlutverk Íslands Ingólfur Shahin skrifar Skoðun Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Pólítísk aflúsun Ólafur Þór Ólafsson skrifar Skoðun Að vaxa inn í framtíðina Viðar Hreinsson skrifar Skoðun A Letter of Encouragement for Voters of Foreign Origin. Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Sameiningaraflið Katrín Jakobsdóttir Kári Bjarnason skrifar Skoðun Snúningshurðin í ráðuneytinu Jón Kaldal skrifar Skoðun Til óákveðinna kjósenda Eygló Halldórsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til forsetaframbjóðenda Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Ómetanleg leiðsögn Magnús Ingi Óskarsson skrifar Skoðun Vegið að æru embættismanna Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hverjum treystum við fyrir fjöreggjunum okkar? skrifar Skoðun Stöndum í lappirnar! Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Gjöf sem gefur Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vegna hvers kýs ég Katrínu Jón Kristjánsson skrifar Skoðun Hvar er sómakenndin? Blakleikur Ísraels og Íslands Hrönn Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Alþingi slátrar jafnræðisreglunni Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Málfarslöggan verk sín vann Ari Páll Kristinsson skrifar Skoðun Verðmæti Döff kjósenda Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Nýja hægrið Davíð Bergmann skrifar Sjá meira
Um þessar mundir eru 62 ár síðan franski utanríkisráðherrann, Robert Schuman, lagði fram hugmyndir sínar um einingu og samvinnu Evrópuríkja. Með þeim átti að reyna að koma í veg fyrir enn eina stórstyrjöldina í álfunni. Schuman-áætlunin sem hann birti 9. maí 1950 varð svo upphafið að Evrópusambandinu eins og við þekkjum það í dag. Hugmyndin var að unnið yrði að sameiginlegri áætlun um kola- og stálframleiðslu þar sem þessar framleiðslugreinar voru álitnar grundvöllur vígbúnaðarkapphlaups. Adenauer, kanslari Vestur-Þýskalands, tók hugmyndum Schumans vel og sex ríki stofnuðu svo Evrópska kol- og stálsambandið í apríl 1951. Síðastliðin 67 ár hefur að mestu ríkt friður í Evrópu og er þetta lengsta tímabil friðar og stöðugleika í næstum því 400 ár. Evrópusambandinu ber að þakka þetta en einnig átti NATO sinn þátt í að viðhalda friði með því að stöðva framrás Sovétríkjanna í vesturátt. Gott dæmi um þátt varðveislu friðar í starfsemi og uppbyggingu Evrópusambandsins er aðild Slóveníu og Króatíu. Serbía bíður einnig færis að fá að komast inn. Aðild þessara ríkja mun væntanlega koma í veg fyrir að púður-tunnan á Balkanskaga fuðri upp á ný eins og gerðist fyrir rétt aðeins tuttugu árum. Sagt hefur verið að þrjátíu ára stríðið (1618-1648) hafi verið fyrsta allsherjarstyrjöld í sögu mannkyns. Þrjátíu ára stríðið var mjög mannskætt og einnig meðal almennings. Mannvirki voru lögð í rúst. Akrar spilltust og búsmali var drepinn. Landsvæði sem nú teljast til Þýskalands urðu illa úti og það tók Þjóðverja áratugi að rétta úr kútnum eftir allar hörmungarnar. Síðan um miðja 17. öld hefur svo saga Evrópu einkennst af hverri stórstyrjöldinni á fætur annarri allt fram að lokum seinni heimsstyrjaldar. Fjarlægð Íslands frá öðrum löndum varð til þess að Íslendingar sluppu við beinan skaða ef manntjón í seinni heimsstyrjöldinni er frátalið. Við Íslendingar ræðum mest um eigin hagsmuni og um það hvað við getum haft upp úr aðild að Evrópusambandinu. Minna fer fyrir því í umræðunni hvað við gætum lagt af mörkum sem gamalgróin Evrópuþjóð. Það sem nú gerist á meginlandi Evrópu kemur Íslendingum svo sannarlega við. Íslendingar njóta ekki lengur verndar fjarlægðarinnar. Ýmislegt má segja um Evrópusambandið eins og það kemur okkur fyrir sjónir í dag. Skuldakreppa landa við Miðjarðarhaf, skrifræði og tímabundnar deilur aðildarríkja eru áberandi. En það breytir því ekki að hér er um að ræða samtök frjálsra og fullvalda ríkja sem oftast hefur tekist að leysa úr vandamálum líðandi stundar. Alla vega er aðdráttarafl Evrópusambandsins mikið. Flest ríki Evrópu sem ekki eiga aðild sækja það fast að fá að vera með. Við megum heldur ekki gleyma því að þessi samvinna á sviði stjórnmála og ekki síst efnahagsmála og viðskipta er grunnstoð varðveislu friðar í álfunni um ókomna tíð. Íslendingar eiga að leggja sitt af mörkum í friðarbaráttunni og ganga hnarreistir á vit aukinnar samvinnu við ríki Evrópu.
Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun
Er sjálfvirknivæðing að stela störfum og framtíðar möguleikum hjá drengjum sem geta ekki lesið sér til gagns? Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Hvalveiðar á Íslandi, löng saga spillingar og sérhagsmunatengsla Valgerður Árnadóttir skrifar
Skoðun Er sjálfvirknivæðing að stela störfum og framtíðar möguleikum hjá drengjum sem geta ekki lesið sér til gagns? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Hvar er sómakenndin? Blakleikur Ísraels og Íslands Hrönn Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Rýnum í rót lestrarvandans. Hvað ert þú að gera til að styðja við barn í þínu nærumhverfi ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun
Er sjálfvirknivæðing að stela störfum og framtíðar möguleikum hjá drengjum sem geta ekki lesið sér til gagns? Davíð Bergmann Skoðun