Ísland stikkfrí Ingimundur Gíslason skrifar 23. júlí 2012 09:30 Um þessar mundir eru 62 ár síðan franski utanríkisráðherrann, Robert Schuman, lagði fram hugmyndir sínar um einingu og samvinnu Evrópuríkja. Með þeim átti að reyna að koma í veg fyrir enn eina stórstyrjöldina í álfunni. Schuman-áætlunin sem hann birti 9. maí 1950 varð svo upphafið að Evrópusambandinu eins og við þekkjum það í dag. Hugmyndin var að unnið yrði að sameiginlegri áætlun um kola- og stálframleiðslu þar sem þessar framleiðslugreinar voru álitnar grundvöllur vígbúnaðarkapphlaups. Adenauer, kanslari Vestur-Þýskalands, tók hugmyndum Schumans vel og sex ríki stofnuðu svo Evrópska kol- og stálsambandið í apríl 1951. Síðastliðin 67 ár hefur að mestu ríkt friður í Evrópu og er þetta lengsta tímabil friðar og stöðugleika í næstum því 400 ár. Evrópusambandinu ber að þakka þetta en einnig átti NATO sinn þátt í að viðhalda friði með því að stöðva framrás Sovétríkjanna í vesturátt. Gott dæmi um þátt varðveislu friðar í starfsemi og uppbyggingu Evrópusambandsins er aðild Slóveníu og Króatíu. Serbía bíður einnig færis að fá að komast inn. Aðild þessara ríkja mun væntanlega koma í veg fyrir að púður-tunnan á Balkanskaga fuðri upp á ný eins og gerðist fyrir rétt aðeins tuttugu árum. Sagt hefur verið að þrjátíu ára stríðið (1618-1648) hafi verið fyrsta allsherjarstyrjöld í sögu mannkyns. Þrjátíu ára stríðið var mjög mannskætt og einnig meðal almennings. Mannvirki voru lögð í rúst. Akrar spilltust og búsmali var drepinn. Landsvæði sem nú teljast til Þýskalands urðu illa úti og það tók Þjóðverja áratugi að rétta úr kútnum eftir allar hörmungarnar. Síðan um miðja 17. öld hefur svo saga Evrópu einkennst af hverri stórstyrjöldinni á fætur annarri allt fram að lokum seinni heimsstyrjaldar. Fjarlægð Íslands frá öðrum löndum varð til þess að Íslendingar sluppu við beinan skaða ef manntjón í seinni heimsstyrjöldinni er frátalið. Við Íslendingar ræðum mest um eigin hagsmuni og um það hvað við getum haft upp úr aðild að Evrópusambandinu. Minna fer fyrir því í umræðunni hvað við gætum lagt af mörkum sem gamalgróin Evrópuþjóð. Það sem nú gerist á meginlandi Evrópu kemur Íslendingum svo sannarlega við. Íslendingar njóta ekki lengur verndar fjarlægðarinnar. Ýmislegt má segja um Evrópusambandið eins og það kemur okkur fyrir sjónir í dag. Skuldakreppa landa við Miðjarðarhaf, skrifræði og tímabundnar deilur aðildarríkja eru áberandi. En það breytir því ekki að hér er um að ræða samtök frjálsra og fullvalda ríkja sem oftast hefur tekist að leysa úr vandamálum líðandi stundar. Alla vega er aðdráttarafl Evrópusambandsins mikið. Flest ríki Evrópu sem ekki eiga aðild sækja það fast að fá að vera með. Við megum heldur ekki gleyma því að þessi samvinna á sviði stjórnmála og ekki síst efnahagsmála og viðskipta er grunnstoð varðveislu friðar í álfunni um ókomna tíð. Íslendingar eiga að leggja sitt af mörkum í friðarbaráttunni og ganga hnarreistir á vit aukinnar samvinnu við ríki Evrópu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Tökum Viktor á þetta og enn lengra Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Áhugaverðar ákvarðanir Sigurður Ingi Friðleifsson Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tökum Viktor á þetta og enn lengra Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vetur að vori - stuðningur eftir óveður Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Er þensla vegna íbúðauppbyggingar? Jónas Atli Gunnarsson skrifar Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Viðurkennum þjóðarmorð á Armenum Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Atvinnulífið og fíkniefnasalan Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Drasl Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Er lýðræðinu viðbjargandi? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Forsetapróf Auður Guðna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin sala áfengis ógnar grundvallarmarkmiðum lýðheilsu Aðalsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Svik VG í jafnréttismálum Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir skrifar Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ingólfur krítar liðugt Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Fáu spáð en vel fylgst með Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Armæða um íslenska tungu Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Það eru lög í landinu Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson skrifar Skoðun Úr buffi í klút Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Málsvari minksins Lárus Karl Arnbjarnarson skrifar Skoðun Skuldum við 17 þúsund íbúðir á höfuðborgarsvæðinu? Sigurður Stefánsson skrifar Skoðun Förum vel með byggingarvörur Eyþór Bjarki Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Gerum betur Kristín B. Jónsdóttir skrifar Skoðun Á tæpustu tungu Eiríkur Örn Norðdahl skrifar Sjá meira
Um þessar mundir eru 62 ár síðan franski utanríkisráðherrann, Robert Schuman, lagði fram hugmyndir sínar um einingu og samvinnu Evrópuríkja. Með þeim átti að reyna að koma í veg fyrir enn eina stórstyrjöldina í álfunni. Schuman-áætlunin sem hann birti 9. maí 1950 varð svo upphafið að Evrópusambandinu eins og við þekkjum það í dag. Hugmyndin var að unnið yrði að sameiginlegri áætlun um kola- og stálframleiðslu þar sem þessar framleiðslugreinar voru álitnar grundvöllur vígbúnaðarkapphlaups. Adenauer, kanslari Vestur-Þýskalands, tók hugmyndum Schumans vel og sex ríki stofnuðu svo Evrópska kol- og stálsambandið í apríl 1951. Síðastliðin 67 ár hefur að mestu ríkt friður í Evrópu og er þetta lengsta tímabil friðar og stöðugleika í næstum því 400 ár. Evrópusambandinu ber að þakka þetta en einnig átti NATO sinn þátt í að viðhalda friði með því að stöðva framrás Sovétríkjanna í vesturátt. Gott dæmi um þátt varðveislu friðar í starfsemi og uppbyggingu Evrópusambandsins er aðild Slóveníu og Króatíu. Serbía bíður einnig færis að fá að komast inn. Aðild þessara ríkja mun væntanlega koma í veg fyrir að púður-tunnan á Balkanskaga fuðri upp á ný eins og gerðist fyrir rétt aðeins tuttugu árum. Sagt hefur verið að þrjátíu ára stríðið (1618-1648) hafi verið fyrsta allsherjarstyrjöld í sögu mannkyns. Þrjátíu ára stríðið var mjög mannskætt og einnig meðal almennings. Mannvirki voru lögð í rúst. Akrar spilltust og búsmali var drepinn. Landsvæði sem nú teljast til Þýskalands urðu illa úti og það tók Þjóðverja áratugi að rétta úr kútnum eftir allar hörmungarnar. Síðan um miðja 17. öld hefur svo saga Evrópu einkennst af hverri stórstyrjöldinni á fætur annarri allt fram að lokum seinni heimsstyrjaldar. Fjarlægð Íslands frá öðrum löndum varð til þess að Íslendingar sluppu við beinan skaða ef manntjón í seinni heimsstyrjöldinni er frátalið. Við Íslendingar ræðum mest um eigin hagsmuni og um það hvað við getum haft upp úr aðild að Evrópusambandinu. Minna fer fyrir því í umræðunni hvað við gætum lagt af mörkum sem gamalgróin Evrópuþjóð. Það sem nú gerist á meginlandi Evrópu kemur Íslendingum svo sannarlega við. Íslendingar njóta ekki lengur verndar fjarlægðarinnar. Ýmislegt má segja um Evrópusambandið eins og það kemur okkur fyrir sjónir í dag. Skuldakreppa landa við Miðjarðarhaf, skrifræði og tímabundnar deilur aðildarríkja eru áberandi. En það breytir því ekki að hér er um að ræða samtök frjálsra og fullvalda ríkja sem oftast hefur tekist að leysa úr vandamálum líðandi stundar. Alla vega er aðdráttarafl Evrópusambandsins mikið. Flest ríki Evrópu sem ekki eiga aðild sækja það fast að fá að vera með. Við megum heldur ekki gleyma því að þessi samvinna á sviði stjórnmála og ekki síst efnahagsmála og viðskipta er grunnstoð varðveislu friðar í álfunni um ókomna tíð. Íslendingar eiga að leggja sitt af mörkum í friðarbaráttunni og ganga hnarreistir á vit aukinnar samvinnu við ríki Evrópu.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar
Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun