Ferðaþjónusta snýst um fleira en peninga! Ásbjörn Björgvinsson skrifar 27. september 2012 06:00 Það eru yfirleitt tvær aðferðir sem menn nota þegar verið er að leggja af stað i fjárfestingu í ferðaþjónustu. Önnur leiðin, sem alloft er notuð, er að hella sér bara af stað með frábæra hugmynd, keyra verkefnið af stað með hugsjónina eina að vopni og trúa á að finna fjármuni til að verkefnið gangi upp, þ.e. að þetta reddist bara og vissulega gerist það stundum. Hin aðferðin, oftar notuð, er að leggjast í alvöru undirbúningsvinnu, rannsóknir og viðskiptaáætlun til að sjá hvort það sé yfirleitt eitthvert vit í hugmyndinni góðu. En þrátt fyrir góðan undirbúning fara þau áform stundum algjörlega í vaskinn og þá sitja margir sárir eftir. Fjölmargir fræðimenn og leikmenn hafa hafa sett fram skoðanir á flestum þeim málum er varða ferðaþjónustuna, þ.á.m. nýlegum áformum um stórhækkun á virðisaukaskatti á gistiþjónustu, aðgerð sem flestum líst illa á enda kemur þessi skyndilega hækkun líklega harðast niður á þeim sem hafa verið að fjárfesta í uppbyggingu í ferðaþjónustunni eða endurbótum á hótelum sem og gistiaðstöðu, og sérstaklega á landsbyggðinni þar sem nýtingin er hvað verst sérstaklega yfir vetrartímann. Nýting á innviðum ferðaþjónustunnar hefur um langt árabil verið helsta vandamálið og á það verið bent að frekari uppbygging, t.d. í gistingu, sé algjörlega óþörf því nýtingarhlutfallið sé svo lágt. Minna hefur farið fyrir því að horfa á þann þátt sem snýr að því að bæta nýtinguna á heilsárs grunni fyrr en nú á síðustu árum, t.d. með átakinu Ísland allt árið. Við sem búum og störfum utan höfuðborgarsvæðisins höfum hins vegar lítt orðið vör við þá miklu aukningu sem orðið hefur í komum erlendra ferðamanna, t.d. á fyrri helmingi þessa árs. Við gerum okkur vonir um að breyting verði á því með aukinni áherslu á markaðssetningu á vetrarferðum til landsins alls og auknu flugsætaframboði og fjölgun vetraráfangastaða. Ferðamenn eru kjör-"íbúar“ hvers sveitarfélags:Ég hef lengi haldið því fram að ferðamenn séu bestu „íbúarnir" sem bæir og byggðarlög geta fengið. Ferðamenn koma til dvalar í lengri eða skemmri tíma, nýta verslanir, veitingahús, hótel og gistirými, tjaldsvæði, sundlaugar, söfn, ýmsa aðra afþreyingu, minjagripabúðir, sérverslanir og margt, margt fleira en kalla ekki á ýmsa grunnþjónustu sem hvert sveitarfélag þarf að byggja upp, s.s. skóla, leikskóla, félagsþjónustu, elliheimili og svo framvegis. Ferðamenn stuðla að bættum rekstri fyrirtækja og þar með sveitarfélaga í gegnum skatta og ýmis aðstöðugjöld sem fyrirtækin þurfa að greiða sem og útsvarstekjur þeirra íbúa sem vinna með beinum eða óbeinum hætti við það að þjóna ferðamönnum. Ég tel að jákvæðustu ruðningsáhrif ferðaþjónustunnar komi fram í þeim samfélögum sem ná að byggja upp nýja þjónustu, að nýtt aðdráttarafl sem fær ferðamenn til ferðast um LANGAN VEG. Um leið og ferðamenn fara að streyma í auknum mæli inn í áveðin byggðarlög eða áfangastaði skapast ný stemming sem smitar út frá sér með þeim hætti að fólkið eða íbúarnir finna til stolts og fara að bregðast við, t.d. með því að laga til í kring um sig, mála girðingar, laga húsin sín, fegra garðana og almennt umhverfi þorpsins eða bæjarins. Allt hefur þetta jákvæð áhrif á verðgildi fasteigna á svæðinu, eykur tiltrú og bjartsýni heimamanna og bætir almennt búsetuskilyrði íbúanna. Þegar ferðamönnum fjölgar lengjast jafnframt opnunartímar verslana, veitingahúsa, sundlauga, safna o.fl. Fleiri ferðamenn skapa oft grundvöll fyrir nýrri þjónustu sem ekki var til staðar eða bæta rekstargrundvöll fyrirtækja sem fyrir eru á staðnum svo að þau lifa af og nýtast þar með íbúum svæðisins. Ferðaþjónustan snýst því um annað og meira en bara peninga og skammtímagróða, hún breytir lífsgæðum, stuðlar að aukinni velsæld íbúa landsins og bættum búsetuskilyrðum og lífskjörum okkar ALLRA. Meðan ferðaþjónustan er að skapa gríðarlega mikilvægar tekjur á svo margvíslegan hátt er mjög varhugavert að skattleggja hana svo að úr dragi. Við skattleggjum ekki börn og förum varlega í að skattleggja unglinga. Ferðaþjónustan á Íslandi er rétt að slíta barnsskónum, förum því varlega í að auka álögur á þessa atvinnugrein sem á eftir að skapa okkur öllum enn betri lífsgæði þegar fram líða stundir ef vel er á haldið og þjónustan uppfyllir þær væntingar sem gestirnir okkar gera til hennar. Gott orðspor berst víða en illt út um allt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Skoðun Stöndum vörð um mannréttindi Margrét María Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Það eru yfirleitt tvær aðferðir sem menn nota þegar verið er að leggja af stað i fjárfestingu í ferðaþjónustu. Önnur leiðin, sem alloft er notuð, er að hella sér bara af stað með frábæra hugmynd, keyra verkefnið af stað með hugsjónina eina að vopni og trúa á að finna fjármuni til að verkefnið gangi upp, þ.e. að þetta reddist bara og vissulega gerist það stundum. Hin aðferðin, oftar notuð, er að leggjast í alvöru undirbúningsvinnu, rannsóknir og viðskiptaáætlun til að sjá hvort það sé yfirleitt eitthvert vit í hugmyndinni góðu. En þrátt fyrir góðan undirbúning fara þau áform stundum algjörlega í vaskinn og þá sitja margir sárir eftir. Fjölmargir fræðimenn og leikmenn hafa hafa sett fram skoðanir á flestum þeim málum er varða ferðaþjónustuna, þ.á.m. nýlegum áformum um stórhækkun á virðisaukaskatti á gistiþjónustu, aðgerð sem flestum líst illa á enda kemur þessi skyndilega hækkun líklega harðast niður á þeim sem hafa verið að fjárfesta í uppbyggingu í ferðaþjónustunni eða endurbótum á hótelum sem og gistiaðstöðu, og sérstaklega á landsbyggðinni þar sem nýtingin er hvað verst sérstaklega yfir vetrartímann. Nýting á innviðum ferðaþjónustunnar hefur um langt árabil verið helsta vandamálið og á það verið bent að frekari uppbygging, t.d. í gistingu, sé algjörlega óþörf því nýtingarhlutfallið sé svo lágt. Minna hefur farið fyrir því að horfa á þann þátt sem snýr að því að bæta nýtinguna á heilsárs grunni fyrr en nú á síðustu árum, t.d. með átakinu Ísland allt árið. Við sem búum og störfum utan höfuðborgarsvæðisins höfum hins vegar lítt orðið vör við þá miklu aukningu sem orðið hefur í komum erlendra ferðamanna, t.d. á fyrri helmingi þessa árs. Við gerum okkur vonir um að breyting verði á því með aukinni áherslu á markaðssetningu á vetrarferðum til landsins alls og auknu flugsætaframboði og fjölgun vetraráfangastaða. Ferðamenn eru kjör-"íbúar“ hvers sveitarfélags:Ég hef lengi haldið því fram að ferðamenn séu bestu „íbúarnir" sem bæir og byggðarlög geta fengið. Ferðamenn koma til dvalar í lengri eða skemmri tíma, nýta verslanir, veitingahús, hótel og gistirými, tjaldsvæði, sundlaugar, söfn, ýmsa aðra afþreyingu, minjagripabúðir, sérverslanir og margt, margt fleira en kalla ekki á ýmsa grunnþjónustu sem hvert sveitarfélag þarf að byggja upp, s.s. skóla, leikskóla, félagsþjónustu, elliheimili og svo framvegis. Ferðamenn stuðla að bættum rekstri fyrirtækja og þar með sveitarfélaga í gegnum skatta og ýmis aðstöðugjöld sem fyrirtækin þurfa að greiða sem og útsvarstekjur þeirra íbúa sem vinna með beinum eða óbeinum hætti við það að þjóna ferðamönnum. Ég tel að jákvæðustu ruðningsáhrif ferðaþjónustunnar komi fram í þeim samfélögum sem ná að byggja upp nýja þjónustu, að nýtt aðdráttarafl sem fær ferðamenn til ferðast um LANGAN VEG. Um leið og ferðamenn fara að streyma í auknum mæli inn í áveðin byggðarlög eða áfangastaði skapast ný stemming sem smitar út frá sér með þeim hætti að fólkið eða íbúarnir finna til stolts og fara að bregðast við, t.d. með því að laga til í kring um sig, mála girðingar, laga húsin sín, fegra garðana og almennt umhverfi þorpsins eða bæjarins. Allt hefur þetta jákvæð áhrif á verðgildi fasteigna á svæðinu, eykur tiltrú og bjartsýni heimamanna og bætir almennt búsetuskilyrði íbúanna. Þegar ferðamönnum fjölgar lengjast jafnframt opnunartímar verslana, veitingahúsa, sundlauga, safna o.fl. Fleiri ferðamenn skapa oft grundvöll fyrir nýrri þjónustu sem ekki var til staðar eða bæta rekstargrundvöll fyrirtækja sem fyrir eru á staðnum svo að þau lifa af og nýtast þar með íbúum svæðisins. Ferðaþjónustan snýst því um annað og meira en bara peninga og skammtímagróða, hún breytir lífsgæðum, stuðlar að aukinni velsæld íbúa landsins og bættum búsetuskilyrðum og lífskjörum okkar ALLRA. Meðan ferðaþjónustan er að skapa gríðarlega mikilvægar tekjur á svo margvíslegan hátt er mjög varhugavert að skattleggja hana svo að úr dragi. Við skattleggjum ekki börn og förum varlega í að skattleggja unglinga. Ferðaþjónustan á Íslandi er rétt að slíta barnsskónum, förum því varlega í að auka álögur á þessa atvinnugrein sem á eftir að skapa okkur öllum enn betri lífsgæði þegar fram líða stundir ef vel er á haldið og þjónustan uppfyllir þær væntingar sem gestirnir okkar gera til hennar. Gott orðspor berst víða en illt út um allt.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun