Skoðun

Stundum verðum við að föndra grös og róla í núinu

Brynja Dís Björnsdóttir skrifar
Samfélag okkar rótast í skólamálum og veit sífellt minna um ætlan yfirvalda og ætlan þjóðarinnar. Þjóðin mun föndra það sem þarf til að skólakerfið geti starfað og undirbúið börnin okkar undir lífið. Læti samfélagsins í dag verða skólunum erfið og ýmislegt spennandi á eftir að koma í ljós þegar þjóðin öðlast reynslu í framtíðinni varðandi tækni í rafiðnaði og sölu á raforku.

Þjóðin verður ötul þegar hún fær verkefni sem hvetja hana til dáða. Þjóðin verður smám saman örugg um það að ætlan leiðtoga þjóðarinnar sé að þjóna þjóðinni en ekki sjálfum sér. Þjóðin mun verða óttalaus og öðlast aftur þann kraft sem hún hafði fyrir hrun. Þjóðin verður að fá tækifæri til að átta sig á nýrri og þrengri fjárhagsstöðu og þjóðin verður að fá peningana til sín sem bankarnir yfirtóku eftir hrunið. Yfirtaka bankanna á ötulu sparifé þjóðarinnar og erlendum lánum hefur veikt þjóðina og veikt skólakerfið. Þjóðin þarf að verða hún sjálf aftur og verða stolt.

Skólakerfinu þarf að hjálpa í gegnum þessar þrengingar og yfirvöld munu koma til með að þurfa að rétta skólunum hjálparhönd. Hjálpin þarf að koma fljótt því þjóðin getur ekki meir. Þjóðin þjáist vegna peningaleysis og hún verður særð til ólífis ef ekki koma til peningar frá bönkunum. Samfélagsleg hnignun mun eiga sér stað og kjör fólks verða óásættanleg. Samfélagið mun verða óttalaust vegna peningaleysisins og ætlar sér það sem því ber. Peningaleysið verður smám saman til þess að þjóðin lætur stjórnvöld finna fyrir reiði sinni, fyrst í formi kærleiksverka, síðar sem læti og æsing gegn yfirvöldum.

Þjóðin verður ekki bættari með það því þjóðin í dag þarf peninga en ekki stríð.

Skólakerfið er að brotna vegna peningaleysis og reiði þjóðarinnar mun smám saman rústa skólakerfið. Reiði fólksins mun magnast vegna kennara sem gefast upp vegna aukins álags og ætlan stjórnvalda vegna niðurskurðar að setja meiri vinnu á þá.

Í dag eru kennarar að sligast undan kröfum heimilanna um ábyrgð kennara á börnum þeirra, og foreldrar í dag eru að kikna undan álagi vegna fjárhagsáhyggna og atvinnuóöryggis. Skólarnir geta ekki borið þessa byrði einir, yfirvöld verða að sýna ábyrgð og setja fjármagn í skólakerfið. Í dag koma einungis sveitarfélögin að fjármögnun skólanna, mörg þeirra eru í erfiðleikum og ráða ekki við að halda úti skólastarfi.

Þjóðfélagið má ekki við því að stoðir menntunar þjóðarinnar bresti, kennarar gefist upp, reiðin búi um sig í skólunum og nemendur upplifi sig sem bagga á þjóðinni. Nemendur munu vona að þjóðfélagið muni smám saman reyna að hjálpa skólunum vegna mikilvægis þeirra sem fólk framtíðarinnar.

Ef það gerist hins vegar ekki fá nemendur þau skilaboð að líf þeirra sé minna virði en þeirra fullorðnu. Skólarnir geta lítið gert til að sýna nemendum hið gagnstæða því söknuður starfsfólksins eftir peningum mun líka verða þeim erfiður. Skólakerfið mun veikjast vegna þessa og koma því til leiðar að þjóðinni mun verða misboðið og gera uppreisn. Þjóðin mun sækja peningana sína og samfélagið mun lamast. Þjóðin mun ekki sætta sig við skólakerfi sem sýnir börnum þeirra lítilsvirðingu.

Þjóðin mun krefjast ötullar uppbyggingar á menntakerfi þjóðarinnar og skólakerfis sem lítur á nemendur sem þjóðfélagsþegna. Þjóðin mun sópa burt ráðamönnum og sækja þá til saka fyrir að hafa litið fram hjá mikilvægi menntunar æsku landsins og þóknast bönkunum. Þjóðin mun sækja rétt sinn til menntunar barna sinna með því að setja fjármagn í menntamál.

Þjóðin verður ekki ánægð fyrr en kennararnir verða ánægðir, foreldrarnir verða ánægðir, starfsfólkið í umönnunarstörfunum verður ánægt, vegna þess að nemendur verða ekki sælir í skólanum fyrr en starfsfólkið verður sælt. Þjóðin mun sjá að peningar bankanna verða að koma til þjóðarinnar, skólarnir geta ekki tekið meiri niðurskurð á sig, skólastarfið í dag þarf fjármagn til að það geti sinnt hlutverki sínu. Þjóðin mun sjá að það verður að setja peninga í skólastarfið og það strax.




Skoðun

Sjá meira


×