Ekki villast Ingibjörg Kristleifsdóttir og Björk Óttarsdóttir skrifar 7. apríl 2011 09:00 Hlutverk starfshóps um greiningu tækifæra til samrekstrar og/eða sameiningar leikskóla, grunnskóla og frístundaheimila var að greina tækifæri í hverfum borgarinnar til endurskipulagningar á rekstri leikskóla, grunnskóla og frístundaheimila með faglegan og fjárhagslegan ávinning í huga. Í starfi sínu átti hópurinn að hafa það að leiðarljósi að standa vörð um faglegt starf og að halda í styrkleika hvers leikskóla, grunnskóla og frístundaheimilis. Niðurstaða hópsins er að fækka stjórnendum í leikskólum . Opinbert markmið þess gjörnings er að ná fram fjárhagslegum og faglegum ávinningi með því að gera 30 leikskóla að 15. Hvernig samrýmist það að standa vörð um faglegt starf og halda í styrkleika hvers skóla því að fækka stjórnendum? Enn er tækifæri til þess að hætta við sameiningar skóla í Reykjavík enda hafa ekki komið nægjanlega sterk rök sem réttlæta svo afdrifaríka aðgerð eins og tillögu starfshóps um greiningu tækifæra til samreksturs/sameiningar leikskóla, grunnskóla og frístundaheimila. Fagfólk og foreldrar binda enn vonir við að hætt verði við uppsagnir skólastjórnenda enda vilja metnaðarfullir borgarfulltrúar varla skilja eftir sig það minnismerki að hafa þvingað fram sameiningar sem skilja eftir sig ófyrirsjánlegan skaða. Lítum á nokkrar staðhæfingar sem koma fram í skýrslunni og dæmi um fjölmargar spurningar sem vakna við lesturinn. „Með því að sameina yfirstjórn leikskólanna verður til stærri rekstrareining og tækifæri gefst til að einfalda stjórnsýslu, auka skilvirkni í stjórnun og stefnumótun og auðvelda yfirsýn:" Er það í þágu barna í leikskólum að færa stjórnandann frá daglegu starfi með börnum og kennurum með því að hækka valdapýramídann og minnka enn möguleika á samráði kennara og stjórnenda? Er það í þágu barna að gera leikskólana sem eru lifandi samfélag barna, starfsmanna og foreldra, að einsleitum stofnunum þar sem ákvarðanir eru teknar ofanfrá? Hvernig auðveldar það stefnumótun og yfirsýn að færa stjórnandann fjær kennurum sínum og börnum skólans með fjölgun starfsstöðva og auknu vinnuálagi? „Með sameiningu má ná fram hagræðingu í rekstri og sparnaði í innkaupum „ Hvað er í veginum fyrir því að hagræða í rekstri og spara í innkaupum án þess að sameina ? Leikskólastjórnendur hafa fengið lof fyrir það að vera útsjónarsamir og nýtnir. Hver er niðurstaða ársins 2010 ? Sýnir hún að leikskólarnir hafi verði reknir á óhagkvæman hátt og að hægt sé að skera frekar niður í rekstri? Fyrir kosningar 2010 voru frambjóðendur sem nú eru við stjórnvölinn sammála um það á fundi með starfsmönnum skóla í Norræna húsinu að ekki væri hægt að líða frekari niðurskurð í leikskólum nema það bitnaði verulega á gæðum skólastarfsins gagnvart börnunum. „Við sameiningu má ná fram betri nýtingu varðandi sérkennslu og aðra sérfræðiþekkingu." Hvað er í veginum fyrir því að efla samstarf á milli skóla varðandi sérkennslu og aðra sérfræðiþekkingu? Hvernig má fækkun fagmanna verða til þess að sérfræðiþekking aukist ? „Samræmd stefnumótun, ein skólanámskrá og starfsáætlun, færri vinnustundir fara í áætlanagerð". Hvernig fækkar vinnustundum við stefnumótun, skólanámskrá og áætlanagerð við fækkun stjórnenda. Er ekki hugmyndin að allt starfsfólk leikskólanna komi að þessari vinnu? „Samnýting mötuneyta er raunhæfur kostur" Samnýting mötuneyta er þekkt í leikskólum Reykjavíkur. Leikskólastjórnendur hafa séð þá möguleika og unnið að því að hafa samvinnu um rekstur mötuneyta. „Hægt verður að samnýta starfsfólk milli starfsstöðva, t.d. vegna forfalla og sérverkefna" Verður til fleira starfsfólk í starfsstöðvunum þannig að þær verði aflögufærar með starfsmenn til að lána vegna forfalla í aðrar starfsstöðvar? Þarf ekki stjórnanda í hverri starfsstöð til þess að skipuleggja og útfæra þetta verkefni ? „Aukið svigrúm myndast til þess að ráða inn sérhæft starfsfólk; í sérkennslu, listgreinakennslu, heimspeki og margt fleira¨" Verður þeim peningum sem sparast við fækkun leikskólastjórnenda veitt inn í skólann aftur til þess að fjölga leikskólakennurum ? Hvernig er sú áætlun? Á hverju byggist sú áætlun ef hún er til ? Þýðir þetta að Reykjavíkurborg ætli að gera gangskör í því að ná leikskólakennurum frá öðrum sveitarfélögum? Ætlar Reykjavíkurborg að nýta fjármunina sem sparast til þess að gera átak í því að mennta fleiri leikskólakennara? Leikskólakennarar og stjórnendur hafa í störfum sínum ávallt haft hag barnanna í fyrirrúmi. Allar ákvarðanir eru teknar út frá því hvað er best fyrir börn. Rekstraraðilar hafa verið talsmenn fyrir sjónarmið atvinnulífsins. Þ.e. að hlutverk leikskólanna sé fyrst og fremst þjónustuhlutverk fyrir atvinnulífið. Oft fara þessi sjónarmið saman en stundum myndast togstreita um það hvort vegur þyngra skóli fyrir börn eða þjónusta við foreldra. Leikskólakennarar og stjórnendur hafa gert kröfur um barn og fjölskylduvænna samfélag en jafnframt séð til þess að umhverfi barnanna í leikskólanum sé það besta sem hægt er að bjóða upp á miðað við aðstæður. Aðstæður hafa ekki alltaf verið góðar. Leikskólum hefur fjölgað gríðarlega hratt undanfarna áratugi og fjölgun kennara hefur ekki haft við þeirri þróun. Skortur á leikskólakennurum er alvarlegt vandamál sem verður að finna lausn á í samvinnu ráðuneytis, sveitarfélaga, háskóla og stéttarfélaga. Starfið í leikskólum verður að vera eftirsóknarvert til þess að fólk velji sér það sem ævistarf. Aðför að stjórnendum er ekki rétta leiðin til þess. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Herra, má ég fá meiri graut? Magnús Þór Jónsson Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Undirbúum börnin fyrir skólann með hjálp gervigreindar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Enginn skilinn eftir á götunni Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson skrifar Skoðun Vantraust Flokks fólksins á Viðreisn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 48 daga blekking: Loforð sem leiðir til lögbrota? Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar Skoðun Málþóf á kostnað ungs fólks Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Sjá meira
Hlutverk starfshóps um greiningu tækifæra til samrekstrar og/eða sameiningar leikskóla, grunnskóla og frístundaheimila var að greina tækifæri í hverfum borgarinnar til endurskipulagningar á rekstri leikskóla, grunnskóla og frístundaheimila með faglegan og fjárhagslegan ávinning í huga. Í starfi sínu átti hópurinn að hafa það að leiðarljósi að standa vörð um faglegt starf og að halda í styrkleika hvers leikskóla, grunnskóla og frístundaheimilis. Niðurstaða hópsins er að fækka stjórnendum í leikskólum . Opinbert markmið þess gjörnings er að ná fram fjárhagslegum og faglegum ávinningi með því að gera 30 leikskóla að 15. Hvernig samrýmist það að standa vörð um faglegt starf og halda í styrkleika hvers skóla því að fækka stjórnendum? Enn er tækifæri til þess að hætta við sameiningar skóla í Reykjavík enda hafa ekki komið nægjanlega sterk rök sem réttlæta svo afdrifaríka aðgerð eins og tillögu starfshóps um greiningu tækifæra til samreksturs/sameiningar leikskóla, grunnskóla og frístundaheimila. Fagfólk og foreldrar binda enn vonir við að hætt verði við uppsagnir skólastjórnenda enda vilja metnaðarfullir borgarfulltrúar varla skilja eftir sig það minnismerki að hafa þvingað fram sameiningar sem skilja eftir sig ófyrirsjánlegan skaða. Lítum á nokkrar staðhæfingar sem koma fram í skýrslunni og dæmi um fjölmargar spurningar sem vakna við lesturinn. „Með því að sameina yfirstjórn leikskólanna verður til stærri rekstrareining og tækifæri gefst til að einfalda stjórnsýslu, auka skilvirkni í stjórnun og stefnumótun og auðvelda yfirsýn:" Er það í þágu barna í leikskólum að færa stjórnandann frá daglegu starfi með börnum og kennurum með því að hækka valdapýramídann og minnka enn möguleika á samráði kennara og stjórnenda? Er það í þágu barna að gera leikskólana sem eru lifandi samfélag barna, starfsmanna og foreldra, að einsleitum stofnunum þar sem ákvarðanir eru teknar ofanfrá? Hvernig auðveldar það stefnumótun og yfirsýn að færa stjórnandann fjær kennurum sínum og börnum skólans með fjölgun starfsstöðva og auknu vinnuálagi? „Með sameiningu má ná fram hagræðingu í rekstri og sparnaði í innkaupum „ Hvað er í veginum fyrir því að hagræða í rekstri og spara í innkaupum án þess að sameina ? Leikskólastjórnendur hafa fengið lof fyrir það að vera útsjónarsamir og nýtnir. Hver er niðurstaða ársins 2010 ? Sýnir hún að leikskólarnir hafi verði reknir á óhagkvæman hátt og að hægt sé að skera frekar niður í rekstri? Fyrir kosningar 2010 voru frambjóðendur sem nú eru við stjórnvölinn sammála um það á fundi með starfsmönnum skóla í Norræna húsinu að ekki væri hægt að líða frekari niðurskurð í leikskólum nema það bitnaði verulega á gæðum skólastarfsins gagnvart börnunum. „Við sameiningu má ná fram betri nýtingu varðandi sérkennslu og aðra sérfræðiþekkingu." Hvað er í veginum fyrir því að efla samstarf á milli skóla varðandi sérkennslu og aðra sérfræðiþekkingu? Hvernig má fækkun fagmanna verða til þess að sérfræðiþekking aukist ? „Samræmd stefnumótun, ein skólanámskrá og starfsáætlun, færri vinnustundir fara í áætlanagerð". Hvernig fækkar vinnustundum við stefnumótun, skólanámskrá og áætlanagerð við fækkun stjórnenda. Er ekki hugmyndin að allt starfsfólk leikskólanna komi að þessari vinnu? „Samnýting mötuneyta er raunhæfur kostur" Samnýting mötuneyta er þekkt í leikskólum Reykjavíkur. Leikskólastjórnendur hafa séð þá möguleika og unnið að því að hafa samvinnu um rekstur mötuneyta. „Hægt verður að samnýta starfsfólk milli starfsstöðva, t.d. vegna forfalla og sérverkefna" Verður til fleira starfsfólk í starfsstöðvunum þannig að þær verði aflögufærar með starfsmenn til að lána vegna forfalla í aðrar starfsstöðvar? Þarf ekki stjórnanda í hverri starfsstöð til þess að skipuleggja og útfæra þetta verkefni ? „Aukið svigrúm myndast til þess að ráða inn sérhæft starfsfólk; í sérkennslu, listgreinakennslu, heimspeki og margt fleira¨" Verður þeim peningum sem sparast við fækkun leikskólastjórnenda veitt inn í skólann aftur til þess að fjölga leikskólakennurum ? Hvernig er sú áætlun? Á hverju byggist sú áætlun ef hún er til ? Þýðir þetta að Reykjavíkurborg ætli að gera gangskör í því að ná leikskólakennurum frá öðrum sveitarfélögum? Ætlar Reykjavíkurborg að nýta fjármunina sem sparast til þess að gera átak í því að mennta fleiri leikskólakennara? Leikskólakennarar og stjórnendur hafa í störfum sínum ávallt haft hag barnanna í fyrirrúmi. Allar ákvarðanir eru teknar út frá því hvað er best fyrir börn. Rekstraraðilar hafa verið talsmenn fyrir sjónarmið atvinnulífsins. Þ.e. að hlutverk leikskólanna sé fyrst og fremst þjónustuhlutverk fyrir atvinnulífið. Oft fara þessi sjónarmið saman en stundum myndast togstreita um það hvort vegur þyngra skóli fyrir börn eða þjónusta við foreldra. Leikskólakennarar og stjórnendur hafa gert kröfur um barn og fjölskylduvænna samfélag en jafnframt séð til þess að umhverfi barnanna í leikskólanum sé það besta sem hægt er að bjóða upp á miðað við aðstæður. Aðstæður hafa ekki alltaf verið góðar. Leikskólum hefur fjölgað gríðarlega hratt undanfarna áratugi og fjölgun kennara hefur ekki haft við þeirri þróun. Skortur á leikskólakennurum er alvarlegt vandamál sem verður að finna lausn á í samvinnu ráðuneytis, sveitarfélaga, háskóla og stéttarfélaga. Starfið í leikskólum verður að vera eftirsóknarvert til þess að fólk velji sér það sem ævistarf. Aðför að stjórnendum er ekki rétta leiðin til þess.
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar
Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun