Áfram Gillz Óli Tynes skrifar 11. nóvember 2010 06:00 Ég minnist þess ekki að ég hafi hitt hinn glaðbeitta Gillzenegger. Hann verandi heimsfrægur hef ég þó auðvitað vitað af honum. Ég hef haft tilhneigingu til þess að vera sammála vini hans sem sagði að Gillz væri náttúrlega snarklikkaður, en drengur góður. Ég hélt satt að segja í fyrstu að hann væri BARA snarklikkaður. Svo datt inn á borð til mín bók sem hann hafði skrifað. Ég fletti í gegnum hana og las nokkra kafla. Og sá að hvað sem manni þótti um efnið var hún prýðilega skrifuð. Drengurinn hefur virkilega góð tök á íslensku og virðing mín fyrir honum tók skref uppávið. Nú veit ég ekkert hvernig Gillzenegger ætlar að skreyta Símaskrána en ég er dálítið hissa á því uppnámi sem það hefur valdið. Hann mun einhverntíma hafa skrifað einstaklega ruddalega færslu á bloggið sitt og hafi hann skömm fyrir. En hann mun einnig hafa tekið færsluna út skjótlega og beðist afsökunar. Hvað sem því líður finnst mér ekki að bloggfærsla eigi að nægja til þess að mönnum sé bannað að vinna. Látum vera skrækina í dólgfemínistum sem krefjast þess að menn séu sviptir vinnu sinni ef þeir hafa ekki nákvæmlega sömu skoðanir og dólgarnir. Mér er sama um þá. En þegar þekktir og virtir rithöfundar hefja herferð til þess að setja mann í Berufsverbot, er mér brugðið. Dinna mín og Hallgrímur frændi, hvað er næst? Á að efna til bókabrennu þegar símaskráin kemur út? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Skoðun Mest lesið Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Leysum heimatilbúinn vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir Skoðun Þreytt og drullug börn Guðmundur Finnbogason Skoðun Fyrirhugað böl við Bústaðaveg og Blesugróf Sveinn Þórhallsson Skoðun Margföldun þjóðarverðmæta: Meira virði úr sömu orku Árni Sigurðsson Skoðun Að þvælast fyrir atvinnurekstri - á þeim forsendum sem henta Ólafur Stephensen Skoðun Fjölbreytt námsmat Steinn Jóhannsson Skoðun Við þurfum að tala sama Páll Rafnar Þorsteinsson Skoðun Skoðun Skoðun Þreytt og drullug börn Guðmundur Finnbogason skrifar Skoðun Betri kvikmyndaskóli Þór Pálsson skrifar Skoðun Fyrirhugað böl við Bústaðaveg og Blesugróf Sveinn Þórhallsson skrifar Skoðun Fjölbreytt námsmat Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Að þvælast fyrir atvinnurekstri - á þeim forsendum sem henta Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Margföldun þjóðarverðmæta: Meira virði úr sömu orku Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Leysum heimatilbúinn vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum að tala sama Páll Rafnar Þorsteinsson skrifar Skoðun Veðmál í fótbolta – aðgerðir áður en skaðinn verður Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson skrifar Skoðun Símafrí á skólatíma Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ömurlegur fyrri hálfleikur – en er enn von? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Vitund, virðing og von: Jafningjastuðningur í brennidepli Nína Eck skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra – Um þögnina sem styður ofbeldi Halldóra Sigríður Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ein saga af sextíu þúsund Halldór Ísak Ólafsson skrifar Skoðun Að láta mata sig er svo þægilegt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Nýjar reglur um réttindi fólks í ráðningarsambandi Ingvar Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi í skólum: Áskoranir og leiðir til lausna Soffía Ámundadóttir skrifar Skoðun Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson skrifar Skoðun Eplin í andlitshæð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Bataskólinn – fyrir þig? Guðný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir skrifar Skoðun Boðsferð Landsvirkjunar Stefán Georgsson skrifar Skoðun Samstarf um loftslagsmál og grænar lausnir Sigurður Hannesson,Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ástin er falleg Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Líknarmeðferð og dánaraðstoð eru ekki andstæður heldur nauðsynleg umræðuefni Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Grunnstoðir sveitarfélagsins efldar til muna Sandra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Laugarnestangi - til allrar framtíðar Líf Magneudóttir skrifar Sjá meira
Ég minnist þess ekki að ég hafi hitt hinn glaðbeitta Gillzenegger. Hann verandi heimsfrægur hef ég þó auðvitað vitað af honum. Ég hef haft tilhneigingu til þess að vera sammála vini hans sem sagði að Gillz væri náttúrlega snarklikkaður, en drengur góður. Ég hélt satt að segja í fyrstu að hann væri BARA snarklikkaður. Svo datt inn á borð til mín bók sem hann hafði skrifað. Ég fletti í gegnum hana og las nokkra kafla. Og sá að hvað sem manni þótti um efnið var hún prýðilega skrifuð. Drengurinn hefur virkilega góð tök á íslensku og virðing mín fyrir honum tók skref uppávið. Nú veit ég ekkert hvernig Gillzenegger ætlar að skreyta Símaskrána en ég er dálítið hissa á því uppnámi sem það hefur valdið. Hann mun einhverntíma hafa skrifað einstaklega ruddalega færslu á bloggið sitt og hafi hann skömm fyrir. En hann mun einnig hafa tekið færsluna út skjótlega og beðist afsökunar. Hvað sem því líður finnst mér ekki að bloggfærsla eigi að nægja til þess að mönnum sé bannað að vinna. Látum vera skrækina í dólgfemínistum sem krefjast þess að menn séu sviptir vinnu sinni ef þeir hafa ekki nákvæmlega sömu skoðanir og dólgarnir. Mér er sama um þá. En þegar þekktir og virtir rithöfundar hefja herferð til þess að setja mann í Berufsverbot, er mér brugðið. Dinna mín og Hallgrímur frændi, hvað er næst? Á að efna til bókabrennu þegar símaskráin kemur út?
Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar
Skoðun Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir skrifar
Skoðun Líknarmeðferð og dánaraðstoð eru ekki andstæður heldur nauðsynleg umræðuefni Ingrid Kuhlman skrifar